مشهدی: هویت فیلم کوتاه نباید شعار زده و تشریفاتی باشد
برگزیده سی و دومین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران معتقد است سینمای کوتاه ایران از نظر محتوایی می تواند با معیارهای جهانی همسو باشد، اما از نظر فنی و تکنیکی با معیارهای جهانی فاصله زیادی دارد.
به گزارش گروه فرهنگی به نقل از ستاد خبری جشنواره فیلم کوتاه تهران، مینا مشهدی که در سی و دومین دوره جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران با فیلم مستند «نو» عنوان بهترین فیلم بخش چشم انداز سرزمین ما را کسب کرده است درباره اهمیت این جشنواره گفت: به طور کلی جشنواره‌ها، خصوصا جشنوصاره‌های بین‌المللی فرصت خوبی برای آشنایی با فیلم‌های دیگر، رقابت، نقد کردن و نقد شدن است. جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران با سابقه ای طولانی همواره کانونی برای گرد هم آمدن فیلمسازان جوان از سراسر کشور بوده است.
مشهدی در پاسخ به اینکه این جشنواره تا چه اندازه توانسته است به رشد و ارتفای جریان فیلم کوتاه و معرفی آن به جهان کمک کند افزود: من سال‌هایی را به یاد می آورم که جوانان علاقه مند در سراسر کشور با گذراندن دوره‌های فیلمسازی انجمن سینمای جوانان ایران، اولین فیلم‌های خود را می ساختند و برای برگزاری جشنواره روزشماری می کردند و حتی از شهرهای مختلف با سختی خود را به محل برگزاری جشنواره و سالن های نمایش می رساندند تا فیلمشان دیده شود و بتوانند فیلم‌های دیگر را ببینند، بیاموزند و با فرصت‌های تازه آشنا شوند. البته باید توجه داشت که بسیاری از فیلمسازان برجسته امروز همان جوانان با استعداد و مشتاق آن روزها هستند که بعد از شرکت در چنین جشنواره هایی به دنیای حرفه‌ای وارد شده‌اند.
او درباره اینکه یک فیلم منتخب از نگاه داوران چه خصوصیاتی باید داشته باشد گفت: خلاقیت و نوآوری در پرداختن به سوژه، پژوهش دقیق، سوژه ارزشمند و رعایت استانداردهای فنی در تصویربرداری و تدوین از خصوصیات فیلم‌های منتخب است که داوران جشنواره آن را همیشه مورد نظر قرار می دهند.
کارگردان فیلم مستند «نو» در پاسخ به اینکه آیا سینمای کوتاه ایران تا کنون بر اساس فاکتورهای جهانی پیش رفته است گفت: به نظر من سینمای کوتاه ایران از نظر محتوایی می تواند با معیارهای جهانی همسو باشد، اما از نظر فنی و تکنیکی با معیارهای جهانی فاصله زیادی دارد چرا که رعایت استانداردهای فنی نیازمند صرف هزینه‌های مالی متناسب با پروژه است و متاسفانه سینمای کوتاه ایران در تامین مالی با کم توجهی مواجه است. آشنایی فیلمسازان با فاکتورهای جهانی با آموزش، تجربه دیدن و توجه به فیلم‌های مطرح حاصل می شود.
او در خصوص اینکه آیا ظرفیت تبادل سینمایی در فیلم کوتاه وجود دارد ادامه داد: نه تنها چنین تبادلی وجود ندارد، بلکه بحث در این پیرامون بیهوده به نظر می رسد زیرا ماهیت فیلم‌کوتاه و قالب‌های روایت در آن با سینمای گیشه یا سینمای رایج که فیلم بلند اطلاق می شود هیچ سنخیتی ندارد. اما به دلیل عدم مدیریت کلان سینمایی در ایران که به هیچ دوره و مدیریتی مرتبط نیست بلکه به سیاست‌ها و برنامه‌های کوتاه مدت و تشریفاتی بستگی دارد باعث شده تا فیلم کوتاه دروازه ورود به فیلم سینمایی شود. حال آنکه می توان به فیلم کوتاه هویتی مستقل داد؛ هویتی که امروز شعارزده و تشریفاتی است.
مشهدی در خصوص نبود امکان نمایش فیلم‌های کوتاه در رسانه ها و بخصوص تلویزیون گفت: برای بیشتر دیده شدن فیلم کوتاه نیاز به آگاهی بخشی، جذب مخاطب و فرهنگ سازی هستیم. البته باید توجه داشت وقتی مخاطب وجود داشته باشد راه برای دیده شدن و نمایش فیلم‌ها هم باز می شود. حال برای دیده شدن فیلم‌های کوتاه از رسانه‌ها و تلویزیون نیاز به برقراری ارتباط کارآمد تولید کنندگان فیلم کوتاه با تلویزیون است؛ ارتباطی که می تواند به رونق و افزایش کمی و کیفی فیلم کوتاه یاری برساند.
سی و سومین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران 18 تا 24 آبان به دبیری فرید فرخنده کیش برگزار می شود.
مشهدی در پاسخ به اینکه این جشنواره تا چه اندازه توانسته است به رشد و ارتفای جریان فیلم کوتاه و معرفی آن به جهان کمک کند افزود: من سال‌هایی را به یاد می آورم که جوانان علاقه مند در سراسر کشور با گذراندن دوره‌های فیلمسازی انجمن سینمای جوانان ایران، اولین فیلم‌های خود را می ساختند و برای برگزاری جشنواره روزشماری می کردند و حتی از شهرهای مختلف با سختی خود را به محل برگزاری جشنواره و سالن های نمایش می رساندند تا فیلمشان دیده شود و بتوانند فیلم‌های دیگر را ببینند، بیاموزند و با فرصت‌های تازه آشنا شوند. البته باید توجه داشت که بسیاری از فیلمسازان برجسته امروز همان جوانان با استعداد و مشتاق آن روزها هستند که بعد از شرکت در چنین جشنواره هایی به دنیای حرفه‌ای وارد شده‌اند.
او درباره اینکه یک فیلم منتخب از نگاه داوران چه خصوصیاتی باید داشته باشد گفت: خلاقیت و نوآوری در پرداختن به سوژه، پژوهش دقیق، سوژه ارزشمند و رعایت استانداردهای فنی در تصویربرداری و تدوین از خصوصیات فیلم‌های منتخب است که داوران جشنواره آن را همیشه مورد نظر قرار می دهند.
کارگردان فیلم مستند «نو» در پاسخ به اینکه آیا سینمای کوتاه ایران تا کنون بر اساس فاکتورهای جهانی پیش رفته است گفت: به نظر من سینمای کوتاه ایران از نظر محتوایی می تواند با معیارهای جهانی همسو باشد، اما از نظر فنی و تکنیکی با معیارهای جهانی فاصله زیادی دارد چرا که رعایت استانداردهای فنی نیازمند صرف هزینه‌های مالی متناسب با پروژه است و متاسفانه سینمای کوتاه ایران در تامین مالی با کم توجهی مواجه است. آشنایی فیلمسازان با فاکتورهای جهانی با آموزش، تجربه دیدن و توجه به فیلم‌های مطرح حاصل می شود.
او در خصوص اینکه آیا ظرفیت تبادل سینمایی در فیلم کوتاه وجود دارد ادامه داد: نه تنها چنین تبادلی وجود ندارد، بلکه بحث در این پیرامون بیهوده به نظر می رسد زیرا ماهیت فیلم‌کوتاه و قالب‌های روایت در آن با سینمای گیشه یا سینمای رایج که فیلم بلند اطلاق می شود هیچ سنخیتی ندارد. اما به دلیل عدم مدیریت کلان سینمایی در ایران که به هیچ دوره و مدیریتی مرتبط نیست بلکه به سیاست‌ها و برنامه‌های کوتاه مدت و تشریفاتی بستگی دارد باعث شده تا فیلم کوتاه دروازه ورود به فیلم سینمایی شود. حال آنکه می توان به فیلم کوتاه هویتی مستقل داد؛ هویتی که امروز شعارزده و تشریفاتی است.
مشهدی در خصوص نبود امکان نمایش فیلم‌های کوتاه در رسانه ها و بخصوص تلویزیون گفت: برای بیشتر دیده شدن فیلم کوتاه نیاز به آگاهی بخشی، جذب مخاطب و فرهنگ سازی هستیم. البته باید توجه داشت وقتی مخاطب وجود داشته باشد راه برای دیده شدن و نمایش فیلم‌ها هم باز می شود. حال برای دیده شدن فیلم‌های کوتاه از رسانه‌ها و تلویزیون نیاز به برقراری ارتباط کارآمد تولید کنندگان فیلم کوتاه با تلویزیون است؛ ارتباطی که می تواند به رونق و افزایش کمی و کیفی فیلم کوتاه یاری برساند.
سی و سومین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران 18 تا 24 آبان به دبیری فرید فرخنده کیش برگزار می شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *