هنرمند لبنانی تابلو نقاشیاش را به خانواده شهید رکن آبادی تقدیم کرد+عکس
هشام تقاش گفت: در مراسم مختلف، شهید رکن آبادی به مرکز میآمدند و سخنرانی میکردند؛ او در لبنان فرد محبوبی بود و انسان حس میکرد قرین قلب همه ماست هرکسی که ایشان را ملاقات میکرد احساس نزدیکی بسیاری با ایشان داشت.
، هشام نقاش لبنانی در دیداری در خبرگزاری فارس که برای تقدیم تابلویی از چهره شهید رکن آبادی به همسر ایشان ترتیب داده شده بود، گفت: شهید رکن آبادی انسانی بود که بسیار مورد احترام و تکریم مردم و جامعه لبنان بود. من اهل نبطیه هستم و شهید رکن آبادی عادت داشتند که به نبطیه بیایند و به مرکز امام خمینی سر بزنند. در این مرکز عضو شورای اجتماعی آن مرکز بودم. در مراسم مختلف شهید رکن آبادی به مرکز میآمدند و سخنرانی میکردند. او فرد محبوبی بود و انسان حس میکرد قرین قلب همه ماست. احساس میکردیم فردی بسیار متواضع هستند. برای همین هرکسی که ایشان را ملاقات میکرد احساس نزدیکی بسیاری با ایشان داشت. عربی را عالی صحبت میکردند ولی لهجه شیرین خاصی داشتند. هروقت در اخبار خبری از ایشان بود، همه میگفتند این همان آقای «غضنفر» است.
هشام در ادامه درباره واقعه شهادت ایشان گفت: وقتی خبردار شدیم که او جزو مفقودین حادثه مناست خیلی نگران حال ایشان شدیم و بسیار دعا کردیم که ایشان سالم برگردند و وقتی متوجه شدیم ایشان به شهادت رسیدند بسیار اندوهگین شدیم.
نقاش لبنانی افزود: تابستان گذشته شهرداری نبطیه به همراه مرکز فرهنگی سفارت ایران به یاد کسانی که در حادثه منا از دست رفتند، سمپوزیوم نقاشی برپا کرد. اکثر نقاشانی که به این سمپوزیوم دعوت شده بودند، در همان جا شروع به نقاشی میکردند و در همان روز تحویل میدادند، اکثر نقاشیهایی که در آن روز کشیده شدند، نقاشیهایی از شهید رکن آبادی بود و نقاشی من هم نقاشی رنگ و روغن بود. نقاشی رنگ و روغن زمان زیادی برای خشک شدن میخواهد. بنابراین نقاشی همه را جمع آوری کردند و کار من ماند.
روز دوم آثار شرکت کنندگان را به تهران فرستادند، ولی اثر من پیش خودم ماند. با خودم فکر کردم بعد از عید این اثر را به موسسه فرهنگی سفارت تحویلی میدهم، تا اینکه آقای نعمت الهی با من تماس گرفتند. گفتم برای شرکت در جشنواره هنر مقاومت به ایران میآیم. در نتیجه خودم این اثر را به ایران آوردم تا آن را به همسر شهید تقدیم کنم. بسیار خوشحالم که اینجا در حضور همسر شهید هستم تا تسلیتی دوباره به ایشان عرض کنم. ما همه از غیبت شهید رکن آبادی غمگین هستیم، اما مطمئن هستیم جای بهتری هستند.
هشام نقاش پس از تقدیم تابلویی از شهید رکن آبادی به همسر ایشان مراتب ارادت خود را به خانواده شهید ابراز داشت و ادامه داد: بسیار اندوهگین هستیم که چنین سفیری را در لبنان، از دست دادیم؛ چون ایشان تنها سفیری بودند که تا این اندازه در قلب مردم جا باز کردند؛ چیزی که پیش از سابقه نداشت. مراتب احترام و تعزیت اعضای مرکز امام خمینی را به شما می رسانم.
در پایان مراسم همسر شهید رکن آبادی در پاسخ به پرسش خبرنگار خبرگزاری فارس درباره این اقدام نقاش لبنانی، گفت: واقعیت را بخواهید این اقدام برایم عجیب نبود؛ چرا که از محبوبیت او بین مردم لبنان باخبر بودم. مردم لبنان همسرم را به طرز عجیبی دوست می داشتند. همسرم در لبنان به عنوان سفیر شعبی یا سفیر مردم معروف شده بود.
لازم است بگویم در آنجا همسرم را به عنوان «رکن آبادی» نمی شناختند. آنقدر بین مردم و شهید صمیمیت وجود داشت که همه او را به اسم کوچک می شناختند. به همین دلیل این اقدام برایم عجیب نبود؛چون قبلا هم این کار را کرده بودند.تشکر میکنم از ایشان و خوشحالم از این جهت که بعد از گذشتن یک سال و اندی همسرم فراموش نشده و همچنان مثل گذشته یاد و خاطره اش میان مردم لبنان زنده است.
همسر شهید در ادامه دلیل این محبوبیت را تواضع و خونگرمی شهید رکن آبادی اذعان کرد و افزود: بیش از بیست سال همسرش بودم خوی فروتنی اش را در تمام شرایط داشت و حتی در دوران ماموریت و پس از آن رفتارش هیچ تغییری نکرد. چه در بین مردم و چه در دوران سفیر بودنش. اصلا پست و مقام در رفتارش با خانواده و مردم تغییری ایجاد نکرد. رفتارش درست مثل زمان دانشجویی اش بود؛ بسیار متواضع و خونگرم و مهربان بود. اگر کسی از مردم خودمان یا در لبنان برای حل مشکلاتش به ایشان مراجعه می کرد، امکان نداشت جواب رد بشنود. بین مردم بود و به خانواده ها سرکشی می کرد و مشکلاتشان را رفع می کرد. به همین دلی مردم لبنان بسیار دوستش می داشتند.
در ادامه همسر شهید در پاسخ به این سوال خبرنگار خبرگزاری فارس که با این تابلو و آثاری که پیش از آن از لبنان به دستتان رسیده است، چه خواهید کرد گفت: تصمیم دارم قسمتی از خانه را به عکس ها و یادگاری های ایشان اختصاص دهم.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
هشام در ادامه درباره واقعه شهادت ایشان گفت: وقتی خبردار شدیم که او جزو مفقودین حادثه مناست خیلی نگران حال ایشان شدیم و بسیار دعا کردیم که ایشان سالم برگردند و وقتی متوجه شدیم ایشان به شهادت رسیدند بسیار اندوهگین شدیم.
نقاش لبنانی افزود: تابستان گذشته شهرداری نبطیه به همراه مرکز فرهنگی سفارت ایران به یاد کسانی که در حادثه منا از دست رفتند، سمپوزیوم نقاشی برپا کرد. اکثر نقاشانی که به این سمپوزیوم دعوت شده بودند، در همان جا شروع به نقاشی میکردند و در همان روز تحویل میدادند، اکثر نقاشیهایی که در آن روز کشیده شدند، نقاشیهایی از شهید رکن آبادی بود و نقاشی من هم نقاشی رنگ و روغن بود. نقاشی رنگ و روغن زمان زیادی برای خشک شدن میخواهد. بنابراین نقاشی همه را جمع آوری کردند و کار من ماند.
روز دوم آثار شرکت کنندگان را به تهران فرستادند، ولی اثر من پیش خودم ماند. با خودم فکر کردم بعد از عید این اثر را به موسسه فرهنگی سفارت تحویلی میدهم، تا اینکه آقای نعمت الهی با من تماس گرفتند. گفتم برای شرکت در جشنواره هنر مقاومت به ایران میآیم. در نتیجه خودم این اثر را به ایران آوردم تا آن را به همسر شهید تقدیم کنم. بسیار خوشحالم که اینجا در حضور همسر شهید هستم تا تسلیتی دوباره به ایشان عرض کنم. ما همه از غیبت شهید رکن آبادی غمگین هستیم، اما مطمئن هستیم جای بهتری هستند.
هشام نقاش پس از تقدیم تابلویی از شهید رکن آبادی به همسر ایشان مراتب ارادت خود را به خانواده شهید ابراز داشت و ادامه داد: بسیار اندوهگین هستیم که چنین سفیری را در لبنان، از دست دادیم؛ چون ایشان تنها سفیری بودند که تا این اندازه در قلب مردم جا باز کردند؛ چیزی که پیش از سابقه نداشت. مراتب احترام و تعزیت اعضای مرکز امام خمینی را به شما می رسانم.
در پایان مراسم همسر شهید رکن آبادی در پاسخ به پرسش خبرنگار خبرگزاری فارس درباره این اقدام نقاش لبنانی، گفت: واقعیت را بخواهید این اقدام برایم عجیب نبود؛ چرا که از محبوبیت او بین مردم لبنان باخبر بودم. مردم لبنان همسرم را به طرز عجیبی دوست می داشتند. همسرم در لبنان به عنوان سفیر شعبی یا سفیر مردم معروف شده بود.
لازم است بگویم در آنجا همسرم را به عنوان «رکن آبادی» نمی شناختند. آنقدر بین مردم و شهید صمیمیت وجود داشت که همه او را به اسم کوچک می شناختند. به همین دلیل این اقدام برایم عجیب نبود؛چون قبلا هم این کار را کرده بودند.تشکر میکنم از ایشان و خوشحالم از این جهت که بعد از گذشتن یک سال و اندی همسرم فراموش نشده و همچنان مثل گذشته یاد و خاطره اش میان مردم لبنان زنده است.
همسر شهید در ادامه دلیل این محبوبیت را تواضع و خونگرمی شهید رکن آبادی اذعان کرد و افزود: بیش از بیست سال همسرش بودم خوی فروتنی اش را در تمام شرایط داشت و حتی در دوران ماموریت و پس از آن رفتارش هیچ تغییری نکرد. چه در بین مردم و چه در دوران سفیر بودنش. اصلا پست و مقام در رفتارش با خانواده و مردم تغییری ایجاد نکرد. رفتارش درست مثل زمان دانشجویی اش بود؛ بسیار متواضع و خونگرم و مهربان بود. اگر کسی از مردم خودمان یا در لبنان برای حل مشکلاتش به ایشان مراجعه می کرد، امکان نداشت جواب رد بشنود. بین مردم بود و به خانواده ها سرکشی می کرد و مشکلاتشان را رفع می کرد. به همین دلی مردم لبنان بسیار دوستش می داشتند.
در ادامه همسر شهید در پاسخ به این سوال خبرنگار خبرگزاری فارس که با این تابلو و آثاری که پیش از آن از لبنان به دستتان رسیده است، چه خواهید کرد گفت: تصمیم دارم قسمتی از خانه را به عکس ها و یادگاری های ایشان اختصاص دهم.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *