صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

آسیب به کارآمدی رشته روانشناسی با جدا کردن آن از علوم انسانی

۲۰ آبان ۱۳۹۵ - ۰۹:۲۱:۲۷
کد خبر: ۲۴۲۸۰۵
دسته بندی‌: جامعه ، عمومی
عضو شورای علمی کرسی نظریه‌ پردازی علوم رفتاری ، جدا کردن شاخه‌هایی از روانشناسی از مجموعه رشته‌های علوم انسانی را بی‌توجهی به ابعاد فرهنگی و اجتماعی تأثیرگذار بر رفتار انسان دانست.
به گزارش گروه جامعه ، محمد نریمانی، در خصوص درخواست وزیر بهداشت، از رئیس جمهور مبنی بر انتقال برخی گرایش‌های رشته روانشناسی از وزارت علوم به وزارت بهداشت، گفت: به نظر من جدا کردن روانشناسی بالاخص روانشناسی خانواده از مجموعه رشته‌های علوم انسانی به معنی بی‌توجهی به ابعاد فرهنگی و اجتماعی تأثیرگذار بر رفتار انسان است.

وی اظهار کرد: وقتی که ما روانشناسی را از علوم انسانی جدا می‌کنیم و به سمت علوم پزشکی می‌بریم بدین معناست که می‌خواهیم رفتار انسان را فقط در بعد زیستی و عصب‌شناختی و در واقع تک عاملی بررسی کنیم و با این دیدگاه به نظر من هیچ وقت روانشناسان ما و دانش روانشناسی نمی‌تواند تأثیر چندان کارآمدی در جامعه و رفتار افراد بگذارد.

استاد تمام روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی با تأکید بر این مطلب که این جداسازی تأثیر بسیار منفی بر فرآیند رشد دانش روانشناسی و خدماتی که این دانش به مردم ارائه می‌دهد خواهد داشت، گفت: این موضوع علاوه بر این که بر خدمات مشاوره‌ای که از سوی نهاد دانش روانشناسی به اقشار مختلف داده می‌شود تأثیر می‌گذارد و فی المثل می‌تواند مستقیماً بر آرامش خانواده‌ها و ایجاد تغییرات در آن اثرگذار باشد، در ابعاد پژوهشی این دانش نیز تأثیر منفی خواهد گذاشت.

برتری قابل توجه‌ پژوهش‌های روانشناسی نسبت به پژوهش‌های روانپزشکی
عضو شورای علمی کرسی نظریه‌پردازی علوم رفتاری در این باره اظهار کرد: در حال حاضر پژوهش‌هایی که در دامنه علوم انسانی انجام می‌گیرد در مقایسه با فعالیت‌های پژوهشی همکاران ما در علوم پزشکی به ویژه روانپزشکی از بنیه و اساس بسیار قابل توجهی برخوردار است.

وی ادامه داد: به همین خاطر جدا کردن روانشناسی از علوم انسانی یعنی آسیب زدن به این رشته و آسیب زدن به آن چیزی که ما تحت عنوان روانشناسی اسلامی دنبال کرده‌ایم و در مقابل به مبانی عصب‌شناختی اتکا کرده ایم.

استاد روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی افزود: اگر چنین رویکردی را پیگیری کنیم، دیگر نمی‌توانیم به رفتار انسان کل‌نگرانه نگاه کنیم و در نتیجه جایی برای دخالت دادن عوامل اجتماعی و عوامل فرهنگی وجود نخواهد داشت.



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *