جشنواره‌ها باید به جریان سینمای ایران کمک کنند/فیلم‌های اجتماعی ضعف کارشناسی دارند/فیلمنامه باید به مفاهیم اخلاقی را منتقل کند
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی ، دهه 50 آغاز فعالیت بازیگری او بود، اما همچنان پس از سال‌ها فعالیت هنری و حضور در فیلمهایی مثل، سگ‌کشی (بهرام بیضایی)، زیر پوست شهر (فریدون گله)،غریبه و مه (بهرام بیضایی)، تنوره دیو (کیانوش عیاری)، تیغ و ابریشم (مسعود کیمیایی)، در مسیر تندباد (مسعود جعفری جوزانی)، کشتی آنجلیکا (محمد بزرگ نیا)، احساس خستگی نمی‌کند و از تداوم حضورش در سینمای ایران می‌گوید.
مظفری این‌سالها بیشتر از سابق در کاخ جشنواره‌های سینمایی ایران حضور پیدا می‌کند، چرا که جشنواره‌ها را فرصتی برای تعامل هنرمندان و مردم قلمداد می‌کند، در آستانه برگزاری جشنواره فیلم سلامت مجید مظفری درباره اهمیت تولید آثاری سینمایی با موضوع سلامت برای مردم با خبرنگار گروه فرهنگی به گفت‌وگو نشست.
درباره برگزاری دومین دوره جشنواره سلامت چه نظری دارید، دوره اول این جشنواره که سال گذشته برگزار شد، چقدر توانست به ارائه نکات سلامت به مردم موفق عمل کند ؟
هر جشنواره و جریان هنری باعث رشد فرهنگ جامعه می‌شود. جشنواره فیلم سلامت جشنواره مناسب و اثرگذاری است و فیلم‌های خوبی را در دامن خود برای مردم به ارمغان می‌آورد. هر فیلم، تئاتر و اثر هنری یا جشنواره‌ای که به موضوع سلامت مردم اشاره داشته باشد، تاثیرگذار است. جای چنین جشنواره ای در سینمای ایران خالی بود و چه خوب که این جشنواره دوره دوم برگزاری خود را طی می کند. البته قبل از برگزاری یک جشنواره باید تدابیری اندیشیده شود که فیلمهایی با این موضوع تولید شود، یعنی سازمان ها و نهادهای دولتی و خصوصی این فرصت را در اختیار فیلمسازان قرار دهند که از این قبیل سوژه ها حمایت کنند، در چنین شرایطی جشنواره فیلم سلامت هر سال می تواند تعداد زیادی فیلم را به نمایش بگذارد که به صورت جدی تری در این حوزه تولید شده است. حمایت تولید و پخش می تواند تاثیر زیادی در این زمینه داشته باشد. به هر حال جشنواره یک برنامه فرهنگی علمی است که می تواند در یک بازه زمانی تمامی آثاری که در این زمینه تولید شده برای مخاطب به نمایش بگذارد از این نظر قابل اهمیت است. هر فیلمی که درباره حوزه سلامت مردم ساخته شود، تاثیرگذار است. اصلا در سینمای اجتماعی نمی توان فیلمی را نام برد که با هدف اثرگذاری ساخته شده باشد. فیلم‌های پرفروش تاریخ سینمای ایران که مردم را به سمت خود جلب کرده‌اند همیشه یک موضوع اجتماعی را در دل خود جای داده‌اند.
فکر می‌کنید برای بهبود برگزاری این جشنواره و اثرگذاری بیشتر آن روی مخاطب چه اقداماتی می‌توان انجام داد؟
این جشنواره‌ها روی هوا جشنواره نمی‌شوند، مسئولان فرهنگی باید کمک کنند که جشنواره به اهداف و اثرگذاری خود نزدیک شود، اعتبار پیدا کند، مردم به آن اعتماد کنند و برای دیدن آثار به جشنواره‌ها بیایند. مسوولان باید تلاش کنند مردم از این جشنواره استقبال کنند. جشنواره باید به حرکت سینمایی ایران کمک کند و موقعی می‌تواند در این اقدام موفق باشد که دولت و مسوولان از آن حمایت کند. جشنواره سلامت برای کسب اعتبار بیشتر می‌تواند آثار سینمایی قدیمی که دراین زمینه تولید شده‌است را جمع آوری کند و در جشنواره برای مردم به نمایش بگذارد. این‌کار می‌تواند برای مخاطب جذاب باشد و به افراد بیشتری را به سمت جشنواره سوق دهد. مردم به کسب اطلاعات و افزایش آگاهی درباره سلامتی فردی و اجتماعی نیاز دارند.
با‌توجه به‌اینکه سالهاست در سینما فعالیت می‌کنید به‌نظر شما ورود سینما به حوزه سلامت، نسبت به گذشته چه تغییری کرده‌است؟
تمام فیلمهایی که در سینما ساخته می‌شود، به‌نوعی هدفی اجتماعی را دنبال می‌کند و تاثیرگذار محسوب می‌شود، نمی توان گفت سینما در حوزه سلامت برای مردم کاری نکرده است. همه فیلمها به نوعی انسانیت، شخصیت فردی و شخصیتی در تعامل با اقشار دیگر جامعه را روایت می‌کند که به سلامت روحی و روانی جامعه مربوط است. سینما به عنوان یک مقوله فرهنگی در هر زمینه و موضوعی که حرف بزند تاثیرگذار است. سلامت، محیط زیست، روابط خانوادگی و اثرات مخرب مواد مخدر و .. موضوعاتی هستند که از طریق سینما بسیار مورد بحث قرار گرفته اند و خانواده ها را آگاه کرده اند. پرداختن این موضوعات قطعا مورد نظر مخاطب قرار می گیرد، شرایط اجتماعی امروز نشان می دهد مخاطب به سمت کسب آگاهی علاقه نشان می دهد. مخاطب به دنبال ديدن حقیقت جامعه در فيلم ها است و نمی توان تصویری غیر واقعی از جامعه را به او نشان داد که همه چيز در صفا و آرامش قرار دارد. قطعا چنین فیلم هایی نه تنها تاثیرگذار نمی‌شوند که مورد پسند مخاطب هم قرار نخواهند گرفت. شاید سینمای ایران هنوز تا چند سال پیش متوجه اهمیت طرح چنین مباحثی نشده بود. این درحالی است که گستره معضلات اجتماعی باعث شد هنرمندان نسبت به کاهش این معضلات وارد عمل شوند و اهمیت توجه به این موضوعات را به مردم یادآور شوند. هر چند در سال های اخیر به تصویر کشیدن برخی از این سوژه ها با موانعی رو به رو بوده است، اما سینما جایگاه خود را حفظ و در مسیر خوبی حرکت کرده است. سینما زمانی به ارزش واقعی خود نزدیک می شود که به دغدغه های زمانه خود نزدیک شود و از کلیشه فاصله بگیرد. به نظر می رسد دغدغه های جامعه امروز هم همین معضل اعتیاد و باقی مشکلات اجتماعی باشد. بنابراین نمی‌توان سینما را از طرح این مسائل دور نگه داشت. تمام فیلمهایی که در سینما ساخته می‌شود، به‌نوعی هدفی اجتماعی را دنبال می‌کند و تاثیرگذار محسوب می‌شود، نمی توان گفت سینما در حوزه سلامت برای مردم کاری نکرده است. همه فیلمها به نوعی انسانیت، شخصیت فردی و شخصیتی در تعامل با اقشار دیگر جامعه را روایت می‌کند که به سلامت روحی و روانی جامعه مربوط است.
آیا تعامل کارشناسان بهداشتی و سینماگران می‌تواند در ارائه اطلاعات درست در حوزه سلامت به مردم موثر باشد؟
قطعا تعامل سینماگر با کارشناسان و پژوهشگران در تاثیرگذاری یک فیلم تاثیرات آن را دو چندان می کند. اساسا هر سوژه ای که با بهره گیری نظر متخصصان دستمایه هنر سینما قرار بگیرد، موفق‌تر تولید می شود. شاید تنها ضعف فیلم‌های سینمای اجتماعی ایران را ضعف کارشناسی آن باید دانست، اینکه تحقیقات دقیقی روی این مباحث انجام نمیشود و فقط وجه هنری در نظر گرفته می شود. حالا اما وجود این جشنواره باعث شکل‌گیری فضای کارشناسی و تعامل درباره مباحث سلامتی خواهد شد. تعامل کارشناسان و سینماگران برای طرح دیدگاههای فرهنگی بسیار اثرگذار است و ممکن است از دل این نشست ها سناریوهایی خوبی شکل بگیرد که هم برای سینما و هم مردم مفید باشد.
شما با عنوان یک هنرمند یا حتی یک شهروند تا چه حد دغدغه موضوعاتی مثل سلامت یا حفاظت از محیط زیست را دارید؟
من در جایگاه یک شهروند نسبت به سلامت و محیط زیست دغدغه‌های فردی دارم و تا جایی که بتوانم درباره این موضوعات مطالعه می‌کنم و اگر متوجه نکته ای شوم آن را به اطرافیان انتقال می دهم. اما در جایگاه هنرمند متاسفانه هنوز نتوانستم این دغدغه را در آثار خود دنبال کنم و امیدوارم در فعالیت‌های بعدی بتوانم با جدیت بیشتری به این مهم بپردازم، اما همیشه وقتی میخواهم فیلمنامه ای را انتخاب کنم، سعی می‌کنم آن فیلمنامه در دل خود فرهنگ سازی و انتقال مفاهیم اخلاقی را برای مردم در نظر گرفته باشد.