بحران سوریه در مرحله جدید

به گزارش گروه بین الملل ، ادعای معارضان سوری در جریان مذاکرات ژنو در حالی مطرح شده است که مقامات دولت سوریه هنوز درباره این ادعا موضعی نگرفته اند.

فارغ از درست یا نادرست بودن ادعای معارضان سوریه درباره موافقت دولت برای مذاکره بر سر چگونگی انتقال قدرت در این کشور، روند انتقال قدرت همواره در دستور کار مذاکره کنندگان و نقش آفرینان اصلی بحران سوریه وجود داشته است و نکته تازه ای نیست.

ایران و روسیه در کنار سوریه ابتدا بر این مهم تأکید داشته و دارند که باید گروه های تروریستی در سوریه با شکست های سنگین روبرو شوند و در جایگاه ضعف قرار بگیرند، آنگاه بتوان در باره آینده سیاسی سوریه هم مذاکره کرد و تصمیم گرفت.

در جریان مذاکراتی که بر سر بحران سوریه انجام شده تاکنون همواره بر این نکته تأکید شده است که این مردم سوریه هستند که باید در باره آینده سیاسی کشورشان تصمیم بگیرند.

روند دموکراتیک در سوریه باید اجرا شود و مردم با رأی خود، رئیس جمهور آینده کشورشان را انتخاب کنند.

شرط گذاشتن از سوی معارضین که در شرایطی نیستند که بخواهند شرط تعیین کنند و یا کشورهایی که در محور دشمنان سوریه قرار دارند، مانعی بر سر راه حل بحران در این کشور است.
از آغاز بحران در سوریه همیشه از سوی آمریکا، ترکیه، رژیم سعودی و برخی دیگر از کشورهای دشمن این کشور، تأکید کرده اند که تنها راه برای حل بحران سوریه کناره گیری اسد از قدرت است.

اصرار بر کناره گیری رئیس جمهور قانونی سوریه در حالی مطرح می شود که یک دخالت آشکار در امور داخلی کشوری است که مردم آن به ریاست جمهوری بشار اسد رأی داده اند و اگر همین مردم با حضور اسد در قدرت مشکل داشتند، این کشور بیش از 6 سال نمی توانست مقابل هجوم گسترده دشمنان مقاومت کند.

پشت سر بحران سوریه، آمریکا، ترکیه، برخی سران کشورهای عربی منطقه، رژیم اسرائیل و به ویژه رژیم سعودی قرار دارند.

حجم بزرگ دشمنان سوریه، در مقابل حقانیتی که در مقاومت در این کشور وجود دارد، تاکنون با شکست روبرو شده است.

تنها حامیان سوریه در این سال ها جمهوری اسلامی ایران و سپس روسیه است. مقایسه جبهه مقابل در برابر حامیان سوریه نشان می دهد که آنها در چه اندازه از قدرت قرار دارند با توجه به این که گروه های تروریستی در سوریه از حمایت های گسترده آمریکا، عربستان و ترکیه برخوردارند.

ایران و روسیه با درخواست دولت و ملت سوریه وارد بحران شده اند و تاکنون هم برای دفاع از این کشور هزینه های زیادی داده اند، اما این هزینه ها در مقابل زیانی که با سقوط سوریه به ایران و روسیه وارد می شد، قابل مقایسه نیست.

اکنون که مذاکرات آستانه به برقراری آتش بس موقت میان دولت و معارضان انجامیده است و از سوی دیگر شرایط برای گروه های دیگر تروریستی وخیم است و می رود تا باقی مانده خاک سوریه در دست تروریست ها آزاد شود، طبیعی است که در ادامه روند راه حل سیاسی برای بحران سوریه، مذاکرات در دیگر زمینه ها هم انجام شود.

اما باید ابتدا وضعیت مناطقی که در اشغال ارتش ترکیه قرار دارد روشن شود. دولت اردوغان آشکارا با نقض حاکمیت سوریه وارد خاک این کشور شده و در کنار معارضان سوریه قرار گرفته و به بهانه مبارزه با تروریست ها بخش هایی از این کشور را اشغال کرده است.

با توجه به این که زمزمه هایی از کناره گیری ترکیه از مذاکرات آستانه که با محوریت ایران و روسیه برگزار شده است، شنیده می شود، باز هم باید شاهد بازی نقش منفی ترکیه در بحران سوریه باشیم.

مواضعی که در چند روز گذشته از سوی مقامات این کشور علیه ایران اتخاذ شده نشان می دهد که آنکارا تحت تأثیر دولت ترامپ قرار گرفته است.

آمریکا از این که ترکیه در بحران سوریه تا اندازه ای با ایران و روسیه همراه گشته ناخرسند است و فشارهایی از سوی دولت ترامپ به ترکیه وارد شده تا از همراهی با آنها دوری کند.

بحران سوریه، هم راه حل نظامی می خواهد و هم سیاسی، این دو در کنار هم مکمل یکدیگرند، تا زمانی که تروریست ها و معارضان دست برتر را داشتند، هیچگونه مذاکره و گفت وگویی را نمی پذیرفتند و تن به مذاکره نمی دادند، اما اکنون دولت سوریه علیرغم این که در تحولات میدانی دست برتر را دارد، به مذاکرات ادامه می هد تا بتواند در کنار مقاومت، از راه حل سیاسی و مذاکرات نیز برای پایان بحران و درد و رنج مردم این کشور بهره ببرد.

اما این که معارضان همچنان اصرار بر به کرسی نشاندن شرط خود دارند، مانعی بر سر راه به نتیجه رسیدن اقدامات سیاسی است. اگر قرار است روند دموکراتیک در سوریه اجرا شود، در چارچوب قانون اساسی این کشور، رئیس جمهور کنونی هم حق نامزد شدن دارد.

اگر مخالفان و دشمنان دولت و ملت سوریه اطمینان دارند بشار اسد در نزد مردم کشور جایگاهی ندارد، کنار رفتن او از قدرت از راه انتخابات بسیار تأثیر گذارتر خواهد بود. پس به خاطر نامزد شدن اسد در انتخابات ریاست جمهوری سوریه، نباید آمریکا، ترکیه و عربستان را نگران کند.