نمایشگاه کتاب ایران در "افغانستان" در 10 سال گذشته بی نظیر بوده است

به گزارش سرویس بین الملل منوچهر فرادیس گفت: در 10 سال گذشته این تنها نمایشگاهی است که به این وسعت در کابل برگزار شده و انواع کتاب های مورد نیاز علاقه مندان به کتاب در آن ارائه شده است.

 

نمایشگاه علمی، فرهنگی و کتاب ایران روز 23 فروردین در دبیرستان «غازی» کابل پایتخت افغانستان با حضور 60 ناشر ایرانی و 30 ناشر افغان و نزدیک به 30 هزار عنوان کتاب با حضور "عبدالله عبدالله" رئیس اجرائی دولت افغانستان و «محمدرضا بهرامی» سفیر ایران در کابل گشایش یافت و امروز به کار خود پایان می دهد.

 

این نویسنده افغانستانی افزود: در این نمایشگاه برخلاف نمایشگاه های گذشته که تنها کتاب های دینی و علوم اجتماعی عرضه می شد و تنها نیاز بخشی از علاقه مندان به کتاب را فراهم می کرد، این بار شهروندان افغان می توانند تمایم نیازهای خود را در زمینه تهیه کتاب های مورد علاقه خود تامین کنند.

 

فرادیس، حضور انتشارات وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران را در این نمایشگاه قابل اهمیت دانست و کتاب های این انتشاراتی را برای افغانستان قابل استفاده دانست.

 

وی گفت که کتاب های خوبی از ناشران مشهور ایرانی از جمله «نی»، «چشمه» «ققنوس»، «نیلوفر»، «طرح نو» در این نمایشگاه عرضه شده و مردم افغانستان نیز از آن استقبال خوبی به عمل آورده اند.

 

فرادیس تاکید کرد با وجود این که مردم افغانستان نسبت به 3 سال گذشته از وضعیت اقتصادی مناسبی برخوردار نیستند، اما نسبت به خرید کتاب اهتمام ورزیده اند و ما به عنوان انتشاراتی «زریاب» از فروش کتاب در نمایشگاه رضایت داریم.

 

وی ابراز امیدواری کرد که هر سال چنین نمایشگاهی در کابل برگزار شود تا ارتباط پایدار و شناخت بیشتر بین ناشران ایرانی و افغان بوجود بیاید و داد و ستد فرهنگی میان دو کشور تقویت شود و هر دو طرف نیازمندی های خود را با همدیگر مبادله کنند.

 

این نویسنده افغان که سال گذشته در سفر به ایران سفرنامه «از آسمائی تا دماوند» را به رشته تحریر درآورد، در عین حال گفت که کاستی هائی در نمایشگاه دیده می شود که باید در سال های آینده این کاستی را برطرف کرد.

 

وی از ناشران مشهور ایرانی خواست تا تمامی کتاب های مهم خود را به ویژه در حوزه های ادبیات، اقتصاد، تاریخ و سیاست در نمایشگاه کتاب کابل عرضه کنند و این نمایشگاه در سایر استان های افغانستان نیز برگزار شود تا از این طریق زبان فارسی تقویت شده و کتب انگلیسی جایگزین کتاب های فارسی مورد نیاز شهروندان افغان نشود.

 

این نویسنده افغان گفت که کشورهای ایران، افغانستان و تاجیکستان 3 کشور فارسی زبان هستند که اگر مرزهای آنان را در نظر نگریم هیچ تفاوتی بین آنها وجود ندارد و در میان این کشورها، ایران از توانائی اقتصادی بیشتری برای کمک به تقویت زبان فارسی برخوردار است.

 

وی به مسئولان فرهنگی ایران توصیه کرد که با ارائه یارانه یا بن های کتاب، می توانند به شهروندان افغان در خرید کتاب های فارسی در نمایشگاه های ایران کمک کنند و از این طریق زبان فارسی را تقویت کنند.

 

رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در کابل، 80 هزار جلد کتاب های کمک آموزشی انتشارات «قلم چی» را که این انتشاراتی رایگان در اختیار مسئولان برگزاری نمایشگاه قرار داده، به مدارس و مراکز آموزشی افغانستان اهداء می کند. تاکنون بیش از 50 هزار جلد از این کتب کمک آموزشی به مدیران، معلمان و شماری از دانش آموزان و دانشجویان اهداء شده است.

 

فرادیس گفت که کشورهای غربی حاضر در افغانستان تلاش می کنند که همه چیز را در این کشور متاثر از فرهنگ و زبان خود بسازند و شما می توانید آثار آن را مشاهده کنید و حتی برخی تبلیغات تولیدات به زبان لاتین صورت می گیرد و ماه های میلادی جایگزین ماه های خورشیدی شده است و تنها کشوری که از آن توقع می رود تا برای پررنگ شدن زبان فارسی در این کشور همکاری کند، ایران است.

 

وی گفت که انتشارات زریاب در حد توان خود برای تقویت زبان فارسی یارانه به برخی دانشگاه ها و مدارس، اختصاص داده است، اما توان این را نخواهد داشت که در حد سراسری این کار را انجام دهد، اما ایران می تواند این اقدام را در سطح افغانستان صورت دهد.

 

این نویسنده افغانستانی، تاکید کرد که این کار برای رشد زبان و فرهنگ فارسی و جلوگیری از تهاجم زبان بیگانه مهم و ضروری است.

 

وی اضافه کرد که مخالف زبان انگلیسی نیست، اما باید برای رشد و تقویت زبان سرزمین خود کوشید و به جای اینکه کتاب های مهم و مورد نیاز را به زبان انگلیسی داشته باشیم باید به زبان فارسی ترجمه و از آن استفاده کرد.

 

به باور این ناشر افغانستانی، در میان سه کشور فارسی زبان دنیا، تنها از جمهوری اسلامی ایران توقع این کار وجود دارد؛ زیرا به گفته وی رسم الخط کشور تاجیکستان نیز به زبان روسی است.

 

این نویسنده افغان، تبلیغات برگزاری نمایشگاه را ضعیف دانست و گفت که برای برپائی نمایشگاهی با این وسعت نیاز بود تا از طریق شبکه های تلویزیونی پرمخاطب افغانستان تبلیغات صورت می گرفت؛ زیرا هنوز در روزهای پایانی نمایشگاه برخی از وی سئوال می کنند که این نمایشگاه در کدام محل برپا شده و چه روزی خاتمه می یابد.