دریاچه رامیان/مخوف ترین غار پرمخاطره در کرمانشاه/ دریاچه نئور در اردبیل/ غاری زیبا در کرمان

به گزارش گروه فضای مجازی ، با دریاچه رامیان، مخوف ترین غار پرمخاطره در کرمانشاه، دریاچه نئور در اردبیل و غاری زیبا در کرمان در بسته خبری گردشگری آشنا شوید.

غار زیبای جاذبه زیبای استان کرمان

غار ایوب در استان کرمان و روی کوه ایوب واقع شده است. این غار در جنوب شرقی شهر دهج یکی از توابع شهرستان بابک قرار دارد و از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری این ناحیه محسوب می‌شود.

غار‌ها یکی از جاذبه‌های کره زمین هستند که در گذشته‌های بسیار دور مامن امنی برای نسل بشر بوده‌اند، اما با این وجود ناشناخته‌های زیادی را با خود به همراه دارند. غار ایوب یکی از بزرگ‌ترین غارهای ایران است که دیدن آن خالی از لطف نیست. در ادامه به نقل از کجارو با ما همراه باشید.

غار‌ها به سبب محیط پر رمز و رازی که دارند همواره مورد توجه انسان‌ها بوده‌اند. این پناهگاه‌های طبیعی و پر از شگفتی معولا در اثر عوامل مختلف زمین شناسی از جمله فرسایش یا لغزش و شکافته شدن سنگ‌ها ایجاد می‌شوند.

برخی از این غار‌ها به حدی بزرگ هستند که می‌توان در آن‌ها شهری را بنا کرد. جالب اینکه گاهی حتی رودخانه‌ای در آن‌ها جریان دارد یا جنگلی سرسبز در بطن این مواهب طبیعی شکل گرفته است.

هرچه که هستند برای ما انسان‌ها بسیار جذاب و مرموز به نظر می‌رسند. کشور ما غارهای فراوانی دارد که هرکدام با توجه به موقعیت جغرافیایی ویژگی منحصر به فردی دارند. غار ایوب دهانه‌ی بسیار بزرگی دارد که بزرگ‌ترین دهانه‌ی غار ایران به شمار می‌رود.

غار ایوب در استان کرمان و روی کوه ایوب واقع شده است. این غار در جنوب شرقی شهر دهج یکی از توابع شهرستان بابک قرار دارد و از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری این ناحیه محسوب می‌شود.

همان طور که گفتیم ویژگی مهم غار ایوب دهانه بسیار بزرگ آن است که طولی ۶۰ متری و ارتفاعی ۸۰ متری دارد. این غار همچنین بزرگ‌ترین غار آذرین کشور به شمار می‌رود بنابراین منشا این غار گدازه‌های آتشفشانی است.

آب موجود در زیر گدازه‌های داسیتی بعد از به هم پیوستن و انفجار باعث تشکیل این غار شده است. در طول سالیان و بعد از تشکیل بدنه اصلی غار، اثر عوامل طبیعی مانند رطوبت و هوای سرد درون غار باعث انقباض و انبساط شدید در دیواره‌ی آن و جدا شدن تکه سنگ‌های بزرگ شده که همین عامل بر وسعت غار اضافه کرده است.

اثر باد نیز باعث فرسایش و کوبیده شدن دانه‌های ماسه با سرعت زیاد بر سنگ داسیت شده و در نتیجه حالت لانه زنبوری به فضای درونی غار داده است. طبق بررسی‌های انجام شده باستان شناسی این غار در گذشته محل سکونت بوده به طوری که می‌توان آثاری به جا مانده از دوره اشکانی را در این مکان مشاهده کرد.

خود کوه ایوب که غار درون آن قرار دارد با ارتفاع ۳۲۰۰ متر بخشی از رشته کوه‌های مرکزی ایران محسوب می‌شود. در بخشی از دیواره شرقی جریان باریک آب از سقف جاری است. این آب به حوضچه‌ی کوچکی می‌ریزد که پای دیواره قرار دارد.

آب این حوضچه بسیار خنک بوده و قابلیت شرب نیز دارد. همچنین بالاتر از این حوضچه مکانی صاف قرار دارد که می‌توان چاله‌ی کوچک هاونگی شکلی را در آن مشاهده کرد. این چاله به حوض آرزو یا جوقن شهرت دارد. اعتقاد مردم محلی بر این است که اگر آرزویی داشته باشی و در کنار این چاله نیت کرده و سپس قطعه سنگی را درون آن انداخته و آن قطعه سنگ بعد از برخورد به این چاله به سمت بیرون پرتاب شود آرزویت برآورده خواهد شد.

به سمت غربی دیواره غار که نگاه بیندازید می‌توانید در دل صخره‌ای سوراخی دایره مانند با قطر کم را ببینید که به کت حلال حروم مشهور است. مردم کرمان بر این باورند که اگر شخصی حلال زاده باشد قادر است از این سوراخ عبور کند و در غیر این صورت نمی‌تواند.

در صحن مرکزی غار جایگاه‌هایی برای نشستن وجود دارد که منزلگاه نام دارند و برای رفع خستگی استفاده می‌شوند. حدود ۱۵۰ بالاتر از این منزلگاه‌ها، جایگاه‌های بچه مهتابی قرار دارد. در این محل نقطه‌ای گود شده وجود دارد که رد پای انسانی با فیزیک بدنی قوی در آن به چشم می‌خورد که مردم محلی آن را منتسب به حضرت ایوب می‌دانند.

همین مورد باعث شده است تا این غار جایگاهی مقدس و زیارتی در میان مردم به شمار برود.

دریاچه نئور بزرگترین دریاچه طبیعی اردبیل

دریاچه نئور در ۴۸ کیلومتری جنوب شرقی اردبیل به ‌طرف خلخال قرار دارد.

دریاچه نئور در ۴۸ کیلومتری جنوب شرقی اردبیل به ‌طرف خلخال در یکی از دره‌ های کوهستان باغرو و در ارتفاع دوهزارو500 متری از سطح دریا با مساحتی بالغ بر ۲۱۰ هکتار واقع می باشد برای رسیدن به آن پس از طی حدود ۳۵ کیلومتر از شهر اردبیل به سمت شهر خلخال به ده بودالالو می‌ رسیم سپس می‌ بایست جاده‌ای به طول ۱۳ کیلومتر را به سمت بالای کوه طی کرده و پس از گذر از کنار روستای عباس آباد به دریاچه می رسیم. جاده کوهستانی برای رسیدن به این دریاچه آسفالت بوده، ولی جاده دور دریاچه خاکی است.

دریاچه نئور که بزرگترین دریاچه طبیعی و آب شیرین استان اردبیل می‌ باشد در بلندی های باختری رشته کوه باغرو (تالش) بر روی ولکانیت پرفیر آندزیتی – ائوسن بالایی ایجاد شده است .

دریاچه نئور مشتمل بر دو دریاچه کوچک و بزرگ است که در فصل بهار به هم می‌پیوندند و دریاچه واحد را به وجود می‌آورند و در حداکثرین عمق در حد کمینه پنج و نیم متر و در حد بیشینه 13 متر است. آب این دریاچه برای استفاده آبیاری زمین های کشاورزی مورد بهره برداری قرار می گیرد که در سال ۱۳۶۶ به منظور ذخیره آب جهت استفاده‌های کشاورزی سدی در تنها خروجی دریاچه (قانلی دره) احداث و مورد بهره برداری قرار گرفت و هر ساله به میزان اندک بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان جهت کنترل جمعیت گامارس های موجود در دریاچه رها سازی می گردد. وسعت حوضه آبریز دریاچه نئور 45 کیلومتر مربع بوده و از مراتع ییلاقی عشایر فندوقلو است.

دریاچه زیبای «گل رامیان»

دریاچه و چشمه گل رامیان در استان گلستان واقع است و از سه طرف به جنگل و یک طرف به سمت زمین های زراعی متصل است.

دریاچه و چشمه گل رامیان در استان گلستان واقع است. این چشمه و دریاچه در جنوب شهر رامیان یکی از شهرهای تابع استان گلستان واقع شده است . چشمه گل رامیان در دامنه کوه "پنهان خانه" قرار گرفته است. چشمه گل رامیان به صورت یک استخر طبیعی به طول ‪۹۰متر و به عرض ‪ ۸۰متر و به عمق۳۴تا ‪ ۴۴متر و به روایتی به ‪ ۸۰متر است که در ارتفاع ‪ ۳۲۰متری از سطح دریا قرار دارد. این چشمه در 5 کیلومتری جنوب شهرستان رامیان و در 85 کیلومتری مرکز استان (گرگان) قرار دارد. از سه طرف به جنگل و از یک طرف به زمینهای زراعی متصل است. آب چشمه از کف زمین می جوشد.

کلمه " گل " در زبان ترکی به منطقه ای گود و عمیق که آب در آن جمع می شود گفته می شود. گل، کلمه ای آرامی و به معنای جشمه جوشان که در حوزه های شمالی سرزمین باستانی ورکان(گرگان) تا به آسیای مرکزی و چین و اروسیا تا به نام کشور چشمه ها (گل ها) فرانسه وارد ادبیات تایخی قرون و اعصار شده است. گل ها یا دریاچه ها در حوزه های آسیای مرکزی و ایران در جغرافیای طبیعی با نام های آلماگل، آلاگل و در جغرافیای انسانی به عنوان نشان و نماد اقوام شمالی ایران بزرگ دریافته ها و نقوش اشیاء آنان با عناوین ماری گل، آینه گل ... و بعنوان عناصر هویت فرهنگی ایران و آسیای مرکزی وارد مباحث تاریخی و قوم نگاری شده است.

گل رامیان به عنوان عنصر نمادین جایگاه مقدس نیایش آب در فرهنگ و آداب و هنر سرزمین آرامیان جایگاه ویژه ای داشته است.دلیل نامگذاری این منطقه به گل رامیان به فرهنگ و زبان مردم بومی این ناحیه مربوط است و گفته میشود از نظر تاریخی جمعیت غالب منطقه از نژاد ترک و تیره*ای از ایل گرایلی هستند. کلمه گل در ادبیات ترک به جای گود و عمیق که آب در آن جمع می*شود، اطلاق شده و تلفظ دقیق آن نیز در ترکی " گوءل " است.

رودخانه رامیان در شرق این چشمه بستر پهن و سیل آبی وسیعی داشت که گویای سیل های پیشین بوده است. این رودخانه از ارتفاعات البرز غربی ( کوه لیرم - کوه خاک یا خاکسار و .. . ) سرچشمه گرفته و پس از عبور از شهر رامیان وارد دشت گرگان شده که بعد از قطع راه دلند به آزاد شهر (شاه پسند) در یک مسیر جنوب به شمال پیش رفته و بعد از اتصال به رود " حاجی کوچکی " نهایتاٌ به گرگان رود می پیوندد. 

روستای «سر آقا سید»

روستای پلکانی «سرآقاسید» از روستاهای هدف گردشگری استان چهار محال و بختیاری است که در شهرستان کوهرنگ قرار دارد و ساختاری مشابه روستای ماسوله دارد.

روستای سر آقا سید در فاصله ۱۴۰ کیلومتری شهرکرد قرار دارد. برای دیدن این روستا باید از جاده خاکی، پیچ در پیچ و ناهموار عبور کرد. اگر این گذر در اردیبهشت و خرداد باشد، کوچ عشایری که از مناطق گرمسیر خوزستان به چهارمحال و بختیاری وارد می شوند، دیگر جاذبه ای است که شما را مسحور می کند. پس از عبور از مسیر پر پیچ و خم کوهستانی، روستای پلکانی «سرآقا سید» یا همان «ماسوله زاگرس» بر دامنه کوه خودنمایی می کند. 

بازی با مرگ در مخفوف ترین غار ایران ‎

در ۱۲ کیلومتری شمال شرق کرمانشاه، کوهی به نام پرآو  قرار دارد  که به عنوان یکی از بلندترین قله های استان  مشهور است و در کنار روستای چالآ نمود پیدا می کند.

بیش از ۴۰ سال پیش گروهی از مهندسین و زمین شناسان انگلیسی در حین عملیات نقشه برداری و تحقیقات در ارتفاعات زاگرس متوجه دهانه یک غار شدند و با توجه به تجربیات خود در باره بافت زمین شناسی منطقه  احتمال وجود غاری عظیم را در محل می دهند. احتمال وجود غاری عظیم در رشته کوه زاگرس آن قدر جذاب به نظر رسید که انجمن غارشناسی انگلستان در دوم شهریورماه سال ۱۳۵۰،  یازده نفره از زبده ترین غارنوردان خود را به سرپرستی جان میدلتون وارد کرمانشاه کند تا به عملیات اکتشاف دست بزنند.

زیبایی  پرآو به قدری است که چشم ها را به خود خیره می کند. شاید تصور وجود یکی از رمزآلود ترین مکان های ایران در این طبیعت زیبا کمی مشکل باشد اما در ارتفاع ۳۰۵۰ متری این کوه، عمیق ترین و صعب العبورترین غار ایران قرار دارد. پرآو در نزدیکی کوه بیستون در کرمانشاه است. تا سال‏‌ها پراو برای غارنوردان ایرانی چون گاوصندوقی در بسته می‏‌ماند که کلید گشودنش را نمی‏‌یافتن و با وجود تلاش‎های فردی و جمعی‏، راز آن گشوده نمی شد.

نام این غار پَرآو یا غار پَرو  است که در زبان محلی به معنای پرآب به کار می رود. به نظر می رسد این نامگذاری چندان هم بی ربط نیست . در طول مسیر پیمایش این غار ، آب عنصری فراوان و حاصل ذوب شدن یخچال‌های زیرزمینی درون غار می باشد. همانند سایر مکان ها که فلسفه ای برای نام خود دارند احتمالا این مکان هم به دلیل وجود آب فراوان و به ویژه حوضچه آب با عمق سه متر در انتهای آن به این نام خوانده می شود.

غار پراو را خطرناک‏ترین، مرگبارترین و خشن‎ترین غار ایران می‎نامند؛ غاری که تاکنون 5 نفر را به کام مرگ کشانده و برای رسیدن به آن باید بیش از سه هزار متر از کوه پراو بالا رفت و بعد دهانه غاری که طولانی‏‌ترین غار عمودی ایران است، نمایان می شود.

پرآو یا اورست غارهای جهان غار منحصر به فرد  در بیش از ۴۰ سال پیش ( ۱۹۷۱ میلادی ) ، با عنوان بزرگ‌ترین غار عمودی دنیا شناخته می شده است  و به همین دلیل لقب اورست غارهای جهان را به آن نسبت داده اند . اما پس از آن با گذشت زمان و انجام اکتشافات بیشتر در میان غار های سراسر جهان، رتبه غار پرآو به ۲۲۱ تنزل پیدا کرده و غار های عمیق تری در فهرست جهانی به ثبت رسیده اند . اما این غار رمزآلود کشورمان هنوز به دلیل وجود دهانه اش در ارتفاع سه هزار متری از سطح دریا ، بالاترین سطح را در جهان به خود اختصاص داده است .‎

یکی از انگیزه‏‌های کوهنوردی، دیدن نادیده‌هاست. غارنوردی با همه کارهای کوهنوردی و دیگر فعالیت‏‌های ورزشی متفاوت است، چون شما در تاریکی مطلق هستید، فضا ناشناخته است و جذابیت‎های خیلی زیادی دارد.

می توان  گفت برای غارنوردان دشوارترین پیمایش با درجه سختی «۵ دی» است که در غار پرآو تجربه می کنند . دهانه ورودی غار به شکلی است که باید به حالت پا مرغی به آن وارد شد. به خاطر  وجود یخچال های طبیعی و ارتفاع بالای این غار، برودت هوا در آن غارنوردان را آزار می دهد . در هیچ جای غار دمایی بالاتر از ۳-۱ درجه سانتی گراد ثبت نشده است .

بدنه و دیوار سنگی  خشن غار باعث می‌شود که لباس غارنوردان در حین پیمایش پاره شود و آب سرد و سرما به سطح بدن نفوذ کند که  خود باعث سختی مضاعف در پیمایش می شود. عبور از سوراخ‌های تنگ غار که آبی با دمای نزدیک صفر درجه در کنار آنها جریان دارد، پیمایش را چندین برابر دشوار می کند. سینه خیز  رفتن در این غار کاملا عادی و طبیعی است. گذرگاه های تنگ و خرچنگ رو ها، ریزشی بودن برخی از قسمت های غار، تراورس های خطرناک و چاه های عمیق، پرآو را در دنیا به غاری صعب العبور و سخت مشهور کرده است، حتی پنج غارنورد ایرانی جان خود را در این غار از دست داده اند و اجساد برخی از آن ها هیچوقت به بیرون از غار منتقل نشده است.

توصیه ی ما اگر از آن دسته کوهنوردان خبره هستید که قصد دارد وارد این غار صعب العبور شود، فصل بهار و تابستان را به شما پیشنهاد می کنیم . زیرا برودت هوا در این فصل ها کمتر است. پاییز و زمستان را صرف تماشا کردن زیبایی های کرمانشاه کنید . این دو فصل برای پیمایش غار اصلا مناسب نیستند. اگر کاملا برای سفر آماده اید به کرمانشاه بروید و برای رفتن به غار ، نشانی روستای چلآبه را بگیرید و به راحتی کوه پرآو را پیدا کنید.

: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.