کشف کتیبه‌های خطی در صحرای سیاه اردن+تصاویر

به گزارش گروه فضای مجازی ، آنا به نقل از science alert نوشت: دانشمندان و باستان‌شناسان با کشف هزاران کتیبه خطی عنوان کردند این کتیبه‌ها علاوه بر این که جزئیاتی را درباره یک تمدن کهن و باستانی که حدود 200 سال قبل از میلاد وجود داشته است، نشان می‌دهد، دلیلی بر وجود منطقه‌ای است که به رغم دشواری و دورافتادگی منطقه، فرهنگ‌ متمایزی داشته است.

محققان دانشگاه «لیدن» هلند معتقدند که امروزه منطقه Jebel Qurma و به طور کلی، صحرای سیاه غیرقابل استفاده است و هیچ گونه گیاهی و جانوری در آن یافت نمی‌شود و بسیار کم‌آب و صعب‌العبور است.

این صحرا زمانی مملو از درختان، حیوانات و انسان‌هایی بوده است که بیش از 2000 سال پیش در این منطقه زندگی می‌کردند. در حقیقت اکتشاف این منطقه به دلیل غیرقابل سکونت بودنش از چشم باستان‌شناسان و اکتشافات آنها دور مانده است.

از منظر باستان‌شناساسی، وسعت سنگ‌های بازالت هنوز هم یکی از ناشناخته‌های این صحرا به ویژه در نزدیکی منطقه شرقی آن محسوب می‌شود. دانشمندان به تازگی کتیبه‌های خطی را یافتند که نشان می‌دهد انسان زمانی در این منطقه می زیسته است و آنها تاکنون هزاران نوع از آنها را کشف کرده‌اند.

تمام این کتیبه‌نوشته‌ها به حروف باستانی «Safaitic» نوشته شده است که زمانی در این منطقه مورد استفاده قرار می‌گرفت اما در حال حاضر، توسط اردن امروزی و سوریه اشغال شده است و محققان بر این باورند افرادی که این سنگ‌ها را در این صحرا رها کرده‌اند، ساکنان چادرنشین بوده‌اند.

هزاران کتیبه خطی و سنگ نوشته Safaitic در این منطقه وجود دارند که نشان می‌دهد افراد از این منطقه با خشونت رفتار کرده‌اند. بیشتر کتیبه‌های خطی درباره حیواناتی چون بزهای کوهی و شیرها هستند در حالی که برخی از کتیبه‌ها که حاوی نوشته هستند در بیشتر قسمت‌ها تنها نام افراد را دربردارد.

دلیل اصلی برای تولید این هنرهای سنگی، شامل کتیبه‌های سنگی و نمادهای روی آن هنوز به درستی مشخص نیست و به بررسی‌های بیشتری نیاز دارد. آنها می‌خواهند دریابند که سازندگان این کتیبه‌ها با این کار می‌خواستند چه پیامی را منتقل کنند.

دانشمندان به رغم این که نمونه‌های مختلفی را مورد بررسی‌ قرار داده‌اند، هنوز هم راه زیادی برای شناخت و درک فرهنگی دارند که زمانی به خانه صحرای سیاه نامیده می‌شد. این گروه تحقیقاتی به این نکته اشاره می‌کند که شناخت سبک زندگی و فرهنگ این چادرنشین‌ها حائز بیشترین اهمیت است. با وجود آن، به درستی جزئیات بیشتری از نویسندگان این نوشته‌های باستانی و فرهنگ آنها وجود ندارد. اگر محققان درست حدس زده باشند، این منطقه زمانی بسیار شلوغ و مملو از درختان، حیات وحش و آب تازه بوده است.

باستان‌شناسان در اکتشافات خود حجم زیادی از زغال سنگ را متعلق به قرن سوم بعد از میلاد یافتند که به نظر می‌رسید از حجم زیادی از درختان تشکیل شده باشند که در طول سال به آب نیاز داشته‌اند. به طور قطع شرایط در قرن سوم بعد از میلاد با امروز متفاوت است.

صحرای سیاه مکان عجیبی متشکل از الگوهای هندسی دایره‌ای شکلی است که آنها را می‌توان از بالا مشاهده کرد اما قدیمی‌تر از خطوط مشاهده شده در «پرو» هستند. باستان‌شناسان و دانشمندان امیدوارند که بتوانند اطلاعات بیشتری از این کتیبه‌های سنگی و سازندگان آنها پیدا کنند.