"مردم افغانستان" با شکم‌های گرسنه بر روی معادن طلا می‌خوابند
گرسنگی در افغانستان امروزه به معضلی فراگیر تبدیل شده و کودکان و زنان بسیاری را در این کشور پیش از موعد به کام مرگ می‌کشاند؛ نبود مدیریت‌های درست، نابرابری‌های اجتماعی و جنگ و خشکسالی چند سالی است که دامن‌گیر مردم این کشور شده است.
28 اکتبر روز جهانی مبارزه با گرسنگی است. گرسنگی معضلی تمام نشدنی در بسیاری از نقاط دنیا می‌باشد. در حالی که موادغذایی در جهان فراوان است، نابرابری‌های اجتماعی، اختلاف طبقاتی، جنگ، خشکسالی و سوء مدیریت‌ها سبب شده تا تعداد زیادی از مردم جهان از گرسنگی رنج ببرند.
اهمیت گرسنگی تا آنجاست که تلفات ناشی از آن در جهان بیش از تلفات ناشی از بیماری‌هایی مانند ایدز، مالاریا و سل است و اکثر کسانیکه زندگی را با گرسنگی سپری می‌کنند از کمبود مواد غذایی رنج می‌برند و آن هم ناشی از فقر مداوم است.
بر اساس آمار نهادهای بین‌المللی جهانی، بزرگترین رقم گرسنگی در هند است. البته درصد گرسنگی در آفریقا بالاست و شمار گرسنگان در این قاره به 220 میلیون نفر می‌رسد. اما شمار گرسنگان جنوب آسیا 280 میلیون تن گزارش شده است.
مقدار مواد غذایی که در جهان تولید می‌شود می‌تواند 10 میلیارد نفر را در کره زمین تغذیه کند اما در نتیجه یک سلسله مسائل اجتماعی در مناطق مختلف جهان 800 میلیون نفر همیشه گرسنه می‌مانند.
افغانستان کشوری است که از سال‌های پیش تاکنون درگیر جنگ بوده و مردم این کشور مصائب و مشکلات زیادی را بر دوش می‌کشند. یکی از این مشکلات گرسنگی است.
افغانستان طی نیم قرن اخیر همواره با مشکل کمبود غذا مواجه بوده است. جنگ‌های ویرانگر نیم قرن اخیر در این کشور اثرات عمیقی را بر وضع زندگی مردم به جا گذاشته و مردم افغانستان را تحت فشار شدید فقر و گرسنگی نگهداشته است.
موسسه بین‌المللی مطالعات سیاست‌های غذایی به تازگی بر اساس شاخص جهانی گرسنگی، افغانستان را هشتمین کشوری معرفی کرد که در معرض گرسنگی شدید قرار دارد.
این آمار و گزارش در حالی اعلام می‌شود که کشور افغانستان در زمره ثروتمندترین کشور دنیا قرار دارد و این شاخص را میتوان در مولفه‌هایی مانند بیکاری، جنگ، ناعدالتی، نابرابری‌های اجتماعی و جنگ بررسی کرد.
پاکستان پس از افغانستان به لحاظ شاخص گرسنگی در رتبه چهارم قرار گرفته و وضعیت بهتری نسبت به این کشور ندارد.
با نگاهی به آمار گرسنگان در جهان، میتوان دریافت که گرسنگی هنوز هم مهمترین چالش 50 کشور دنیاست که با آن دست به گریبان هستند.
شاید بتوان جنگ را مهمترین عامل شیوع گرسنگی در افغانستان دانست. چراکه با فراگیر شدن جنگ نیاز به مواد غذایی و آب در مناطق جنگ زده بیشتر احساس شده و سبب می‌شود تا رقابت بر سر پیداکردن غذا برای نجات از مرگ و سوءتغذیه افزایش یابد.
اکثر کشورهای درگیر جنگ با خشکسالی و کمبود محصولات کشاورزی و تغییرات شرایط اقلیمی نیز روبرو می‌شوند که این خود تا حد زیادی گرسنگی را افزایش می‌دهد.
بیکاری، نابرابری‌های اجتماعی و توزیع ناعادلانه ثروت در افغانستان از عوامل دیگر شیوع گرسنگی در میان مردم این کشور است.
با وجود کمک‌های فراوان مالی نهادهای مختلف بین اللملی به افغانستان برای ریشه‌کنی فقر و گرسنگی در این کشور، اما سوء مدیریت‌های کلان و بی‌تدبیری های دولت این کشور مانع از رسیدن غذا و موادغذایی به مردم افغانستان است.
کودکان و زنان در همه جوامعی که با گرسنگی و فقر دست وپنجه نرم می‌کنند، بیشتر از سایرین در معرض عوارض ناشی از گرسنگی قرار دارند.
در افغانستان نیز کودکان و زنان زیادی در حالی با گرسنگی دست به گریبان هستند که مشکلات ناشی از جنگ و زندگی را نیز بر دوش دارند.
گرسنگی به عنوان معضلی فراگیر در افغانستان پیامدها و عوارض بسیاری را نیز به دنبال دارد. سوءتغذیه، قحطی، فراگیر شدن بیماری‌های واگیردار و مرگ و میر پیش و مهاجرت از موعد از جمله مواردی است که جوامع درگیر گرسنگی با آن روبرو می‌شوند.
فقر و گرسنگی با یکدیگر رابطه مستقیم دارند اما باید گفت که گرسنگی معضلی مقطعی بوده که با تقسیم عادلانه مواد غذایی و غذا در میان جوامع گرسنه، آن را برطرف کرد اما ریشه‌کنی فقر به مدت زمان زیادی احتیاج دارد.
افغانستان کشوری با منابع و معادن غنی و زمین‌های کشاورزی پر محصول و پر رونق است که در صورت مدیریت مناسب سالیانه مقادیر زیادی از محصولات کشاورزی خود را می‌تواند به خارج صادر کند.
اما متاسفانه در چنین کشوری شاهد گرسنگی کودکان، زنان و مردان بسیاری هستیم که با گرسنگی دست به گریبان بوده و برای ادامه حیات خود که حقی طبیعی برای هر انسانی است، در حال جنگیدن و مبارزه هستند.
در میان نقش افراد و گروه‌های سودجو و منفعت طلب که مانند زالویی به جان مواد غذایی و اقتصاد افغانستان افتاده‌اند، را در تقسیم ناعادلانه مواد غذایی در این کشور نباید نادیده گرفت.
کودکان به عنوان قشر آسیب پذیر در هر جوامعی، بیش از سایرین نسبت به گرسنگی دچار پیامدهای آن می‌شوند. چه بسا در افغانستان آمار مرگ و میر کودکان بر اثر گرسنگی روز به روز افزایش می‌یابد.
مهاجرت نیز یکی از مهمترین دلایل گرسنگی و فقر در افغانستان معرفی شده است. بطوریکه سالیانه درصد زیادی از مردم افغانستان برای فرار از مرگ و جنگ به کشورهای اروپایی مهاجرت می کنند.
به نظر می‌رسد مردم افغانستان راه دشوار مهاجرت و رسیدن به مدینه فاضله خود را به پناه بردن به طالبان و خشونت ترجیح داده و با تن دادن به شرایط سخت و طاقت فرسا به دنبال مهاجرت باشند.
/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *