چگونه میشل عون توانست رئیس‌جمهور لبنان شود
مجلس لبنان سرانجام بعد از آن‌که دو سال و نیم این کشور بدون رئیس‌جمهور بود به ریاست‌جمهوری میشل عون رأی داد.
به نقل از تابناک، جریان المستقبل حزب نزدیک به عربستان سعودی مخالف ریاست جمهوری عون بود. این موضوع لبنان را با یک بن‌بست سیاسی مواجه کرده بود. اما اوایل ماه میلادی جاری ورق برگشت و سعد حریری در رأس جریان المستقبل با ریاست‌جمهوری عون موافقت کرد. ظاهراً انتظار گروه‌های مخالف این است که سعد حریری هم در آینده نزدیک به نخست‌وزیری برسد.«بی بی سی» معتقد است دو هدفی که سعد حریری در حمایت از میشل عون به دنبال آن است، یکی تلاش برای بی‌طرف کردن لبنان در مناقشه سوریه و در واقع مجبور کردن حزب‌الله به کنار کشیدن از جنگ در سوریه است و دیگری، بهبود شرایط جریان 14 مارس در انتخابات پارلمانی پیش رو. ائتلاف 14 مارس که سعد حریری از سران آن است، ائتلافی از احزاب سنی است که مواضع ضد سوریه دارند.
تأثیرات داخلی و منطقه‌ای
اما «المانیتور» در تحلیلی که در این زمینه منتشر کرده، به شکلی عمیق تر به ماجرا می¬پردازد. به نوشته این سایت، آرایش جدید نوید حاکمیتی قویتر در لبنان را می‌دهد و علی رغم آشنا بودن همه چهره‌ها، نشان دهنده تغییراتی در صحنه سیاست لبنان است. در رابطه با مسائل منطقه‌ای، توافق بین حریری و عون پیروزی برای ایران و حزب الله و شکست برای عربستان سعودی محسوب می‌شود.
در همین راستا، تصمیم حریری جنجال زیادی میان پیروان و جناح سیاسی‌اش ایجاد کرد و باعث شد بسیاری از نمایندگان پارلمان عضو حزب او به صورت علنی با تصمیم رهبرشان مخالفت کنند و اعلام کنند که به عون رای نخواهند داد.
عبدالله الشماری، دیپلمات پیشین سعودی در گفت‌و‌گو با المانیتور گفته: «این نشانه تغییر در روابط با عربستان سعودی است. این تغییر مشخصاً در رابطه با دولت جدید که تلاش می‌کند با لبنان منطقی برخورد کند و نه احساسی مشهود است. شاید این برای حریری خوب باشد. زمانش فرا رسیده که او خود تصمیم گیری کند. بعد از سال‌ها اعتیاد به پول سعودی و اقامت در قصرش در ریاض، زمان آن فرا رسیده که او قدرت بگیرد و به پایگاه مردمی‌اش اتکا کند».
دیپلمات پیشین سعودی به بحران مالی که حریری با آن روبروست و تلاش او برای متقاعد کردن خاندان سعودی برای نجات دادن او از این بحران، اشاره می‌کند. سعودی اوجیه، شرکت اصلی سعد حریری، ماه‌هاست که نتوانسته حقوق کارکنانش را پرداخت کند. بحران مالی این شرکت به خاطر شرایط اقتصادی عربستان سعودی و روابط شخصی متزلزل بین سعد حریری و ولیعهد عربستان محمد بن نایف، به وجود آمده است.
در واقع، بر سر دوراهی قرار داشت. او یا باید در قماری سیاسی هرآنچه داشت را ریسک می‌کرد و یا وضعیت موجود را حفظ می‌کرد تا شرایط منطقه‌ای تغییر کند. حریری پس از چند تغییر جدی - از جمله انتخابات شهرداری در ماه مه- متوجه دشواری شرایط شد. نتایج انتخابات، مشخصاً در شهر طرابلس، نشان داد که حریری در رقابت با جریان‌های دیگر در درون حزب خودش در حال از دست دادن محبوبیتش است.
اشرف ریفی، وزیر مستعفی دادگستری که خود را پیرو حریریسم می‌داند نه پیرو سعد حریری کسی بود که توانست با لیستش در طرابلس همه جریان‌های سیاسی دیگر را مغلوب کند. اگر حریری به عنوان نخست وزیر به حکومت باز نمی‌گشت و پیوند‌هایش با ریشه‌های مردمی جریانش را دوباره برقرار نکند، آینده سیاسی‌اش ناروشن بود. به همین خاطر نیاز بود شوکی وارد شود. اینکه شوک مثبت باشد یا منفی، آنچنان اهمیتی نداشت. مهمترین چیز این بود که وضعیت موجود تغییر کند و دوره‌ای جدید آغاز شود. این دوره‌ای است که رقبای حریری در داخل حزبش از آغاز آن ناخشنود هستند و این جدا از آثار سیاسی انتخاب عون است.
نگرانی تل آویو
از روز گذشته تاکنون مطبوعات اسرائیلی به طور گسترده به موضوع ریاست‌جمهوری عون پرداخته و تحلیل‌هایی را در این زمینه منتشر کرده‌اند. تحلیل‌هایی که حکایت از نگرانی آن‌ها نسبت به پیامدهای انتخاب عون به عنوان رئیس‌جمهور جدید لبنان دارد.
در همین راستا، «یدیعوت احارونوت» در یادداشتی به بررسی اجماع چند حزبی در لبنان برای انتخاب ژنرال میشل عون به ریاست جمهوری این کشور پس از چند سال بحران پرداخته و عون را «خبری بد» برای اسرائیل توصیف کرد. به نوشته این روزنامه، با انتخاب شدن میشل عون به ریاست جمهوری لبنان، سطح حالت هشدار اسرائیل نسبت به لبنان، به درجه بالاتری خواهد رفت.
روزنامه «اسرائیل هایوم» نیز انتخاب میشل عون به ریاست جمهوری لبنان را به معنای پیروزی بی‌چون و چرای حزب‌الله و ایران در این کشور ارزیابی کرد. به اعتقاد این روزنامه، انتخاب رئیس جمهور و حتی انتخاب نخست وزیر در لبنان اهمیت چندانی ندارد و آنچه حائز اهمیت است، این است که سعد الحریری، رئیس جریان المستقبل و متحد عربستان سعودی در لبنان در برابر حزب الله سرفرود آورد و به آنچه دبیرکل این حزب دیکته کرده بود، تن داد.
این روزنامه می افزاید: «عون از قدرت سیاسی خود برای تشکیل ائتلاف راهبردی بلند مدت با نصرالله استفاده کرد و این تحولی مهم در گزینه‌های روی میز مارونی‌های لبنان است که پیش‌تر آمریکا و فرانسه و چه بسا در آینده اسرائیل را هم پیمان خود می‌دیدند؛ در حالی‌که عون و مارونی‌ها اکنون سرنوشت خود را به نصرالله و ایران گره زده‌اند».
/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
تأثیرات داخلی و منطقه‌ای
اما «المانیتور» در تحلیلی که در این زمینه منتشر کرده، به شکلی عمیق تر به ماجرا می¬پردازد. به نوشته این سایت، آرایش جدید نوید حاکمیتی قویتر در لبنان را می‌دهد و علی رغم آشنا بودن همه چهره‌ها، نشان دهنده تغییراتی در صحنه سیاست لبنان است. در رابطه با مسائل منطقه‌ای، توافق بین حریری و عون پیروزی برای ایران و حزب الله و شکست برای عربستان سعودی محسوب می‌شود.
در همین راستا، تصمیم حریری جنجال زیادی میان پیروان و جناح سیاسی‌اش ایجاد کرد و باعث شد بسیاری از نمایندگان پارلمان عضو حزب او به صورت علنی با تصمیم رهبرشان مخالفت کنند و اعلام کنند که به عون رای نخواهند داد.
عبدالله الشماری، دیپلمات پیشین سعودی در گفت‌و‌گو با المانیتور گفته: «این نشانه تغییر در روابط با عربستان سعودی است. این تغییر مشخصاً در رابطه با دولت جدید که تلاش می‌کند با لبنان منطقی برخورد کند و نه احساسی مشهود است. شاید این برای حریری خوب باشد. زمانش فرا رسیده که او خود تصمیم گیری کند. بعد از سال‌ها اعتیاد به پول سعودی و اقامت در قصرش در ریاض، زمان آن فرا رسیده که او قدرت بگیرد و به پایگاه مردمی‌اش اتکا کند».
دیپلمات پیشین سعودی به بحران مالی که حریری با آن روبروست و تلاش او برای متقاعد کردن خاندان سعودی برای نجات دادن او از این بحران، اشاره می‌کند. سعودی اوجیه، شرکت اصلی سعد حریری، ماه‌هاست که نتوانسته حقوق کارکنانش را پرداخت کند. بحران مالی این شرکت به خاطر شرایط اقتصادی عربستان سعودی و روابط شخصی متزلزل بین سعد حریری و ولیعهد عربستان محمد بن نایف، به وجود آمده است.
در واقع، بر سر دوراهی قرار داشت. او یا باید در قماری سیاسی هرآنچه داشت را ریسک می‌کرد و یا وضعیت موجود را حفظ می‌کرد تا شرایط منطقه‌ای تغییر کند. حریری پس از چند تغییر جدی - از جمله انتخابات شهرداری در ماه مه- متوجه دشواری شرایط شد. نتایج انتخابات، مشخصاً در شهر طرابلس، نشان داد که حریری در رقابت با جریان‌های دیگر در درون حزب خودش در حال از دست دادن محبوبیتش است.
اشرف ریفی، وزیر مستعفی دادگستری که خود را پیرو حریریسم می‌داند نه پیرو سعد حریری کسی بود که توانست با لیستش در طرابلس همه جریان‌های سیاسی دیگر را مغلوب کند. اگر حریری به عنوان نخست وزیر به حکومت باز نمی‌گشت و پیوند‌هایش با ریشه‌های مردمی جریانش را دوباره برقرار نکند، آینده سیاسی‌اش ناروشن بود. به همین خاطر نیاز بود شوکی وارد شود. اینکه شوک مثبت باشد یا منفی، آنچنان اهمیتی نداشت. مهمترین چیز این بود که وضعیت موجود تغییر کند و دوره‌ای جدید آغاز شود. این دوره‌ای است که رقبای حریری در داخل حزبش از آغاز آن ناخشنود هستند و این جدا از آثار سیاسی انتخاب عون است.
نگرانی تل آویو
از روز گذشته تاکنون مطبوعات اسرائیلی به طور گسترده به موضوع ریاست‌جمهوری عون پرداخته و تحلیل‌هایی را در این زمینه منتشر کرده‌اند. تحلیل‌هایی که حکایت از نگرانی آن‌ها نسبت به پیامدهای انتخاب عون به عنوان رئیس‌جمهور جدید لبنان دارد.
در همین راستا، «یدیعوت احارونوت» در یادداشتی به بررسی اجماع چند حزبی در لبنان برای انتخاب ژنرال میشل عون به ریاست جمهوری این کشور پس از چند سال بحران پرداخته و عون را «خبری بد» برای اسرائیل توصیف کرد. به نوشته این روزنامه، با انتخاب شدن میشل عون به ریاست جمهوری لبنان، سطح حالت هشدار اسرائیل نسبت به لبنان، به درجه بالاتری خواهد رفت.
روزنامه «اسرائیل هایوم» نیز انتخاب میشل عون به ریاست جمهوری لبنان را به معنای پیروزی بی‌چون و چرای حزب‌الله و ایران در این کشور ارزیابی کرد. به اعتقاد این روزنامه، انتخاب رئیس جمهور و حتی انتخاب نخست وزیر در لبنان اهمیت چندانی ندارد و آنچه حائز اهمیت است، این است که سعد الحریری، رئیس جریان المستقبل و متحد عربستان سعودی در لبنان در برابر حزب الله سرفرود آورد و به آنچه دبیرکل این حزب دیکته کرده بود، تن داد.
این روزنامه می افزاید: «عون از قدرت سیاسی خود برای تشکیل ائتلاف راهبردی بلند مدت با نصرالله استفاده کرد و این تحولی مهم در گزینه‌های روی میز مارونی‌های لبنان است که پیش‌تر آمریکا و فرانسه و چه بسا در آینده اسرائیل را هم پیمان خود می‌دیدند؛ در حالی‌که عون و مارونی‌ها اکنون سرنوشت خود را به نصرالله و ایران گره زده‌اند».
/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *