صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

حوادث- انتظامی و آسیب‌های اجتماعی

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

نیویورک‌تایمز:‌ آمریکا ماموریت اصلی خود در "افغانستان" را فراموش کرده است

۲۴ ارديبهشت ۱۳۹۶ - ۱۱:۰۵:۰۲
کد خبر: ۳۰۸۴۴۱
دسته بندی‌: بین‌الملل- جهان ، عمومی
برهان عثمان تحلیلگر مرکز مطالعات استراتژیک افغانستان در یادداشتی برای نیویورک‌تایمز نوشت: وسواس ایالات متحده برای مبارزه با داعش، آمریکا را از ماموریت اصلیش در افغانستان یعنی مذاکره برای قرارداد صلح با طالبان دور کرده است.
به گزارش سرویس بین الملل برهان عثمان تحلیلگر مرکز مطالعات استراتژیک افغانستان در یادداشتی برای نیویورک‌تایمز نوشت: در ماه گذشته، نیروهای آمریکا و افغانستان درگیر مبارزه جدید علیه داعش در ننگرهار بودند.
 
دولت ترامپ نیز بزرگترین بمب غیراتمی خود را در 13 آوریل بر سر این گروه فرو ریخت. از سوی دیگر سخنگوی ارتش آمریکا اعلام کرده است که فرصتی خوب برای از بین بردن داعش در سال 2017 فراهم آمده است.
 
در ادامه این یادداشت آمده است:‌ وسواس ایالات متحده برای مواجه با داعش،  آمریکا  را از کار اصلیش در افغانستان یعنی مذاکره برای قرارداد صلح با طالبان دور کرده است.
 
داعش 2 سال بعد از ظهور در افغانستان هنوز به دنبال سازماندهی خود است. چندین حمله این گروه بیشتر فرقه‌گرا و بروی افراد بی‌دفاع مانند حمله به راهپیمایی روشنایی و بیمارستان نظامی کابل و همچنین حملاتی در پاکستان متمرکز بوده است.
 
اما این موضوع که چقدر از این حملات از سوی مرکز فرماندهی این گروه که در یک روستایی کوهستانی واقع شده سازماندهی شده، مشخص نیست. در منطقه‌ای که گروه کوچک شبه نظامیان دائما در حال تغییر اسم و رسم خود هستند ادعای حمله به شهرهای بسیار دور نمی‌تواند واقعیت داشته باشد.
 
عثمان می‌نویسد: مرکز فرماندهی داعش در افغانستان در روستای «مهمند» ننگرهار قرار دارد که این روزها به مرکز توجه نیروهای افغانستان و آمریکا تبدیل شده است.
 
بسیاری از رهبران گروه که در این مدت دستگیر یا کشته شدند، فرماندهان طالبان پاکستان بودند. هرچند فرماندهی جدید این گروه از طالبان افغانستان است، اما هنوز طالبان پاکستان نقش اصلی و غالب را در رهبری ایفا می‌کنند.
 
پایگاه‌های داعش به نصف کاهش یافته و این گروه تقریبا به 4 منطقه از 400 منطقه در افغانستان کنترل دارد و بسیاری از مناطق خود را به طالبان واگذار کرده است.
 
براساس گزارش ارتش آمریکا داعش در افغانستان 600 عضو دارد، بسیاری از اعضای این گروه بخصوص رهبران طراز اول، در حملات هوایی آمریکا کشته شدند.
 
هرچند ممکن است داعش بیشتر از مناطقی که گفته می شود در آن حضور دارد،‌ برای افغانها جذابیت داشته باشد ولی با این وجود، گروه کوچکی در افغانستان به محسوب می‌شود.
 
هر چند داعش و طالبان اهداف سیاسی متضاد را دنبال و همچنین تهدیدات متفاوتی را بوجود می آورند، اما طالبان بیش از 50 برابر داعش نیرو در اختیار دارد. طالبان با کنترل بیش از 40 درصد از خاک و ایجاد دولت سایه به بزرگترین تهدید دولت افغانستان تبدیل شده است.
 
بنظر می‌رسد داعش که خود را در سایه طالبان می‌بیند، در تلاش است تا عقاید خود را به افراطیون بالقوه بفروشد. برای این کار داعش نیاز داشت دیده شود، که پرتاب بزرگترین بمب توسط ترامپ کار را برای دیده شدن این گروه فراهم آورد. از بین بردن غارهای بهترین تبلیغات برای افراطیونی بود که در مورد پیوستن به این گروه تصمیم نگرفته بودند.
 
بعد از پرتاب مادر بمب‌ها به ننگرهار یکی از گویندگان رادیو داعش آن را موهبتی از جانب خدا برای تایید مواضع گروه عنوان کرد. این پیام به طور ماهرانه برای جوانانی صادر می شد که دشمنی با آمریکا را نشان اعتبار گروه می‌دانستند. هر چه گروهی بیشتر مورد حملات آمریکا باشد، مشروعیت آن بیشتر است.
 
افزایش حضور نظامی آمریکا شبه‌نظامیان بیشتری را راهی افغانستان خواهد کرد
 
افزایش حضور نظامی آمریکا شبه نظامیان بیشتری را راهی افغانستان خواهد کرد تا علیه نیروهای آمریکا مبارزه کنند. کاهش نقش آمریکا در میدان نبرد و همچین کاهش ادبیات مقابله با نیروهای تروریستی شاید شانس از بین بردن طالبان توسط قوای نظامی افغانستان را افزایش دهد.
 
جنگ مداوم در افغانستان باعث بوجود آمدن مناطقی شده که در آن کسی حکومت را در دست ندارد و با محدود شدن دولت افغانستان به حکومت بر شهرها طالبان بعنوان بازیگر اصلی در این مناطق و داعش نیز از این مناطق برای حضور خود بهره برداری می‌کند.
 
حکومت ضعیف، تنش سیاسی، فساد گسترده و بیکاری پیوستن به گروه‌های مخالف را جایگزینی جذاب برای افغانها کرده است.
 
دو طرف جنگ یعنی افغانستان و طالبان با آمدن بر سر میز مذاکره می توانند سایر شبه نظامیان را به خود جذب کنند در غیر این صورت داعش به حضور و گسترش یافتن در افغانستان ادامه می‌دهد.
 
عثمان در انتهای یادداشت خود چنین نتیجه می‌گیرد که هیچ راهی برای پایان دادن به جنگ افغانستان وجود ندارد جز گفتگو با طالبان.
 
/


ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *