راوی کتاب «خاطرات سید مرتضی نبوی» در مجمع تشخیص مصلحت نظام ابقا شد

به گزارش گروه فرهنگی به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، سیدمرتضی نبوی سال 1326 در قزوین دیده به جهان گشود. وی پس از دریافت دیپلم در 1345 وارد دانشکده فنی تهران شد و پس از پنج سال موفق به دریافت مدرک فوق‌لیسانس از آن دانشگاه شد.

نبوی ضمن کار سیاسی در دانشگاه مشغول جمع‌آوری کمک به مجاهدین شد که در مبارزه با شاه مخلوع و گریز از دست ساواک زندگی مخفی داشتند. در همین سال‌ها وی با سازمان مجاهدین خلق آشنا شد و با سازمان مذکور ارتباط برقرار کرد. نبوی در اواخر مهر 1352 دستگیر شد و دو سال را در زندان گذراند.

نبوی پس از پیروزی انقلاب اسلامی در کابینه محمدجواد باهنر وزیر آن وزارتخانه شد و در کابینه بعدی در سمت خود باقی ماند. وی نماینده مردم تهران در دوره‌های چهارم و پنجم مجلس شورای اسلامی بود و از اواخر دوره پنجم به عضویت مجمع تشخیص مصلحت نظام درآمد که هنوز با آن مجمع همکاری دارد.

خاطرات مبارزان عرصه انقلاب اسلامی صرفا نقل وقایع و شرح حکایات تلخ و شیرین و تصویر شادی و غم زندگی نیست بلکه همه‌ این‌ها‌ست به علاوه تاریخ؛ تاریخ گروه‌های مبارز و قصه آدم‌هایی که با هر مرام، عقیده و مسلکی روزی روزگاری برای رسیدن به آرمان‌های همیشگی بشری همچون عدالت، قسط، مساوات و جامعه‌ای خالی از تبعیض قیام کردند و برای آن خون دادند و خون ریختند.

سید مرتضی نبوی، با بیان خاطراتش در این کتاب بدون هیچ واهمه و تعارفی بسیاری از جریان‌ها و شخصیت‌های مطرح سیاسی تاریخ معاصر را به چالش کشیده است. خاطرات و تحلیل‌های او که طی گفت‌وگوهایی مفصل با محمد زین‌العابدینی در فاصله سال‌های 1373 و 1374 ضبط و توسط جواد کامور بخشایش تدوین و تنظیم شده، از جمله بهترین آثاری است که تاکنون در حوزه خاطرات مبارزان انقلاب منتشر شده است.

نبوی علی‌رغم مسئولیت‌های مهمی که تاکنون برعهده داشته و موقعیت سیاسی فعلی‌اش به عنوان عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، در این اثر به‌دور از هر پسند این و آنی و بی ملاحظه نسبت به منافع و مضارهای شخصی و شخصیتی و جناحی و حزبی و فقط به زعم خود او برای ایفای وظیفه در قبال تاریخ به بیان خاطرات و دیدگاه‌هایش می‌پردازد. او با اینکه تحت تاثیر القاب، عناوین و جایگاه‌های سیاسی افراد واقع نشده اما همچنان محو فضای آرمانی ذهن خود است و نمی‌تواند از آن دنیای درونی خودش فاصله بگیرد اگرچه آن را کتمان هم نمی‌کند و به صراحت از احساس تعلق خاطر و عاطفه‌اش نسبت به انقلاب اسلامی سخن می‌گوید.

فاصله طولانی میان زمان وقوع رخدادها با زمان انجام مصاحبه، طبعا در بیان جزئیات و ذکر اسامی اشخاص سایه می‌افکند که این مسئله با تلاش‌های محققانه کامور بخشایش در رجوع به مستندات تاریخی و بهره‌برداری از منابع موجود به خوبی مرتفع شده است و مخاطب با ملاحظه تصویر اسنادی که با ذکر دقیق منابع آن ها در پایان کتاب ارائه شده می‌تواند نسبت به اعتبار اطلاعات تاریخی و صحّت مفاد مندرج در تقریرات شفاهی نبوی اطمینان حاصل کرده و از آن برای ارتقای دانش تاریخی‌ خودش استفاده کند.

بخشی از صفحه 71 این کتاب چنین نوشته شده است:

در زندان فرصت‌های خوبی برای مطالعه کتاب‌های تفسیر و مذهبی بود. البته آن موقع بسیاری از گروه‌های چپ سمپاشی می‌کردند. ما هم هنوز از ماهیت اعتقادی گروه مجاهدین خلق اطلاع دقیقی نداشتیم. آن ها (چپ‌ها) به صورت حساب شده با افراد جوان ارتباط برقرار می‌کردند، با او رفاقت و محبت می‌کردند. سپس چندین عنوان از این کتاب‌هایشان را به آن جوان می‌دادند کتاب‌هایی که چندین شبهه نسبت به اسلام و مذهب القا می‌کرد. با این تبلیغات روی آن جوان کار می‌کردند.