جشنواره تئاتر «سوره» در رونق تئاتر مراكز استانی موثر است

به گزارش گروه فرهنگی به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، شايد تئاتر جشنواره‌ای بيش از هر كجا در ايران رونق داشته باشد. اگر نگاهی بیندازيم به برنامه‌های سالانه‌ تئاتر ايران، جشنواره‌های مختلف تئاتر كه توسط نهادها و ارگان‌های مختلف برگزار می‌شود، خودنمايی می‌كند. اينكه چرا تئاتر جشنواره‌ای در ايران مورد توجه است و دلايل رشد آن، موضوع اين يادداشت نيست و در فرصتی ديگر به آن خواهيم پرداخت. در اينجا قرار است نگاهی كوتاه داشته باشم به يكی از همين جشنواره‌های تئاتری كشورمان. جشنواره تئاتر «سوره» كه توسط مركز هنرهاي نمايشی حوزه هنری برگزار می‌شود.

«سوره» عنوان جشنواره‌ای بود که اولین دوره‌ آن در سال 1369 برگزار شد و مبنای آن توجه به نمایش‌های مذهبی و آثار هنرمندان جوان بود. این جشنواره دوازده دوره برگزار شد و در طي سال‌های برگزاری تاثيری مناسب و موثر بر تئاتر كشور داشت.
در سال 1382 و با حضور مديري جديد در مركز هنرهای نمايشی حوزه هنری، جشنواره سراسری تئاتر «ماه» با شعار «معنویت، اندیشه، هنر» به عنوان جانشین جشنواره‌های سوره و بچه‌های مسجد معرفی شد. شروع حرفه‌ای و معتبر این جشنواره، سمت و سوی تئاتر حوزه هنری را پس از سال‌ها کشف و پرورش استعداهای جوان به سمت حرفه‌ای شدن سوق داد. هر چند در ادامه و با تغيير مديريت مركز اين جشنواره نيز كمی دچار تغيير شد. جشنواره تئاتر ماه نيز 9 دوره برگزار شد. در سال 1392 و به منظور حفظ دستاوردها و سوابق ارزشمند جشنواره‌های تئاتر سوره و تئاتر ماه، مسئولین تصميم گرفتند تا در ادامه‌ مسیر، تعداد دوره‌های برگزار شده‌ این دو رویداد را با هم تلفیق کرده و از این طریق تجارب حاصل از این دو جشنواره را به نسل جدید منتقل کنند. بدین شکل بیست و دومین جشنواره سراسری تئاتر «سوره ماه» با ترکیب دوازده دوره جشنواره تئاتر سوره و نه دوره جشنواره تئاتر ماه در سال 1392برگزار شد و هم اينك و بعد از يك سال وقفه و در شرايطی كه مركز هنرهای نمايشی حوزه هنری با مديريتی جديد همراه است، بيست و پنجمين دوره از اين جشنواره دوباره نام آغازین خود را برگزیده و با عنوان «سوره» در حال برگزاری است.

اين جشنواره را بايد جزو جشنواره‌های موضوعی تئاتر كشورمان تلقي كنيم كه البته از تنوع موضوعی خوبی برخوردار است؛ ولي همواره يكی از مشكلات اين جشنواره در سال‌های اخير عدم داشتن رويكردی مشخص و دقيق است كه قرار است اين جشنواره يك جشنواره‌ ويژه معرفی استعدادهای جوان باشد و يا محل رقابت و عرضه‌ كارهای حرفه‌ای؟ و اين مشكل بيش از هر كجا در بخش آثار تهران خودش را نشان داده می‌دهد. از اين‌رو نگارنده معتقد است نقطه‌ قوت اين جشنواره در توجه به تئاتر استان‌ها و برگزاری جشنواره‌های منطقه‌ای است؛ چرا كه تئاتر تهران خصوصا در سال‌هاي اخير توجه كمتری به جشنواره‌ها دارد و تئاتر سعي دارد تا مسير خود را از طريق اجراهاي عمومي پيدا كند و گروه‌هاي حرفه‌ای رغبت كمتري براي حضور در جشنواره‌ها دارند. ولي در مراكز استان‌ها به دلايل مختلف از جمله محدوديت‌های مالي، حمايتي و سخت افزاري، برگزاري جشنواره‌ها بهانه‌ خوبي براي روشن نگه داشتن چراغ تئاتر و فعال بودن گروه‌هاي نمايشي است.

همچنين هنرمندان و گروه‌های حرفه‌ای و شاخصی از طريق مراكز حوزه هنری در استان‌ها در حال فعاليت هستند كه ثمره‌ كار آن‌ها را می‌توان در جشنواره‌هاي منطقه‌ای جشنواره تئاتر «سوره» و مرحله‌ نهايی اين جشنواره در تهران، مشاهده كرد. لذا بی شك برگزاری جشنواره‌ تئاتر «سوره» تاثير مناسب و موثری بر تئاتر استان‌ها دارد. اما درخصوص تئاتر تهران باید گفت اين جشنواره آن طور كه بايد و شايد موثر نيست و بخشی از آن به عدم قطعيت در سياست‌های خود جشنواره بازمی‌گردد و بخش ديگر نيز به شرايط توليد و اجرای تئاتر در تهران وابسته است. اما در اين ميان جشنواره‌ تئاتر «سوره»، يك امتياز و مزيت ديگري نيز دارد و آن حمايت از اجراي عمومی آثار است. از آنجايی كه حوزه هنری چند سالن مناسب براي اجرای تئاتر در تهران در اختيار دارد همچنين براي حمايت از اجرای عموم آثار نمايشی نيز بودجه‌های قابل قبولی را هزينه می‌كند، اين جشنواره بستر مناسبی است تا آثار راه يافته به مرحله‌ نهايی آن، برای اجرای عمومی مورد حمايت قرار گيرند و اين يكي از ويژگي‌های مهم و مناسب اين جشنواره است كه باعث می‌شود جشنواره‌ تئاتر «سوره» از برخی جشنوراه‌های مشابه، متمايز شود.
اميد است با دقت نظر مديران و مسئولين اين جشنواره، همچنين اتخاذ سياست‌هاي كاربردی موثر و با برنامه‌ريزی دقيق، جشنواره‌ تئاتر «سوره» در سال‌های آتی مسيری رو به رشد داشته باشد و جشنواره‌ بيست و پنجم نيز كه هم‌اينك در حال برگزاری است، با رونق و گامی به جلو برگزار شود.