ساخت بنا با سنگ قبرهای هفتصد ساله

به گزارش خبرنگار گروه جامعه ، بخشی از دیواره امامزاده سید شمس الدین بیش از ۴۰ سال پیش با استفاده از سنگ قبر‌های هشتصد ساله قبرستان این منطقه ساخته شد و سنگ قبر‌هایی با احترام در دیواره به کار رفته بود. حالا طرح توسعه این بنا با تخریب دیوار‌های قدیمی  باعث تخریب سنگ قبر‌های تاریخی شده و سنگ قبر‌ها این بار در پایین دیوار به کار رفته است.

پیام شمس الدینی، ایرانشناس و فعال میراث فرهنگی در این باره به می‌گوید: در روستای بنادک سادات، امامزاده‌ای به نام سید شمس الدین وجود دارد. بنای این امامزاده در دهه ۴۰ تخریب و بازسازی شده است.

او ادامه می‌دهد: آن زمان از سنگ قبر‌های قرون ۷ و ۸ که  در ساخت جداره بنا استفاده کرده بودند. این سنگ قبر‌ها در ضلع شمالی و در ارتفاعی بالاتر از پنجره‌ها نصب شده بود.

این فعال میراث فرهنگی با اشاره به قصد نوسازی این بنا می‌گوید: از سال ۸۵ تصمیم گرفتند که بنا را بازسازی کنند و این سنگ‌ها در خطر قرار گرفت. اما از سال ۹۰ گویا این فعالیت رو آغاز کرده اند و اکنون وضعیت این سنگ‌های مهم تاریخی نا مناسب و بنا نیز نیمه کاره ر‌ها شده است.

شمس الدینی در توضیح وضعیت این سنگ‌ها می‌گوید:  اکثر دیوار‌های قدیمی که داخل آن‌ها سنگ قبر قرار گرفته بود  را تخریب کردند و سنگ‌ها را این بار در شالوده پی دیوار‌ها استفاده می‌کنند. بیش از نیمی از سنگ‌ها دوباره استفاده شده که وضعیت آن‌ها مناسب نیست. قبلا سنگ ها در بالای دیوار قرار داشت الان زیر دیوار این سنگ ها را کار کردند و به آنها آسیب زده اند و در آینده نیز بیشتر آسیب خواهد دید.

او می‌گوید: به طور مثال یکی از سنگ‌ها را پشت در استفاده کرده اند که قطعا زیر سنگ‌های نما خواهد رفت و بیم آن میرود تمام جداره را سنگ کنند.

شمس الدینی درباره اهمیت این سنگ قبر‌ها می‌گوید: متاسفانه این قبرستان ثبت ملی نیست در حالی که سنگ قبر‌های ارزشمندی دارد. ایرج افشار در کتاب یادگار یزد تعداد این سنگ‌ها را ۴۷ قطعه اعلام کرده است. تمام این سنگ‌ها پیش از دوره صفویه بوده و نشان دهنده بخشی از تاریخ شیعه و بقاع متبرکه ایران است.

او با اشاره به اهمیت تاریخی می‌گوید: برخی در زمینه سنگ قبر شیعیان را متهم به بدعت گذاری در دوره صفویه می‌کنند، اما این سنگ قبر‌ها دلیل بر رد این صحبت هاست.  

این ایرانشناس درباره نگرانی‌ها از تخریب بیشتر این سنگ‌ها می‌گوید: با توجه به ثبت ملی نبودن، بیم آن می‌رود که دور کل بنا را سنگ کنند و سنگ قبر‌ها به طور کل از بین برود.