صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

حوادث- انتظامی و آسیب‌های اجتماعی

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

ساخت قاب ایفون توسط نایک/ بامخرب‌ترین موشک‌های بالستیک بین قاره‌ای اشنا شوید/ ساخت آشکارساز «اتاقک ابر»توسط دانشگاه شریف

۲۴ ارديبهشت ۱۳۹۶ - ۱۰:۵۵:۴۵
کد خبر: ۳۰۸۷۲۳
نایک از کفی کفش برای آیفون قاب ساخت،مخرب‌ترین موشک‌های بالستیک بین قاره‌ای،دانشگاه شریف آشکارساز «اتاقک ابر» ساخت و ...از اخبار خواندنی فناوری امروز است.
 به گزارش گروه فضای مجازی ،نایک از کفی کفش برای آیفون قاب ساخت،مخرب‌ترین موشک‌های بالستیک بین قاره‌ای،دانشگاه شریف آشکارساز «اتاقک ابر» ساخت و ...از اخبار خواندنی فناوری امروز است. جزئیات را در ادامه بخوانید ....
 
 
نایک از کفی کفش برای آیفون قاب ساخت

وب سایت تک شات: اگر از علاقه‌مندان پر و پا قرص کفش‌های ورزشی هستید احتمالا خوشحال خواهید شد که بدانید شرکت نایک دو قاب جدید برای آیفون‌های سری ۷ اپل تولید کرده است. این قاب‌های جدید قابلیت خاصی ندارند، اما مشخصه اصلی که این قاب‌ها را از سایر نمونه‌های مشابه در بازار مجزا می‌کند و موجب فروش بالای آن‌ها خواهد شد، این است که نایک این قاب‌ها را از کفی کفش‌های ورزشی محبوب نایک ساخته شده‌اند.

یکی از قاب‌های جدید که نایک برای آیفون ۷ تولید کرده از کفی کفش Nike Air Force ۱ و قاب بعدی از کفی کفش Nike Roshe ساخته شده‌اند. قاب Air Force ۱ تن‌ها در رنگ آبی به بازار عرضه خواهد شد، اما مدل Roshe در رنگ‌های سبز و زرشکی فروخته می‌شود.

قیمت هر دو قاب جدید نایک ۳۵ دلار است و این قاب‌ها تن‌ها در بازار ایالات متحده فروخته خواهند شد.
 
 

مخرب‌ترین موشک‌های بالستیک بین قاره‌ای

برترین ها: موشک‌های بالستیک بین قاره‌ای یا ICBM‌ها برای حمل کلاهک‌های هسته‌ای ساخته شده اند. حداقل برد این تسلیحات مرگبار ۵۵۰۰ کیلومتر است. لازم به ذکر است که ICBM‌های مدرن قادرند بیش از یک کلاهک هسته‌ای با خود حمل کنند و انواع پیشرفته‌تر این نوع موشک‌ها قادر به پشتیبانی از چند نوع موشک مختلف برای اهداف مختلف (MIRV ها) هستند. در این نوع موشک‌های بالستیک شاهد حمل چند جنگ افزار توسط موشک هستیم که هر یک برای انهدام اهدافی خاص به کار می‌روند. از این گذشته، موشک‌های بالستیک از فناوری فریبنده‌ای استفاده می‌کنند که هیچ یک از تجهیزات دشمن قادر به رهگیری و انفجار آن‌ها در هوا نیست.
 
ICBM‌ها می‌توانند از انواع جاده‌ای و متحرک، زیردریایی، ریل قطار و یا سیلوی غلات باشند. ICBM‌های متحرک سخت‌ترین نوع این موشک‌ها محسوب می‌شوند که شناسایی و انهدام لانچر آن‌ها بسیار دشوار است.

فاکتورهای مهمی که در لیست ده موردی زیر در همه موارد دیده شده اند عبارتند از: قدرت تخریب و برد موشک، تعداد MIRV ها، دقت نقطه زنی، نوع لانچر و استقرار، فناوری‌های جدید به کار رفته در آن که قادر به فریب سیستم‌های رهگیری دشمن می‌شوند.

این آنالیز بر اساس ویژگی‌های هر موشک بالستیک تا به امروز تهیه شده است و اصولا تمامی موشک‌های بالستیک حاضر در لیست موجود، از قدرت تخریب بالا تا حد محو کردن یک کشور برخوردارند. در واقع این لیست شامل، موشک هایی که هنوز رونمایی نشده اند و یا به صورت عملیاتی از آن‌ها استفاده نشده است، نمی‌باشد.

در ادامه به بررسی ۱۰ مورد از بهترین موشک‌های بالستیک قاره پیما می‌پردازیم:
 
شماره ۱: تریدنت ۲ (آمریکا)

موشک‌های بالستیک تریدنت D۵ یا تریدنت ۲ از نوع استقرار بر روی زیردریاییی هستند. این مدل در واقع نسخه پیشرفته‌تر تریدنت C۴ محسوب می‌شود که نسبت به آن از قدرت تخریب بیشتر و برد و دقت بیشتری برخوردار است. این موشک بالستیک برای اولین بار در سال ۱۹۹۰ آزمایش شد. از این موشک در ارتش ایالات متحده و انگلستان استفاده می‌شود. موشک بالستیک ۲ توسط ۱۴ زیردریایی در کلاس اوهایو حمل می‌شود و در نیروی دریایی انگلستان نیز بر روی ۴ زیر دریایی کلاس ون گارد سوار شده است.
 
 
 
 
 برد این موشک با سلاح هسته‌ای ۷۸۰۰ کیلومتر و بدون کلاهک هسته‌ای ۱۲۰۰۰ کیلومتر است؛ بنابراین با اینکه این موشک قوی‌ترین مورد این لیست محسوب نمی‌شود، اما باید گفت که تقریبا هیچ هدفی در دنیا نیست که این موشک قادر به شکار آن از راه دور نباشد.

هر موشک تریدنت ۲ در ارتش امریکا قادر است ۱۴ کلاهک هسته‌ای باوزن ۴۷۵ کیلوتن را حمل کند. برای حرکت سریع‌تر و اجتناب از اصابت موشک‌های دشمن به آن معمولا از ۸ کلاهک بر روی آن استفاده می‌شود و بر روی آن از جنگ افزارهای دیگری نیز برای مقابله با موشک هایی که به سمتش می‌آید استفاده شده است. این جنگ افزار‌ها مستقل عمل می‌کنند و به عنوان مثال می‌توان گفت، جنگ افزارهای سوار شده بر روی این موشک در انگلستان هب طور کلی با آنچه در آمریکا به کار می‌رود متفاوت است و موشک‌های بالستیک انگلیسی طوری پیکر بندی شده اند که قادر به حمل ۱۲ نوع از انواع جنگ افزار بر روی خود هستند.

تریدنت ۲ یک موشک بالستیک بسیار دقیق به شمار می‌رود. دقت هدف زنی این موشک حدود ۹۰ متر است. بدین معنا که حداکثر با فاصله ۹۰ متری از هدف، ممکن است فرود آید. در طول مسیر تا رسیدن به هدف، از سیستم هدایت داخلی و البته آپدیت‌های لحظه به لحظه GPS استفاده می‌شود.

تریدنت ۲ نه تن‌ها از دقت و برد خیره کننده‌ای برخوردار است بلکه قدرت تخریب بالایی نیز دارد. از دیگر مزایای این موشک می‌توان به استقرار ان بر روی زیردریایی اشاره کرد چرا که بدون هیچ شکی همگان می‌دانند که نیروی دریایی آمریکا قدرت زیادی در دریاهای جهان دارد و هر هدفی در هر نقطه از جهان برای انهادام توسط این موشک بسیار آسان است. سیستم به کار رفته در این موشک طوری است که زیردریایی‌های که آن را حمل می‌کنند را نیز غیرقابل رهگیری می‌کند و همین مسئله این نوع از موشک‌های بالستیک را بسیار خطرناک و کشنده جلوه می‌دهد.
 
در مقایسه می‌توان گفت که نوعی از موشک‌های بالستیک که در سیلوهای غلات مستقر می‌شوند به سادگی قابل شناسایی و انهدام توسط دشمن هستند. بنابراین، موشک‌های بالستیکی که بر روی زیردریایی سوار هستند از قدرت مانور بالایی برخوردارند و کشوری که مورد حمله قرار گرفته است، در همان ساعات اول احتمالا با اصابت یکی از این موشک‌ها به خاکش تسلیم خواهد شد. طبق اعلام ارتش امریکا، این کشور قصد دارد تا سال ۲۰۴۲ نسخه پیشرفته تری از تریدنت ۲ را رونمایی کند.
 
شماره ۲: ویودا R- ۳۶M۲

موشک بالستیک R- ۳۶ روسی برای اولین بار در سال ۱۹۷۱ تست شد. این موشک در خانواده R- ۳۶M ارتقا یافت و در غرب به موشک شیطان SS- ۱۸ معروف است. ۵۶ نمونه از این موشک برای اولین بار در سال ۱۹۷۷ آزمایش
شدند که بعد‌ها با اپشن‌های مختلفی به روزرسانی گردید که آخرین نسخه از این موشک‌ها موسوم به ویودا ۳۶M۲ است که برای اولین بار در سال ۱۹۸۸ آزمایش شد.
 
 

موشک شیطان SS- ۱۸ در واقع جزو موشک‌های بالستیک قدرتمند محسوب می‌شود و این مورد به واسطه سرعت بالای این موشک نسبت به وزن آن است. در این زمینه می‌توان گفت که روسیه از دیرباز از غرب در تولید موتورهای قدرتمند موشک‌های بالستیک جلوتر بوده است. برد این موشک قدرتمند ۱۱۰۰۰ کیلومتر است و قادر به حمل ۱۰ MIRV با خود است که می‌توانند ۴۰ هدف مختلف را منهدم کنند. رهگیری این موشک توسط ناوگان دفاعی دشمن بسیار سخت است. نرخ خطای این موشک حدود ۲۲۰ متر است که جنگ افزار دقیقی محسوب نمی‌شود، اما قدرت تخریب بالای آن، این مورد را پوشش می‌دهد. برخی منابع می‌گونید که این موشک با MIRV‌های خود قادر به انهدام کامل سه ایالت بزرگ امریکا به نام‌های مریلند، ورمونت، رود آیلندز است.

این موشک بالستیک از نوع استقرار در سیلوهای غلات است که در مناطق مختلف روسیه به طور مخفی مستقر شده اند. سیلوهایی که این تجهیزات و لانچر موشک در آن‌ها مستقر شده اند در برابر انفجارهای هسته‌ای مقاوم هستند و حتی اگر مکان این لانچر‌ها نیز شناسایی شود، اما با انفجار، هیچ آسیبی به لانچر نخواهد رسید و به همین علت این موشک بالستیک در مقام دوم این لیست قرار دارد اگرچه از نظر قدرت تخریب این موشک بسیار قوی‌تر از تریدنت ۲ محسوب می‌شود.

با این حال تعداد موشک‌های شیطان SS- ۱۸ با توجه به قدیمی شدن فناوری به کاررفته در آن‌ها رو به کاهش است؛ و در حال حاضر مجموعاً ۵۸ عدد از این موشک‌ها در روسیه مستقر شده اند.

شماره ۳: یارس RS- ۲۴

موشک یارس RS- ۲۴ یک موشک بالستیک قاره پیمای روسی جدید به شمار می‌رود. در غرب آن را SS- ۲۹ می‌نامند. این موشک در واقع نسخه پیشرفته‌تر RS- ۱۲M Toplo-M است. این موشک در دو مدل مبتی بر لانچر سیلو و لانچر جاده‌ای طراحی شده است. ساخت این موشک در سال ۲۰۱۰ از سوی ارتش روسیه تایید شد و در همان سال نیز مورد آزمایش قرار گرفت. تا سال ۲۰۱۶، ارتش روسیه ۶۳ مورد از نوع متحرک و ۱۰ مورد از نوع لانچر سیلوی آن را در اختیار داشته است.
 
 
 
 این موشک قرار است اولین گزینه ارتش روسیه در جنگ افزارهای روی زمین در جنگ با دشمنان به شمار رود. استفاده از سوخت جامد در این موشک بالستیک مشابه نمونه توپول M. است. برد موشک یارس حدو ۱۲۰۰۰ کیلومتر است و بزرگترین تفاوت آن با نمونه قبلی این است که یارس قادر به حمل حداقل ۶ جنگ افزار مستقل بر روی خود است که وزنی حدود ۱۰۰ تا ۳۰۰ کیلوتن دارند. برخی منابع نیز معتقدند این موشک قادر به حمل ۱۰ جنگ افزار مستقل بر روی خود است و احتمالا این تخمین به خاطر استفاده موشک‌های نسل قبل توپول M. از ۱۰ جنگ افزار نشئت گرفته است. خطای نقطه زنی این موشک بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ متر است.

موشک یارس قادر است از موشک‌های دشمن فرار کند. این موشک قادر است در طول مسیر خود تا اصابت به هدف از طعمه‌های زمینی و هوایی برای فریب رادارهای دشمن استفاده کند. شانس موفقیت این موشک برای فرار از رادار‌ها و موشک‌های دشمن ۶۰ - ۶۵ درصد تخمین زده شده است.

نمونه متحرک این موشک بر روی یک ماشین جنگی با ۱۶ چرخ سوار می‌شود که بسیار شبیه لانچر توپول M. می‌باشد. از لحاظ ظاهر هر دو موشک بسیار شبیه هم هستند، اما قدرت یارس بیشتر از توپول M. است. لانچر متحرک این موشک قادر است تا ۵۰۰ کیلومتر حرکت کند. در مواقع اضطرار و برای اجتناب از انهدام آن توسط دشمن، این موشک از لانچر پرتاب می‌شود و هدایت آن از راه دور صورت می‌گیرد. در مورد قدرت تخریب این موشک بالستیک گفته می‌شود، قدرت تخریب آن در حد انهدام کامل یک کشور اروپایی کوچک است؛ بنابراین شناسایی چنین موشک بالستیکی با لانچر متحرک برای دشمنان بسیار سخت به نظر می‌رسد. با این حال شانس زنده ماندن افرادی که در محل اصابت این موشک برای بار اول زندگی میکنند بسیار بالا است.

نمونه‌های مبتنی بر لانچر مستقر در سیلوهای این موشک از ICBM‌های قدیمی روسی استفاده می‌کنند و با تمامی جنگ افزارهای قدیمی روسی سازگار هستند. یک لانچر معمولی از نوع سیلوی این موشک حدود ۱۰ موشک یارس را در خود جای داده است.
 
شماره ۴: LGM- ۳۰G مینوتمن ۳

مینوتمن ۳ نوعی موشک بالستیک است که به لحاظ تعداد جزو پرشمارترین موشک‌های موجود در آمریکا محسوب می‌شود. این موشک برای اولین بار در سال ۱۹۷۰ استفاده شد. در زمان رونمایی از این موشک، از ان به عنوان اولین موشک بالستیکی که قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای را دارد یاد می‌شد. بر خلاف سن بالای این موشک، اما همچنان نیز جزو موشک‌های بالستیک پرقدرت جهان محسوب می‌شود. برنامه‌های به روزرسانی زیادی برای ارتقای اثرگذاری بیشتر این موشک بر روی آن صورت گرفته است. طبق اعلام ارتش آمریکا از مینوتمن ۳ تن‌ها تا سال ۲۰۳۰ در ارتش این کشور استفاده خواهد شد.
 
 
 
 این موشک نیز از نوع لانچر سیلویی به شمار می‌رود. با حذف پیسمیکر LGM- ۱۱۸ از ارتش امریکا در سال ۲۰۰۵، مینوتمن ۳ تن‌ها موشک بالستیک زمینی امریکا و یکی از مهمترین آن‌ها محسوب می‌شود.

در حال حاضر، ۴۵۰ نمونه از این نوع موشک بالستیک در آمریکا وجود دارد و ۵۰ - ۷۵ نمونه دیگر نیز به طور رزرو نگهداری می‌شوند. این تعداد موشک بالستیک در جهان یک رکورد محسوب می‌شود. وظیفه نگهداری از این موشک‌ها بر عهده نیروی هوایی امریکا می‌باشد. سیلوهایی که لانچر مینوتمن ۳ در آن‌ها قرار دارند در تمامی نقاط امریکا وجود دارند و بیشتر نزدیک پایگاه‌های هوایی امریکا که در وایومینگ، داکوتای شمالی، مونتانا هستند، حضور دارند. تمامی این موقعیت‌های جغرافیایی مشخص هستند و همه جای استقرار این تجهیزات را می‌دانند.

برد این موشک نزدیک ۱۳۰۰۰ کیلومتر است. از سیستم هدایت داخلی در این موشک استفاده شده است و خطای نقطه زنی این موشک ۲۰۰ متر است که به به روزرسانی جدیدی که بر روی آن صورت گرفته است، این خطا به ۱۲۰ متر کاهش پیدا کرده است. این موشک بالستیک قادر به حمل ۳ جنگ افزار مستقل دیگر با خود است که هر یکی از این جنگ افزار‌ها قادرند یک کلاهک هسته‌ای باشند که قدرت تخریبی بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ kT دارند.
 
موشک مینوتمن ۳ بسیار سریع و چابک است و بیشترین مسافت را در بین تمامی موشک‌های بالستیک جهان طی می‌کند. اگرچه ممکن است بهترین موشک جهان نباشد، اما قابلیت‌های بالایی در خود دارد. با این حال ارتش امریکا ترجیح داده است که تعداد زیادی از این موشک‌های بالستیک میان رده را به کار گیرد.
 
شماره ۵: لاینر R- ۲۹RMU۲. ۱

لاینر ۲. ۱ در واقع اخرین نمونه از موشک‌های بالستیک روسی با لانچر مستقر بر روی زیردریایی محسوب می‌شود. این مدل در واقع نسخه به روزشده موشک سینه وا U۲ است. در واقع با به روزرسانی‌های انجام شده بر روی موشک سینه وا شاهد استاندارد شدن آن در مدل جدید هستیم.
 
 

این موشک بالستکی روسی وقتی کلاهک هسته‌ای حمل می‌کند قادر به طی مسافت ۸۳۰۰ کیلومتر است و بدون کلاهک هسته‌ای نیز ۱۲۰۰۰ کیلومتر طی می‌کند. هر موشک قادر است ۱۲ کلاهک هسته‌ای رده پایین حمل کند. قدرت تخریب این موشک بین ۱۰۰ تا ۳۰۰ کیلوتن اعلام شده است. مورد عجیب در مورد این موشک این است که قادر به حمل انواع کلاهک هسته‌ای بر روی یک موشک است.
 
این موشک نیز از طعمه‌های مختلف برای فریب رادارهای دشمن استفاده می‌کند و به سختی می‌توان ان را رهگیری کرد و با سیستم به کار رفته در آن به سادگی می‌تواند بر سیستم دفاع موشکی دشمن غلبه کند. برای در امان ماندن از موشک هایی که برای انهدام آن از سوی دشمن پرتاب می‌شوند، این موشک قادر است از طعمه‌های فریبنده بیشتر به جای کلاهک هسته‌ای استفاده کند.

تا پایان سال ۲۰۱۶، ۶ زیردریایی کلاس دلتا با این موشک‌های بالستیک تجیهز شده اند که در خدمت نیروی دریایی روسیه هستند. لانچر این موشک با اولین پرتاب از بین نمی‌رود.

بر طبق برنامه از قبل اعلام شده زیردریایی‌های دلتای روسیه تا سال ۲۰۳۰ در نیروی دریایی این کشور حضور دارند.
 
 شماره ۶: M۵۱

موشک بالستیک فرانسوی M۵۱ یکی از انواع موشک‌ها با لانچر زیردریایی است. طراحی این موشک از سال ۱۹۹۲ اغاز شد و در سال ۲۰۱۰ اولین پرتاب آزمایشی آن صورت گرفت. این موشک‌ها توسط زیردریایی‌های کلاس لاتریومفنت فرانسه حمل می‌شوند. فرانسه در حال حاضر ۴ زیردریایی از این کلاس در نیروی دریایی خود دارد.
 
 
 
برد این موشک ۸۰۰۰ کیلومتر است و قادر است بدون کلاهک تا ۱۰۰۰۰ کیلومتر نیز پرتاب شود. با چنین بردی فرانسه قادر به نابودی بخش‌های زیادی از چین و روسیه و یا حتی امریکا با پرتاب این موشک‌ها از اسکله‌های اختصاصی خود است. هر موشک قادر به حمل ۶ تا ۱۰ جنگ افزار مستقل است که قدرت تخریبی برابر با ۱۰۷ کیلوتن داردند. این موشک‌ها از سیستم‌های ضدرهگیری برای فریب رادارهای دشمن برخوردار هستند. با این حال باید گفت که نسخه جدید‌تر این موشک‌ها که در سال ۲۰۱۵ از آن رونمایی شدف قدرت تخریب بیشتری معادل با ۱۵۰ کیلوتن داشتند.

بر طبق برنامه ریزی قبلی، این موشک‌های بالستیک فرانسوی از سیستم ناوبری ماهواره‌ای گالیله استفاده خواهند کرد؛ بنابراین دقت این موشک‌ها احتمالا به اندازه همتایان خود نخواهد بود و خطای نقطه زنی این موشک‌ها حدود ۲۰۰ متر اعلام شده است.

فرانسه در حال حاضر ۴ زیردریایی در کلاس لا تریموفنت دارد که در هریک از آن‌ها ۱۶ موشک بالستیک سوار شده است؛ بنابراین ۶۴ موشک بالستیک از نوع m۵۱ در نیروی دریایی فرانسه آماده پرتاب هستند. با اعلام وضعیت اضطراری این زیردریایی‌ها به اقیانوس اطلس می‌روند و در وضعیت غیرقابل رهگیری قرار می‌گیرند.

نسخه جدیدتر M۵۱ یعنی M۵۱. ۳ در حال ساخت است. اما زمان رونمایی از آن زودتر از سال ۲۰۲۵ نخواهد بود.
 
شماره ۷: DF- ۳۱A

این موشک بالستیک قاره پیماف ساخت کشور چین است. این مدل در واقعه نسخه بهبود یافته مدل قدیمی DF- ۳۱ محسوب می‌شود. نام این موشک در غرب CSS- ۱۰ Mod۲ است. این موشک در سال ۲۰۰۷ برای اولین بار آزمایش شد و تخمین زده می‌شد که تا سال ۲۰۰۹ حدود ۳۰ مدل از آن به صورت عملیاتی در ارتش چین به کار گرفته شوند که پس از گذشت چند سال این عدد افزایش یافت.
 
 
 
 برد این موشک نزدیک ۱۱۲۰۰ کیلومتر است و چین قادر است با آن بخش هایی از امریکا و اروپا را هدف قرار دهد. این موشک قادر به حمل سه کلاهک هسته‌ای با قدرت تخریب ۲۰، ۹۰، ۱۵۰ کیلوتن است و از سیستم فریب رادارهای دشمن نیز در آن استفاده شده است.

سیستم راهبری DF- ۳۱A از نوع آسترو اینترشال داخلی است که با ماهواره بیدو چین پشتیبانی می‌شود. خطای نقطه زنی این موشک ۱۰۰ متر است که به نوعی موشکی دقیق در انهدام اهداف محسوب می‌شود.
بر طبق گزارشات، این موشک با لانچرهایی از نوع سیلو و متحرک کار می‌کند. لانچر متحرک این موشک یک تریلر است که خود به عنوان بخشی از لانچر نیز ایفای نقش می‌کند. این تریلر، ساخت شرکت هانیانگ است و از ۱۶ چرخ در آن استفاده شده است. با این مشخصات، لانچر این موشک قادر به طی مسافت‌های طولانی و عبور از مسیرهای صعب العبور و دشوار است. با اعلام وضعیت اضطراریف موشک بالستیک از لانچر پرتاب می‌شود و هدایت آن در اسمان از راه دور انجام می‌پذیرد. شناسایی لانچرهای متحرک برای دشمنان بسیار سخت است و از این رو این یکی از ویژگی‌های مثبت این موشک محسوب می‌شود.

چین در حال حاضرف در حال ارتقای مجدد DF- ۳۱A و DF- ۳۱B است. این موشک‌های جدید سنگین‌تر و با قابلیت تخریب بیشتر هستند. لانچر این موشک‌ها از نوع ۸ محوره است که به آن قابلیت عبور از مسیرهای آف رود را نیز می‌دهد.
 
شماره ۸: JL- ۲

JL- ۲ موشک بالستیک جدید چینی به شمار می‌رود که بر روی زیردریایی سوار می‌شود. در واقع این موشک نسخه دریایی DF- ۳۱ محسوب می‌شود. این موشک برای اولین بار در سال ۲۰۱۵ آزمایش شد و بر روی زیردریایی‌های کلاس جین سوار می‌شود. این موشک چین را برای اولین بار در وضعیتی قرار داد که در جنگ‌های دریایی نیز قوی عمل کند چرا که قایق‌های کلاس ژیا که موشک‌های کوتاه برد JL- ۱ ّر روی آن‌ها سوار می‌شدند، ارزش استراتژیک کمی داشتند.
 
 
 
 بر طبق برآوردها، موشک حدید JL- ۲ قادر به طی مسافتی بین ۷۴۰۰ تا ۸۰۰۰ کیلومتر است. این برد برای انهدام بخش هایی از اروپا، هندف روسیه و قسمت‌های زیادی از آمریکا کافی به نظر می‌رسد. این موشک از یک کلاهک با قدرت تخریب بالای ۲۵۰ تا ۱۰۰۰ کیلوتنی استفاده می‌کند و در برخی نمونه‌های آن نیز می‌توان ۳ تا ۴ کلاهک هسته‌ای با قدرت ۹۰ کیلوتن بر روی آن سوار کرد.

سیستم راهبری موشک بالستیک JL- ۲ از نوع آسترو اینترشال داخلی است که با ماهواره بیدو چین پشتیبانی می‌شود. خطای نقطه زنی این موشک ۱۰۰ متر است که به نوعی موشکی دقیق در انهدام اهداف محسوب می‌شود.

هر زیردریایی کلاس جین قادر به حمل ۱۲ عدد از این موشک‌ها است. چین تا سال ۲۰۱۶، چهار عدد از این نوع زیردریایی‌ها را که قابلیت حمل موشک بالستیک داشتند را در اختیار داشت.

با اولین حمله دشمن، این زیردریایی‌ها به سرعت پایگاه خود را ترک می‌کنند و به سمت آبهای سرزمینی چین حرکت می‌کنند که توسط نیروی هوایی چین حفاظت می‌شوند. البته باید گفت که زیردریایی‌های کلاس جین چینی به اندازه همتایان غربی وروسی خود پیشرفته نیستند و چین در این زمینه همواره پیشرو و دنباله رو فناروی کشورهایی مثل روسیه و امریکا بوده است. این زیردریایی‌ها به اندازه مدل‌های جدید روسی و آمریکایی بی صدا نیستند و مانند زیردریایی‌های قدیمی روسی در کلاس دلتا ۳ که ساخت دهه ۷۰ میلادی هستند، بسیار پر سر و صدا کار می‌کنند.

در حال حاضر همزمان با توسعه ساخت موشک‌های بالستیک جدید در چین، پروسه ساخت زیردریایی‌های جدید نیز در چین که قادر به حمل کلاهک هسته‌ای باشند، دنبال می‌شود.
 
شماره ۹: بولاوا

بوالاوا نام موشک بالستیک قاره پیمای جدید روسیه است. این موشک‌ها توسط زیردریایی‌های جدید کلاس بوری روسیه حمل می‌شوند. بولاوا در واقع مدل دریایی موشک بالستیک توپول M. محسوب می‌شود. اگرچه پروسه طراحی و ساخت این موشک بسیار زمان بر شد و با تست‌های ناموفق بسیاری همراه شد، اما سرانجام این موشک توانست تست‌های اولی هرا با موفقیت پشت سر بگذارد. این موشک برای اولین بار در سال ۲۰۱۳ معرفی شد و سرانجام در سال ۲۰۱۷ پس از طی ۲۷ تست که ۱۳ تای آن‌ها نیز ناموفق بوده است به طور رسمی به قوای نیروی دریایی روسیه اضافه شد.
 
 
 
 در واقع پروسه توسعه این موشک متوقف نشده و همچنان ادامه دارد. قدرت تخریب بولوا از موشک بالستیک تریدنت D۵ امریکا کمتر است و برد کمتری نیز نسبت به آن دارد و از لحاظ دقت نقطه زنی نیز در وضعیت خوبی به سر نمی‌برد. طی اعلام مقامات روسی، برد این موشک ۹۵۰۰ کیلومتر است و قادر به حمل ۶ کلاهک هسته‌ای با قدرت تخریب ۱۵۰ کیلوتن می‌باشد. البته این موشک قادر به حمل ۱۰ کلاهک هسته‌ای در برد ۴۰۰۰ کیلومتری نیز می‌باشد.

سیستم ناوبری این موشک از طریق آسترواینرشال است که توسط سیستم ناوبری روسی گلوناس پشتیبانی می‌شود. خطای نقطه زنی این موشک ۳۵۰ متر است که تا حدی زیاد به نظر می‌رسد. با این حال در این موشک نیز از سیستم فریب رادار دشمن استفاده شده است.

در اولین لحظات حمله دشمن، زیردریایی هایی که این موشک بر روی آن‌ها قرار دارند به سرعت جایگاه‌های خود را ترک می‌کنند و از خطر اصابت موشک توسط دشمن در امان می‌مانند.

هر زیردریایی کلاس بوری روسیه قادر به حمل ۱۶ عدد از این موشک‌های قاره پیما است. تا سال ۲۰۱۷، سه عدد از این نوع زیردریایی‌ها در ناوگان نیروی دریایی روسیه مورد استفاده قرار گرفته بود. موشک بالستیک بولوا در انواع استفاده از لانچر زیردریایی و متحرک جاده‌ای ساخته شده است.

از نظر تواناییف بولوا از بسیاری از موشک‌های بالستیک حاضر در این لیست قوی‌تر است، اما با برخی مشکلات فنی رو به رو است که می‌تواند با برفع آن‌ها به رده‌های بالای لیست راه یابد. بر طبق برنامه اعلام شده از سوی نیروی دریایی روسیه، از این موشک بالستیک و زیر دریایی‌های بوری به عنوان هسته اصلی دفاعی نیروی دریایی روسیه تا سال ۲۰۴۰ استفاده خواهد شد.
 
شماره ۱۰: R- ۲۹RKU۲

موشک بالستیک RKU۲ یکی از انواعی است که با لانچری مستقر بر روی یک زیردریایی کار می‌کند. در غرب با نام SS-N- ۱۸ آن را می‌شناسند. ساخت این موشک در سال ۲۰۰۶ توسط ارتش روسیه تایید شد و طبق اعلام رسمی روسیه، زیردریای‌های دلتا ۳ این کشور لانچر این موشک‌ها را حمل می‌کنند.
 
 
 
 برد این موشک ۹۰۰۰ کیلومتر است و قادر است مناطقی از چین، اروپا، آمریکا را هدف قرار دهد. موشک R- ۲۹R قبلی اولین موشک بالستیک روسی بود که از چند نوع کلاهک هسته‌ای متفاوت استفاده می‌کرد. سیستم ناوبری این موشک از طریق آسترواینرشال است که توسط سیستم ناوبری روسی گلوناس پشتیبانی می‌شود.

در این موشک نیز از سیستم فریب رادار دشمن استفاده شده است.

تا سال ۲۰۱۷، طبق اعلام رسمی روسیه سه مورد از زیردریایی‌های کلاس دلتا ۳ در نیروی دریایی این کشور فعال هستند. هر یک از این زیردریایی‌ها قادر به حمل ۱۶ موشک بالستیک از این نوع هستند؛ بنابراین ۴۸ مورد از موشک‌های بالستیک RKU۲ در حال حاضر بر روی زیردریایی‌های روسی مستقر هستند.

در مورد این موشک می‌توان گفت که هم موشک بالستیک و هم زیردریایی لانچر آن دیگر قدیمی به شمار می‌روند و تن‌ها چند سال مدت حضور آن‌ها در نیروی دریایی روسیه تمدید شده است چرا که زیردریایی‌های جدید بوری و موشک‌های بالس

دانشگاه شریف آشکارساز «اتاقک ابر» ساخت/ مشاهده عبور ذرات

خبرگزاری مهر:محمود بهمن آبادی عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی شریف با همکاری مصطفی حیدری زاد و احمد صادقی در آزمایشگاه پرتوهای کیهانی دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف، موفق به ساخت آشکارسازی با نام «اتاقک ابر» (Cloud Chamber) شده اند.
این اتاقک ضمن به نمایش گذاشتن عبور ذرات باردار، می‌تواند برای اندازه گیری بعضی از پارامترهای این ذرات استفاده شود.
فیزیک ذرات یکی از مباحث بنیادی در فیزیک است که به مشخصه‌های مختلف ذرات از جمله بار، جرم، اسپین و بر همکنش آن‌ها با محیط می‌پردازد.
برای بررسی این مشخصه‌ها احتیاج به ابزارهایی است که بتواند این خصوصیات را اندازه گیری کند. این ابزار‌ها انواع مختلفی دارند که در بعضی از آن‌ها عبور ذره از آن‌ها با چشم قابل مشاهده است و در بعضی دیگر قابل رویت نیست.

در آزمایشگاه پرتوهای کیهانی دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف یک آشکارساز با نام «اتاقک ابر» ساخته شده که عبور ذرات از آن قابل مشاهده است. این آشکارساز در نوع خود بی نظیر است و برای اولین بار در ایران طراحی و ساخته شده است.
آشکارساز «اتاقک ابر» می‌تواند برای مواردی مانند تعیین میانگین تعداد ذرات باردار زمینه، نمایش عبور ذرات باردار از جمله ذرات آلفا، بتا، میون و ... و تابش‌های گسیل شده از چشمه‌های رادیواکتیو Cs- ۱۳۷ و Na- ۲۲ و ... مورد استفاده قرار گیرد.
همچنین این آشکار ساز برای تفکیک ذرات باردار مثبت و منفی با استفاده از میدان مغناطیسی، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
این آشکارساز می‌تواند گامی موثر برای ارتقا فیزیک ذرات در کشور باشد.
 
 

 ۵ تایر عجیب و غریب برای وسایل نقلیه آینده

خبرگزاری مهر، شرکت کره‌ای Hankook Tire که تولید کننده انواع مختلف تایر و فناوری‌ها مخصوص خودرو است، پروژه‌ای به نام Design Innovation را انجام داد تا طرح‌های مختلف تایر برای خودروهای نسل آتی را بررسی کند.
 این پروژه در سال ۲۰۱۶ برای پیش بینی تغییرات صنعت حمل و نقل در کلان شهرهای آینده انجام شد. این شرکت پیش بینی می‌کند با ظهور اتومبیل‌های خودران و برقراری اتصال میان خودرو‌ها محیط‌های شهری و البته وسایل نقلیه نیز تغییر می‌کنند. در همین راستا پنج طرح اولیه از تایرهای نسل آینده با کمک دانشگاه سینسیناتی و مرکز فناوری جهانی شرکت هانکوک ساخته شدند.
نخستین طرح Mag float است که با استفاده از اصول میدان مغناطیسی می‌تواند کاربر خود را با سرعت ۲۰ کیلومتر در ثانیه جابه جا کند.
 
 

دومین طرح وسیله نقلیه تک چرخی است که Flexup نام گرفته است. این تایر می‌تواند به راحتی از پله‌ها بالا و پایین برود. این تایر طوری طراحی شده که بخش‌های مختلف آن در صورت نیاز متناسب با شکل پله‌ها تغییر می‌کنند.
 
 

طرح iPlay در حقیقت دو چرخ است که قابلیت استفاده در سیستم خودروی اشتراکی شهری را دارد. این وسیله نقلیه هنگامیکه مورد استفاده نیست، فضای کمتری اشغال می‌کند و می‌توان آن را در فضای محدودی جا دارد.
 
 

طرح Shiftrac برای شهرهایی مناسب است که در حال گسترش هستند. این تایر‌ها برای خودروهای پلیس مناسب هستند، زیرا قدرت مانور زیادی دارند. به همین منظور سریع و آسان حرکت می‌کنند.
 
 

طرح Autobine یک اتوبوس خودران است که بدنه آن مانند آکاردئون کوچک و بزرگ می‌شود. تایرهای خودرو نیز به طور خودکار با توجه به تعداد مسافران تغییر می‌کنند. تایرهای هوشمند در این طرح می‌توانند وزن وسیله نقلیه را تخمین بزند و بر همین اساس به بدنه اتوبوس بچسبند یا از آن جدا شوند.
 
 


تشخیص بیماری‌های قلبی به کمک اپل واچ!
 
صبحانه، پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا در بررسی‌های خود بر روی قابلیت‌های اپل واچ و به طور خاص، سنسور ضربان قلب این اسمارت واچ، به این نتیجه رسیده اند که می‌توان با کمک اپلیکیشن Cardiogram، اختلال فیبریلاسیون دهلیزی قلب را از ریتم ضربان قلب تشخیص داد.

اگرچه در قابلیت‌های اپل واچ به هیچ عنوان تشخیص بیماری‌ها ذکر نشده، اما بررسی‌ها نشان می‌دهد که از این ساعت هوشمند می‌توان علاوه بر‌های استفاده در زمینه ردیابی فعالیت‌های روزانه و کار با برخی اپلیکیشن ها، از آن به عنوان یک ابزار سلامتی برای شناسایی بیماری‌ها نیز مورد استفاده قرار داد.

اگر خبرهای مربوط به محصولات پوشیدنی را دنبال کرده باشید، حتماً خوانده اید که اپل تیمی متشکل از مهندسان و محققان خبره را به منظور کار بر روی سنسورهای گلوکوز استخدام کرده است تا از آن در نسل بعدی ساعت اپل واچ استفاده کند. گفته می‌شود که اپل واچ بعدی که احتمالاً در شهریور ماه رونمایی خواهد شد به قابلیت هایی پیشرفته و کاربردی مجهز خواهد بود تا بتواند خود را از سایر نمونه‌های مشابه موجود در بازار متمایز کند.

گریگوری ام مارکوس، از پژوهشگران دانشگاه نام برده در این خصوص عنوان کرد: «نتایج بررسی‌های ما ثابت کرد که ردیاب‌های سلامتی رایج همانند اسمارت واچ‌ها این فرصت را فراهم می‌کنند تا بتوانیم برخی بیماری‌ها از قبیل: فیبریلاسیون دهلیزی قلب را بدون کمترین زحمتی برای بیماران شناسایی کنیم. اگرچه توسعه این تکنولوژی‌ها نمی‌تواند جایگزین روش‌های مرسوم شناسایی بیماری‌ها شود، اما می‌تواند در تشخیص زودهنگام بسیاری از بیماری‌ها به ما کمک کند.»
 
 


 
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.


ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *