فرهنگ غذایی ایران دستخوش تغییر طبع جوانان روغن نباتی/ طعم غذایهای سنتی، به تاریخ میپیوندد
مطبخهای قدیمی خانهها در کنج تاریخ، مزه هایی از غذای سنتی ایران را تجربه میکنند و امروز در طی فرآیند مدرنیته شدن، سلامت مردم در روغنهای سوخته فست فودها تباه میشود.
به گزارش خبرنگار جامعه ، علاقه به مصرف غذاهای فست فودی و بازار گرم مصرف آن، به وفور دیده میشود. کمی آن طرفتر از مغازههای خوش آب و رنگ شهر، غذاهای خانگی هم نقش کمی در جذب مخاطب ایفا نمیکنند و مشتریان خاص خود را میطلبند.
مدرنیته شدن شهرها و پیشرفتهای نوین امروزه، بر تارپود فرهنگ نفوذ کرده و تا تغییر در سبک زندگی، نگرش به آینده و حتی نوع تغذیه آدمها پیش رفته است. با مروری بر تاریخ مطبخ خانه ها، جای اصالت غذاهای سنتی بر سفرههای امروزی را خالی میبینیم.
رواج فینگر فودها، آشپرخانههای سطح شهر و غذاهای آماده، مزه غذاهای خانگی را به مسیری دور بدرقه کرده است. فرهنگ غذایی اشتباه در بین نسلهای جدید هم، ریشه دوانده و کودکان را با خوردن غذاهای مفید و سنتی ایران غریبه میکند.
مشغلههای زندگی و درگیری زنان امروزی با مشکلات، درب آشپزخانه آپارتمانها را پلمپ کرده و نیاز به خوردن را به سرعت یک تماس تلفنی، رسانده است. اخبار این روزها هم دیگر تیترهایی جدیدی را به خود گرفته است، افزایش سرطان، سوء هاضمه، فقدان ویتامین، چاقی مبرم، سکتههای ریز و درشت، فشار خونهای بالا و ....
در دنیای جوانان روغن نباتی، نسلهای قدیمی مقاومتتر از امروزیها جلو میروند و هنوز اجاق خانهها رنگ سرخ را بر دیگ مسی غذا نقاشی میکنند. دیگر خبر داغی از بوی طعمهای دلنشین غذاها نیست و به معدود روزهای تعطیل خلاصه میشود.
متخصص تغذیه هم از نگرانی بر مصرف بیش از حد غذاهای فست فودی و آماده این چنین میگوید: طعمها و ظواهر گول انگیز غذاهای آماده، چیزی جز بیماری و مضرات برای آدمهای مدرنیته امروز ندارد و به چشم میتوان عوارضی، چون چاقی، حساسیتهای پوستی، سیری کاذب، پرخوری و ... را در مصرف کنندگان آن دید.
او رشد قارچ گونه این غذاها را بی ارزش کردن فرهنگ غذایی ایرانیها میداند که سلامت را به ازای پول معامله میکنند و مزههای تکراری و همیشگی را بر لذت درک طعم خوب غذای ایرانی، غالب میداند.
علاوه بر تغییر مزاج افراد در فرآیند رشد تکنولوژی، دورهمیهای خانوادگی به انفرادیهای اتاق ۴۰ متری سوق یافته است و ذوق چیدن سفرهها را به میزهای چوبی محدود کرده است.
با همه این تفاسیر، تهاجمات فرهنگی بر تمام مرزهای هویتی رخنه کرده است و به نوعی بیگانگی با اصالتها و تعصبات شخصیتی بر تربیت نسلهای جدید را ترویج میکند. کاش خانه ها، اصالتها و آدمها از رونق نمیافتاد و سلامتی آینده جامعه در روغنهای سوخته مطبخهای امروزی نابود نمیشد.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *