جولان هیولای نامرئی در زندگی شهری/ گوش تهرانی ها غیراستاندارد می شنود!
براساس تحقیقات دانشگاهی، اگرچه فردی که در تهران زندگی می کند باید حداکثر 55 دسی بل صوت و سر و صدا از محیط اطراف دریافت کند اما مطالعات نشان می دهد این رقم در تهران به طور میانگین 75 دسی بل است یعنی ما در تهران 20 دسی بل بیشتر صدا می شنویم.
به نقل از شهرفردا، عوامل تهدیدکننده سلامت در شهرها کم نیستند، معمول ترین و معروف ترینش همین آلودگی هواست که دیگر به پیوست زیست محیطی!! دائمی فصول سرد در شهرهای ما تبدیل شده است. اگرچه بسیاری آلودگی هوا را مهمترین عامل تهدید کننده سلامت شهروندان میدانند اما در این میان عامل تهدید کننده دیگری نیز وجود دارد که نه تنها سلامت جسم بلکه سلامت روان را نیز به شدت تهدید می کند. بدتر از بد اینکه شاید به واسطه باد و باران بتوان ساعاتی را به دور از آلودگی هوا تنفس کشید اما دست این عامل تهدید کننده سلامت گریزی نیست.
آلودگی صوتی همان هیولای مخوف و نامرئی است که آنقدر در زندگی روزمره ما حضور دائمی داشته که حضورش برای ما عادی شده و حتی برخی افراد اگر از سر و صدا درامان باشند احساس ناراحتی میکنند و انگار چیزی از زندگیشان کم شده است.
"بخشی از منابع تولید این آلودگی، منابع متحرک مانند خودروها و موتورسیکلت ها هستند و بخشی دیگر هم منابع ساکنی همچون کارگاه ها، کارخانه ها و پروژه های مختلف عمرانی، فرودگاه و نیروگاه ها است. یکسری هم منابع متفرقه وجود دارد بلندگوهایی که روی خودروهای دوره گرد نصب می شود و ... آلودگی صوتی ایجاد می کنند."
هوشنگ بازگیر مدیر اداره محیط زیست شهر تهران این را می گوید و ادامه می دهد: آلودگی صوت هم برای سلامت جسمی افراد و هم بر روی عملکرد رفتاری و سلامت رفتاری می تواند تاثیر بسیار زیادی داشته باشد.
به گفته وی در کنار آلودگی هوا بحث آلودگی صوتی هم در سطح شهر پایش می شود و براساس پایش هایی که در مناطق مختلف انجام شده است تقریبا به طور میانگین 5 دسی بل بیشتر از حد استاندارد ما در قسمت ها شهر، آلودگی صوتی داریم.
"استاندارد آلودگی صوتی در مناطق مسکونی در روز 55 دسی بل و در شب 45 دسی بل و در مناطق صنعتی در روز 70 و در شب 60 دسی بل است."
گفته های وی در حالیست که براساس برخی تحقیقات دانشگاهی، اگرچه فردی که در تهران زندگی میکند باید حداکثر 55 دسی بل صوت و سر و صدا از محیط اطراف دریافت کند. اما مطالعات نشان می دهد این رقم در تهران به طور میانگین 75 دسی بل است یعنی ما در تهران 20 دسی بل بیشتر صدا می شنویم.
بازگیر با بیان اینکه در جاهایی که فضای سبز بیشتر و ترافیک و گره های ترافیکی کمتر است یا معماری و شهرسازی مناسب تر است آلودگی صوتی کمتر است ادامه داد: در حال حاضر در منطقه 21، چون هم بارگزاری صنعتی و هم تردد بیشتر است و در برخی مناطق مرکزی منطقه 6 و 11 و 12 به سبب ازدحام و آمد و شد آلودگی صوتی بیشتر است.
رئیس اداره محیط زیست شهر تهران خاطرنشان می کند: آلودگی صوتی مسئله ای است که باید آن را جدی بگیریم. هرگونه ایجاد صوت بالاتر از استاندارد ممنوع و تخلف است و جرم محسوب می شود زیرا به سلامتی مردم آسیب می رساند. اگر منبعی مانند یک کارگاه تولیدی یا پروژه ای را شناسایی کنیم یا شکایت هایی از مردم به دست ما برسد حتما ورود پیدا کرده و ضمن سنجش میزان آلودگی ابتدا تذکر داده و مهلت میدهیم که آن سر و صدا برطرف شود اگر ایراد برطرف نشد آنها را به مرجع قضایی معرفی میکنیم.
"ماده 27 قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا و همچنین آئین نامه جلوگیری از آلودگی صوتی، از جمله قوانینی است که در کشور ما برای مقابله با آلودگی صوتی وجود دارد."
وی معتقد است که باید برای آلودگی صوتی منابعی مانند خودرو و ترافیک است چاره ای بیندیشیم. اولا باید در شهرسازی و معماری شهر به یکسری نکات توجه کنیم و جانمایی و بارگزاری فعالیت هایمان را درست انجام دهیم.
"فعالیت آلاینده صوت را در کنار اماکن مسکونی جانمایی نکنیم و در ساخت و سازهای رعایت استانداردها را داشته باشیم. حین انجام کار مانند تخلیه مصالح ساختمانی و یا حمل و نقل آن را رعایت کنیم که سرو صدا و مزاحمت ایجاد نکند. در اجرای نیز از نوعی معماری و مصالحی استفاده کنیم که عایق صوت باشد.
آلودگی صوتی با ما چه می کند؟
مهدی پازوکی کارشناس صدا در این باره می گوید: خیلی وقت ها، اتفاقاتی در زندگی برای ما می افتد که دلیل اصلی آن را نمی توانیم پیدا کنیم.یا اگر به ما بگویند نمی توانیم ارتباط منطقی بین آن برقرار کنیم.
"برای مثال اینکه دیشب با همسرمان در منزل دعوایمان شده یا چند روز است معده مان درد می کند اینکه شب خوب نمی توانیم بخوابیم یا اینکه پدر بزرگمان به بیماری قلبی دچار شده است چه ربطی به سر و صدای ماشین ها دارد. ظاهرا هیچ ارتباط منطقی بین دعوای دیشب ما سر هر موضوعی و سر و صدای ماشینی که در پارکینگ داریم وجود ندارد ولی دانشمندان ثابت کردند که این ارتباط وجود دارد."
به گفته وی همه آنچه مانند اختلالات عصبی، کلافه گی، بیماری های قلبی، بیماری های گوارشی، پرخاشگری، با آن روبه رو هستیم، رابطه مستقیمی با آلودگی صوتی در شهر ها دارد.
حتی بیماری های کودکان هم یک بخش جدایی است که در مورد آلودگی صوتی بررسی می شود.
پازوکی توضیح می دهد: طبق آماری که سازمان بهداشت جهانی در مورد شهروندان اروپایی ارائه کرده است، دومین عامل تهدید کننده سلامتی در شهرها، آلودگی صوتی است و این عامل هر روز خطرناک تر می شود.
این کارشناس صدا معتقد است اگرچه ظاهرا منطقی به نظر نمی آید اما فرهنگ سازی برای کاهش آلودگی های صوتی از خود ما آغاز می شود، اگر ما بتوانیم کاهش منابع صوتی را در زندگیمان اعمال کنیم و سلوکی پیش بگیریم که سر و صدای کمتر ایجاد کنیم و کارهایی بکنیم که سر و صدای کمتری به وجود بیاید می توانیم در سلامتی خود و همشهریانمان تقش مهمی ایفا کنیم.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
آلودگی صوتی همان هیولای مخوف و نامرئی است که آنقدر در زندگی روزمره ما حضور دائمی داشته که حضورش برای ما عادی شده و حتی برخی افراد اگر از سر و صدا درامان باشند احساس ناراحتی میکنند و انگار چیزی از زندگیشان کم شده است.
"بخشی از منابع تولید این آلودگی، منابع متحرک مانند خودروها و موتورسیکلت ها هستند و بخشی دیگر هم منابع ساکنی همچون کارگاه ها، کارخانه ها و پروژه های مختلف عمرانی، فرودگاه و نیروگاه ها است. یکسری هم منابع متفرقه وجود دارد بلندگوهایی که روی خودروهای دوره گرد نصب می شود و ... آلودگی صوتی ایجاد می کنند."
هوشنگ بازگیر مدیر اداره محیط زیست شهر تهران این را می گوید و ادامه می دهد: آلودگی صوت هم برای سلامت جسمی افراد و هم بر روی عملکرد رفتاری و سلامت رفتاری می تواند تاثیر بسیار زیادی داشته باشد.
به گفته وی در کنار آلودگی هوا بحث آلودگی صوتی هم در سطح شهر پایش می شود و براساس پایش هایی که در مناطق مختلف انجام شده است تقریبا به طور میانگین 5 دسی بل بیشتر از حد استاندارد ما در قسمت ها شهر، آلودگی صوتی داریم.
"استاندارد آلودگی صوتی در مناطق مسکونی در روز 55 دسی بل و در شب 45 دسی بل و در مناطق صنعتی در روز 70 و در شب 60 دسی بل است."
گفته های وی در حالیست که براساس برخی تحقیقات دانشگاهی، اگرچه فردی که در تهران زندگی میکند باید حداکثر 55 دسی بل صوت و سر و صدا از محیط اطراف دریافت کند. اما مطالعات نشان می دهد این رقم در تهران به طور میانگین 75 دسی بل است یعنی ما در تهران 20 دسی بل بیشتر صدا می شنویم.
بازگیر با بیان اینکه در جاهایی که فضای سبز بیشتر و ترافیک و گره های ترافیکی کمتر است یا معماری و شهرسازی مناسب تر است آلودگی صوتی کمتر است ادامه داد: در حال حاضر در منطقه 21، چون هم بارگزاری صنعتی و هم تردد بیشتر است و در برخی مناطق مرکزی منطقه 6 و 11 و 12 به سبب ازدحام و آمد و شد آلودگی صوتی بیشتر است.
رئیس اداره محیط زیست شهر تهران خاطرنشان می کند: آلودگی صوتی مسئله ای است که باید آن را جدی بگیریم. هرگونه ایجاد صوت بالاتر از استاندارد ممنوع و تخلف است و جرم محسوب می شود زیرا به سلامتی مردم آسیب می رساند. اگر منبعی مانند یک کارگاه تولیدی یا پروژه ای را شناسایی کنیم یا شکایت هایی از مردم به دست ما برسد حتما ورود پیدا کرده و ضمن سنجش میزان آلودگی ابتدا تذکر داده و مهلت میدهیم که آن سر و صدا برطرف شود اگر ایراد برطرف نشد آنها را به مرجع قضایی معرفی میکنیم.
"ماده 27 قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا و همچنین آئین نامه جلوگیری از آلودگی صوتی، از جمله قوانینی است که در کشور ما برای مقابله با آلودگی صوتی وجود دارد."
وی معتقد است که باید برای آلودگی صوتی منابعی مانند خودرو و ترافیک است چاره ای بیندیشیم. اولا باید در شهرسازی و معماری شهر به یکسری نکات توجه کنیم و جانمایی و بارگزاری فعالیت هایمان را درست انجام دهیم.
"فعالیت آلاینده صوت را در کنار اماکن مسکونی جانمایی نکنیم و در ساخت و سازهای رعایت استانداردها را داشته باشیم. حین انجام کار مانند تخلیه مصالح ساختمانی و یا حمل و نقل آن را رعایت کنیم که سرو صدا و مزاحمت ایجاد نکند. در اجرای نیز از نوعی معماری و مصالحی استفاده کنیم که عایق صوت باشد.
آلودگی صوتی با ما چه می کند؟
مهدی پازوکی کارشناس صدا در این باره می گوید: خیلی وقت ها، اتفاقاتی در زندگی برای ما می افتد که دلیل اصلی آن را نمی توانیم پیدا کنیم.یا اگر به ما بگویند نمی توانیم ارتباط منطقی بین آن برقرار کنیم.
"برای مثال اینکه دیشب با همسرمان در منزل دعوایمان شده یا چند روز است معده مان درد می کند اینکه شب خوب نمی توانیم بخوابیم یا اینکه پدر بزرگمان به بیماری قلبی دچار شده است چه ربطی به سر و صدای ماشین ها دارد. ظاهرا هیچ ارتباط منطقی بین دعوای دیشب ما سر هر موضوعی و سر و صدای ماشینی که در پارکینگ داریم وجود ندارد ولی دانشمندان ثابت کردند که این ارتباط وجود دارد."
به گفته وی همه آنچه مانند اختلالات عصبی، کلافه گی، بیماری های قلبی، بیماری های گوارشی، پرخاشگری، با آن روبه رو هستیم، رابطه مستقیمی با آلودگی صوتی در شهر ها دارد.
حتی بیماری های کودکان هم یک بخش جدایی است که در مورد آلودگی صوتی بررسی می شود.
پازوکی توضیح می دهد: طبق آماری که سازمان بهداشت جهانی در مورد شهروندان اروپایی ارائه کرده است، دومین عامل تهدید کننده سلامتی در شهرها، آلودگی صوتی است و این عامل هر روز خطرناک تر می شود.
این کارشناس صدا معتقد است اگرچه ظاهرا منطقی به نظر نمی آید اما فرهنگ سازی برای کاهش آلودگی های صوتی از خود ما آغاز می شود، اگر ما بتوانیم کاهش منابع صوتی را در زندگیمان اعمال کنیم و سلوکی پیش بگیریم که سر و صدای کمتر ایجاد کنیم و کارهایی بکنیم که سر و صدای کمتری به وجود بیاید می توانیم در سلامتی خود و همشهریانمان تقش مهمی ایفا کنیم.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *