ساختمان سازمان میراث فرهنگی تعیین حریم شد

ارتفاع مجاز ساخت و ساز در حریم درجه یک این اثر از کف معبر ۱۶ متر است. تنها استثناء این حریم محدوه ضلع شمالی مقابل سازمان در خیابان آزادی است که حداکثر ارتفاع مجاز در آن ۸ متر تعیین شده است. حداکثر ارتفاع مجاز در حریم درجه دو این بنا نیز ۲۰ متر از کف معبر است.

این بنا با سبک معماری سنتی که با شماره ۱۱۴۰۰ در اسفند ماه ۱۳۸۳در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است، در سال ۱۳۵۵ از سوی حسین امانت به منظور فضایی برای برپایی نمایشگاههای هنری و کارگاههای هنر های سنتی از قبیل کارگاه‌های فرش بافی، گلیم بافی، چوب و... طراحی شد.

هدف اصلی در این طراحی این بود که این ساختمان با برج آزادی که طراح آنهم امانت بود و کاربری موزه برای آن پیشنهاد شده بود ارتباط فضایی داشته باشد.

ساخت این بنا در سال ۵۶ آغاز شد. اما درجریان انقلاب اسلامی و درگیری‌های آن زمان به تاخیر افتاد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی وزارت مسکن و شهر سازی ادامه کار را برعهده گرفت.

با تکمیل این بنا در سال ۱۳۶۶ از سوی مهدی حجت که معاون وزیر و رئیس سازمان میراث فرهنگی بود به عنوان مکانی برای استقرار این سازمان در نظر گرفته شد.

ساختمان سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری با دو ورودی در شمال و شرق با سبک معماری سنتی و با مصالح جدید ساخته شده است.

این بنا با آب نماها و محوطه سازی زیبا دارای دو طبقه همکف و طبقه اول است که دسترسی به طبقه اول از طریق پلکان‌هایی که در دو گوشوار هشتی بنا ایجاد شده صورت می گیرد. سقف هشتی دارای نورگیر با رسمی بندی از نقوش برجسته معقلی زیبای آجری است.