آشنایی با: دریاچه اوان، آبشار دودوزن، شهر ابشارها، غار دفک، جزیره هندرابی

به گزارش گروه فضای مجازی ، دریاچه اوان، آبشار دودوزن، شهر ابشارها، غار دفک، جزیره هندرابی و ... را در بسته خبری گردشگری دنبال کنید.

آبشار دودوزن خرمکش

آبشار دودوزن در فاصله ۲۴ کیلومتری از شفت و در منطقه خرم کش شفت در استان گیلان قرار دارد. این آبشار، درون جنگل است و از زیباترین آبشارهای گیلان محسوب می شود.

نام این آبشار از جلوه ی آن در روزهای بارانی مه آلود آمده است. در زمان بارش باران به دلیل افزایش میزان آبِ آبشار شدت جوش و خروش آن بیشتر و در اثر شدت برخورد با آب حوضچه مقداری از آب نیز به سمت بالا پرتاب می شود. مه نیز به این طبیعت اضافه می گردد و گویی دودی سفید کل آبشار را در بر می گیرد به طوریکه حوضچه ی پای آن دیده نمی شود. این تصویر ایجاد شده باعث نام گذاری این آبشار به این صورت شده است.

این منطقه که در ناحیه کوهستانی سیاهمزکی قرار دارد. دارای پوشش جنگلی انبوه، چشمه های آب، رودخانه پر آب و خروشان، هوای خنک در بهار وتابستان است . یکی از قسمت های جالب توجه در محوطه آبشار وجود یک پل چوبی است که امکان عبور از عرض رودخانه را برایتان فراهم می کند. می توانید روی این پل بایستید و از تماشای آبشار از نمایی متفاوت لذت ببرید.

روستاهای این مسیر آباد و پر رونق هستند در خرم و خرم کش مغازه های زیادی وجود دارد . چند باب کبابی محلی، قهوه خانه، فروشگاه مواد غذایی و میوه، فروشگاههای محصولات دامی به خصوص پنیر و عسل، مسجد بزرگ و پر رونق و روستایی پرجمعیت دارد. در ایام تعطیل و آخر هفته این محور مملو از جمعیت می شود.

شهر پر آوازه جرجان

گرگان مرکز استان گلستان، در شمال شرقی کشور قرار دارد. گرگان فعلی، در قدیم استرآباد نامیده می شده است. گرگان قدیم که جرجان نام داشت، شهری آباد در نزدیکی گنبد کاووس امروزی بوده است.

این شهر از نظر جغرافیایی، از شرق، به علی آباد کتول،‌ از شمال به آق قلا،‌ از غرب به کردکوی،‌ از شمال غربی، ‌به بندر ترکمن و از جنوب به رشته کوه های البرز محدود می‌شه. از نظر آب و هوایی آب و هوای معتدل دارد، هرچند تابستان های آن نسبتاً گرم و شرجی است. اقلیم منطقه بسیار گوناگون و متنوع است و کوه، جنگل و چمنزار، جلگه و دشت، بیابان و شورمزار، دریا و خلیج، رودخانه و تالاب و زمین کشاورزی رو شامل می‌شه.

از مهم ترین جاذبه های گردشگری شهر گرگان، که می توان به پارک جنگلی ناهار خوران، که شهرت ملی دارد، پارک جنگلی النگدره، که یکی از ۷ منطقه گردشگری کشور است، تپه هزار پیچ،‌ که به بام گرگان هم معروف است و چشم انداز بی نظیری دارد، روستای زیارت، که یکی از ۱۰ روستای کشور است،‌ که دارای بافت تاریخی با ارزش معرفی شده، خانه باقری، که از بناهای شاخص بافت تاریخی گرگان است،‌ کاخ موزه گرگان،‌ مدرسه عمادیه، سد اسکندری و کاروان سرای قزلق اشاره کرد.

شهر آبشار ها

خرم آباد مرکز استان لرستان است. این شهر را، شهر آبشار ها و پایتخت گنج های نهان هم نامیده اند. از نظر آب و هوایی معتدل و نیمه مرطوب و میزان بارندگی آن به خصوص در فصل بهار، زیاد است.

لرستان در غرب ایران است و از نظر جغرافیایی، از شمال به شهرستان سلسله، از شمال شرق به شهرستان بروجرد، از شرق به شهرستان‌ های دورود و الیگودرز، از جنوب به شهرستان اندیمشک و از غرب و جنوب غرب به شهرستان‌ های دوره و پلدختر محدود می‌شود. از نظر آب و هوایی هم معتدل و نیمه مرطوبه و میزان بارندگیش‌ به خصوص تو فصل بهار، زیاد است.

در مکان فعلی این شهر،‌ شهری بنام شاپور خواست که به دستور شاپور دوم، در زمان ساسانیان ساخت شده بوده وجود داشته،‌ که به هنگام حمله مغول به کلی نابود شده است.

سفره‌ خرم آباد، سفره‌ای رنگین‌ با فرهنگ‌ غذایی ویژه‌ عشایری و روستایی است‌. غذا های استان ‌لرستان‌ در ارتباط‌ مستقیم‌ با شیوه‌ معیشت‌ عشایر و ایلات‌ هستن که‌ گروهی از این‌ غذا های محلی در مناطق‌ شهری هم متداولن. گیپه، خورش قلیه ترش، گله‌ ریزه، آبگوشت کشک، سغدو، زیر برنجی یا آش گوشت از غذا های محلی و مخصوص خرم آباد به حساب میان. البته کباب های اینجا رو فراموش نکنین! به خاطر وجود مراتع فراوان در لرستان، دامپروری در این استان رونق زیادی داره و گوشت تولید شده از کیفیت خیلی بالایی برخورداره.

صنایع دستی هر قوم و ملیتی، معرف ذوق و خلاقیت های اونها در پاسخ به ضرورت های مادی و معنوی در مرحله مشخصی از گسترش تاریخی است. در استان لرستان، صنایع دستی در سه نوع متمایز عشایری، روستایی و شهری شکل گرفته که از سوغات خرم آباد میشه به قالی و گلیم و جاجیم بافی، گیوه زنانه، قلم زنی، خراطی، ورشو سازی و نمدبافی اشاره کرد. در بین سوغاتی های خوراکی شهر هم عسل و نوعی نان محلی به اسم نان ساجی از معروف ترین هستن.

این شهر پر از بنا های تاریخی و جاذبه های گردشگریه که از مهم‌ ترین آنها می توان به قلعه فلک الافلاک  که قلعه‌ ای باشکوه از دوران ساسانیان و نماد شهر خرم آباد و استان، مناره آجری که مناره دیده بانی با 900 سال قدمت، پل شاپوری از شاهکارهای دوره ساسانیان، گرداب سنگی، دریاچه گیو، آبشار افرینه،‌ سنگ نبشته،‌ آرامگاه باباطاهر، آسیاب گبری و بام لرستان، مجتمع علمی ، تحقیقاتی، اقامتی و گردشگری رصد خانه کاسین به عنوان مدرن ترین رصد خانه در خاورمیانه در بام لرستان در ارتفاع هزارو860 متری از سطح دریا  و با امکانات رصدی و اقامتی و رفاهی را برای گردشگران به ارمغان آورده است، اشاره کرد.

دریاچه اوان

دریاچه اوان در استان قزوین و در منطقه معروف الموت قرار دارد.

دریاچه اوان ۸۹اُمین اثر طبیعی است که از سوی سازمان میراث فرهنگی در ۲۰ بهمن ۱۳۸۹ در فهرست میراث طبیعی ایران قرار گرفت.

دریاچه زیبای اُوان در نیمه شمالی الموت، در دامنه کوه خشچال، در فاصله ۷۵ کیلومتری قزوین و در میان چهار روستای اوان، وربن، زواردشت و زرآباد شهر قزوین قرار دارد.

این دریاچه که بیش از هفتاد هزار متر مربع مساحت دارد، در ارتفاع هزار و هشتصد و پانزده متری از سطح دریا واقع شده‌است. طول آن در طویل‌ترین قسمت ۳۲۵ متر و عرض آن ۲۷۵ متر می‌باشد.

تنها از آب چشمه‌های کوچک زیرزمینی موجود در بستر دریاچه تغذیه می‌شود و بخش ناچیزی از آن هنگام بارندگی تأمین می‌شود اما به صورت سطحی و خیلی کم. عمیق‌ترین بخش آن که توسط یک تیم غواصی در ۱۸ مرداد ماه سال ۹۲ با استفاده از دو دستگاه دایو کامپیوتر سوانتو اندازه‌گیری شده است ۶٫۸ متر با دمای آب ۲۳ درجه سانتیگراد و میدان دید در زیر آب کمتر از یک متر می‌باشد که در جنوب شرقی آن واقع شده‌است البته برخی از مردم محلی عمق‌های متفاوتی را برای این دریاچه عنوان نموده‌اند که تیم غواصی چنین چیزی را تأیید نکرد. بستر دریاچه مملو از لجن و رسوبات ته‌نشین شده می‌باشد که حالت چسبندگی بسیاری دارد. از سرریز آب دریاچه نیز رود کوچکی تشکیل می‌شود که آب آن مورد استفاده کشاورزان روستاهای کوشک و آیین است. در تابستان این دریاچه محل ماهی‌گیری، آب‌تنی و قایق‌رانی و در پاییز، مأمن پرندگان مهاجر مانند قو، غاز، مرغابی و در زمستان با توجه به برودت هوا و یخ زدن سطح آن قابل اسکی سواری است.

دریاچهٔ اُوان احتمالاً ۵۰۰ سال پیش بر اثر لغزش به وجود آمده که این لغزش در حال حاضر غیرفعال است. اعتقادی وجود دارد مبنی بر اینکه این دریاچه بازماندهٔ دریاچه بزرگی در قدیم است.

غار درفک

درفک نام قله‌ای در استان گیلان و در رشته‌کوه البرز مرکزی است. قله درفک، پرترددترین قله این منطقه، در غرب رشته کوه‌های البرز مرکزی در ۲۷کیلومتری شمال شرقی شهرستان رودبار و بخش رحمت‌آباد و بلوکات، دهستان دشتویل در منطقه جنگلی سیاهکل واقع شده است. بر روی قله کاسه‌ای شکل درفک و در سمت شمال آن دیواره با بیش از ۵۰۰ متر ارتفاع قرار دارد و چند دهنه غار در کاسه قله از دیگر ویژگی‌های منحصر به فرد آن است.

نام قلهٔ درفک دارای روایت‌های مختلفی است. روایتی از دال فَک (دٌلفَک) آمده‌است که در زبان تاتی، دال، نام پرنده‌ای است از خانوادهٔ عقاب و فَک به معنی آشیان و آشیانه است؛ بنابراین دالفک، یعنی آشیانه عقاب. اما بر اساس روایت دیگری، نام درفک از قوم دربیک آمده که تیره‌ای از ساکنان حوالی دریای خزر بوده‌اند.

سد اکباتان

سد اکباتان یا سد شهناز مهمترین سدهای استان همدان است. این سد از پنج کیلومتری جاده همدان به ملایر منشعب شده و راه دسترسی به آن به سمت روستای سنگستان است، بر روی رود آبشینه، پایین‌تر از محل تلاقی رودخانه‌های یلفان و رود ابرو احداث شده‌است.

این سد بعد از انقلاب ۱۳۵۷ از سد شهناز به سد اکباتان تغییر نام داد.

ارتفاع سد در زمان ساخت ۵۴ متر (از پی) بوده‌است و پس از اتمام طرح افزایش ارتفاع، هم اکنون ارتفاع سد اکباتان به ۷۹ متر رسیده‌است.ثثدذاذذر

ظرفیت فعلی مخزن هم ۳۶ میلیون مترمکعب است.

جزیره هندرابی

هِندُرابی از جزایر ایرانی خلیج فارس و از توابع بخش کیش شهرستان بندر لنگه استان هرمزگان واقع در جنوب ایران است. این جزیره در ۹ کیلومتری جنوب غربی چیرو واقع شده‌است. طول جزیره هفت مایل و پهنایش چهار مایل می‌باشد، و در حد فاصل بین دو جزیره کیش و لاوان قرار گرفته‌است.

جزیره هندرابی با ۲۲٫۸ کیلومتر مربع مساحت در فاصله ۳۲۵ کیلومتری بندرعباس در خلیج فارس و در حد فاصل بین دو جزیره کیش و لاوان و در ۲۸ کیلومتری جزیره کیش قرار گرفته است. فاصله هندرابی تا بندر لنگه ۱۳۳ کیلومتر است.

این جزیره سرزمینی هموار و تقریباً بدون عوارض طبیعی است. فعالیت اقتصادی اکثر اهالی در جزیره هندورابی، صید و غواصی است.

در جزیره هندرابی روستایی است به نام روستای «هندرابی» در نزدیکی این روستا آثار خرابه‌های قریه‌ای است بنام «الدورات» همچنین در جنوب غربی این روستا و بمسافت یک کیلومتر میل به طرف جنوب آثار قریه دیگری نیز وجود دارد که بنام «الصراة» معروف است، در این خرابه‌ها آثار گوناگونی از دوران بسیار دور یافت شده‌است.

پرتغالی‌ها که از سال (۹۰۸ ه. /۱۵۰۲ م تا ۱۵۰۸ خ. /۱۶۴۸ م.) این نواحی را در دست داشتند جزیره هندرابی نیز از از پایگاه‌های لشکری و بازرگانی آنان بود و در آن سازه‌ها و تأسیسات دفاعی و مسکونی بنیاد کردند. ویرانه‌های دهکده پرتغالی‌نشین و یک دژ امروزه در نزدیک روستای کنونی جزیره دیده می‌شود.

در سال ۱۲۱۲ قمری، یعنی در زمان پادشاهی فتح‌علی‌شاه قاجار، هندرابی از توابع ایالت فارس بود.

برای سفر به جزیره هندورابی به موارد زیر توجه شود: لوازم مورد نیاز سفر به جزیره هندورابی:

این جزیره در حال حاضر خالی از سکنه است. پس لازم است که مواد خوراکی، وسایل آشپزی، کمک‌های اولیه، آب شیرین، لباس مناسب و آنچه برای یک سفر طبیعت گردی نیاز است را فراهم و همراه داشته باشید.

آب معدنی و مواد خوراکی را می‌توانید در بندر چیرویه نیز تهیه نمایید.

در این جزیره اپراتورهای تلفن همراه ایرانسل و همراه اول آنتن دهی دارند.

باتری اضافه و لوازم روشنایی همراه داشته باشید چون از برق خبری نیست.

اگر به هنر ماهیگیری خود مطمئن هستید حتماً لوازم ماهیگیری همراه داشته باشید.

مدت زمان حرکت از بندر چیرویه تا جزیره هندورابی ۲۰ دقیقه است.

معمولاً برای یک گروه ۱۶ نفره؛ می‌بایست یکبار قایق لوازم و اثاث را با چند نفر منتقل کند و در حرکت بعدی مسافران را منتقل کند.

از بندرهای چارک و آفتاب بطور مداوم قایق و لنج برای مسافرت به مقصد کیش وجود دارد.

همچنین در بندر چارک اتومبیل‌ها را نیز سوار بر یدک کش کرده و به کیش می‌برند

از جزیره هندورابی نیز می‌توان با قایق موتوری به کیش سفر کرد.

بندر صیادی چیرویه واقع در استان هرمزگان؛ شهرستان بندر لنگه؛ بخش شیب کوه؛ است.

برای رسیدن به این بندر و سفر به جزیره زیبای هندورابی میباست مسیر زیر را دنبال کنید:

بطور مثال از اصفهان:

از استان اصفهان به طرف استان فارس؛ شهر شیراز و سپس شهرستان فیروز آباد

سپس به طرف استان بوشهر و شهرستان جم؛ سپس شهرستان عسلویه (از کنار مخازن گازی پارس جنوبی عبور می‌کنید)

سقز

سَقِّز یکی از شهرهای شمال‌باختری ایران در شمال استان کردستان است. شهر سقز برروی دو تپهٔ طویل که رودخانهٔ سرپوشیدهٔ ولی‌خان از وسط آن می‌گذرد، بنا شده‌است. پستی‌وبلندی‌های داخل شهر و چشم‌انداز رودخانهٔ سیمینه‌رود، که از کنار این شهر می‌گذرد، از ویژگی‌های آن است. سقز در ناحیه‌ای کوهستانی و مرتفع بین ارتفاعات نامنظم رشته کوه زاگرس واقع شده‌است.

این شهر با سنندج ۱۹۸ کیلومتر (از شمال) و با بوکان ۳۰ کیلومتر (از جنوب) فاصله دارد و تنها شهرِ دارای فرمانداری ویژه در استان کردستان است. مردم سقز در اکثریت مسلمان و سنی شافعی مذهب اند و زبان اکثریت مردم سقز کردی سورانی با لهجه مکریانی است. طبق آمار سال ۱۳۹۵، شهر سقز پس از سنندج، دومین شهر پرجمعیت استان کردستان است.

از جمله اماکن تفریحی سقز می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

دریاچهٔ لَگزی

پیست اسکی سقز یا وزنه واقع در گردنه خان در محور سقز-بانه؛ این پیست در ضلع شمالی کوه وزنه واقع است که از لحاظ برفگیر بودن بیش از ۶ ماه از سال قابلیت اسکی دارد. ارتفاع قلهٔ آن دو هزارو 700 متر از سطح دریاست و طول پیست هزارو200 متر است. این پیست به‌صورت خصوصی توسط شرکت تعاونی آرو احداث شده‌است.

پیست اتومبیل‌رانی و موتورسواری سقز

پیست تریال مجموعهٔ کاوه، سه استخر و مجموعهٔ تفریحی ـ تجاری زوزان

شهربازی پاپتوس که در شهریور ماه ۱۳۹۴ در مجتمع زوزان از سوی بخش خصوصی تأسیس شد و دارای بازی‌های متنوع و جذابی برای تمامی رده‌های سِنی است.

استخر سرپوشیدهٔ کاوه و شینه‌ای و یک استخر روباز شایلو که در سال‌های اخیر استخر شایلو به مجموعهٔ پرورش ماهی تغییر کاربری داده‌است.

پیست اسب‌سواری و اصطبل جنب استخر شایلو

: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.