دروی شالیزارها با داس دلالی
نزدیک به دو دهه است که اراضی کشاورزی، جنگلی، کوهستانی و حتی حریم رودخانه ها در مازندران با مجوزهای قانونی و گاهی غیر قانونی تغییر کاربری یافته و به نام خانههای ویلایی به فروش میرسد. این معضل به تدریج باعث از بین رفتن شالیزارها شده و کاهش تولید و افزایش قیمت برنج را در پی داشته است که این خود بهانهای برای واردات برنج و خروج ارز از کشور است. سیل و آب گرفتگی نیز روی دیگر تخریب جنگل ها و اراضی کشاورزی است. پراکندگى زمینهای ویلایی و منسجم نبودن خانهها تامین آب ،برق، گاز وسایر امکانات را با مشکل مواجه کرده است .سود جويان و زمين خواران هم مسائلی از این دست را بهانه کردهاند و این اراضی را به قیمت ارزان خریداری میکنند وبه چند برابر قیمت واقعی به اسم ویلاهای دنج به افراد غیر بومی میفروشند.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *