پیشنهاد ارتش برای تشکیل «اداره پزشکی دریایی»

وی افزود: با توجه به اینکه کارکنان دریایی مجموعه ارتش و نیروهای مسلح بیشتر درگیر موضوعات طب دریایی هستند، ساختار و سازمان بیمارستان‌ها و ادارات بهداشت و درمان ارتش، سپاه و ناجا تجهیزات مجهزی دارند. البته شرکت‌های کشتیرانی و نفتکش ساختارهایی درمورد طب کار، بهداشت و درمان دریایی دارند که در حوزه‎های کاری خود فعالیت می کنند.

میرزمانی در خصوص فعالیت‌های بین‌المللی در حوزه پزشکی دریایی گفت: در دنیا انجمن‌های علمی مختلفی در این زمینه فعالیت و دانشکده‌های گوناگونی متخصصان طب دریایی را تربیت می‎کنند اما ما در این بخش مقداری ضعیف عمل کرده‌ایم البته ارتش، دانشکده طب هوا و فضا و زیرسطحی را تاسیس کرده است که تربیت پزشکان متخصص در حوزه طب دریایی را دنبال می‎کند ولی در سایر حوزه ها کمتر به طب دریایی توجه شده است.

معاون بهداشت اداره بهداشت و درمان نیروی دریایی ارتش در خصوص نحوه فعلی آموزش پزشکان طب دریایی، توضیح داد: دانشجویان پزشکی از طریق دوره رزیدنتی آزمون می‌دهند و در دانشکده طب هوا و فضا و زیرسطحی جذب می‌شوند البته از نظر تعداد جذب دانشجویان، هر سال سهمیه خاصی تعیین می‌شود و از مجموعه نظامی و غیر نظامی در این مجموعه با همکاری وزارت بهداشت و دانشگاه علوم پزشکی ارتش آموزش می‌بینند.

وی با اشاره به اینکه در حوزه‌های مختلفی مانند اقیانوس‌شناسی، شیلات، محیط زیست دریایی، ایمنی سازمان‌های مختلف فعالیت می‎کنند، گفت: نیاز به شبکه ملی مرتبط با حوزه دریا و دریانوردی در حوزه ایمنی، محیط زیست، بهداشت و درمان وجود دارد. همان طور که یک انجمن علمی بین‎المللی دریایی (IMHA )که زیر مجموعه IMO است که فعالیت‌های علمی در حوزه طب دریایی و بهداشت دریایی انجام می‎دهد، ما هم باید مشابه این انجمن را در ایران تاسیس کنیم که اگر این موضوع تحقق یابد گام علمی بسیار خوبی در جهت توسعه طب دریایی در کشور خواهد بود.

میرزمانی افزود: دانشگاه‌ها در پنج استان ساحلی کشور، باید دانشکده‌ها و پژوهشکده‌های اختصاصی طب دریا راه‎اندازی کنند که هم برای علم پزشکی و تحقیق و پژوهش در بیماری‎های دریایی و هم برای ارائه خدمات به بیمارستان‎ها و مراکز درمانی ساحلی و ساحل نشینان، مثمر ثمر باشد.

وی با اشاره به اینکه حدود 30 درصد جمعیت دنیا در سواحل تا 60 کیلومتری دریا زندگی می‎کنند، گفت: با وجود تراکم جمعیت در مناطق ساحلی ایران، اما در دانشکده‌های پزشکی متخصصان در حوزه پرستاری، فوریت‎های پزشکی و بهداشت دریایی آموزش داده نمی‎شوند و مطالعات دانشگاهی به طور تخصصی، بسیار کم به طب دریا و ساحل یا فوریت‌های پزشکی می پردازد.

وی ادامه داد: اگر دانشگاه‌های علوم پزشکی شهرهای ساحلی هم به این مقوله توجه کنند و دانشجوها را در رشته‌های مرتبط با حوزه طب دریایی تربیت کنند علاوه براینکه کمبودها در حوزه نیروی انسانی و علوم تخصصی کمتر خواهد شد، مطالعات بیشتری در حوزه طب دریایی انجام می شود که نتایج این مطالعات می‌تواند به ارتقای سلامت ساحل‌نشینان، دریانوردان و فعالان حوزه صنعت و تجارت دریایی منجر شود.

معاون بهداشت اداره بهداشت و درمان نداجا با بیان اینکه در حوزه طب دریایی، مشکل تامین دارویی نداریم گفت: در بحث پیشگیری از بیماری‌ها، در مورد برخی واکسن‎های خاصی برای دریانوردانی که مدت طولانی دریانوردی می کنند و به کشورهای دیگر سفر می روند به ویژه در خصوص ابتلا به آنفولانزا و تب زرد کمبودهایی وجود دارد که البته وزارت بهداشت هم در زمینه تامین این واکسن ها کمک می کند و ارتش و کشتیرانی ها هم از بازار داروها را تهیه می‌کند.

وی افزود: واکسن‌ها و داروهای پیشگیرانه برای ماموریت طولانی مدت و سفر به کشورهای مالاریاخیز نیز  به طور مرتب تامین می شود تا از ورود بیماری‌ها به داخل کشور جلوگیری شود.

میرزمانی با تاکید بر اینکه بیماری‌های دریایی همان بیماری‌های خشکی‌ است و تنها نوع رسیدگی به آنها تفاوت دارد، تصریح کرد: امکانات پزشکی دریایی در حال حاضر در دسترس است و  تنها نوع رسیدگی به بیماری‌ها نسبت به خدمات رسانی در خشکی تفاوت دارد.

وی ادامه داد: در واحدهای شناور چه سطحی چه زیرسطحی و در واقع هر نوع شناوری که در صنایع مختلف دریایی کار می‎کنند، معمولا سیستم‌های خدمات بهداشتی و درمانی در حد محدودی وجود دارد  در واقع هر اندازه کشتی ها بزرگ‌تر باشند مانند کشتی‎های بزرگ مسافری و تفریحی طبیعتا پزشک و امکانات پزشکی بیشتری هم دارد البته در شناورهای زیرسطحی پزشک یا  تیم پزشکی همراه وجود دارد که آنها نیز امکانات راتب محدودی دارند.

معاون بهداشت اداره بهداشت و درمان نداجا تاکید کرد: همین محدودیت‌های فضا و نیروی انسانی ارائه خدمات را برای پزشکان و خدمه پزشکی دریایی با چالش‌هایی مواجه و وضعیت اورژانسی بیشتری را برای پزشک و بیمار ایجاد می‎کند و  برای اینکه از این محدودیت‌ها جلوگیری شود، از سیستم‌های پیشرفته الکترونیکی و رادیویی  برای ارائه مشاورهای پزشکی استفاده می‌کنیم.

وی گفت: در نهایت اگر موارد اورژانسی باشد، بیمار را انتقال می دهند ضمن اینکه در برخی واحدهای شناور چه کشتی‌های مسافربری، چه کشتی‌های نظامی، اتاق پزشکی نسبتا مجهزی تعبیه شده که می تواند خدمات  پزشکی و حتی برخی خدمات تخصصی‎تر را به خدمه کشتی ها ارائه دهد.

میرزمانی با تایید اینکه ما در حد امکان بالاترین سطح استانداردهای پزشکی را برای کارکنان تامین  می‎کنیم، یادآور شد: محدودیت‌ها بیشتر در حوزه فضا و مکان است و هر چه فضا محدودتر باشد امکانات کمتری می توان ارائه کرد با این حال  امیدواریم روزی برسد که ارگان‌های دریایی بیمارستان‌های مجهز دریایی داشته باشند تا بتوانند به تمام کشتی‌های ایرانی خدمات اورژانسی و تخصصی را  ارائه دهند.

وی در خصوص میزان همکاری‌ها با کشورهای دیگر در خصوص خدمات رسانی به بیماران دریایی گفت:  ما در نیروی دریایی  ارتش با کشورهای دیگر همکاری داریم که در  صورت لزوم، بیماران به آن کشورها منتقل شده اند، خدمات درمانی و مراقبت های لازم را دریافت کرده‎اند و سلامت به کشور برگشته‌ اند.

معاون بهداشت اداره بهداشت و درمان نداجا اضافه کرد: البته برنامه‌هایی برای افزایش همکاری‌ها پیش بینی شده که در بحث سازمان بهداشت جهانی، وزارت بهداشت نماینده اصلی و مسئول نظارت بر قوانین و مقررات بهداشتی است که همکاری‌هایی را نیز  با آنها داریم و در راستای این همکاری‎ها، ارتقای بهداشت و درمان در مراقبت‌های مرزی دریایی و مراقبت از دریانوردان کشتی‌ها را شروع کرده‌ایم.

میرزمانی با تاکید بر ضرورت انسجام ارگان‌های دریایی در بحث پزشکی دریایی خاطرنشان کرد: در حال حاضر، کمیسیون‌های مختلفی در حوزه طب دریایی وجود دارد ولی برای انسجام  بیشتر  باید انجمن پزشکی دریایی یا اداره‌ای به نام پزشکی دریایی از سوی وزارت بهداشت، سازمان بنادر و دریانوردی یا ارگان‌های ذی ربط دیگر تشکیل شود تا هماهنگی بین ارگان‌های دریایی و سازمان ها و نهادهای مسوول افزایش یابد.

 

انتهای پیام/