روستای نگل در کردستان/ تنگه چاهکوه/ عودلاجان، تالاب میقان/ چشمه قلقلک

به گزارش گروه فضای مجازی ، سفر به روستای نگل در کردستان، تنگه چاهکوه، عودلاجان، تالاب میقان و چشمه قلقلک را در بسته خبری گردشگری دنبال کنید.

گذری بر «عودلاجان» تهران چه می‌دانید

محله عودلاجان سابقه تاریخی کهنی دارد. در واقع این قدمت به ابتدای تاریخ تهران بازمی‌گردد؛ از زمانی که تهران یک قریه کوچک بیشتر نبوده، محله عودلاجان نیز وجود داشته و لهجه ساکنان آن نیز به روستانشینان شمیران شبیه بوده است.

 محله عودلاجان از قدیمیترین محله های تهران است که از غرب به میدان پانزده خرداد، از شرق به خیابان سیروس، از شمال به چهارراه سرچشمه و از جنوب به چهارراه مولوی منتهی می‌شود و با وسعتی حدود ۱۵۰ هکتار بیش از ۲۱ هزار نفر را در خود جای داده است.

حسين كريمان در «تهران در گذشته و حال» در اين‌باره توضيح كاملي مي‌دهد و مي‌نويسد اين نام متعلق به زماني است كه تهران دهي بوده است و مردمانش لهجه خاص محلي خود را داشتند. لهجه‌اي كه ده‌نشينان شميران هم دارند و به همان لهجه با هم صحبت مي‌كنند.

درباره وجه تسمیه این محله مختصر گفته شده يعني «محل تقسيم آب». اما استخراج معنا از اين كلمه غريب هم خالي از لطف نيست.

اینکه از دو واژه «عود» و «لاجی» تشکیل شده است که آن هم به دلیل قرارگرفتنش در راسته عطارها بوده است. دیگر اینکه عودلاجان در واقع اودلاجان بوده و از «او» یعنی آب و «دراجیدن» به معنای بخش کردن و «ان» که پسوند مکان است به وجود آمده و این همه یعنی جایی که آب‌های نهر تقسیم می‌شود. از این میان ظن دوم قوی‌تر است که این منطقه در محلی قرار داشته است که کاربری منسوب به این اسم درباره آن می‌تواند صادق باشد.

 عودلاجان به دليل ارتفاع بيشترش نسبت به مناطق جنوبي تهران بر اين محله‌ها تسلط داشت و آب نواحي جنوبي از آنجا تقسيم مي‌شد. محل تقسيم هم سرچشمه بود. براي همين عودلاجان يا اودلاجان را محل تقسيم آب مي‌گفتند.

عودلاجان محله ای است که اوج قدرت و ثروت و مرفه نشینی تهران در دوره قاجار بود

 عودلاجان پیشینه‌ای بیش از چهارصد سال دارد. چنان‌که مورخان بر آن اتفاق نظر دارند حصارکشی در اطراف قریه تهران که روستایی در نزدیکی ری بود، به دستور شاه طهماسب انجام می‌پذیرد. بعد از آن شاه عباس و شاه سلیمان نیز ساخت و سازهایی در این مکان سوق الجیشی انجام دادند. نهایتا در زمان آقامحمدخان قاجار این مکان مورد توجه قرار گرفت و به عنوان پایتخت انتخاب شد. عودلاجان در کنار محله‌های سنگلج، چال میدان، ارگ و بازار به عنوان قدیمی‌ترین محله‌های تهران شناخته می‌شود. محتمل است که گسترش تهران از همین محل شروع شده باشد که بافت‌های تاریخی به مراتب قدیمی‌تری در آن یافت می شود از جمله امام زاده یحیی که تاریخ این بنا به دورانی قبل از صفویه بازمی‌گردد.

 در دوره قاجار عودلاجان جزو مناطق اعیان نشین پایتخت به شمار می‌رفته است. قوام الدوله، نصرالدوله، مدرس، موتمن الاطباء، امین نظام، عزت الدوله، ملک الشعرا و نام‌های آشنای دیگری از عصر قاجار با این محله پیوند خورده اند.

آثار ثبت شده بافت تاریخی عودلاجان شامل امامزاده یحیی، مسجد خان مروی، مسجد میرزا محمود، مسجد شاهی، سقاخانه سرچشمه، آب انبار مسجد حکیم، باغ سفارت روسیه، بازارچه نایب السلطنه، ساختمان چاپخانه، حمام حکیم باشی، حمام خانم، خانه فرمانفرما، خانه قوام الدوله، خانه امام جمعه، خانه وثوق، خانه موتمن الاطبا، گذر و محله مدرسه خان مروی و مدرسه رضاییه است. خود محله تاریخی عودلاجان هم در فهرست آثار ملی ثبت شده است.

 عودلاجان تاریخ تهران است. نه تنها روزگاری نه چندان دور بزرگان و رجال سیاسی و فرهنگی و اقتصادی پایتخت در این محل زندگی می‌کرده اند، که عودلاجان نمادی از زندگی اجتماعی و مناسبات انسانی ساکنان تهران به شمار می‌رود. در پیچ و خم کوچه‌های باریک و کم عرض این محله که به کوچه‌های آشتی کنان شناخته می‌شوند و هنوز برخی از آن‌ها باقی مانده اند، مسلمان و زرتشتی و یهودی، به آشتی در کنار یکدیگر روزگار می‌گذراندند.

 در نقشه‌های قدیم تهران بخش مهمی از محله عودلاجان با نام محله کلیمی‌ها شناخته می‌شود.

 در نقشه‌های قدیم تهران بخش مهمی از محله عودلاجان با نام محله کلیمی‌ها شناخته می‌شود. خود کلیمی‌های ساکن در این محل به آنجا سرچال می‌گفتند که هنوز هم این نام زنده است. نقل وجود دارد که به خاطر گود بودن این قسمت از محله آب باران و آب‌های جاری به چاله و چاه این قسمت سرازیر می‌شد و به همین روی به سرچال معروف شده است. تا زمانی که کلیمیان هنوز به صورت متمرکز در این محل زندگی می‌کردند، حتی کلیمیان تهران را به نام ساکنان سرچال می‌شناختند.

در سال‌های اخیر فعالیت‌ها و اظهارات زیادی مبنی بر بازسازی و احیای این بافت تاریخی شهر انجام شده است. تغییر چهره عودلاجان از وضعیت نابسامان به یک شهر موزه، چنان که در بسیاری از شهرهای تاریخی اروپایی نظیر این بافت‌های احیاشده وجود دارد، نیازمند همت و عزمی گسترده است، با این وجود اقداماتی نیز در این راستا صورت گرفته است.

از فعالیت‌های آکادمیک مانند مستندسازی و طراحی در محله عودلاجان با همکاری دانشگاه فلورانس و دانشگاه پاویای ایتالیا و دانشکده معماری دانشگاه تهران تا بازدیدهای مسوولان و افراد تاثیرگذار از منطقه و برگزاری جلسات با هدف احیای این محله تاریخی، که البته به بازسازی‌ها و مرمت‌هایی هم در بناهای عودلاجان انجامیده است.

سفره خانه سنتی عودلاجان,عودلاجان کجاستهرچقدر که عودلاجان در تاریخ شناخته شده است، اکنون بیشتر مردم تهران از آن اطلاعی ندارند.

با این همه عودلاجان هنوز رویای تبدیل شدن به شهر موزه را می‌پروراند و نیاز به توجه و مراقبت دارد. مشاغل و اصناف ناهمگون این منطقه سامان‌دهی نشده اند، این منطقه نیازمند زیباسازی و مناسب سازی است، رفت وآمدها و اقامت‌های بی خانمان ها و افراد پرخطر در این منطقه هنوز معضل است و هنوز خیلی راه مانده تا رنگ دوران روشن عودلاجان به آن بازگردد و با ساکنان محله های شمال تهران آشتی کند.

روستای نگل یکی از قطب های گردشگری استان کردستان

نگل نام روستایی در دهستان نگل از توابع بخش «کلاترزان» سنندج است که در 65 کیلو متری شهر سنندج  و در مسیر سنندج - مریوان قرار دارد.روستای نگل به یمن و برکت وجود قرآن تاریخی آن یکی از قطب های گردشگری استان و کشور بوده و سالانه پذیرای زائرین و گردشگران زیادی از همه کشور و حتی خارج از کشور است.

روستای «نگل» در میان دره زیبایی قرار دارد و رودخانۀ «شوشیر» از جنوب آن می‌گذرد. این روستا از طرف شمال به كوه «حسن عالی»، از جنوب شرقی به كوه «پل چرمو»، از جنوب به كوه «قژاكان»، از شمال غربی به دره «كانی چرمو» و کوه «کوره میانه»، از غرب و جنوب غربی به دره «كاچول» و از شمال شرقی به «رسنی دره» محدود می‌شود. مردم روستای نگل به زبان کردی سورانی سخن می‌گویند و اهل تسنن هستند.

در این روستا جاذبه های گردشگری زیادی هست که می توانید از آنها دیدن کنید. ما تصمیم داریم این جاذبه ها را به شما معرفی کنیم.

قرآن مبارک و خطی روستای نگل که با خط کوفی نوشته شده و با آب طلا اعراب گذاری شده است و یکی از چهار نسخه خطی قرآن در صدر اسلام است که در دوره خلافت عثمان به چهار اقلیم مسلمان نشین دنیا فرستاده شد که ایران یکی از آنها بود. این اثر فاخر به شماره 2 در فهرست آثار ملی ثبت شده است و در مسجد جامع روستای نگل نگهداری میشود. همچنین این قرآن برای دوره ای طولانی گم شده بود که داستان پیدا کردن آن بسیار جالب توجه است.

موزه روستای نگل

موزه روستای «نِگِل» در سال 1392 با همکاری اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری استان کردستان تاسیس شده است. می توان گفت با تاسیس این موزه که اولین موزه روستایی کشور نیز هست، مجموعه توریستی نگل کامل شده است.موزه نگل از دو بخش قرآنی و مردم شناسی یا معیشتی تشکیل شده است که اقلام باستانی نیز در آن به چشم می خورد.

همه اجناس موزه را مردم به صورت خود جوش تهیه و به موزه نگل اهدا کرده اند که شامل کلیه اقلام معیشتی و فرهنگی  منطقه از 50 تا 200 سال پیش بوده و از زیورالات گرفته تا اجناس و ابزار کشاورزی و منزل و ...را شامل می شود.موزه نگل داخل صحن اصلی مسجد جامع واقع شده است.این اقلام در کل، زندگی روستایی این منطقه را به تصویر کشیده است.

موزه روستای «نِگِل» در سال 1392 تاسیس شده است.

دریاچه «چال ئاو»

 یکی از نقاط  گردشگری نگل، دریاچه طبیعی «چال ئاو» در مسیر صعود به قله «کوره میانه» در یک و نیم کیلومتری روستای نگل است.

آبشار «قه لوه زه»

در مسیر روستای نگل به قله «کوره میانه» و در دره «کانی چه رمو» آبشاری زیبا و بلند به نام «قه لوه زه» قرار دارد که در تمام فصول سال جاری است و از آب برف های دامنه قله تغذیه می شود.

 سایر جاذبه های گردشگری روستای نگل

*قلعه‌ای معروف به قلعه یزدگرد سوم، که از آثار دوره ساسانی است و در جنوب این روستا واقع شده است.

*طبیعت بکر اطراف رودخانه شوشیر

*دریاچه سد نگل(آزاد) در 5 کیلومتری روستای نگل

*ارتفاعات کوه کوره میانه که مناسب برای کوهنوردی و طبیعت گردی در کل ایام سال است.

*قلعه گاه .که هنوز هیچ اکتشافی در آن صورت نگرفته است و اطلاعاتی در این زمینه در دست نیست و به شماره 10171 ثبت ملی شده است.

*پل بزرگ دوره صفویه

*مراسم آئینی و عرفانی دراویش

تنگه چاهکوه یکی از جاذبه های گردشگری قشم

 تنگه شگفت انگیز “چاهکوه” در روستای چاهوی شرقی جزیره قشم،با حفره ها و دالان ها و اشکال اعجاب آور در دیواره های خود بیننده را مبهوت می کند. نظیر این پدیده زمین شناسی در آلمان، انگلیس، چین، آمریکا و چند کشور دیگر وجود دارد.

تنگه چاهکوه، پدیده ای شگفت از فرسایش سنگ های رسوبی زمین، در جزیره قشم واقع شده است. دره یا تنگه چاهکوه، در بخش شهاب از توابع شهرستان قشم، دره ای به عمق 100 متر، نمایشی از فرسایش سنگ های رسوبی است. این دره در 70 کیلومتری شهر قشم و در کنار روستای چاهوی شرقی، در بخش غربی ساحل شمالی جزیزه قشم قرار دارد و یکی از مهم ترین جاذبه های گردشگری جزیره قشم است. این دره شگفت انگیز، در دل کوه سنگی یکپارچه که به شکل ضربدر برش خورده قرار دارد .

 چاهکوه در ابتدا عریض و با دیواره های بلند در برابر دیدگان مخاطب ظاهر می شود، ولی به تدریج از عرض آن کاسته تا جایی که عبور از میان آن دشوار می شود، این در حالی است که ارتفاع دیواره ها همچنان زیاد است و به همین دلیل داخل دره نور کمی وجود دارد.

در حوالى روستاى چاهو در کناره شمالى بخش غربى جزیره دو دره عمود برهم با دیواره هاى عمودى بلند دیده مى شوند که مورفولوژى شبه کارستى را نشان مى دهند. در کف یکى از دره ها که امتداد تقریباً شمالى جنوبى دارد حفره هاى کم عمق و نیمه عمیق چاه مانندى وجود دارند که محل انباشت و ذخیره آب هاى جارى شده در دره ها بوده و مورد استفاده اهالى منطقه قرار مى گیرند.

ورودى دره شمالى جنوبى از سمت شمال عریض تر و کم شیبتر است و شکل کمابیش یو مانندى را نشان مى دهد. هرچه به سمت جنوب پیش مى رویم دره کم عرض تر شده و شیب آن افزایش مى یابد و در انتها به شکل وی درآمده و صعب العبور مى شود. این مشخصات نشان دهنده سیلابى بودن دره است.

دیواره هاى دره شیارها و خطوط فرسایشى موازى متعددى را نشان مى دهند که بعضاً این شیارها عمق بیشترى پیدا کرده و فرم هاى قاشقى یا قیفى را به خود مى گیرند.

جنس دیواره ها عمدتاً از ماسه سنگ آهکى سست بوده و به دلیل وجود میان لایه هاى مارن قرمز، سیلت و آهک شاهد انحلال و فرسای شهاى شدید در این بخش ها هستیم به نحوى که در تمامى طول دیواره دره حفره ها متعدد کوچک و بزرگ نمایان هستند. به نظر مى رسد چاه هاى کم عمق آب که مورد استفاده اهالى قرار مى گیرد توسط دست حفارى شده اند اما این حفارى در ادامه حفرات انحلالى عمیق صورت پذیرفته و در واقع کار طبیعت توسط بشر تکمیل شده است. همچنین در طول دره اصلى و دره عمود بر آن کانال باریک جوى مانندى دیده مى شود که ظاهراً براى هدایت و انتقال آب دره ها به داخل چاه حفر شده است.

 این تنگه به دلیل دارا بودن دیواره هاى عمودى نسبتاً مرتفع، وجود شیارها و خطوط فرسایش موازى و عمیق و همچنین انواع حفره هاى نیمه کروى و بیضوى از زیبایى ویژهاى برخوردار است.

تنگه چاهکوه، پدیده ای شگفت از فرسایش سنگ های رسوبی زمین، در جزیره قشم واقع شده که کمتر معرفی شده و به همین دلیل کمتر مورد بازدید گردشگران قرار گرفته است.

این دره از چهارسو، چهارتنگه دارد که در جاهایی دیواره ها به هم می رسند و فاصله دو دیواره از هم شاید به حدود نیم متر برسد. به نظر می رسد این دره و دره های مشابه اطراف آن مربوط به شکستگی های طاقدیس بزرگی باشند که بر ایجاد گنبد نمکی نمکدان هم نقش داشته است.

جنس سنگ های چاه کوه، از سنگ های رسوبی موسوم به سنگ های آهکی و مربوط به رشته کوه زاگرس می شوند که جزو یکی از سه گروه سنگ های موجود در طبیعت (رسوبی، آذرین و دگرگونی) قرار می گیرد.

در دیواره های دره چاهکوه، فرسایش آبی و انحلال، شیارهای عمیق و طویل و انواع حفره های عدسی، قاشقی و کروی شکل را حفر کرده اند. وجود شیارها و خطوط فرسایش موازی و همچنین حفره و طاقچه بر بدنه عمود این دره و نیز وجود جوی های سنگی در کف دره، موجب شده تا تنگه چاهکوه به اعجاب تبدیل شود. طرح ها و اشکالی که روی دیواره های این تنگه زیبا نقش بسته هر بیننده ای را تحت تاثیر قرار می دهد. اشکالی که خیال انگیز و رویاگونه اند و مانند آثار هنری ارزشمندی شده اند که به دست هنرمند توانایی به وجود آمده اند.

باد، آب باران و بارش های سیل آسا و شدید از مهم ترین دلایل وجود این حفره های زیاد در میان دیواره چاهکوه است. سنگ های چاهکو دارای آهک یا بی کربنات کلسیم است که اسید آب باران دلیل حل شدن آنها و ایجاد شکاف ها و حفره های کوچکی در میان آنها شده و این حفره ها در طول چند میلیون سال بزرگ تر شده و تبدیل به دالانه های جالبی شده اند. در این میان، جاری شدن آب در زمان بارندگی، زیبایی این دره را دوچندان می کند.

احتمالا استفاده از نام چاهکوه برای این دره ی زیبا به وجود چهار حلقه چاه در نقطه آغاز آن باز می گردد.

گردشگران چاهکوه، جنسی عام به مانند سایر گردشگران ندارند. آنها یا محقق اند یا دلباخته طبیعت. به همین دلیل ساخت تاسیسات گردشگری به منظور حفظ جاذبه های طبیعی این تنگه به راحتی امکانپذیر نیست.

تنگه چاهکوه یکی از جاذبه های ژئوپارک قشم است و تاکنون اقدام هایی در حد تایید سازمان یونسکو در این تنگه انجام شده است.

جاده به طول چهار کیلومتر، ساخت سرویس بهداشتی، نصب چند تابلو آموزشی و زیست محیطی، نصب سطل زباله، ساخت پارکینگ و دایر کردن کیوسک نگهبانی از جمله اقدام سازمان منطقه آزاد قشم دراین تنگه گردشگری به شمار می آید.

شناخته شدن ژئوپارک قشم را به عنوان یکی از ژئوپارک های مهم و توریستی دنیا نیازمند نگاه ملی است قابل ذکر است که درآمد کشور چین از هشت ژئوپارک خود که به ثبت جهانی رسیده، چندین برابر درآمد نفتی ایران است؛ به یقین برای رسیدن چنین وضعی باید تمام ارگان های مانند محیط زیست، وزارت علوم، سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، سازمان زمین شناسی، و غیره به کمک منطقه آزاد قشم در جهت معرفی آن کوشا باشند.

 تنگه چاهکوه م در نتیجه ی سالها فرسایش سنگ های رسوبی به وسیله باد، آب باران و ... است.

تعداد بازدید کننده های تنگه چاهکوه در ایام نوروز حدود ۴۶ هزار نفر اعلام شده است، پیش بینی می شود با داشتن برنامه در سال های آتی این تعداد در پنج سال آینده به ۶۰۰ هزار نفر تا یک میلیون نفر برسد.

دلیل نامگذاری چاهکوه وجود چاه هایی است که در ابتدای دره حفر شده است. چند چاه کم عمق و کانال هایی برای هدایت آب، از سوی اهالی روستای چاهو حفر شده و زیبایی این تنگه را دوچندان می کند. از آنجا که با توجه به گرم و خشک بودن منطقه، آب شیرین ذخیره شده ارزش بالایی دارد، این چاه ها محل ذخیره آب باران است. این کانال ها و چاه ها، قدمتی باستانی دارند و از زمان های دور برای تامین آب شیرین اهالی این بخش از جزیره مورد استفاده قرار داشته است.  

تالاب میقان

تالاب میقان (تالاب کویری میقان) از تالاب‌های ایران است که در استان مرکزی قرار دارد.

تالاب میقان (تالاب کویری میقان) از تالاب‌های ایران است که در استان مرکزی و در ۱۵ کیلومتری شمال شرقی اراک و جنوب غربی داوودآباد قرار گرفته است. در سالهای با بارندگی مناسب، تالاب دارای آب قابل توجه است و در سالهای کم آبی عموماً سطح تالاب خشک شده و به حالت کویری در می‌آید.

ارتفاع تالاب از سطح دریاهای آزاد هزارو700 متر است و سطح آب در آن نسبت به فصل سال از مانداب(عمق بسیار کم) تا حدود ۱٫۴۰ تغییر می‌کند. منابع تامین آب تالاب را بارش‌های جوی، آب سه رودخانه قره کهریز، فراهان و شهراب و پساب تصفیه فاضلاب اراک تشکیل می‌دهند.

وسعت تالاب حدود 25 هزار هکتار است که شامل دریاچه با سه جزیره در وسط، قسمت کویری و دشت‌های اطراف می‌شود. از نظر دیرینه‌شناسی قدمت آن به دوره پالئوسن باز می‌گردد که در آن دوره به دلیل حرکت صفحه‌های تکتونیکی اطراف شکل گرفته است.

تالاب میقان دارای ویژگی‌های بوم‌شناسی خاصی است، از جمله اینکه سالانه تعداد زیادی از پرندگان مهاجر را در خود جای می‌دهد که در میان آنها بعضی از گونه‌های نادر و حمایت شده دیده می‌شوند. به علت جمعیت بالای درنا در تالاب نسبت به زیستگاه‌های دیگر کشور، این تالاب اهمیت بیشتری پیدا کرده است. همچنین پوشش گیاهی منطقه بیشتر از نوع گیاهان شورپسند یا هالوفیت بوده که از این نظر نیز تالاب یکی از ذخیره گاه‌های مهم گیاهان شور کشور به شمار می‌رود. علاوه بر پرندگان، گونه‌های پستانداران، آرتمیا و انواع جلبک‌ آب شور از دیگر جانداران تالاب و محیط اطراف آن هستند.

به علت شوری آب، لایه‌های نمکی در منطقه دیده می‌شود، علاوه بر این گنبدهای نمکی نیز در سطح زیرین منطقه وجود دارند که تحت تاثیر گسل‌های منطقه باعث لرزه خیزی خفیف در منطقه می‌شوند.

تالاب میقان دارای بزرگترین منبع سولفات سدیم در کشور است که شرکت املاح معدنی ایران حق برداشت از معادن این تالاب را اخذ کرده است.

تالاب از نظر گردشگری، یکی از مراکز مهم طبیعت گردی و پرنده نگری کشور محسوب می‌شود. روز ۱۵ آبان به دلیل تجمع درناها در تالاب میقان، روز درنا نامگذاری شده است.

چشمه قلقلک، محیطی دلنشین برای گردشگران

روستای سرزیارت جزو یکی از سرسبز‌ترین روستاهای استان البرز به شمار می‌رود، هرچند این روستا طبیعت زیبایی دارد اما وجود چشمه‌ای طبیعی به نام چشمه «قلقلک» در ابتدای این روستا یکی از دلایلی باشد که گردشگران سرزیارت را به عنوان مقصد سفر خود انتخاب می‌کنند.

روستای «سرزیارت» مقصدی دیگر از روستاهای جاده چالوس است که پیشنهاد می‌شود سفر کوتاه به آن داشته باشید. هرچند این روستا به دلیل زیبایی‌های طبیعی و بکر خود مورد علاقه گردشگران بسیاری است اما  بخش عمده‌ای از شهرت این روستا مربوط به سیل تابستان گذشته است که توانست چندین روستا از جمله سرزیارت را تخریب کند، به همین دلیل تا مدتی پس از وقوع این سیل برخی برای دیدن آثار به جا مانده از سیل شدید راهی سرزیارت می‌شدند. اما این روستا با داشتن چشمه‌ای منحصر به فرد در میان روستاهای جاده چالوس گردشگران بسیاری را به خود دیده است.

برای رسیدن به سرزیارت باید راهی جاده چالوس شوید و با دیدن تابلوی «خوزنکلا» مسیر خود را تغییر داده و وارد جاده فرعی شوید. اما قبل از ورود به روستای خوزنکلا جاده فرعی دیگری خواهید دید که باید وارد آن شوید. جاده‌ای که به روستای سرزیارت می‌رسد، جاده‌ای زیبا و پرپیچ و خمی‌ است که چشم انداز آن جاده اصلی چالوس است. پس از پشت سر گذاشتن چند روستا، تابلو روستای سرزیارت به چشم می‌خورد.

 روستای سرزیارت جزو یکی از سرسبز‌ترین روستاهای استان البرز به شمار می‌رود، به طوری که اگر فصل بهار یا تابستان به این روستا بروید مردمان بومی با سیب، آلو، گوجه سبز، توت فرنگی ، آلبالو ، گیلاس از شما پذیرایی خواهند کرد. البته اگر از طرفداران گیاهان دارویی هستید، بهتر  است پونه‌های وحشی سرزیارت  که عطر بسیار خوبی دارند را امتحان کنید.

هرچند این روستا طبیعت زیبایی دارد اما وجود چشمه‌ای طبیعی به نام چشمه «قلقلک» در ابتدای این روستا یکی از دلایلی باشد که گردشگران سرزیارت را به عنوان مقصد سفر خود انتخاب می‌کنند. چشمه قلقلک نام چشمه‌ای کوچک در روستای سرزیارت است که در کنار جاده ورودی قرار گرفته است. آب این چشمه بسیار سرد است به طوری که شما در فصل زمستان شاید تنها چند لحظه بتوانید دست خود را درون آب قرار دهید.

نکته جالب این است هر چند دقیقه یکبار از قسمت‌های مختلف چشمه آب جوشیده و یا به اصطلاح قلقل کرده و حباب‌هایی به سطح آب می‌آیند. سال‌های گذشته چشمه به صورت روباز در کنار جاده قرار داشت اما در یک یا دو سال اخیر شورای روستا  این چشمه را پوشانده و تنها از پشت میله های نصب شده می‌توانید جوشیدن چشمه را شاهد باشید، البته در کنار چشمه شیر آبی تعبیه شده تا گردشگران و یا رهگذران از آب چشمه استفاده کنند. 

: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.