احتمال هر اتفاقی در آمریکا می رود
حال و هوای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا دراین دوره با دوره های قبل تفاوت هایی دارد، شما هم حتماً متوجه این تفاوت شده اید.
به گزارش گروه بین الملل ، رقابت میان دو نامزد مطرح از حزب دموکرات و جمهوری خواه آنقدر حساس شده است که در داخل آمریکا هم برخی از تحلیلگران احساس خطر کرده و هشدار داده اند اگر به همین رویه ادامه پیدا کند جنگ داخلی در این کشور در خواهد گرفت.
در حالی که تنها 3 روز تا مرحله نهایی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا باقی مانده است، حتی اوباما رئیس جمهور کنونی این کشور خود مستقیم به رقابت های انتخاباتی وارد شده و خطر ترامپ را گوشزد می کند و در میان هواداران هیلاری کلینتون می خواهد که به نامزد دموکرات رأی دهند.
افشاگری های دو نامزد و دامن زدن به ماجراهای این دو در فضای رسانه ای، جوی را در آمریکا حاکم کرده که شاید تصور شود این فضا ملتهب است و با یک جرقه، بشکه های باروت منفجر می شود.
البته همه احتمالات را باید در تحلیل انتخابات ریاست جمهوری این دوره آمریکا در نظر گرفت، اما یکی از گمانه های شرایط کنونی این کشور در وضعیت رقابتی، شوی انتخاباتی است که حاکمیت این کشور به راه انداخته است.
شاید بپرسید از این شوی سیاسی که در آمریکا راه افتاده و نمونه آن هم در دوره های پیشین دیده نشده است، حکام این کشور چه هدفی را دنبال می کنند تا به آن برسند؟
نخستین برداشت تبلیغات انتخاباتی است که در این دوره به این اندازه داغ شده است، اما این داغی نامتعارف است و غیر عادی می نماید.
شدت آن به اندازه ای است که ساختار حاکمیتی آمریکا را زیر سوال برده حتی جان کری وزیر خارجه کنونی آمریکا هم معترض شده و گفته است؛ «برخی لحظات هستند که این (انتخابات) کاملاً خجالتآور بوده است. برخی اوقات انتخابات از هر عرف و هنجاری که با آن آشنا هستم خارج شده است و این درحالی است که خود من در سال 2004 در انتخابات ریاستجمهوری شرکت کرده بودم. به هیچ عنوان نمیتوانم مباحثی را متصور شوم که به موضوعات مهم و واقعی ارتباطی نداشته باشد. پس این یک تغییر واقعی است.
منظور جان کری از تغییر واقعی چه می تواند باشد، آیا منظورش تغییرات گسترده در ساختار حاکمیتی است؟ یا این که تغییرات وسیع تری در آمریکا اتفاق خواهد افتاد که باعث تغییر در تحولات بین المللی هم خواهد شد؟ چیزی مانند فروپاشی شوروی سابق!
ترامپ به عنوان یک نامزد ریاست جمهوری آمریکا یک فرد منحصر به فرد است، شاید تاکنون آمریکا نمونه آن را در خود ندیده باشد برای همین است که دیگران را وادار به واکنش از روی ترس کرده است.
چرا رئیس جمهور کنونی آمریکا که خود دموکرات است، باید بگوید دونلد ترامپ نامزد جمهوری خواهان اگر انتخاب شود برای آمریکا فاجعه است؟
اکنون در آمریکا همه خود را نگران نشان می دهند، حتی یکی از برنامه های تبلیغاتی ترامپ به خاطر احتمال اقدام تروریستی علیه او با اخلال روبرو شد و او از محل برگزاری مراسم به سرعت بیرون برده شد. اما بازگشت و به ادامه برنامه پرداخت.
آیا واقعاً حاکمیت آمریکا نگران روی کار آمدن دونالد ترامپ است؟
جالب اینجاست که تاکنون هر اقدامی علیه ترامپ انجام شده تا با ریزش رأی روبرو شود، اینگونه نشده و حتی باعث بالا رفتن درصد آراء او در نظرسنجی ها شده است.
ترامپ خود را رئیس جمهور آینده آمریکا می داند و تهدید کرده است که در صورت انتخاب نشدن، بازی را به هم میزند.
در همین زمینه شبکه اسکای نیوز گزارشی را از ایالت فلوریدا منتشر کرده که در آن حامیان دونالد ترامپ میگویند اگر او پیروز نشود، شورش خواهند کرد.
در فیلمی که شبکه اسکای نیوز منتشر کرده، یک حامی نامزد جمهوریخواه میگوید اگر ترامپ پیروز نشود، برای «خلاص شدن از شر سیستم»، طرفداران او شورش خواهند کرد.
یک آمریکایی دیگر که سن و سالی از او گذشته می گوید؛علیرغم همه تلاشهای متقلبانه هیلاری کلینتون در مسیر انتخابات، این ترامپ است که پیروز خواهد شد و کلینتون به زندان خواهد رفت.
گزارشگر از او میپرسد که اگر ترامپ پیروز نشود، شما چه کار میکنید؟ این آمریکایی جواب داد: «ما شورش خواهیم کرد. ما این کشور را سرنگون خواهیم کرد. ما از شر این بازیگران دلقک خلاص خواهیم شد. کلینتون و مارکسیستها! بازی دیگر تمام شده است.
با وجود چنین فضای پر تنش انتخاباتی در آمریکا برخی از کارشناسان این کشور اعتقاد دارند که همه اینها یک شوی تلویزیونی است.
«جان وایتهد» تحلیلگر سیاسی مسائل آمریکا اعتقاد دارد که در واقع دولت توسط تعداد معدودی از نخبهها و ثروتمندان اداره میشود. این مسئله بعدها در بیانیههایی که جیمی کارتر، رئیسجمهور پیشین منتشر کرد، به طور موثری نمود عینی یافت.
این کارشناس و تحلیلگر مسائل آمریکا می گوید؛
سیاست یک سرگرمی است. تا حد زیادی شبیه یک نمایشنامه است که به سختی طراحی و به گونهای تزئین شده است که گویی قرار است یک محصول به فروش برسد (که در اینجا منظور یک کاندیدا است) و قرار است با این تزئینات مشتریان گیج شوند که کدام یک را انتخاب کنند. انتخابات امسال مانند تمامی انتخابات سالهای اخیر همان چیزی است که دنیل بورستین، مورخ آمریکایی از آن با عنوان یک واقعه دروغین یاد کرد؛ که عاری از هر نوع ارزش حقیقی است و تنها ارزشهای جعلی از طریق آن تبلیغ میشود. در واقع انتخابات نتیجه نهایی فرهنگی است که رسانهها با استفاده از آن مردم را از درک حقیقت به سمت استفاده از احساسات رهنمون میکنند.
وایت هد می گوید؛ تعجبی ندارد که مناظرهها نرخ بالای بینندهها را از آن خود میکنند. چنین نمایشهایی انعکاس واقعیات بینظمی و ناهنجاری موجود در آمریکا است. بنابراین در پایان چیزی که آمریکاییها از کاندیداها به دست میآورند، یک سرگرمی پوچ است، به جای آنکه اطلاعات مفید باشد.
تحلیلگر آمریکا اینگونه ادامه می دهد؛اما اشتباه نکنید، آمریکاییها تنها بر این باورند که دارند رئیسجمهور بعدی را انتخاب میکنند، اما در واقع آنان مراسم رأیگیری را به اتمام میرسانند که صرفا یک شوی دیگر است که به منظور حفظ سازگاری و رضایت مردم از شمارش آرا است و حفظ این تفکر که آنان در انتخابات و فرآیند سیاسی کشور نقش دارند. هیچ یک از اتفاقات روز انتخابات کمکی به کاهش رنج مردم آمریکا نمیکند. دولتی که ما آن را به فساد میشناسیم و میدانیم که توسط شرکتهای ثروتمند، لابیها و گروههای خاص اداره میشود، تغییری نخواهد کرد. و مالیات بیشتری بر ما وضع خواهد شد، پلیس کنترل بیشتری بر ما خواهد داشت و دولت نیز رنج بیشتری بر ما تحمیل خواهد کرد.
وایت هد چه می گوید؛ ایا واقعیت دارد که مالیات بیشاری وضع خواهد شد، پلیس آمریکا کنترل بیشتری بر مردماین کشور خواهد داشت و دولت رنج بیشتری بر آنها تحمیل خواهد کرد؟
پس آن جامعه رویایی که زبانزد است و شرایط زندگی در آن وفق مراد چه شد؟ کجا رفت؟ آیا همان سراب نیست که از دور فریب می دهد؟
این بزک کردن ها حتی مردم آمریکا را هم فریفته و سرشان شیره مالیده است، شاید در این دوره این غفلت ها از بین رفته و اندکی آگاهی در وجود آنها جوانه زده باشد.
اگر شرایط در برخی مناطق و کشورها تغییر می کنند، آیا این تغییرات نمی تواند به سوی حاکمیتی سرازیر شود که در این تغییرات سهیم بوده است؟
انتخابات ریاست جمهوری این دوره آمریکا متفاوت است، تفاوت آن تنها در ترامپ نامزد جمهوری خواهان انیست بلکه اندگی آگاه شدن مردم این کشور از فجایعی است که سردمدارانشان مرتکب شده اند.
احتمال هر اتفاقی در آمریکا می رود، یکبار نوشتیم ترامپ به نتایج انتخابات اعتراض کند و ادعای تقلب کند، سرش زیر آب می رود، اکنون هم همین را می گوییم، اما اگر انتخاب شود چه؟
در هر صورت اکنون حتی به نتایج نظرسنجی هم نمی توان اعتماد کرد، اما ترامپ پتانسیل هر واکنشی را دارد. در کمترین حالت آن شاید بتوان تصور کرد که او به عنوان یک اپوزیسیون باقی می ماند و صدایش خاموش نمی شود.
در حالی که تنها 3 روز تا مرحله نهایی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا باقی مانده است، حتی اوباما رئیس جمهور کنونی این کشور خود مستقیم به رقابت های انتخاباتی وارد شده و خطر ترامپ را گوشزد می کند و در میان هواداران هیلاری کلینتون می خواهد که به نامزد دموکرات رأی دهند.
افشاگری های دو نامزد و دامن زدن به ماجراهای این دو در فضای رسانه ای، جوی را در آمریکا حاکم کرده که شاید تصور شود این فضا ملتهب است و با یک جرقه، بشکه های باروت منفجر می شود.
البته همه احتمالات را باید در تحلیل انتخابات ریاست جمهوری این دوره آمریکا در نظر گرفت، اما یکی از گمانه های شرایط کنونی این کشور در وضعیت رقابتی، شوی انتخاباتی است که حاکمیت این کشور به راه انداخته است.
شاید بپرسید از این شوی سیاسی که در آمریکا راه افتاده و نمونه آن هم در دوره های پیشین دیده نشده است، حکام این کشور چه هدفی را دنبال می کنند تا به آن برسند؟
نخستین برداشت تبلیغات انتخاباتی است که در این دوره به این اندازه داغ شده است، اما این داغی نامتعارف است و غیر عادی می نماید.
شدت آن به اندازه ای است که ساختار حاکمیتی آمریکا را زیر سوال برده حتی جان کری وزیر خارجه کنونی آمریکا هم معترض شده و گفته است؛ «برخی لحظات هستند که این (انتخابات) کاملاً خجالتآور بوده است. برخی اوقات انتخابات از هر عرف و هنجاری که با آن آشنا هستم خارج شده است و این درحالی است که خود من در سال 2004 در انتخابات ریاستجمهوری شرکت کرده بودم. به هیچ عنوان نمیتوانم مباحثی را متصور شوم که به موضوعات مهم و واقعی ارتباطی نداشته باشد. پس این یک تغییر واقعی است.
منظور جان کری از تغییر واقعی چه می تواند باشد، آیا منظورش تغییرات گسترده در ساختار حاکمیتی است؟ یا این که تغییرات وسیع تری در آمریکا اتفاق خواهد افتاد که باعث تغییر در تحولات بین المللی هم خواهد شد؟ چیزی مانند فروپاشی شوروی سابق!
ترامپ به عنوان یک نامزد ریاست جمهوری آمریکا یک فرد منحصر به فرد است، شاید تاکنون آمریکا نمونه آن را در خود ندیده باشد برای همین است که دیگران را وادار به واکنش از روی ترس کرده است.
چرا رئیس جمهور کنونی آمریکا که خود دموکرات است، باید بگوید دونلد ترامپ نامزد جمهوری خواهان اگر انتخاب شود برای آمریکا فاجعه است؟
اکنون در آمریکا همه خود را نگران نشان می دهند، حتی یکی از برنامه های تبلیغاتی ترامپ به خاطر احتمال اقدام تروریستی علیه او با اخلال روبرو شد و او از محل برگزاری مراسم به سرعت بیرون برده شد. اما بازگشت و به ادامه برنامه پرداخت.
آیا واقعاً حاکمیت آمریکا نگران روی کار آمدن دونالد ترامپ است؟
جالب اینجاست که تاکنون هر اقدامی علیه ترامپ انجام شده تا با ریزش رأی روبرو شود، اینگونه نشده و حتی باعث بالا رفتن درصد آراء او در نظرسنجی ها شده است.
ترامپ خود را رئیس جمهور آینده آمریکا می داند و تهدید کرده است که در صورت انتخاب نشدن، بازی را به هم میزند.
در همین زمینه شبکه اسکای نیوز گزارشی را از ایالت فلوریدا منتشر کرده که در آن حامیان دونالد ترامپ میگویند اگر او پیروز نشود، شورش خواهند کرد.
در فیلمی که شبکه اسکای نیوز منتشر کرده، یک حامی نامزد جمهوریخواه میگوید اگر ترامپ پیروز نشود، برای «خلاص شدن از شر سیستم»، طرفداران او شورش خواهند کرد.
یک آمریکایی دیگر که سن و سالی از او گذشته می گوید؛علیرغم همه تلاشهای متقلبانه هیلاری کلینتون در مسیر انتخابات، این ترامپ است که پیروز خواهد شد و کلینتون به زندان خواهد رفت.
گزارشگر از او میپرسد که اگر ترامپ پیروز نشود، شما چه کار میکنید؟ این آمریکایی جواب داد: «ما شورش خواهیم کرد. ما این کشور را سرنگون خواهیم کرد. ما از شر این بازیگران دلقک خلاص خواهیم شد. کلینتون و مارکسیستها! بازی دیگر تمام شده است.
با وجود چنین فضای پر تنش انتخاباتی در آمریکا برخی از کارشناسان این کشور اعتقاد دارند که همه اینها یک شوی تلویزیونی است.
«جان وایتهد» تحلیلگر سیاسی مسائل آمریکا اعتقاد دارد که در واقع دولت توسط تعداد معدودی از نخبهها و ثروتمندان اداره میشود. این مسئله بعدها در بیانیههایی که جیمی کارتر، رئیسجمهور پیشین منتشر کرد، به طور موثری نمود عینی یافت.
این کارشناس و تحلیلگر مسائل آمریکا می گوید؛
سیاست یک سرگرمی است. تا حد زیادی شبیه یک نمایشنامه است که به سختی طراحی و به گونهای تزئین شده است که گویی قرار است یک محصول به فروش برسد (که در اینجا منظور یک کاندیدا است) و قرار است با این تزئینات مشتریان گیج شوند که کدام یک را انتخاب کنند. انتخابات امسال مانند تمامی انتخابات سالهای اخیر همان چیزی است که دنیل بورستین، مورخ آمریکایی از آن با عنوان یک واقعه دروغین یاد کرد؛ که عاری از هر نوع ارزش حقیقی است و تنها ارزشهای جعلی از طریق آن تبلیغ میشود. در واقع انتخابات نتیجه نهایی فرهنگی است که رسانهها با استفاده از آن مردم را از درک حقیقت به سمت استفاده از احساسات رهنمون میکنند.
وایت هد می گوید؛ تعجبی ندارد که مناظرهها نرخ بالای بینندهها را از آن خود میکنند. چنین نمایشهایی انعکاس واقعیات بینظمی و ناهنجاری موجود در آمریکا است. بنابراین در پایان چیزی که آمریکاییها از کاندیداها به دست میآورند، یک سرگرمی پوچ است، به جای آنکه اطلاعات مفید باشد.
تحلیلگر آمریکا اینگونه ادامه می دهد؛اما اشتباه نکنید، آمریکاییها تنها بر این باورند که دارند رئیسجمهور بعدی را انتخاب میکنند، اما در واقع آنان مراسم رأیگیری را به اتمام میرسانند که صرفا یک شوی دیگر است که به منظور حفظ سازگاری و رضایت مردم از شمارش آرا است و حفظ این تفکر که آنان در انتخابات و فرآیند سیاسی کشور نقش دارند. هیچ یک از اتفاقات روز انتخابات کمکی به کاهش رنج مردم آمریکا نمیکند. دولتی که ما آن را به فساد میشناسیم و میدانیم که توسط شرکتهای ثروتمند، لابیها و گروههای خاص اداره میشود، تغییری نخواهد کرد. و مالیات بیشتری بر ما وضع خواهد شد، پلیس کنترل بیشتری بر ما خواهد داشت و دولت نیز رنج بیشتری بر ما تحمیل خواهد کرد.
وایت هد چه می گوید؛ ایا واقعیت دارد که مالیات بیشاری وضع خواهد شد، پلیس آمریکا کنترل بیشتری بر مردماین کشور خواهد داشت و دولت رنج بیشتری بر آنها تحمیل خواهد کرد؟
پس آن جامعه رویایی که زبانزد است و شرایط زندگی در آن وفق مراد چه شد؟ کجا رفت؟ آیا همان سراب نیست که از دور فریب می دهد؟
این بزک کردن ها حتی مردم آمریکا را هم فریفته و سرشان شیره مالیده است، شاید در این دوره این غفلت ها از بین رفته و اندکی آگاهی در وجود آنها جوانه زده باشد.
اگر شرایط در برخی مناطق و کشورها تغییر می کنند، آیا این تغییرات نمی تواند به سوی حاکمیتی سرازیر شود که در این تغییرات سهیم بوده است؟
انتخابات ریاست جمهوری این دوره آمریکا متفاوت است، تفاوت آن تنها در ترامپ نامزد جمهوری خواهان انیست بلکه اندگی آگاه شدن مردم این کشور از فجایعی است که سردمدارانشان مرتکب شده اند.
احتمال هر اتفاقی در آمریکا می رود، یکبار نوشتیم ترامپ به نتایج انتخابات اعتراض کند و ادعای تقلب کند، سرش زیر آب می رود، اکنون هم همین را می گوییم، اما اگر انتخاب شود چه؟
در هر صورت اکنون حتی به نتایج نظرسنجی هم نمی توان اعتماد کرد، اما ترامپ پتانسیل هر واکنشی را دارد. در کمترین حالت آن شاید بتوان تصور کرد که او به عنوان یک اپوزیسیون باقی می ماند و صدایش خاموش نمی شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *