کابوس شهادت یک مادر جلوی چشمان دخترش+ تصویر

به گزارش گروه فضای مجازی ،یکی از روزهای شهریورماه سال ۱۳۶۱ بود که عشرت اسکندری به همراه پسر عمه اش که تنها ۱۸ سال سن داشت و همسرش که فقط دو ماه از ازدواجشان می‌گذشت مشغول صرف صبحانه بودند. در خانه محکم کوبیده شد.

معصومه دختر عشرت در را باز کرد و نیرو‌های منافقین به داخل خانه هجوم آوردند. لحظه‌ای بعد عشرت، یکی از دخترانش و مهمانان خانه غرق در خون با گلوله‌های کینه منافقین به شهادت رسیدند. شعار «مرگ بر منافق و مرگ بر آمریکا» آخرین کلام شهیده عشرت اسکندری بود که بر زبان جاری ساخت.

شهادت شهیده عشرت مرعشی تنها نمونه‌ای از هزاران جنایت گروهک منافقین است که در طول سال‌ها فعالیت این گروه در داخل و خارج از کشور رخ داده است. خوب به ذهن سپرده ایم که صفحات بی شمار تاریخ انقلاب اسلامی به خون انسان‌های بی گناهی رنگین شده است که تنها جرمشان دفاع از آرمان‌های اسلامیشان بود.

معصومه اسکندری دختر شهیده عشرت اسکندری و شاهد حادثه در سالگرد شهادت مادر خود در دلنوشته‌ای آورده است:

نسیم شهریور که شروع به وزیدن می‌کند ذهن مرا به سمت حیاط و حوض روانه می‌کند و مرا به یاد آرامش آن صبح زیبای تابستانی می‌اندازد، نسیمی که دل انگیزی و طراوتش تنها چند دقیقه دوام داشت و ناگهان تبدیل به طوفانی سهمگین شد که تمام رویا‌های زیبایم را با خود برد، آرامش صبحگاه چهارم شهریور برای من در همان حوض کوچک آبی غرق شد و جای خود را به صدای ممتد رگبار گلوله داد. رگباری که ستون و خیمه امنیت مرا فرو ریخت و عمری هجران و جدایی را برایم به ارمغان آورد.

من در آن صبح زیبایی که دیگر غم انگیز شده بود، ماندم و نسیم دل انگیز شهریور، مادرم را با خودش برد. دستان نفاق مرا از آغوش پر محبت مادر محروم کرد و گلوله‌های سربی، به جای من بر پیشانی بلندش بوسه زد، بوسه‌ای عمیق به عمق یک عمر.

دست تزویر، مادری را از من ستاند که خوش خلقی، مهربانی، شجاعت، استقامت و شادابی اش زبانزد خاص و عام بود و مرا برای تمام روز‌های عمرم از نعمتی محروم کرد که دیگر دست یافتنی نبود.

اما از مادرم برای من اسطوره‌ای ساخت بی بدیل که بخاطرش به خود میبالم و به او افتخار می‌کنم. آرزو می‌کنم هیچ دختری بدون وجود دستان نوازشگر مادرش، مادر نشود.

 

 

منبع: دفاع پرس