آموزش نظامی میدان رزم واقعی است

به گزارش گروه سیاسی ، جلال نصیر زاده با بیان اینکه آموزش سپاه پاسداران آمیزه ای از علوم و فنون نظامی و دانستنی های اعتقادی بود، اظهار داشت: سپاه پاسداران به همان تناسب که روی مسائل اعتقادی و بینش های دینی سرمایه گذاری می کرد در بحث آموزش نظامی هم سرمایه گذاری می کرد. شما می دانید ارتش عراق سومین ارتش منطقه از نظر تجهیزات نظامی بود و  عزیزانی که در جنگ بودند خوب می دانند  دشمن ما تا بن دندان مسلح به امکانات نظامی بود.

وی ادامه داد: برای مقابله با این دشمن حتماً در کنار اعتقادات و بینش های اعتقادی نیاز به آموزش های نظامی هم بود. بنابراین علوم و فنونی که یک رزمنده باید فرا می گرفت؛ همین مهارت های نظامی بود. اعم از آموزش انفرادی و آموزش گروهی. آموزش انفرادی آموزشی بود که فرد خودش را با فراگیری آن در صحنه ی نبرد حفظ می کرد و با آموزش گروهی یاد می گرفت که در یک کار جمعی و گروهی خودش را وصل کند به گروه برای مقابله با دشمن.

این پیشکسوت دوران دفاع مقدس بیان داشت: در حقیقت ما همین ها را به نیروها در دوره های مختلف آموزش می دادیم. آموزش هم برای خودش دوره های متفاوتی داشت. همین طور که در دوران تحصیل پایه  ابتدایی، راهنمایی، متوسطه، بعد پیش دانشگاهی و دانشگاه هست؛ آموزش هم برای خودش پایه داشت. اول دوره مقدماتی بود، بعد دوره عمومی و بعد دوره تخصصی.

نصیر زاده در ادامه افزود: آموزش د رسپاه پاسداران انقلاب اسلامی یک ویژگی های خاصی داشت. این که خلاقیت و نوآوری در سپاه زیاد بود. یعنی ما در سپاه محدود نبودیم. برادران ارتشی دوره های آموزشی ادواری داشتند که ناگزیر بودند آن موارد خاصّی که عموماً الگو گرفته از ارتش آمریکا و ارتش های غربی بودند را طی کنند و هیچ مربی ای حق عدول از آن قالب های خاصّ آموزشی را نداشت ولی ما در سپاه به فراخور نیاز هم آن الگوها را از دانشکده ها و دانشگاه های ارتش گرفته بودیم و هم نوآوری می کردیم.

وی گفت: يعني خلاقيت و نوآوري و به روز رساني در سپاه بود.  هميشه اگر يك مربي، مبدع يك روش نوين آموزشي بود سرمايه گذاري مي كردند.

مربی منطقه 3 آموزش نظامی سپاه با بیان چگونگی شکل گیری مرکز آموزش گیلان گفت: اولين مركز آموزش  گيلان در پادگان تكاوري منجيل ايجاد شد. پادگان شهيد مدني منجيل در اختيار سپاه پاسداران قرار گرفت. پادگان شهيد مدني در حقيقت نصف مركز آموزش تكاوري ارتش بود كه دست بچه هاي سپاه بود.

 آقاي مصطفي پور كه از بچه هاي لوشان بود فرماندهي آنجا را برعهده گرفت. در مازندران هم يك پادگان تأسيس كرديم به نام پادگان گهر باران در ساري. بسيجيان مازندران را آنجا آموزش مي داديم واعزام مي كرديم به جبهه. خود پادگان المهدي هم بود كه مركز آموزش منطقه 3 كشوري بود. هم دوره هاي آموزش عمومي پاسداري مي داد، هم دوره هاي اعزام به جبهه. دوره جبهه 45 روز بود. فراگيري علوم وفنون عمومي بود. آشنايي با سلاح، آشنايي با ادوات جنگي، آشنايي  با ميدان مين و مين ها و در اين 45  روز حدوداً   هفت هشت روز هم اردوي عملي داشتيم.