به گزارش خبرنگار گروه فضای مجازی ، روزنامه حمایت در یادداشتی به قلم محمدحسین قدیری ابیانه نوشت: مساجد در دین مبین اسلام، به‌عنوان سنگرهای مستحکم و پایگاه‌های غیرقابل نفوذ در برابر هجمه‌ها و دیده‌بان حفظ ارزش‌ها به شمار می‌آیند و از صدر اسلام تاکنون، هسته‌های مقاومت در مقابل مستکبران و مستبدان عالم با محوریت این شاکله مقدس شکل‌گرفته است. به تعبیر سردار قاسم سلیمانی در اجلاس روز جهانی مسجد، عمده و عصاره اختلاف غرب با اسلام، بر سر مساجد بوده و هست که گاهی این اختلافات ابعاد داخلی پیداکرده و زمانی هم در قالب هجوم به جهان اسلام تبلور پیدا می‌کند. ازاین‌رو، شاهد سرمایه‌گذاری‌های سنگین دشمنان برای نفوذ و خدشه واردکردن به مساجد و فرهنگ برآمده از آن هستیم. علاوه بر این، مسجدی که در تراز آرمان‌های اسلام ناب محمدی است، از جنبه‌های مختلف در پیشبرد اهداف بلند جامع اسلامی نقش بسزایی دارد، که اگر از دریچه رشد و پیشرفت مسلمانان در مقیاس جهانی به آن نگاه کنیم، به ابعاد توطئه‌هایی که دراین‌باره طراحی‌شده‌اند، پی خواهیم برد. در مدخل بحث باید گفت که جهان کنونی در دالان گذر از نظم سابق تک‌قطبی و دوقطبی به سمت جهان چندقطبی قرار دارد و طبیعتاً در چنین شرایطی، بر حجم تهدیدات و فرصت‌ها افزوده می‌شود. تهدید برای قدرت‌هایی که در حال افول‌اند اما تقلا می‌کنند که موضع خود را حفظ و تقویت کنند و از سقوط موقعیت جهانی خویش، ممانعت نمایند و قدرت‌هایی که درصدند به قطب دنیا تبدیل‌شده و جایگاه خود را تحکیم بخشند. یکی از قطب‌هایی که زمینه بروز و ظهور و حتی تبدیل‌شدن به قدرت برتر جهانی را دارد، جهان اسلام است. وسعت جغرافیایی، جمعیت یک و نیم میلیاردی، منابع غنی نفت، گاز و ...، برخورداری از نقاط مهم استراتژیک و به‌ویژه اعتقاد واحد به اسلام، پیامبر اعظم(ص) و خداوند یکتا، ازجمله مؤلفه‌هایی هستند که پتانسیل اوج گرفتن جهان اسلام را فراهم کرده است.
فرصت دوباره
حسین شمسیان در یادداشت روزنامه کیهان نوشت: فرصت دوباره، آرزویی بزرگ است که همه در پی آنند و البته نصیب هر کسی نمی‌شود. و گاه هرگز دست نمی‌دهد و به حسرتی جانکاه تبدیل می‌شود. امام علی (ع) در وصف همین افراد فرموده‌اند: «به هر که فرصتی داده شد، فرصتی بیشتر طلبید». کابینه دوازدهمین دولت جمهوری اسلامی، پس از مباحثات و مناقشاتی، سرانجام از مجلس رای اعتماد گرفت. این بحث‌ها البته بیشتر در فضای مجازی بود وگرنه مجلس، در رکوردی تاریخی، به جز یک وزیر، به همه وزرای معرفی شده رای چشمگیر و قابل توجهی داد و برای دولت سنگ تمام گذاشت. نخستین پیام این رای اعتماد، پیوستگی و حمایت تام و تمام مجلس شورای اسلامی از دولت دوازدهم است. این یک امتیاز ممتاز و بی‌نظیر است که بررسی سوابق مجالس و دولت‌های قبل نشان می‌دهد که نصیب هر دولتی نبوده و امتیازی انحصاری و ویژه است. امتیازی که دست دولت را برای هرگونه خدمتی باز می‌گذارد و زمینه‌ساز آن می‌شود که بی‌هیچ مانعی، به برآورده کردن انتظارات مردم بپردازد. این رای به‌طور طبیعی این انتظار را در مردم بوجود آورده که دولت هیچ بهانه‌ای برای خدمت به آنها نداشته باشد. هرجای کشور که قرار است کاری انجام شود، دو رکن اصلی دارد، یا رکن تقنینی و تخصیصی بودجه که در اختیار مجلس است و یا رکن اجرایی که در دست خود دولتمردان است و لذا مردم در هرجای کشور می‌توانند این توقع را داشته باشند که خواسته‌هایشان رنگ واقعیت بگیرد و آرزوهایشان محقق شود.
دولت ترامپ ناپایدار است
سیامک باقری برای روزنامه قدس نوشته است: اختلاف «استیو بنن»، با داماد ترامپ، با مشاور امنیت ملی، با وزیرخارجه و گروهی از نظامیان این کشور کار دستش داد و برکنار شد. او نیز به گروهی از اخراجی‌ها پیوست که از مشاوران نزدیک ترامپ بودند و در رسیدن او به کاخ سفید نقش مهمی داشتند و در ماه‌های اخیر از کار برکنار شدند. اختلاف «استیو بنن»، با داماد ترامپ، با مشاور امنیت ملی، با وزیرخارجه و گروهی از نظامیان این کشور کار دستش داد و برکنار شد. او نیز به گروهی از اخراجی‌ها پیوست که از مشاوران نزدیک ترامپ بودند و در رسیدن او به کاخ سفید نقش مهمی داشتند و در ماه‌های اخیر از کار برکنار شدند. ترامپ به خاطر جلوگیری از هرج و مرج و تنش در کاخ سفید، آقای «بنن» را برکنار کرد. برخی از شخصیت‌های خارج از کاخ سفید نیز به خاطر دیدگاه افراطی و نگاه نژادپرستانه اش با وی اختلاف داشتند و معتقد بودند که به نژاد سفید خیلی اهمیت می‌دهد و ضدیت افراط گونه‌ای با مسلمانان دارد و منع ورود مسلمانان هفت کشور از جمله ایران را از پیشنهادهای وی می‌دانستند.
مجلس و رأی اعتماد به کابینه دوازدهم
حسن رشوند در یادداشتی برای روزنامه جوان نوشته است: مجلس سرانجام پس از پنج روز کار فشرده که به ظاهر بررسی همه شرایط را برای شکل‌گیری یک کابینه خوب و کارآمد دنبال می‌کرد، دیروز به کار خود با انتخاب 16 وزیر از 17 وزیر پیشنهادی آقای روحانی رأی مثبت داد و عملاً بدون هیچ چالشی همانگونه که پیش بینی می‌شد، بستر را از هر لحاظ برای دولت آینده آقای روحانی آماده کرد. این همراهی حتی تا جایی بود که بر خلاف برخی رجزخوانی‌های مجلسی‌ها در روزهای اخیر مبنی بر افتادن حداقل دو وزیر پیشنهادی، کابینه دوازدهم بر خلاف کابینه‌هایی که اصلاح‌طلبان مدعی بودند مجلس اصولگرای هفتم کاملاً در همراهی با دولت نهم است و آن مجلس یک کابینه یکدست را شکل خواهد داد، دولت دوازدهم روحانی یکدست‌تر از هر دولتی شکل گرفت و مجلس نیز در یک برنامه هماهنگ آنچه را آقای روحانی می‌خواست رقم زد.
بازی پنکه با دماسنج اقتصاد کلان
یاسر جبرائیلی طی یادداشتی در روزنامه وطن امروز نوشت: آمارهای اقتصاد کلان، برای آگاه‌سازی سیاست‌گذاران، مسؤولان و البته بازیگران اقتصادی از وضعیت عمومی اقتصاد طراحی شده است. ارقامی مانند نرخ رشد اقتصادی، نرخ بیکاری، نرخ تورم و... به خودی خود ارزشی ندارد و تنها زمانی اهمیت و ارزش می‌یابد که به طور صحیح تحلیل شده، به کشف و اقدام متناسب درباره نقاط قوت و ضعف اقتصاد منجر شود. یکی از انحرافات خطرناک درباره آمارهای اقتصاد کلان، تبدیل شدن خود این اعداد و ارقام به ارزش و هدف مدیران اقتصادی است. فرض کنید نماگرهای اقتصادی یک کشور، نرخ تورم را بالا نشان دهد. رقم تورم بالا به مدیریت اقتصاد این هشدار را می‌دهد که در اقتصاد شما عرضه کالا کمتر از عرضه پول است. یعنی به اندازه‌ای که پول به اقتصاد تزریق می‌شود، کالا عرضه نمی‌شود و در نتیجه کالاها به دلیل کمبود، روز به روز گران‌تر و گران‌تر می‌شوند. در چنین شرایطی، تیم مدیریت اقتصاد کشور باید به فکر تقویت تولید و عرضه کالا و هدایت منابع مالی به سمت تولید باشد تا کمبود عرضه کالا جبران شود اما اگر تیم مدیریتی اقتصاد، به جای برنامه‌ریزی برای رفع معضل کمبود عرضه کالا، در مقام کاهش عدد تورم از یک مسیر انحرافی باشد، این همان تبدیل شدن آمار به هدف مدیریتی است. یعنی به جای اینکه برای حل مشکلات تولید و هدایت منابع مالی به سمت تولید برنامه‌ریزی کند، سعی کند نرخ تورم را از طریق جلوگیری از ورود پول به اقتصاد کاهش دهد. این اتفاق، در دولت یازدهم در کشور ما رخ داد و آن دولت برای کاهش نرخ تورم، منابع مالی را در بانک‌ها حبس و نرخ رشد تورم را کاهش داد. این بازی با عدد تورم، هرچند ظاهرا موجب کاهش تورم شد اما مشکل اقتصاد را حل نکرد و شاهد بودیم در یک بخش دیگر، بحران آفرید و به یک رکود بی‌سابقه دامن زد.
در انتظار عمل
روزنامه جام‌جم در یادداشتی از مراد عنادی نوشته است: بحث‌های داغ نمایندگان موافق و مخالف وزرای پیشنهادی رئیس‌جمهور سرانجام در بهارستان به پایان رسید و 16 وزیر از 17 وزیر پیشنهادی رای اعتماد لازم را کسب کردند. نکته مهم درباره آرای نمایندگان به وزرا این بود که 12 وزیر از 17 وزیر پیشنهادی بالای 225 رای کسب کردند که به این ترتیب 70 درصد وزرا با آرایی بالا سکاندار وزارتخانه‌های خود شدند. رای بالا به وزرای کابینه در عین حال که حاوی پیام‌های مثبت مبنی بر حمایت مجلس از دولت و برنامه‌های وزرای پیشنهادی است، اما از زاویه دیگر بیانگر انتظار از دولت دوازدهم برای پاسخگویی به مطالبات بویژه مربوط به مسائل معیشتی است که در کوران رقابت‌های انتخاباتی ریاست‌جمهوری و همچنین از فردای اعلام پیروزی دکتر روحانی از سوی ایشان و اعضای کابینه به مردم وعده داده شده است. واقعیت این است که مردم از دولت دوازدهم انتظار دارند با اقدام عملی خواست‌های مردم را در زمینه مسائل معیشتی برآورده سازد. رونق تولید و اشتغال با راهبرد اقتصاد مقاومتی، مباحث مربوط به محیط‌زیست و اقدام قاطعانه در حوزه سیاست خارجی در برابر بدعهدی‌های آمریکا از مهم‌ترین مطالباتی است که مردم از اعضای دولت دوازدهم انتظار دارند. مطالباتی که البته رئیس‌جمهور و اعضای کابینه پیشتر خود بارها در سخنرانی‌ها و اعلام برنامه‌ها آنها را مطرح کرده‌اند. از نکات مهم این که هر چند در پیشبرد تولید و اشتغال و مطالبات اقتصادی خرد و کلان، قوای سه‌گانه و دستگاه‌های مسئول می‌باید همراهی و نقش‌آفرینی کنند، اما تردیدی نیست که مسئولیت اصلی متوجه رئیس‌جمهور و کابینه دوازدهم است.
توصیه‌هایی به دولت تازه تأسیس
در یادداشت روزنامه رسالت به قلم حامد حاجی‌حیدری می خوانید: سطوح پایین و متوسط جوامع، همواره نقش نهایی را در جهت‌گیری جوامع بر عهده دارند؛ امواج عظیم اجتماعی‌ای که در جریانات فیصله بخش، سیاست را به طور قهری با خود همراه می‌کنند در زمینه فرهنگی پایین و متوسط به راه می‌افتند. متجاوز از 9 دهک از حجم مبادلات و روابط اجتماعی، در قالب این اقشار رخ می‌دهند، و تا چندی پیش دموکراسی بهترین ابزار برای ارتباط مؤثر و پر معنا با این پیکره اصلی اجتماع بود. با لحاظ این واقعیت، مفهوم مهمی در جامعه‌شناسی سیاسی هست با عنوان «بیگانگی سیاسی»، و اشاره دارد به موقعیتی که در آن این پیکره اصلی اجتماع، تحولات و تصمیمات سیاسی را به درستی درک نمی‌کند و نمی‌تواند با آن همنوا و همدل شود، و در عین حال مسیر دیگری را نیز برای حل و فصل مسائل مندرج در عمق زندگی روزمره خود سراغ ندارد.
۳ ویژگی کابینه دوازدهم و انتظارات بجا
در یادداشت روزنامه خراسان می خوانید: تکلیف وزرای دولت دوازدهم هم بالاخره مشخص شد. وزرایی که از روز گذشته کار خود را آغاز کرده اند و آن طور که برخی از آنها شب گذشته مطرح کردند، اولویت‌شان حل مشکلات اقتصادی کشور است. کابینه‌ای که اگر از پنجره رای اعتماد در بهارستان به آن نگاه کنیم، 3 ویژگی دارد: اول این که براساس اعتمادی که نمایندگان مردم به آنها کرده اند، بیشترین رای اعتماد را در بین کابینه‌های دولت‌ها دارند. تا جایی که میانگین رای اعتماد به کابینه دوم دکتر روحانی 220 رای بود که از بیشترین رکورد دولت‌ها که 207 رای بود و به دولت اول اصلاحات اختصاص داشت 13 رای بیشتر است که نشان دهنده اعتماد بی سابقه نمایندگان مردم به دولت است. دوم این که: رئیس جمهور روز گذشته در دفاع از کابینه پیشنهادی یکی از اهدافش در دولت را «هم افزایی» دانست و گفت: «به دنبال این نبودم که 17 قهرمان ناهماهنگ معرفی کنم. در فکر یک تیم و هیئت وزیران هماهنگ بودم.» دکتر روحانی حتی علت تاخیر در معرفی وزیر علوم را هم تلاش برای معرفی فردی که هماهنگ با تیم دولت باشد دانست. به این ترتیب براساس توضیحات رئیس جمهور، ویژگی دوم کابینه دوازدهم را باید «هماهنگی و هم افزایی» دانست. موضوعی که گم شده دولت سابق بود و مصادیق زیادی می‌توان از جای خالی این هماهنگی میان وزرای دولت یازدهم نام برد که عملا در حوزه‌های موثری باعث کندی کار و نقص‌های جدی شده بود. سوم این که: دولت دوازدهم درشرایطی روی کار آمده است که علاوه بر «هماهنگی و هم افزایی» که رئیس جمهور دیروز درباره تیم دولت مطرح کرد، هماهنگی و هم افزایی نیز میان دولت و مجلس (که رای اعتماد بی سابقه دیروز نماد آن بود) و شوراهای اسلامی شهر و روستا و شهرداری‌های شهرهای مطرح و اثرگذار کشور همچون تهران و مشهد و شیراز وجود دارد.
فصل تازه تعامل دولت و مجلس
حسینعلی امیری معاون امور مجلس رئیس جمهوری در یادداشت روزنامه ایران نوشت: با رأی اعتماد نمایندگان مجلس شورای اسلامی به 16 نفر از وزیران پیشنهادی آقای دکتر روحانی رئیس جمهوری اسلامی ایران برای دولت دوازدهم، فصل نوینی در مدیریت اجرایی کشور و همچنین دوره جدیدی از همکاری‌های دو قوه مجریه و مقننه آغاز شد. نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی از فراکسیون‌ها و گرایش‌های مختلف طی روزهای گذشته خط مشی و برنامه دولت دوازدهم و صلاحیت وزیران پیشنهادی را به دقت و به طور جزئی مورد بحث و بررسی قرار دادند و در نهایت حمایت خود را از برنامه‌های 16 وزیر از مجموع 17 وزیر پیشنهادی اعلام کردند تا دولت جدید کار خود را برای خدمت‌رسانی به مردم شریف ایران آغاز کند.
برندسازی در تیم اقتصادی
در یادداشت روزنامه دنیای اقتصاد می خوانید: کابینه دولت دوازدهم از دیروز آغاز به کار کرد و علاوه بر 24 میلیون نفری که رای اعتماد به رئیس‌جمهور را به صندوق ریختند، همه طرفداران رقیب و حتی همه آنان که در انتخابات شرکت نکردند، در انتظار آنند که ثمرات انتخابات اخیر را به‌طور ملموسی در زندگی روزمره خود احساس کنند. در بسیاری از نظام‌های دموکراتیک در هنگام مبارزات انتخاباتی، نامزدها وعده‌های بسیاری می‌دهند. اما آنچه می‌تواند ضامن یک همزیستی پایدار و قابل اعتماد باشد، تعهد طرفین بر وعده‌هایی است که از قبل بر آن پافشاری کرده‌اند. تحقق انتظارات به‌خصوص در دور دوم ریاست‌جمهوری از اهمیت بیشتری برخوردار است؛ زیرا امکان پاس دادن وعده‌ها به آینده میسر نیست و دیگر با هیچ حربه‌ای نمی‌توان رای‌دهندگان را متقاعد کرد که فرصت کافی برای تحقق وعده‌ها فراهم نبوده است. شرایط خطیر اقتصاد ایران و مشکلات غامض موجود در لایه‌های مختلف، این زنگ خطر را به روشنی برای سیاست‌گذاران به صدا در می‌آورد که حرکت این سنگ بزرگ بدون مهیا کردن تجهیزات لازم و بهره‌گیری از افراد قابل و مسلط به حوزه تخصصی خود امکان‌پذیر نیست.