هاشمی رای روحانی را تضمین کرد!
به گزارش گروه فضای مجازی ، آیت الله هاشمی رفسنجانی گفتگویی با روزنامه اعتماد انجام داده است که بخش هایی از آن را از نظر می گذرانید:
*در ایران تعداد احزاب و آزادیها را در قانون اساسی داریم و خیلی از لوازمش
در قانون اساسی است كه چنین كار كنند. اما شكل درستی نگرفته است. اول انقلاب حزبی
مثل حزب جمهوری اسلامی به وجود آمد كه در یك دوره كوتاه در میدان بود و سپس بیرون
رفت. بعدها احزاب كوچك به وجود آمدند كه عدم ارایه برنامههای كاری اشكال كار
انتخابات است.
*معمولا تریبونهایی كه از فرهنگ حمایت و مواظبت میكنند، به بعضی از مسائل ظاهری و مشهود توجه میكنند و توجه به اخلاقیات مغفول مانده است.
*به نظرم نقص جامعه ما اخلاق است. از بالا تا پایین این مشكل است و بیشتر اختلاف عمدتا از اینجا در كارها شروع میشود كه باید جبران شوند. یعنی باید سیستم تحزب درستی ایجاد شود.
*یكسری نیازهایی هست كه اكثریت مردم به آن نیاز دارند و تا این زمان در دولت كار عمدهای روی آن انجام نشد كه یكی مساله اشتغال است. الان ما نیروهای خوب بیكار خیلی زیاد داریم.
*در باب تحریم ها ما اطمینان و سند داشتیم كه میخواهند ایران را به مرحلهای برسانند كه مثل عراق، نفت در برابر غذا باشد.
*از همان سال اول به دولت تاكید داشتم كه شما نقدینگی در كشور زیاد دارید و الان این نقدینگی در كارهای انگلی مصرف میشود. مثلا قاچاقچیها یا پولدارهای بزرگ پولها را میگیرند كه خرید و فروش و كارهای دیگر میكنند. باید نقدینگی كشور به كارخانهها و تولید برود. دو، سه سال وقت كشور تلف شد. از امسال شروع كردند. بانكها و كارخانهها را قانع كردند. راههای تضمین را كه بانكها مطمئن باشند كه پول مردم ضایع نمیشود، پیدا كردند و در حال فعال كردن كارشان هستند. باید از سال اول همین را شروع میكردند.
*ركود تورمی، خطرناكترین نوع ركود است. تعریف ركود تورمی فلاكت است. به نظرم الان راه درستی را در پیش دارند. منتها بعضیها را دیر شروع كردند و انتقاد من اینجاست
*نخستین كابینهمان را كه میخواستیم تشكیل بدهیم، با آیتالله خامنهای نشستیم و مشورت كردیم. وی تكتك توافق كردیم و به قلم ایشان نوشته شد و من هنوز آن كاغذ اسامی را دارم. كابینه دوم را كه میخواستیم تشكیل بدهیم، ایشان گفتند كه من به دو نفر رای نمیدهم، ولی مخالفت هم نمیكنم و شما با مسوولیت خودتان هر كسی را خواستید، انتخاب كنید.
*بودن رهبر در كنار رییسجمهور آن هم با این صمیمیت در تاریخ انقلاب ما هیچوقت نبوده و در زمانهای دور هم نبوده است.
*دولت من، از لحاظ رهبری و از لحاظ مجلس بهترین پشتیبان را داشت. علمای قم، حوزه و روحانیت حمایت میكردند.
*من امام جمعه بودم، همه ائمه جمعه دنبال صحبتهای من بودند. برادرم در صداوسیما بود و مشكلی با صداوسیما نداشتیم. اصلا تریبون مزاحم به آن معنا نداشتیم. افرادی كه سیاستهای ما را نمیپسندیدند، خیلی كم بودند، مخالفت میكردند و به گونهای برایشان سنگین شد كه در انتخابات بعدی مجلس هم یك دفعه حذف شدند.
*عربهای اطراف ما كه برای كمك به عراق با ما میجنگیدند، در اختیار من
درآمدند و رفاقت ما به گونهای بود كه هر چه از آنها میخواستیم، عمل میكردند. در
شمال كشورهای تازه مستقل شده همه وابسته به من بودند. من هم كمكشان میكردم و
آنها در هر جایی، به ایران رای میدادند. در مدیریتم اصلا مشكل نداشتم.
*الان مردم اطلاعات را تنها از صداوسیما نمیگیرند، از
هزار راه، اطلاعات به گوش مردم میرسد. الان مردم واقعیات را بهتر میفهمند و خیلی
زود میفهمند كه چه كسی حرف راست میزند. مثلا خود من كه این همه علیه من گفتند،
در انتخابات اخیر چه جوابی داد؟ از نتیجهاش در تهران چه فهمیدیم؟ مردم تهران قشر
روشنتری هستند.
*البته دوستان آقای رحانی به او گفتند كه پاسخ به حملات لفظی را یك
مقدار كم و كار را قویتر كن كه همین كار را میكنند.
*الان این بخشی كه به ذهن
منتقدین به اسم فرهنگ میآید، همین چیزهای عادی است كه فرهنگ واقعی اینها نیست. فرهنگ واقعی نهادینه كردن اخلاقیات برای یك
ملت هوشیار و در میدان و در صحنه و سالم سالم است كه كسی دروغگو نباشد، تهمت زن
نباشد، حق كسی را ضایع نكند و صداقت و رفاقت و امانت و خیلی چیزهای دیگر كه در
اخلاق هست، حفظ شود كه البته الان زیاد مطرح نمیشود.
*قصد من نامزدی برای مجلس خبرگان نبود. دانشگاه آزاد خیلی وقت مرا میگیرد. كارهای متفرقه مثل همین مصاحبهها و امثال اینها زیاد دارم. دیگر ظرفیت كارهای بیشتر از این را ندارم.
*الان حكامی كه در عربستان آمدند، خودشان را هم تحمل نمیكنند. خانواده حاكم را كه خانواده عبدالله بودند، تقریبا همه را كنار گذاشتند و خانواده دیگری سركار آمد. الان سلمان حاكم شده كه سنشان خیلی بالاست و خیلی نمیتواند اداره كند. بچههایش خیلی تند هستند كه كار دست پسرانش است و آنها كار میكنند.
*من هم در اینجا مسوولیتی ندارم كه بروم عربستان مشکل را حل کنم. آن موقع خودم مسوول بودم و میتوانستم كار بكنم. الان باید به من بگویند كه برو.
*در دوره احمدینژاد یك بار كه من برای زیارت میرفتم، شورای عالی امنیت به من گفت كه برو و مساله را حل كن. من با یك جلسه سه، چهار ساعت مساله را حل كردم.
*اختلافات ما سر عراق، سوریه، لبنان، افغانستان و یمن كه به تازگی اضافه شده، شروع شد. ما برای همه اینها یك كمیسیون تنظیم كردیم كه كمیسیون مشترك باشد و كارها را انجام بدهد. بعضی از اختلافات ما عقیدتی و مذهبی است كه وهابیها خیلی با ما فرق میكنند. قرار من و ملك عبدالله این شده بود كه یك كمیسیون مشترك علمایی داشته باشیم كه در اختلافات، آنها به هر نتیجهای رسیدند، همه متابعت كنند. یعنی به این آسانی در یك جلسه عمل شد. الان وضع آنگونه نیست. البته باز هم اگر بنا باشد كه كاری از من ساخته باشد، انجام میدهم.
*وضع منطقه دیگر تنها به ما بستگی ندارد. الان مسالهای است كه امریكا و روسیه در مقابل هم صف كشیدند و صحبت از جنگ جهانی میكنند. یعنی تا این حد جلو رفتند.
*كشور ایران به خاطر نیروهای ورزیدهای كه از سپاه، نیروهای امنیتی و اطلاعاتی دارد و مردم با همه مشكلاتی كه دارند وفادار و پاسدار انقلابند. ایران خیلی قوی است و میتوانیم خودمان را حفظ و در سایه امنیت كار كنیم.
*اگرچه ما هیچوقت فرقی بین دموكراتها و جمهوریخواهها نمیگذاشتیم و همهشان با ما به یك صورت رفتار میكردند، اما ترامپ یك موجود خطرناك است. خیلی خطرناك است و اصلا روی او نمیتوان هیچ حسابی باز كرد.
*اگر كلینتون باشد، سیاستهای دموكراتهاست
و همین وضع موجود ادامه پیدا میكند و ممكن است كمی تفاوت داشته باشد.
*من از گذشته خودم كاملا راضی
هستم. تفكرات خود را همان زمانها با مطالعه گرفتم و هنوز هم تفكرات جوانی را دارم
و هنوز هم تفكرات مذهبی و سیاسی من همانگونه است. فقط با تطور زمان، انسان چیزهایی
را باید عوض كند.
*من خیلی چیزها را میدانم، بالاخره من در شرایطی بودم كه باید افراد را میشناختم. البته از پیش از انقلاب و بعد از انقلاب میشناسم و رفتار و مسائلشان را میدانم. مسائل كشور را خیلی خوب میدانم و همه اینها را بلد هستم. البته مسائل گذشته عمدتا بر محور كارهای خودم یا مربوط به خودم است. چیزهایی را نوشتم كه روزی منتشر كنم. البته همین الان و در این زمان كه منتشر میكنم، مواظب هستم كه به آبرو و حیثیت افراد برخورد نكند و اگر ببینم كه برخورد میكند، از آنها میپرسیم و اگر راضی نباشند، حذف و اگر راضی باشند، چاپ میكنیم. ملاحظه میكنم و از خودمان هر چه نوشتم، پخش میكنم.