صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

چرا فرزندتان در درس ریاضی ضعیف است؟

۰۷ تير ۱۳۹۶ - ۱۵:۰۶:۴۷
کد خبر: ۳۲۳۵۴۱
دکتر مهرنوش دارینی: کودک ممکن است در زمینه‌های مختلف با مشکل روبه‌رو شود که درک آن برای خانواده گاه سخت به نظر می‌رسد. والدین تمایل دارند، کودکشان براحتی مطالب درسی را یاد بگیرد و حتی بسیاری مواقع انتظار دارند که از سایر هم سن و سال‌های خود عملکرد بهتری داشته باشند.
به گزارش گروه فضای مجازی ، وقتی کودک درس جدیدی یاد می‌گیرد، صبور نیستند و اگر ضعفی در فرزند خود ببینند، با آن برخورد می‌کنند و ممکن است واکنش‌های اشتباه و سرزنشی از خود نشان دهند. در زمینه اختلالات یادگیری خاص، بخش دیگری که می‌تواند با مشکل روبه‌رو شود، ریاضی و مفاهیم آن است.

کودکان دارای این اختلال در یادگیری و یادآوری اعداد مشکل دارند و نمی‌توانند واقعیات پایه مربوط به اعداد را به خاطر بسپارند و در محاسبه کند و غیردقیق هستند و در نتیجه، عملکرد آن‌ها و کند بودنشان والدین را نگران می‌کند.

این کودکان در مدرسه نیز با مشکل روبه‌رو می‌شوند و ممکن است از طرف گروه همسال خود پذیرفته نشوند. این مساله باعث می‌شود هنگام پرسش ریاضی دچار استرس شوند و نگران واکنش همکلاسی‌های خود باشند.

سه عامل در فرآیند یادگیری موثر است که عبارتند از: آموزش مستقیم و کافی؛ زمان کافی برای تمرین و تکرار و تشویق مناسب. والدین و مراقبان کودک لازم است این سه عامل را به شکلی صحیح به کار گیرند تا یادگیری بدرستی صورت گیرد. برای رفع مشکل و دادن تمرین لازم است از تمرینات آسان شروع کنید.

والدین باید متناسب با نوع ضعف کودک خود برای او وقت بگذارند و به جای سرزنش و مقایسه، کودک را با تمرینات مختلف سرگرم و مهارت در او ایجاد کنند. برای حل مشکل لازم است تا روی مفاهیم کم و زیاد، بزرگ و کوچک، دور و نزدیک، جلو و عقب، شناسایی جهت، خط کشیدن و سایر مفاهیم کار شود.

در آموزش کودکان باید تاکید بر خود آموزی باشد. شرایطی را فراهم کنید که تکلیف خواسته شده به شیوه‌ای باشد که خود کودک به معنا و مفاهیم مربوط به ریاضی پی ببرد. همچنین آموزش مفاهیم ریاضی باید از اشیای واقعی و قابل لمس و مشاهده شروع شود. برای مثال از مهره، ژتون و نخود که کودک می‌تواند آن‌ها را لمس کند، استفاده می‌شود و از او می‌خواهیم تا آن‌ها را بشمارد و از آن‌ها دو یا چند دسته مساوی، بزرگ‌تر و کوچک‌تر به وجود آورد.

برای مفهوم دور و نزدیک نیز می‌توانید در قالب بازی از کودک بخواهید اشیای نزدیک و دور خودش را نام ببرد یا برای ادراک مفهوم عمق، ماسه خیس شده را در ظرف بریزید و یک قاشق کوچک و بزرگ در اختیار دانش آموز قرار دهید تا با زیر و رو کردن ماسه‌ها مفاهیم مربوط به عمق را یاد بگیرد.

می‌توانید از کودک بخواهید از عدد یک تا عددی را که بلد است، بشمارد و سپس همان اعداد را به صورت معکوس بیان کند.


 
 انتهای پیام/
 
 : انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
 




ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *