بهترین تصاویر اکشن سال ۲۰۱۶

جایزه اصلی این رقابت به لورنزو هولدر برای عکس زیبایش از فردی به نام سِناد گروسیک، که بر موتور بی ام دابلیو سوار است و از پلی در آلمان می گذرد، اختصاص پیدا کرد. دیگر عکسی که با اقبال فراوانی روبرو شد، عکسِ هیپنوتیزم کننده دنیل وُجتِک، از هواپیماهای جنگی بود و نیز عکس ویکتور سوخُرُوکُف از یک پاراگلایدر در حال پرواز بر فراز یک فانوس دریایی است که برف اطراف آن را پوشانیده است. شما هم می توانید با مشاهده این عکس ها و با سلیقه خودتان به بهترین آنها نمره دهید.

"من و سناد در هنگام صبح می خواستیم هر کدام به مسیر دیگری برویم که ناگهان با این صحنه دیدنی روبرو شدیم. تنها یک چیز کمی آزار دهنده بود و آن هم این بود که تنها انعکاس موتور نبود که بر روی دریاچه وجود داشت بلکه برگ های پاییزی که از درختان به پایین ریخته بودند نیز در آن جا وجود داشتند. آن وقت من تصمیم گرفتم که کمی با دست آنجا را تمیز کنم. سپس دوربین را در پایین ترین مکان ممکن قرار دادم تا بتوانم تصویری آینه گون از سطح آب بگیرم. تصویر این پل در داخل آب درست مانند یک دایره شده بود و نور هم خوبی و کافی بود. زمانی که سناد سوار موتورش بود، با دو یا سه بار امتحان کردن، توانستیم در نهایت این عکس را با کمک هم بگیریم.”

۲- فینالیست نوآوری و خلاقیت؛ تالین، استونی

"بعد از دیدن تصویری در یک کتابفروشی که در آن شبح عکاس از داخل یکی از چشم های موجود در عکس دیده می شد، تصمیم گرفتم که کار مشابهی را انجام دهم و از گربه خودم برای انجام این کار کمک گرفتم. اریک اُرگو و کریستو اویسمتس در مقابل چشمان گربه ام شروع به هنرنمایی کردند. چند نمونه بسیار خوب از این صحنه ها را شکار کردیم و برخی از آنها هم سیاه و سفید بودند اما به نظرم آمد که در چنین تصویری، رنگ می تواند بهتر عمل کند.”

۳- فینالیست در مقوله توالی؛  بوداپست مجارستان

"همیشه دوست داشتم که برای چنین مسابقه ای، عکاسی کنم تا اینکه در سال گذشته و در مجارستان چنین فرصتی برایم به وجود آمد. تصمیم گرفتم که از تغییر حرکت هواپیماها در آسمان در طول پرواز و توالی آن حرکات سریع، تصویری را خلق کنم. واقعا کنجکاو بودم که ببینم این ایماژ، چگونه می تواند ارتفاع و سرعت را به تصویر در آورد. من برای این کار از دوربین نیکون دی ۳ با لنز ۱٫۸ فوتی استفاده کردم و برای گرفتن عمق بهتری از تصویر در سرعت های مختلف، از لنز ۱۱ فوتی استفاده کردم تا بتوانم حرکت را در تصویر ساکن کنم.”

۴- فینالیست در مقوله خلق شاهکار؛ سنت پیترسبورگ روسیه 

"صبح یک روز مه آلود، تصمیم گرفتیم که در ارتفاع ۴۰ متری از فانوس دریایی در خلیج فنلاند و بر فراز آب های این خلیج، از یک چترباز در حال پرواز تصویربرداری کنیم. مهی که اطراف ما را احاطه کرده بود آنقدر غلیظ بود که ما تصور نمی کردیم که قادر به عکاسی در آن حجم مه باشیم. اما زمان چندانی نگذشت و ما توانستیم تصویری افقی از فانوس دریایی را ببینیم. در همان زمان چهار چتر باز از روی یک سکوی باز از داخل فانوس دریایی بیرون پریدند. تنها یکی از دوربین های متحرک خود را به پرواز در آوردم تا تصاویری را از آنها شکار کنم. این یکی از عکس هایی است که از آن لحظات گرفته شد و کیفیت بهتری نسبت به بقیه داشت که سِمِن لازارو را در پرواز زیبایش به تصویر در آورده است.”

۵- فینالیست در مقوله حرکت به بالا؛ کیتساشتاینهُورن اتریش 

"ایده به بالا فرستادن بالن ها در حینی که اسنوبرد سوارها مشغول انجام حرکات نمایشی خود هستند سبب شد که بادکنک هایی را از گاز هلیوم پر کنیم و همراه تعدادی از افراد در کنار اسنوبرد سوارها مستقر شویم. سپس در زمان های مناسب این بادکنک ها رها شده و از آن فضا تصویر برداری شد. این کار چندین بار تکرار گردید تا در این عکس، بالاخره آن زاویه و حالتی که مد نظرمان بود، بدست آمد.”

۶- فینالیست در مقوله خلق شاهکار؛ مورنویر موس، آلمان 

"داشتم در منطقه ای باتلاقی با منظره ای زیبا در اطراف مورنویر موس قدم می زدم که ناگهان برکه کوچکی با آب های درخشان دیدم که رنگ های منحصربفردی داشت. حالتی از چشمان یک پرنده را برایم تداعی می کرد و این زمانی بود که تصمیم گرفتم از آنجا عکاسی کنم. وقتی داشتم لنز دوربین را تنظیم می کردم، متوجه شدم که به جای دیدن برف در آن منطقه فقط چمن ها را در اطراف برکه می بینم. با مکس هورنِ اسنوبورد سوار صحبت هایی کرده بودم و تلفنی به من متوجه کرد که می خواهد بدون برف سواری کند. ما با کمک هم سه بار از سواری او عکس گرفتیم و تلاش کردیم قبل از خشک شدن چمن ها و سریع این کار را انجام دهیم. با آنکه عکس نهایی با آنچه من گمان می کردم تفاوت هایی داشت اما اینکه به جای برف، چمن ها در آن خودنمایی می کردند، تصویر ویژه ای به آن داده بود.”

۷- فینالیست در مقوله حرکت به بالا؛ ویل پَس، ایالات متحده آمریکا 

"همیشه این ایده در ذهنم بود که بتوانم از اسنوبرد سوارها و زمانی که اسنوبرد آنها برعکس و رو به زمین قرار می گیرد تصویربرداری کنم. تا اینکه با ساگ کُتشنبرگ صحبت کردم. برف زیاد و کافی به نظر نمی رسید و به سختی هم می توانستم اسنوبرد سوارم را ببینم تا بالاخره زمانی که آسمان گویی آخرین نشانه های حیات خود را به ما نشان می داد موفق شدیم در بهترین حالتی که ساگ قرار گرفت از او عکس بگیریم.”

۸- فینالیست در مقوله نوآوری و خلاقیت؛ از بروکلین نیویورک 

"بر این باور بودم که هیچ جایی نمی تواند همچون خیابان های نیویورک تصویری ورزشی را با هیجان پرواز یک موتورسوار بر فراز یک ماشین در داخل خیابان های پرتردد به وجود آورد. بعد به ذهنم رسید که اگر این ماشین یکی از تاکسی های شهر نیویورک باشد چطور؟ آنگاه به خودم گفتم چه کسی بهتر از دوست قدیمی ام آرون چیس می تواند باشد. او با رانندگی خود می تواند حس خوبی به این عکس بدهد. این طرح در حدود یک سال وقتم را گرفت و سپس در یک روز کامل با کمی هزینه کردن، کمک گرفتن از مردم و یک موتورسوار حرفه ای بعد از ۱۲ بار برداشت توانستم این تصویر را شکار کنم.”

۹- فینالیست در مقوله توالی؛ جارومر، جمهوری چک

"رد بول از من خواسته بود تا تصاویری از حرکت های متوالی را برایشان بگیرم. از آنجایی که مه فراوانی وجود داشت، تصویر نهایی بسیار دراماتیک از آب درآمد. خلبان هم در مسیر دود و مه حرکت می کرد و باعث می شد که بتوانم آن دودهایی را که از انتهای هواپیماها خارج می شد به خوبی ببینم. من برای این کار از دوربین نیکون دی ۵ استفاده کردم. در واقع من تمام تلاشم را کردم که نه تنها از فضای خارج از هواپیما بلکه کابین داخل آن را نیز در کادربندی عکسم قرار دهم و درست مانند این بود که این عکس از زاویه دید خلبان گرفته شده باشد.”

۱۰- فینالیست در مقوله زمین بازی؛ گرامچینز، استرالیا

"روی دیوار تایپَن در پارک ملی گرَمپین در استرالیا، موج هایی از سنگ ها و صخره های سرسخت وجود دارد که کوهنوردان و خصوصا صخره نوردان با استفاده از تجهیزات مخصوص بر روی این صخره های موج مانند، ماجراجویی می کنند. گمان می کنم که به مدت یک یا دو هفته و در فواصل گوناگون از این صحنه ها عکس هایی گرفتم. زمانی که ویز فینِرون به دنبال بهترین راه برای مسیر بعدی خود می گشت، من هم دوربینم را بیرون آوردم و کادر بندی را که مد نظرم بود تنظیم کردم و ویز را در موقعیتی همانند بالا رفتن از صخره در آن تصویر قرار دادم. در نیمه پایینی عکس هم مسیر های دیگری وجود داشتند. زمانی که این عکس را می گرفتم می دانستم در حال شکار کردن یکی از بی نظیرترین لحظات از آن صخره هستم.”

۱۱-  فینالیست در مقوله توالی؛ رتالاک، کانادا 

۱۲- فینالیست مقوله کلوس آپ؛ فَونتِنبلو، فرانسه 
"مصمم بودم که مهم ترین و اصلی ترین تجهیزات یک صخره نورد، یعنی دست ها و بازوهایش را به نمایش درآورم. بنابراین تمرکز اصلی تصویرم را بر روی دست ها و انگشتان گذاشتم. درواقع می خواستم که بینندگان، چیزی بیش از تنها یک عکس از صخره نوردی به نام راستام گِلمانُو را ببینند. در این عکس، این رنگ ها نیستند که اهمیت دارند، بلکه کنتراست آن است که ارزش عمیقی به تصویر داده است.”

۱۳- فینالیست مقوله انرژی؛ ریو دِ ژنیرو، برزیل 

"زمانی که با عده ای از موج سواران برزیلی همراه شده بودم، در نزدیکی هر صخره ای برگشت موج های آب را درست در زمانی که به صخره ها می رسیدند می دیدم که می توانست برای موج سواران مکان بسیار مناسبی باشد. زمانی که تصمیم به گرفتن یک برداشت از این صحنه را گرفتم واقعا متوجه رِنان، که در این عکس دیده می شود نشدم و فقط می خواستم که از آن لحظه عکسی را به ثبت برسانم. در واقع دو مفهوم می توانست برای حضور رِنان در آن وضعیت جالب وجود داشته باشد، یکی اینکه او در حال دادن یک سلام نظامی به قدرت و عظمت اقیانوس بود و دیگری اینکه می توانست یک مسخره بازی به شمار رود که در آن مردی خواهشی بی پایان برای کنترل طبیعت دارد.”

۱۴- فینالیست در خلق شاهکار؛ جزیره سیارگائو، فیلیپین

"فصل مناسبی برای گرفتن تصویر جزر و مد های آب های این منطقه نبود. با این حال این جزیره هنوز پر از آب هایی بود که می تواستند با برآمدگی هایشان موج های بلندی را بوجود آورد، یعنی آنچه که دیگران هم در انتظار دیدنش بودند. ناگهان یک موج بلند شکل گرفت و مانوئل مِلیندو بر آن سوار شد و من هم از این فرصت استفاده کردم و داخل آب شدم. زمانی که آن زیر بودم اصلا یادم رفته بود که باید عکس بگیرم. اما بعدها که بر روی کامپیوترم این عکس را می دیدم، متوجه شدم که شکار خوبی از آن لحظه کرده ام.”

۱۵- فینالیست مقوله موبایل؛ هاکوبا، ژاپن

"همین زمستان گذشته بود که با دوستانم به هاکوبا در ژاپن برای اسکی رفته بودم تا در کوه های بلند این منطقه تفریح کنم. روزی که این عکس گرفته شد، باد شدیدی می وزید اما هنوز مقدار کافی برف وجود داشت. بنابراین زمانی را صرف بالا رفتن از کوه کردیم و گروهی دیگری را دیدیم که در حال بالا رفتن از مسیر دیگری هستند. باد و ابرهای آن منطقه زیبایی خاصی به فضا داده بود بنابراین دوستم دوربینش را بیرون آورد و شروع به عکس گرفتن کرد. از خودم بدم آمد که دوربینم را با خودم نیاورده بودم. خوشبختانه گوشی تلفنم را به همراه داشتم و آن دقیقا زمانی بود که این عکس را ثبت کردم. سپس آن را در فتوشاپ اکسپرس و سیاه و سفید ویرایش کردم و ار نتیجه هم بی نهایت رضایت دارم.”