انواع کفاره + توضیحات کامل
کفاره انواع متفاوتی دارد و برای هر کدام حکمی جداگانه صادر شده که در متن زیر آمده است.
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی ، کفاره انواع متفاوتی دارد و برای هر کدام حکمی جداگانه صادر شده که به شرح زیر است:
انواع کفاره ها
1. كفاره ي معين
2. كفاره ي مرتب
3. كفاره ي مخير
4. كفاره اعم از مرتب و مخير
5. كفاره ي جمع
1. كفاره ي معين
2. كفاره ي مرتب
3. كفاره ي مخير
4. كفاره اعم از مرتب و مخير
5. كفاره ي جمع
کفاره معین:
۱. کفاره شکار شتر مرغ یک بدنه (شتر ۵ ساله)، اگر بدنه موجود نبود، قیمت آن برای تهیه غذا برای شصت فقیر اگر نشد شصت روز روزه و اگر آن هم نشد ۱۸ روز روزه گرفته میشود.
۱. کفاره شکار شتر مرغ یک بدنه (شتر ۵ ساله)، اگر بدنه موجود نبود، قیمت آن برای تهیه غذا برای شصت فقیر اگر نشد شصت روز روزه و اگر آن هم نشد ۱۸ روز روزه گرفته میشود.
۲. کفاره شکار گاو و الاغ وحشی یک گاو اهلی و اگر خرید آن میسر نشد، صرف قیمت آن برای غذای مساکین. (برای ۳۰ فقیر)
۳. کفاره شکار آهو، روباه و خرگوش، یک گوسفتد و اگر تهیهی گوسفند میسر نشد، صرف قیمت آن برای تهیهی غذای ۱۰ فقیر در نظر گرفته میشود.
۴. کفاره شکستن هر تخم شتر مرغ در صورتی که جوجه در آن به حرکت در آمده باشد یک شتر جوان. در غیر این صورت به تعداد تخمهای شکسته، شتران نر را برای جفت گیری میان شتران ماده رها میکند و بچههای آنها را به عنوان قربانی به کعبه تقدیم مینماید و اگر از فرستادن آنها عاجز باشد به ازای هر تخم شکسته یک گوسفند میپردازد در مرحلهی بعد یا فرض ناتوانی از دادن گوسفند به ۱۰ نفر مسکین به هر کدام به اندازهی یک مد غدا میدهد و پس از آن اگر قادر بر اطعام نبود ۳ روز روزه میگیرد.
کفاره مرتب (ترتیب)
کفاره مرتب به کفارهای گفته میشود که به صورت ترتیب و طولی پرداخت میشود.
یعنی مکلف در مرحله نخست، باید بنده آزاد کند و در صورت ناتوانی از آن، دو ماه روزه پی درپی بگیرد و در صورت عجز از آن، باید شصت فقیر را غذا بدهد.
کفاره ترتیب، در سه مورد است:
یعنی مکلف در مرحله نخست، باید بنده آزاد کند و در صورت ناتوانی از آن، دو ماه روزه پی درپی بگیرد و در صورت عجز از آن، باید شصت فقیر را غذا بدهد.
کفاره ترتیب، در سه مورد است:
- کفاره ظهار
- کفاره قتل خطایی
- کفاره افطار قضای ماه رمضان در بعد از ظهر
کفاره تخییر(مخیره)
کفاره تخییر، آن است که مکلف در پرداخت آن بین:
آزاد کردن یک بنده، غذا دادن به شصت فقیر یا گرفتن دو ماه روزه پی درپی اختیار دارد و می تواند یکی از اینها را برگزیند. این کفاره، در ماه رمضان، نذر و عهد، یافت می شود.
کفارهی اعم از مرتب و مخیر:
کفاره ای که جامع هر دو صفت ترتیب و تخییر است.
کفاره ای که جامع هر دو صفت ترتیب و تخییر است.
کفاره شکستن سوگند میباشد که عبارت است:
- از غذا دادن به شصت مسکین
- پوشاندن آنها
- آزاد کردن یک بنده
کفاره جمع، یکى از انواع کفاره محسوب مى شود و آن عبارت است از جمع کردن بین:
آزاد کردن یک بنده
و گرفتن دو ماه روزه
و اطعام شصت فقیر
این کفاره، در دو مورد تحقق پیدا مى کند:
یکى این که انسان روزه خود را با چیز حرام باطل کند
و دیگرى این که شخص مسلمانى را بى گناه و از روى عمد به قتل برساند.
کفاره قسم
اگر کسی به یکی از اسامی خداوند متعال قسم بخورد که کاری را انجام دهد یا ترک کند، چنانچه از روی عمد، مخالفت کند، گناه کرده، باید کفاره بدهد و کفاره آن، آزاد کردن یک بنده یا غذا دادن به ده فقیر یا پوشاندن آنان است و اگر اینها را نتوانست انجام دهد، باید سه روز پی درپی روزه بگیرد.
قسم، شرایطی دارد که در صورت تحقق آنها و مخالفت با قسم، کفاره واجب میشود. یکی از شرایط قسم، آن است که:
اگر کسی به یکی از اسامی خداوند متعال قسم بخورد که کاری را انجام دهد یا ترک کند، چنانچه از روی عمد، مخالفت کند، گناه کرده، باید کفاره بدهد و کفاره آن، آزاد کردن یک بنده یا غذا دادن به ده فقیر یا پوشاندن آنان است و اگر اینها را نتوانست انجام دهد، باید سه روز پی درپی روزه بگیرد.
قسم، شرایطی دارد که در صورت تحقق آنها و مخالفت با قسم، کفاره واجب میشود. یکی از شرایط قسم، آن است که:
قسم به یکی از اسامی حق تعالی انجام گیرد. بنابراین، اگر به اسامی انبیا و امامان علیهم السلام قسم بخورد، مخالفت با آن، کفاره ندارد.
کفاره نذر
اگر کسی به نذری که دارای شرایط بوده، عمل نکند، باید کفاره نذر بدهد.
اگر کسی به نذری که دارای شرایط بوده، عمل نکند، باید کفاره نذر بدهد.
کفاره نذر، بر اساس فتوای اکثر مراجع تقلید، آزاد کردن یک بنده، یا غذا دادن به شصت فقیر یا گرفتن دو ماه روزه پی درپی، به طور تخییر است.
ولی برخی گفته اند که کفاره آن، همانند کفاره قسم است؛ یعنی آزاد کردن یک بنده یا اطعام ده فقیر یا پوشاندن آنان است و اگر اینها را نتوانست، باید سه روز پی درپی روزه بگیرد
گفتنی است که نذر، شرایطی دارد که یکی از آنها، خواندن صیغه است و بدون آن، نذر منعقد نمیشود. صیغه نذر، در قالب مثال، چنین است که شخص در مورد شفا یافتن بیماری اش و مانند آن، نذر میکند که مبلغی به فقیر بدهد؛ پس چنین میگوید: «اِنْ شَفَی اللّه ُ. مَرَضی فَلِلّهِ عَلیَّ اَن اُعْطِیَ الْفَقیرَ کَذا». البته لازم نیست به عربی بخواند و همین اندازه کافی است که بگوید: اگر بیماری من شفا یابد، برای خدا بر عهده من است که فلان مبلغ را به فقیر بدهم.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *