قالی ایران به عنوان «هنرصنعت» در خطر است/ بانك‌ها حامیان مدرن هنر شده‌اند
احمدرضا دالوند گفت: در دوران صفویه، منسوجات ایرانی مهم‌ترین برند منسوجات جهان بود و قالی ایران به عنوان هنرصنعت بزرگی در كشورمان شناخته می‌شد كه امروز در خطر است.
به گزارش گروه فرهنگی به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، احمدرضا دالوند منتقد هنری، نویسنده و پژوهشگر هنر، تصویرگر و طراح گرافیك در نخستین برنامه از نشست‌های سه‌گانه «بررسی موانع اقتصاد هنر» كه یك‌شنبه 14 آذرماه در حوزه هنری برگزار شد، با بیان اینكه با اصطلاح اقتصاد هنر موافق نیستم، اظهار كرد: گردش مالی هنر امروز كشورمان به قدری نیست كه عنوان اقتصاد هنر را بتوان بیان كرد و كسب‌وكار هنر عنوان مناسب تری است.
وی ادامه داد: شواهد نشان می‌دهد پیش از اینكه هنر به معنای امروزی در ایران پا بگیرد، از قدیم پیشه‌های هنری را داشته‌ایم و مبحث ماقبل اقتصاد هنر در ایران باید همان باشد. در دوران صفویه، منسوجات ایرانی مهم ترین برند منسوجات جهان بود و قالی ایران به عنوان هنرصنعت بزر گی در كشورمان شناخته می شد كه امروز در خطر است. آثار هنری و صنایع دستی در شهرهایی مانند اصفهان، یزد، كاشان و ... نقش پررنگی داشتند.
دالوند اظهار داشت: منسوجات ایران در روزگاری برند معتبر جهانی بودند و در عهد صفویه مورد تقلید صنعت‌گران اروپایی قرار می گرفتند. اما وقتی امروز از صنعت هنر سخن می‌گوییم، هنرمند ایرانی باید چشم به دست دلال داشته باشد. صنعت هنری اتریش به دلیل موسیقی آن و تالارهای موسیقی كه در اختیار دارند شكل گرفته و جذب توریست كرده اند.
این هنرمند و پژوهشگر با تاكید بر اینكه برای برپایی حراج های هنری آثار بسیاری در كشورمان در اختیار داریم، عنوان كرد: لندن سالانه حراج های هنری از آثار ایرانی برگزار می‌كند و از كارشناسان و هنرمندان ایرانی دعوت می كند، اما در كشورمان نتوانسته ایم به درستی از هنرمندان حمایت كنیم.
وی در بخش دیگری از سخنانش با بیان اینكه دو نوع بازار هنر وجود دارد، گفت: پیش از قرن 19 هنر اشراف و هنر عامه وجود داشت و در عصر حاضر، هنر اشراف تبدیل به هنر الیت و یا نخبگان شده است. به طور مثال، مردم ما همیشه اشعار شاعران را می خواندند و حفظ بودند، اما نسخ خطی و نگارگری اشعار شاعران نزد اشراف، پادشاهان و شاهزادگان بود و به همین دلیل هم در هنر نگارگری نشانه ایی از رنج یك ملت وجود ندارد و مردم سهمی در آن نداشته اند. امروز نیز بانك ها و برخی موسسات جایگزین والی و شاه شده اند و حامیان مدرن هنر شده اند.
دالوند خاطرنشان كرد: در بازار انحصاری هنر كشورمان، خبری از آثار هنری خاص و یا فاخر نیست و تنها به دلیل حمایتی كه گروهی خاص از سبكی از هنر می كنند، هنرمندان هم به آن سمت و سو می‌روند و حتی منتقدان هم تصور می كنند اثر هنری قابل قبول و خاص همان آثار است. امروزه هنرمندانی هستند كه حتی خود را تغییر می دهند تا در این بازار حضور داشته باشند.
نشست موانع اقتصاد هنر در ایران، طی سه جلسه روزهای یك‌شنبه 14،21 و 28 آذرماه از ساعت 14 در سالن امیرحسین فردی برگزار خواهد شد.
كلیه علاقه‌مندان به مباحث هنر و فرهنگ، اعم از هنرمندان، نگارخانه داران، مجموعه داران و مدیران فرهنگی به شركت در این نشست ها دعوت می‌شوند.
انتهای پیام
وی ادامه داد: شواهد نشان می‌دهد پیش از اینكه هنر به معنای امروزی در ایران پا بگیرد، از قدیم پیشه‌های هنری را داشته‌ایم و مبحث ماقبل اقتصاد هنر در ایران باید همان باشد. در دوران صفویه، منسوجات ایرانی مهم ترین برند منسوجات جهان بود و قالی ایران به عنوان هنرصنعت بزر گی در كشورمان شناخته می شد كه امروز در خطر است. آثار هنری و صنایع دستی در شهرهایی مانند اصفهان، یزد، كاشان و ... نقش پررنگی داشتند.
دالوند اظهار داشت: منسوجات ایران در روزگاری برند معتبر جهانی بودند و در عهد صفویه مورد تقلید صنعت‌گران اروپایی قرار می گرفتند. اما وقتی امروز از صنعت هنر سخن می‌گوییم، هنرمند ایرانی باید چشم به دست دلال داشته باشد. صنعت هنری اتریش به دلیل موسیقی آن و تالارهای موسیقی كه در اختیار دارند شكل گرفته و جذب توریست كرده اند.
این هنرمند و پژوهشگر با تاكید بر اینكه برای برپایی حراج های هنری آثار بسیاری در كشورمان در اختیار داریم، عنوان كرد: لندن سالانه حراج های هنری از آثار ایرانی برگزار می‌كند و از كارشناسان و هنرمندان ایرانی دعوت می كند، اما در كشورمان نتوانسته ایم به درستی از هنرمندان حمایت كنیم.
وی در بخش دیگری از سخنانش با بیان اینكه دو نوع بازار هنر وجود دارد، گفت: پیش از قرن 19 هنر اشراف و هنر عامه وجود داشت و در عصر حاضر، هنر اشراف تبدیل به هنر الیت و یا نخبگان شده است. به طور مثال، مردم ما همیشه اشعار شاعران را می خواندند و حفظ بودند، اما نسخ خطی و نگارگری اشعار شاعران نزد اشراف، پادشاهان و شاهزادگان بود و به همین دلیل هم در هنر نگارگری نشانه ایی از رنج یك ملت وجود ندارد و مردم سهمی در آن نداشته اند. امروز نیز بانك ها و برخی موسسات جایگزین والی و شاه شده اند و حامیان مدرن هنر شده اند.
دالوند خاطرنشان كرد: در بازار انحصاری هنر كشورمان، خبری از آثار هنری خاص و یا فاخر نیست و تنها به دلیل حمایتی كه گروهی خاص از سبكی از هنر می كنند، هنرمندان هم به آن سمت و سو می‌روند و حتی منتقدان هم تصور می كنند اثر هنری قابل قبول و خاص همان آثار است. امروزه هنرمندانی هستند كه حتی خود را تغییر می دهند تا در این بازار حضور داشته باشند.
نشست موانع اقتصاد هنر در ایران، طی سه جلسه روزهای یك‌شنبه 14،21 و 28 آذرماه از ساعت 14 در سالن امیرحسین فردی برگزار خواهد شد.
كلیه علاقه‌مندان به مباحث هنر و فرهنگ، اعم از هنرمندان، نگارخانه داران، مجموعه داران و مدیران فرهنگی به شركت در این نشست ها دعوت می‌شوند.
انتهای پیام
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *