قانون صدور چک نیاز به بازنگری دارد
پاسبان گفت: دارنده چک بدون آنکه محتاج دلیل یا سند دیگری باشد به همان مبلغی که در متن چک قید شده از صادرکننده، بستانکار شناخته میشود.
چک به عنوان یک وسیله پرداخت نقدی و فوری، نقش مهمی در تسهیل مبادلات تجاری، ایجاد اعتبار، و کمک به بهبود فضای کسب و کار دارد؛ این مزایا باعث شده تا قانونگذار به طور ویژه به مساله چک پرداخته و علاوه بر مقررات قانون تجاری، به صورت اختصاصی، مقررات ویژهای را در قانون صدور چک، وضع و تقنین کند. در نظر گرفتن چک به عنوان یک سند لازمالاجرا از یک سو و جرمانگاری صدور چک بلامحل از سوی دیگر، از جمله موضوعاتی است که قانونگذار در جهت اعتبار بخشی به چک، به آنها توجه داشته است. اما با وجود این امتیازات قانونی، افزایش چکهای برگشتی یا پرداخت نشدنی در طول سالهای اخیر نشان داده که سیاستهای تقنینی در این بخش، چندان هم راهگشا نبوده است. دکتر محمدرضا پاسبان، استاد حقوق تجارت و عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی، به بحث پیرامون الزامات قانونی در موضوع چک و حمایت از آن پرداخته است.
مسئولیتهای ساده برای صادرکننده چک!
پاسبان ابتدا به مسئولیت صادرکننده چک اشاره میکند و میگوید: در سادهترین جمله پیرامون مسئولیت افرادی که اقدام به صدور چک میکنند، میتوان این نکته را گفت که چک، آنها را مسئول و مکلف به پرداخت وجه مندرج در چک میکند.
وی در ادامه میافزاید: به طور کلی دارنده چک بدون آنکه محتاج دلیل یا سند دیگری باشد به همان مبلغی که در متن چک قید شده از صادرکننده، بستانکار شناخته میشود.
پاسبان به بخش دیگری از مسئولیت صادرکننده چک اشاره کرده و میگوید: صادر کننده چک، متعهد و مسئول خواهد شد که در تاریخ صدور چک معادل وجه چک را در حساب بانکی خود نگه دارد و تمام یا قسمتی از آن را از حساب خود خارج نکند.
این استاد دانشگاه و وکیل دادگستری در بخش دیگر اظهارات خود به ضمانت اجرایی در قبال مسئولیت صادرکنندگان چک اشاره میکند و میافزاید: در صورتی که صادرکننده به تعهد خود مبنی بر کارسازی چک عمل نکند، ممکن است یکی از اهرمهای فشار قانونی یا تجمیع آنها در مورد وی توسط دارنده اعمال میشود.
وی در خصوص یکی از این اهرمهای فشار یادآور میشود: صادرکننده چک در مورد عدم پرداخت وجه چک، دارای مسئولیت کیفری و مستوجب تعقیب کیفری با مجازات حبس، ممنوعیت از داشتن دسته چک (در مورد چک یا چکهای بلامحل با ارزش بیش از پنجاه میلیون ریال) خواهد شد.
پاسبان اذعان میکند: همچنین صادرکننده چک را در فرض عدم پرداخت وجه چک در سررسید آن و در صورت صدور گواهی عدم پرداخت، مسئول جبران خسارت تاخیر تادیه و خسارات و هزینههای دادرسی نسبت به دارنده چک خواهد کرد.
مسئولیت تضامنی در کنار مسئولیت کیفری برای شخص حقوقی
این حقوقدان به ضمانت اجرای دیگر پیرامون این مساله اشاره و اظهار میکند: اگر صادرکننده چک، شخص حقوقی (شرکت یا موسسه یا سازمان) باشد برای مدیران و افرادی که چک را به مدیریت و نمایندگی از شخص حقوقی امضا کردهاند، علاوه بر مسئولیت کیفری، مستوجب مسئولیت تضامنی جهت پرداخت وجه چک و خسارات دادرسی و تاخیر تادیه خواهد بود.
وی عنوان میکند: علاوه بر این موارد، نام شخصی که چک بلامحل صادر کرده، در فهرست و بانک اطلاعاتی مربوطه در بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران قرار خواهد گرفت و کلیه بانکهای کشور، قابلیت شناسایی او را از این طریق خواهند داشت.
به گفته پاسبان، همچنین اموال صادرکننده چک بلامحل، حتی قبل از صدور حکم از طریق مرجع قضایی به عنوان تامین دلیل در معرض توقیف قرار خواهد گرفت.
این استاد دانشگاه میافزاید: ناگفته نماند که دارنده چک امکان خواهد داشت حتی بدون مراجعه به دادگاه، از طریق اجرای ثبت برای وصول وجه چک و توقیف اموال صادرکننده اقدام کند.
پاسبان در بخش دیگری از اظهارات خود معتقد است که مجازاتهایی مانند محرومیت برخورداری از چک برای افرادی که چک بلامحل صادر کردهاند که در گروه مجازاتهای انضباطی غیرکیفری قرار داده شد، در اصل به دلیل محروم شدن این گروه از افراد از برخورداری از محرومیتهای اجتماعی، نوعی مجازات کیفری محسوب میشود.
محرومیت 3 ساله برای صادرکننده چک بیمحل
وی در خصوص میزان بازدارندگی قوانین مربوط به حوزه چک برای جلوگیری از افزایش صدور بیرویه این اوراق، به ماده 21 از قانون اصلاحی چک سال 82 اشاره میکند و میگوید: طبق این ماده، بانکها مکلف هستند کلیه حسابهای جاری اشخاصی را که بیش از یکبار چک بیمحل صادرکرده و تعقیب آنها منجر به صدور کیفرخواست شده باشد بسته و تا 3 سال به نام آنها حساب جاری دیگری باز نکنند. به گفته این حقوقدان، مسئولین شعب هر بانکی که به تکلیف فوق عمل نکنند، حسب مورد با توجه به شرایط و امکانات و دفعات و مراتب جرم به یکی از مجازاتهای مقرر در ماده ۹ قانون رسیدگی به تخلفات اداری توسط هیات رسیدگی به تخلفات اداری محکوم خواهند شد.
پاسبان خاطرنشان میکند: تبصره یک همین ماده، بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران را مکلف کرده است تا سوابق مربوط به اشخاصی را که مبادرت به صدور چک بلامحل کردهاند، به صورت مرتب و منظم ضبط و نگهداری کند و فهرست اسامی این اشخاص را در اجرای مقررات این قانون در اختیار کلیه بانکهای کشور قرار دهد.
این استاد دانشگاه در پایان میگوید: به طور کلی شرایط اقتصادی به گونهای است که چک را نمیتوان از دایره تجارت و بازار حذف کرد و با نگاه کلی به قوانین به نظر میرسد، قانون صدور چک نیاز به بازنگری مجدد دارد تا تمام نکات اقتصادی را در آن در نظر بگیرند تا بتواند جنبه بازدارندگی بیشتری در صدور بیرویه چک یا صدور چک بیمحل را داشته باشد.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *