«رعد»؛ موشکی چابُک برای انهدام تانک‌ها و خودرو‌های زرهی
این سامانه موشکی جهت ردگیری و اصابت به اهداف از سیستم هدایت دستوری بر مبنای خط دید بهره می‌جوید. تیرانداز این موشک پیش از شلیک باید رتیکل + دوربین چشمی را روی هدف ثابت نگه داشته و شلیک کند و در طول پرواز موشک باید همواره مسیر موشک را برخط دید هدف los منطبق کند. به همین دلیل شلیک و هدایت این موشک در مقایسه با موشک تاو دشوارتر و نیاز به تمرین و مهارت بیشتر دارد.
«رعد» دارای دو لامپ در انتهای موشک است که به ردگیری آن کمک می‌کند و از آنجایی که موشک در طول پرواز به دور خود می‌چرخد، این موضوع در شرایط منور‌های فرو سرخ و آشفتگی‌های محیطی یا عمدی دشمن زمینه ردگیری آسان موشک را فراهم می‌کند.
این موشک که اصالت روسی دارد توانایی نصب بر روی خودرو و بالگرد را داشته و به سر جنگی ترموباریک مجهز است.
چابکی این موشک در کنار پنهان کاری و امکان جدا شدن موقعیت تیرانداز و موشک انداز موجب شد که این سامانه هنوز به عنوان بخشی از توان پدافند ضدزره در سازمان رزم کشور‌های جهان به کار رود و متناسب با افزایش استحکام زرهی تانک ها، قدرت تخریب این موشک نیز افزایش یابد.
طول این موشک ۸۶۰ م. م. و قطر یا کالیبر آن ۱۲۵ م. م. و وزن آن حدود ۱۲ کیلوگرم است.
احتمال اصابت آن به هدف ۵۷ درصد است و همچنین از لانچر‌های زمینی و منصوب بر خودرو‌های جنگی قابل شلیک است.
نوع سوخت این موشک جامد است و قدرت نفوذ آن در زره ۴۰۰ م. م و بُرد نهایی این موشک ۳ هزار متر عنوان شده است.
این موشک هم‌اکنون در ستاد رزم نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران وجود و بر قابلیت‌های عملیاتی آن افزوده شده و در ایران به نام رعد مشهور است.