محصول کار را به مردم نشان دادن وظیفه ما است/ در کشور باید به طبقه محروم توجه ویژه شود
در این «سخن هفته» آمده است: «مسئولین محترم دولتی آخر سال 95 میتوانند بیایند گزارش بدهند که ما این چند هزار کارگاه و کارخانه و مزرعه و دامداری و امثال اینها را احیاء کردیم. مردم هم ببینند و حس کنند. وقتی مردم حس کردند، آن‌وقت اعتماد و اطمینان پیدا میکنند».
«گزارشی که برادران ما در دولت به من دادند، نشان می‌دهد که کارهای وسیعی کرده‌اند؛ منتها این کارها کارهای مقدماتی است... اما آنچه که لازم است ادامه پیدا کند، عبارت است از اقدام کردن و عمل کردن و روی زمین، محصول کار را به مردم نشان دادن؛ این آن چیزی است که وظیفه ما است 1/1/95»
این عبارات بخشی از پیام نوروزی رهبر انقلاب خطاب به ملت ایران بود. پیامی که در آن «اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل» به عنوان شعار سال 95 انتخاب شده بود. شعاری که «اگر چنانچه اقدام و عمل به صورت برنامه‌ریزی شده و درست انجام بگیرد، ما در پایان این سال آثار و نشانه‌های آن را مشاهده خواهیم کرد. 1/1/95»
برای کارگزاران نظام اسلامی وظیفه‌ای بالاتر از «خدمت به مردم» وجود ندارد: «گفتمان اصلی دولت اسلامی همین خدمت است؛ اصلاً فلسفه‌ی وجود ما جز این نیست؛ ما آمده‌ایم خدمت کنیم به مردم و هیچ چیز نباید ما را از این وظیفه غافل کند. 6/6/92»
*پرداختن به حاشیه ها توسط مدیران کشور ممنوع
از این رو «دولتى‌ها هم مراقب باشند، دودستگى در مردم به‌وجود نیاورند، حاشیه‌سازى نکنند، بعضى حرف‌هاى غیرلازم مطرح نشود. 17/10/93» مردم «مشکلات» زیادی دارند که باید با برنامه ریزی و تلاش شبانه روزی مسئولین حل شود: «مردم از دعواهای سیاسی و اختلافات سیاسی و من خوبم و تو بدی خسته‌اند؛ مردم این چیزها را دوست نمی‌دارند... مشکلات فراوانی وجود دارد که باید برطرف شود؛ گره‌هایی هست که باید باز شود. در کشور باید فساد ریشه‌کن شود؛ تبعیض نباشد؛ به طبقه‌ی مستضعف و محروم - بخصوص مستضعفین بی‌دست و پا - به‌طور ویژه توجه شود؛ اینها وظایف اسلامی ماست... 25/3/84» و از دیگر سو «برای مردم هزینه و مشکل درست نکنند، دغدغه‌آفرینی نکنند، مردم را دچار تشویش و نگرانی نکنند. 7/2/92»
*شرمندگیِ رهبر
مسائل کشور هم برای همه روشن هستند: «مسئله‌ی کشور، روحیّه‌ی انقلابی است؛ مسئله‌ی کشور، جهت‌گیری انقلابی است؛ و از لحاظ عملی و برنامه‌ریزی، مسئله‌ی کشور، اقتصاد است... پیشرفت علمی است... اینها مسائل اصلی کشور است. 26/8/95»
مشکلات اقتصادی فشار زیادی بر مردم به خصوص اقشار مستضعف جامعه وارد کرده است. «رکود اقتصادیِ» ناشی از مشکلات بخشِ «تولید» عملا موجب نابسامانی وضعیت اشتغال و بدتر شدن وضعیت معیشتی اقشار مختلف مردم شده است تا جایی که رهبر انقلاب از لفظ «شرمندگی» برای بیان این مسائل استفاده می کنند: «مدام همه‌ی ما میگوییم؛ دولتی میگوید، مجلسی میگوید، اقتصاددانِ آزادِ روزنامه‌ای میگوید، که فلان‌درصد از کارخانه‌ها تعطیلند یا مثلاً کمتر از نصف ظرفیّت کار میکنند. خب بالاخره چه میشود؟ بالاخره باید اینها راه بیفتد، باید کار بکند؛ اگر کار کرد، اشتغال به وجود خواهد آمد. این خجلت و شرمندگی نظام از بیکاری جوان، از خجلت خود آن جوان در داخل خانه بیشتر است؛ این را شما بدانید. بنده خودم وقتی‌که به فکر این جوان بیکار می‌افتم [شرمنده میشوم]. 16/3/95»
*هرجا به انقلاب تکیه کردیم...
تجربه روشن ملت ایران در سال‌های پس از انقلاب نشان داده که: «ما هرجا به انقلاب تکیه کردیم، به روحیّه‌ی انقلابی تکیه کردیم، پیش رفتیم؛ هرجا از ارزشها کوتاه آمدیم، انقلاب را ندیده گرفتیم... برای خوشایند عناصر استکبار که دشمنان اصلی اسلام و دشمنان اصلی این نظامند، مدام حرف را جویدیم، حرف را خوردیم، عقب ماندیم. 5/4/95»
بنابراین راه عبور کشور از مشکلات و پاسخ منطقی به مطالبات مردم پایبندی به ارزشها و روحیه انقلابی است: «با این روحیّه‌ى تدیّن و انقلابیگرى است که میشود این راه را پیش رفت؛ سنگلاخ هم باشد، میشود پیش رفت، مانع هم باشد، از روى آن مانع میشود پرید؛ به شرط اینکه روحیّه‌ى انقلابى و تدیّن و پایبندى به تعهّد دینى و انقلابى وجود داشته باشد.» 17/2/93
البته انقلابیگری به معنای «حرفِ منهای عمل» و برخورد کلیشه‌ای و بی محتوا با مسائل نیست. انقلابیگری یعنی: «عادلانه، خردمندانه، دقیق، دلسوزانه، منصفانه، قاطعانه و بدون رودربایستی عمل کردن. 9/4/95» دشمن مستکبر قصد دارد ملت و مسئولین را بر سر «دوراهیِ» عدول از ارزشها و منافع ملی یا تحمل مشکلات اقتصادی قرار دهد. برای مقابله با چنین توطئه‌ای باید «انقلابیگری» را در عرصه های مختلف به میان آورد. ترجمانِ انقلابیگری در عرصه اقتصاد فهم درست اقتصاد مقاومتی و اقدام و عمل مناسب در این زمینه است. البته: «اجرا به عهده‌ی دولت است؛ دولت است که باید در میدان و وسط میدان کار کند. 16/3/95»
*گزارش به مردم
در آغاز فصل پایانی سال و در ماه‌های واپسین دولت یازدهم هستیم. فصلی که در آن مردم باید به صورت طبیعی نتیجه تلاش‌های دولت محترم در سال جاری که به نام اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل نامگذاری شده را مشاهده کنند و از سوی دیگر شاهد به ثمر نشستن اقدامات چهارساله دولت بر روی زمین و بر سر سفره خود باشند.
در پیشگاه خدای متعال و ملت، هیچ عذری برای «کار نکردن» پذیرفته نیست: «تا میتوانید و فرصت هست کار کنید؛ فرصتها محدود است. ما اشخاص رو به زوالی هستیم، فرصت محدودی داریم، تا میتوانیم، تا هستیم، کار کنیم. نگویید نمی‌گذارند؛ این نمی‌گذارند حرف قابل پذیرشی نیست. 16/4/93» چرا که «مسئولین محترم دولتی آخر سال 95 میتوانند بیایند گزارش بدهند که ما این چند هزار کارگاه و کارخانه و مزرعه و دامداری و امثال اینها را احیاء کردیم. میتوانند بیایند اینها را بگویند؛ میتوانند به مردم گزارش بدهند، مردم هم ببینند و حس کنند. وقتی مردم حس کردند، آن‌وقت اعتماد و اطمینان پیدا میکنند. 1/1/95»