افتضاح دم رفتن

به نقل از ریشه،  آمریکایی ها سالهاست که سعی دارند خود را رئیس دنیا معرفی کنند! برای اثبات این موضوع و دیکته کردن قدرت پوشالی خود به کشور های دیگر، همواره به بهانه های مختلف تحریم هایی علیه ملت های مختلف وضع می کند و هرکسی که از دستوراتش پیروی نکند به این تحریم ها دچار خواهد شد.

یکی از بهانه های روتین یانکی ها برای محدود کردن دیگران، مسئله نقض حقوق بشر است. به عنوان مثال آنها بارها و بارها ایران را به همین بهانه و با مصدایقی مضحک، مورد تحریم های یکجانبه و بی منطق قرار داده اند در حالی که مواردی که آمریکا از ان بعنوان نقض حقوق بشر در ایران یاد میکند چیزی بیشتر از بهانه جویی به نظر نمی رسند.

صبح دیروز، آمریکا یکی از کشورها را از لیست تحریم خود خارج کرد، و آن کشوری نبود جز میانمار. موطن بوداها که 4 سال پیش کشتاری وسیع در کشور خود به راه انداختند و بسیاری از بی گناهان در برمه یا همان میانمار قتل عام شدند. سال 2012 بود که هزاران مسلمان در آتش کینه دولت میانمار سوختند و سازمان های جهانی مدافع حقوق بشر کاری جز ابراز نگاری های کسل کننده و نا تمام نکردند.

با سفر هیلاری کلینتون معاون وقت وزارت خارجه آمریکا به میانمار تیر خلاص اصلاحات غربی بر پیکر مسلمانان این کشور زده شد. محور اصلی سفر کلینتون به میانمار بهبود مناسبات آمریکا و میانمار اعلام گردید و وزیر خارجه آمریکا در دیدار با تین سین، رئیس جمهوری میانمار از دولت این کشور خواست به اصلاحات در این کشور ادامه بدهند تا ثابت کنند که با جامعه جهانی همراه هستند.

درست پس از این دیدار  تین سین در یک سخنرانی اعلام کرد: مسلمانان روهینگیا باید از کشور اخراج و به اردوگاه‌های پناهندگان سازمان ملل منتقل شوند.

دولت میانمار همچنین به صورت رسمی دستور داد که مسلمانان دیگر حق بنا کردن مساجد جدید یا ترمیم مساجد قدیمی را ندارند. همین مصوبه کافی بود تا افراطیون بودایی و هندی نزدیک به ۷۲ مسجد را ویران کنند.

پس از این سفر و مصوبه دولت میانمار، آتش اختلافات و درگیری‌ها زمانی شعله‌ور شد که ارتش میانمار 11 مسلمان این کشور را در ماه مه 2012 کشته و در حمله یک گروه از بودائیان به اتوبوس مسلمانان در ایالت راخین نیز 10 نفر کشته شدند. در طرف مقابل نیز یک بودائی نیز در پاسخ به این کشتارها به قتل رسید که رسانه‌ها برای تحریک بیشتر بودائی‌ها آن را تجاوز به یک دختر بودائی و قتل وی عنوان کردند.

به دنبال آغاز درگیری‌ها درغرب میانمار، بودایی‌ها با حمله به مناطق مسلمان نشین بیش از 2000 منزل مسکونی متعلق به مسلمانان را به آتش کشیدند و بیش از یک صد هزار نفر را آواره و بی خانمان کردند.
بوداييان نژادپرست که تحت تأثير آموزه‌هاي "دالايي‌لاما" قرار دارند، معتقدند که کسي که مسلمان شده باشد نژاد او ديگر ميانماري نيست و بايد کشته يا از اين کشور اخراج شود.

البته دالایی لامای به ظاهر صلح طلب، به مانند آنگ سان سوچی برنده جایزه صلح نوبل همواره ژست‌های خندان با جملات قصار بشردوستانه را چاشنی دیدارها و صحبت‌های خود می‌کنند، اما واقعیت این صلح‌طلبان بودائی نیز چیز دیگری است.

از میان دروغ‌های زیادی که در مورد دالایی لاما گفته می‌شود، مهمترین آنها ادعای صلح‌طلب بودن وی است. واقعیت این است که از اواسط دهه 1950 تا اواسط دهه 1970 یک جنبش مسلحانه تبتی وجود داشت که توسط سازمان سیا مورد حمایت قرار می‌گرفت.

ظلم به مسلمانان در ميانمار و در سايه سكوت مجامع بين‌المللي، نه‌تنها به كشتار زنان و كودكان مي انجامد بلكه نيروهاي امنتي و پليس ميانمار نيز به جاي حمايت و جلوگيري از گسترش خشونت، به زنان و دختران جوان ميانمار تجاوز هم مي‌كند؛ در گزارش 56 صفحه‌اي دیده‌بان حقوق بشر درباره درگیری‌های اخیر میانمار آمده است: «نیروهای امنیتی میانمار از مسلمانان مقابل بوداییان محافظت نکردند و در عوض یک کمپین خشونت‌آمیز علیه مسلمانان روهینگيا به راه انداختند، از سوي ديگر سربازان و نظاميان ميانمار به جاي حفاظت از زنان، بر روي آنها آتش گشوده و به آنها تجاوز مي‌كنند.» اما نتیجه این گزارش ها که بیشتر برای ساکت کردن افکار عمومی ارائه می گردد، چیزی جز ابراز نگرانی را نصیب مردم مظلوم میانمار نکرد. 

شاید کمتر کسی انتظار واکنش جدی از سوی غرب و سازمان های جهانی و به اصطلاح حامی حقوق بشر در مورد کشتار میانمار را داشت، زیرا دیگر بر همه واضح است که دست چه کسانی در نسل کشی و کشتار مسلمانان به خون آلوده است. غربی ها که همواره با ژست مدافع حقوق بشری، بسیاری از کشور های آزاد همچون کشور ما را تحت تحریم های ظالمانه خود قرار می دهند، در مورد میانمار و هولوکاست حقیقی رخ داده در آن سکوت کردند و نه تنها هیچ تحریمی و تهدید نصیب بوداییان نژادپرست نشد، بلکه با پرداخت مبالغ هنگفتی به حمایت روزافزون خود از آنها ادامه دادند و پس از فقط 4 سال از فاجعه مسلمان کشی در برمه، تحریم های دیگری که پیش از این وضع شده بود را لغو می کنند، زیرا دیگر برمه و دولتمردان آن نوچه های خوبی برای یانکی ها هستند و افسارشان در دست غرب است.