"حکمتیار" برای ریاست‌جمهوری به افغانستان بازگشته‌ است

به گزارش سرویس بین الملل به نقل از اسکرول، احتمال زیادی وجود دارد که گلبدین حکمتیار به مقام ویژه‌ای در افغانستان دست یابد جایی که تاحدودی مرکز رقابت هند و پاکستان است.

دیدار مانپریت وهرا سفیر هند در افغانستان و گلبدین حکمتیار در منزل حکمتیار نشانگر ابتکار بزرگ سیاست خارجی دهلی‌نو است.

در جمع اعضای شورای پیشاور از گروه‌های اصلی مجاهدین سابق که از پناهگاه‌های خود در پاکستان برای جنگ با ارتش سرخ شوروی استفاده می‌کردند، این حکمتیار بود که نورچشمی دیکتاتور پاکستان «ضیاءالحق» و احزاب «اسلام‌پسند» این کشور بود.

سرتیپ «محمد یوسف»، رئیس دفتر افغانستان دستگاه اطلاعات ارتش پاکستان، در سال 1980 مسئول اجرای قانون «ضیا» در قبال حکمتیار بود.

این قانون همه را موظف می‌کرد تا بدون هیچ استثنایی که حتی شامل سازمان اطلاعات مرکزی و حتی شیوخ عرب هم می‌شد، باید از شبکه‌های مشخصی برای ارتباط با حکمتیار استفاده می‌کردند.

براساس محاسبات ضیاءالحق، حکمتیار اصل جهاد و فاتح آینده کابل بود که می‌توانست به‌طور قطع عمق استراتژیک پاکستان در افغانستان را تضمین کند، به این منظور، یوسف اطمینان موظف بود تا اکثر منابع مالی و تسلیحاتی سازمان اطلاعات ارتش پاکستان و شیوخ عرب را به دست حزب اسلامی حکمتیار برسد.

حالا این سؤال به وجود می‌آید که حکمتیار که دو دهه از ارتباط با دیپلمات‌های هندی سر باز زده، چطور حاضر به دیدار با سفیر هند در روز روشن شده است؟

بسیار واضح است که حکمتیار از سیاست خشونت‌آمیز خود به زندگی یک سیاست‌مدار در حال گذار است، در واقع شاید دیدار حکمتیار با سفیر هند بر مشروعیت وی نیز افزوده باشد.

نویسنده این یادداشت می‌نویسد که دستگاه اطلاعات ارتش پاکستان تمام فعالیت‌های روزانه حکمتیار را بررسی می‌کند و حتماً از این دیدار نیز اطلاع داشته است. اطمینان داشته باشید که بازگشت حکمتیار به ثمر رسیدن چند دهه تلاش و منابعی است که در این زمینه صرف شده است.

وی در حالی بازگشته است که حکومت وحدت ملی در حال فروپاشی است و دوره پس از اشرف غنی در شرایط سیاسی بسیار غیرمنسجمی در حال آغاز شدن است.

شرایط امنیتی به‌طور اجتناب‌ناپذیری به‌نفع طالبان در حال تغییر است و واشنگتن نیز به‌خوبی می‌داند که پیروزی در جنگ ممکن نیست بنابراین نیاز به حل و فصل سیاسی در این کشور دارد.

افغانستان به شخصیتی توانا برای به‌دست گرفتن قدرت نیاز دارد که از اعتبار کافی برای صلح با طالبان و متحد کردن قلب استراتژیک پشتون‌ها برخوردار باشد.

شخصی که قرار است این اتحاد را به وجود آورد، خود باید اعتماد کشورهای همسایه را نیز داشته باشد.

در شرایط کنونی حکمتیار تصور می‌کند که قادر به انجام این کار است.