صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

حوادث- انتظامی و آسیب‌های اجتماعی

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

بکارگیری ایده یک دانشمند ارتش نازی برای ساخت ایستگاه فضایی توسط ناسا

۲۷ خرداد ۱۳۹۶ - ۱۹:۵۰:۰۱
کد خبر: ۳۲۰۰۶۵
ناسا از طرح یک دانشمند سابق ارتش نازی آلمان برای بازیابی موشک‌های فرسوده موجود در مدار زمین و تبدیل آنها به ایستگاه‌های فضایی سرنشین‌دار استفاده می‌کند.
به گزارش گروه فضای مجازی ، این طرح 50 سال قبل توسط یک دانشمند آلمانی ارائه شده و ناسا قرارداد 10 میلیون دلاری را با شرکت‌های خصوصی برای اجرایی‌ کردن این ایده منعقد کرده است.

هدف آژانس فضایی آمریکا استفاده از محفظه‌های موشکی دست دوم و تبدیل آن‌ها به آزمایشگاه‌های فضایی درست مطابق طرح مهندس آلمانی گزارش شده است.

این ایده برای نخستین بار در دهه 1960 توسط "ورنر فون براون" (Wernher von Braun) ارائه شد و وی آن را ارزان‌ترین راه برای ساخت یک ایستگاه فضایی عنوان کرده بود.

براون در سال 1977 در سن 60 سالگی از دنیا رفت و در طول جنگ جهانی دوم و قبل از تسلیم شدنش و انتقال تیم مهندسین خود به ایالات متحده، با نازی‌ها در ساخت موشک‌های بالیستیک همکاری می‌کرد. وی در آمریکا رهبر یک برنامه فضایی مهم شد که حاصل آن ساخت موشک Saturn V  بود و این موشک فضاپیمای آپولو 11 را به ماه برد.

در حال حاضر، ناسا در حال احیای طرح این دانشمند برای استفاده از دو موشک یکی سرنشین‌دار و دیگری بدون سرنشین، جهت ساخت یک ایستگاه فضایی با استفاده از تجهیزات بازیافتی است.

بر اساس این طرح، موشک بدون خدمه یک ماهواره یا یک محموله تجهیزاتی را حمل خواهد کرد در حالی که موشک سرنشین‌دار که یک روز بعد از موشک بدون سرنشین پرتاب خواهد شد، خدمه و تجهیزات لازم را حمل خواهد کرد.

زمانی که هر دوی این موشک‌ها در مدار زمین مستقر شدند، فضانوردان حاضر در موشک سرنشین‌دار از راه دور تمامی سوخت به جا ماده در محفظه بزرگ هیدروژن موشک بدون سرنشین، را تخلیه خواهند کرد.

این فضانوردان سپس تجهیزات مورد نیاز برای زندگی را خواهند ساخت و آن‌ها را در موشک سرنشین‌دار نصب و در مدار زمین حرکت خواهند کرد. این دانشمندان از محفظه سوخت هیدروژنی استفاده خواهند کرد که در غیر این صورت در مدار معلق خواهد ماند یا این که باید به سمت جو زمین هدایت شود تا در آنجا آتش گیرد.

به گفته "جف مانبر" (Jeff Manber)، موسس و مدیرعامل یکی از سه شرکت خصوصی آمریکایی حاضر در قرارداد ناسا به نام "نانورکس" (NanoRacks) ، این رویکرد نوآورانه در مقایسه با ساخت ماژول بر روی زمین و پرتاب آن‌ به مدار زمین، شیوه‌ای مقرون به صرفه‌تر خواهد بود.

در حال حاضر، استیج‌های فوقانی موشک‌ها پس از فقط یک بار کاربرد بلااستفاده می‌مانند و تبدیل آن‌ها به ایستگاه‌های فضایی کوچک می‌تواند تا حد زیادی از هزینه‌ ساخت آزمایشگاه‌های مدارگرد بکاهد.
 
منبع: ایسنا

برچسب ها: ناسا

ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *