جشنواره 100 فصل جدیدی را در سینمای كوتاه آغاز كرد
حامد سعادت، فیلمساز كرمانی، با اشاره به اینكه جشنواره فیلم «100» فصل جدیدی را در سینمای كوتاه آغاز كرده است، گفت: این جشنواره به نوعی فیلم كوتاه را به تلویزیون رساند؛ چراكه هم مدیوم سخت فیلم كوتاه را در خود دارد و هم با شرط ۱۰۰ ثانیه همراه است كه این قواعد، علاوه بر اینكه سختی را در پرداخت فیلم بیشتر میكند به كیفیت فیلمها در جشنواره نیز میافزاید.
به گزارش گروه فرهنگی به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، حامد سعادت، فیلمساز كرمانی در باره مهجور ماندن فیلم كوتاه در سینمای كشورمان اظهار كرد: فیلم كوتاه به خاطر اینكه در سبد كالای مردم و یا چرخه اقتصادی سینما وارد نشده هم نقد كمتری شده است هم كمتر دیده میشود. اگر سیاستی در نظر گرفته شود كه این مسائل را مدنظر داشته باشد قاعدتا هم در تولید، اثر مثبت خواهد داشت و هم این دیده نشدن آثار و به تبع آن عدم استقبال فیلمسازان كه این بخش سینما را معبری برای ورود به سینمای بلند میدانند را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
وی عدم وجود بازار ارائه و دیده شدن را از مهم ترین آسیبهای فیلم كوتاه دانست و گفت: هر موقعیتی كه این فرصت را حتی مقطعی و كوتاه فراهم آورد غنیمت است و جشنوارهها چون علاوه بر این فرصت، رقابتی را نیز در دل خود دارند یكی از مشوقها و عوامل دوام و حیات فیلم كوتاه بوده و هستند.
سعادت با اشاره به فراگیرشدن فیلمهای كوتاه در میان مردم، تصریح كرد: استقبالی كه در زمان جشنوارهها از این فیلمها میشود بیانگر علاقه و فراگیرشدن این نوع فیلمها در میان مردم است؛ اما فراهم آوردن فضایی برای مشاهده، خودبهخود علاقه را ایجاد یا افزایش میدهد كه نبود محل متمركز و پیوسته برای نمایش آثار، این علاقه را به سمت سایر بخشها سوق میدهد.
عضو انجمن مستندسازان خانهی سینمای ایران با اشاره به نظر مثبت درخصوص سرمایهگذاری دولتی در فیلمسازی به ویژه فیلم كوتاه عنوان كرد: مخالف این هستم كه دولتی بودن فیلم كوتاه، همراه با اعمال نظر و سفارش ایده باشد؛ چرا كه خلاقیت را به دنبال ندارد؛ اما به خاطر اینكه سینمای ما دولتی است كاملا موافق سرمایهگذاری دولتی هستم. به دلیل اینكه فیلم كوتاه، در چرخه اقتصادی جایی ندارد و بالطبع سرمایهگذاری بخش خصوصی هم بیفایده است.
وی در پاسخ به اینكه آیا برگزاری جشنوارهها با موضوعات متنوع میتواند به محدودیت و مهجوریتهایی كه بر فیلم كوتاه حاكم شده كمكی كند، خاطرنشان كرد: جشنوارههای موضوعی معمولا از روی دغدغه، سینمایی و فرهنگی نیستند و به خاطر اینكه نیاز به مصرف بودجههای فرهنگی است در مقاطعی برگزار و ادامهدار نمیشوند. به دلیل اینكه از معضل سفارشی بودن بهرهمند هستند این پتانسیل را هم دارند. اگر این بودجهها صرف جشنوارههای دیگر مانند جشنواره «100» یا «رویش» شوند هم رسالت خود را انجام دادهاند و هم به كمك فیلم كوتاه آمدهاند.
كارگردان فیلم مستند «مردی كه فسیل شد»، عنوان كرد: جشنواره «100» موج جدیدی را در فیلمسازی كوتاه برپا كرده است اما متاسفانه در چند سال گذشته به خاطر عدم برپایی این جشنواره به صورت متوالی و دوسالانه شدن بر ادامه این موج تاثیر گذاشت ولی خوشبختانه این روند از سال گذشته به حالت قبل بازگشته است كه جای امیدواری دارد.
عضو هیئت مدیره انجمن سینمای حرفه ای استان كرمان، نقش برگزاری كارگاههای آموزشی در جشنواره «100» را در بالابردن كیفیت فیلمهای فیلمسازان مثبت ارزیابی كرد و بیان كرد: آموزش و بهروزرسانی از مهم ترین بخشهای سینما است و فیلمسازی كه خود را بهروز نكند، خواهناخواه محكوم به حذف و فراموشی است و یكی از این فرصتهای آموزش و بهروزرسانی، وركشاپهایی است كه حوزه هنری برگزار میكند و معمولا بهترین اساتید را به این كارگاهها دعوت میكند. امیدوارم اینگونه كارگاهها مختص به مدت زمان جشنواره نباشد و در طول سال و در سایر استانها برای فیلمسازان شهرستانی نیز برگزار شود.
وی با اشاره به اینكه فصای مجازی، موقعیت رسانهای خوبی را برای ارائه فیلمها فراهم كرده است، اظهار كرد: اگر این موقعیت به صورت هدفمند و مستمر در جهت كسب درآمد نیز استفاده شود به استمرار تولید هم كمك فراوانی خواهد كرد اما در زمانی كه رسانههای اصلی به فیلم كوتاه روی خوشی نشان نمیدهند این رسانهها نقش بسزایی در ایجاد امید به دیده شدن را برای فیلمسازان فراهم كرده است.
حامد سعادت با تاكید بر اینكه با شناسایی فیلمسازان مستعد و سرمایهگذاری برای ادامه تولیدات و آموزش آن ها در پرورش استعدادها میتوان كمك بسزایی كرد، گفت: با برگزاری جشنوارههایی منجمله «100» یا «رویش» كه هم از لحاظ برگزاری و نیز كیفیت آثار جایگاه خوبی در كشور دارند و همچنین محلی برای دیدهشدن فیلم و نیز فیلمساز هستند میتوان به این هدف كمك شایانی كرد.
وی عدم وجود بازار ارائه و دیده شدن را از مهم ترین آسیبهای فیلم كوتاه دانست و گفت: هر موقعیتی كه این فرصت را حتی مقطعی و كوتاه فراهم آورد غنیمت است و جشنوارهها چون علاوه بر این فرصت، رقابتی را نیز در دل خود دارند یكی از مشوقها و عوامل دوام و حیات فیلم كوتاه بوده و هستند.
سعادت با اشاره به فراگیرشدن فیلمهای كوتاه در میان مردم، تصریح كرد: استقبالی كه در زمان جشنوارهها از این فیلمها میشود بیانگر علاقه و فراگیرشدن این نوع فیلمها در میان مردم است؛ اما فراهم آوردن فضایی برای مشاهده، خودبهخود علاقه را ایجاد یا افزایش میدهد كه نبود محل متمركز و پیوسته برای نمایش آثار، این علاقه را به سمت سایر بخشها سوق میدهد.
عضو انجمن مستندسازان خانهی سینمای ایران با اشاره به نظر مثبت درخصوص سرمایهگذاری دولتی در فیلمسازی به ویژه فیلم كوتاه عنوان كرد: مخالف این هستم كه دولتی بودن فیلم كوتاه، همراه با اعمال نظر و سفارش ایده باشد؛ چرا كه خلاقیت را به دنبال ندارد؛ اما به خاطر اینكه سینمای ما دولتی است كاملا موافق سرمایهگذاری دولتی هستم. به دلیل اینكه فیلم كوتاه، در چرخه اقتصادی جایی ندارد و بالطبع سرمایهگذاری بخش خصوصی هم بیفایده است.
وی در پاسخ به اینكه آیا برگزاری جشنوارهها با موضوعات متنوع میتواند به محدودیت و مهجوریتهایی كه بر فیلم كوتاه حاكم شده كمكی كند، خاطرنشان كرد: جشنوارههای موضوعی معمولا از روی دغدغه، سینمایی و فرهنگی نیستند و به خاطر اینكه نیاز به مصرف بودجههای فرهنگی است در مقاطعی برگزار و ادامهدار نمیشوند. به دلیل اینكه از معضل سفارشی بودن بهرهمند هستند این پتانسیل را هم دارند. اگر این بودجهها صرف جشنوارههای دیگر مانند جشنواره «100» یا «رویش» شوند هم رسالت خود را انجام دادهاند و هم به كمك فیلم كوتاه آمدهاند.
كارگردان فیلم مستند «مردی كه فسیل شد»، عنوان كرد: جشنواره «100» موج جدیدی را در فیلمسازی كوتاه برپا كرده است اما متاسفانه در چند سال گذشته به خاطر عدم برپایی این جشنواره به صورت متوالی و دوسالانه شدن بر ادامه این موج تاثیر گذاشت ولی خوشبختانه این روند از سال گذشته به حالت قبل بازگشته است كه جای امیدواری دارد.
عضو هیئت مدیره انجمن سینمای حرفه ای استان كرمان، نقش برگزاری كارگاههای آموزشی در جشنواره «100» را در بالابردن كیفیت فیلمهای فیلمسازان مثبت ارزیابی كرد و بیان كرد: آموزش و بهروزرسانی از مهم ترین بخشهای سینما است و فیلمسازی كه خود را بهروز نكند، خواهناخواه محكوم به حذف و فراموشی است و یكی از این فرصتهای آموزش و بهروزرسانی، وركشاپهایی است كه حوزه هنری برگزار میكند و معمولا بهترین اساتید را به این كارگاهها دعوت میكند. امیدوارم اینگونه كارگاهها مختص به مدت زمان جشنواره نباشد و در طول سال و در سایر استانها برای فیلمسازان شهرستانی نیز برگزار شود.
وی با اشاره به اینكه فصای مجازی، موقعیت رسانهای خوبی را برای ارائه فیلمها فراهم كرده است، اظهار كرد: اگر این موقعیت به صورت هدفمند و مستمر در جهت كسب درآمد نیز استفاده شود به استمرار تولید هم كمك فراوانی خواهد كرد اما در زمانی كه رسانههای اصلی به فیلم كوتاه روی خوشی نشان نمیدهند این رسانهها نقش بسزایی در ایجاد امید به دیده شدن را برای فیلمسازان فراهم كرده است.
حامد سعادت با تاكید بر اینكه با شناسایی فیلمسازان مستعد و سرمایهگذاری برای ادامه تولیدات و آموزش آن ها در پرورش استعدادها میتوان كمك بسزایی كرد، گفت: با برگزاری جشنوارههایی منجمله «100» یا «رویش» كه هم از لحاظ برگزاری و نیز كیفیت آثار جایگاه خوبی در كشور دارند و همچنین محلی برای دیدهشدن فیلم و نیز فیلمساز هستند میتوان به این هدف كمك شایانی كرد.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *