زمستان سرد و گرسنگی در انتظار "مهاجران" بازگشته از پاکستان
گاردین در گزارشی نوشت: اگر کمکهای فوری به مهاجران بازگشته از پاکستان نرسد، با یک فاجعه انسانی روبرو خواهیم بود.
سازمان ملل متحد هشدار داد که افغانستان با یک زمستان سخت همراه با گرسنگی و مرگ میر در مرزهای شرقی خود به ویژه در میان زنان و کودکان پناهجوی افغانستانی که از پاکستان اخراج شده روبرو خواهد بود.
آنجلینی روداکوبانا معاون سازمان غذایی جهان در افغانستان با اشاره به شروع فصل سرما در این کشور هشدار داد اگر کمکهای فوری به نیم میلیون پناهجوی افغانستان که از پاکستان اخراج شدهاند، صورت نگیرد این کشور با یک فاجعه انسانی روبرو خواهد بود.
بیشتر افغانستانیها که در دوران حکومت کمونیستی و هجوم مجدد اتحاد جماهیر شوروی در اواخر 1970 میلادی به پاکستان فرار کرده بودند، از اواسط ماه جولای سال جاری میلادی شروع به بازگشت به کشورشان کردند.
این پناهجویان افغان میگویند که در بحبوحه تنشهای تازهای بین دولتهای دو کشور، دیگر آزار و اذیت پلیس پاکستان برای آنها قابل تحمل نبوده است.
آنجلینی روداکوبانا معاون سازمان غذایی جهان در افغانستان تصریح کرد که این سازمان به کمک فوری مالی به ارزش 66 میلیون دلاری نیاز دارد تا این اداره را قادر سازد که با استفاده از زمان یک ماهه زمینه کمک رسانی را با موفقیت پیش از شروع فصل زمستان و آغاز دمای سرد و برف به مناطق کوهستانی هم مرز با پاکستان برساند. به گفته وی این کمک های فوری زمانی میسر خواهد شد که این سازمان کمک مالی فوری را به دست آورد.
روداکوبانا گفت اگر کمک کنندگان بین المللی گام های عملی را در این راستا برندارند، باید منتظر یک بحران انسانی در مناطق مرزی پاکستان و افغانستان بود. وی هشدار داد اگر ما همین حالا اقدام نکنیم شاهد یک فاجعه انسانی خواهیم بود.
معاون سازمان غذایی جهان در افغانستان این سخنان را پیش از نشست بروکسل در بلژیک جایی که کشورهای کمک کننده گرد هم جمع شده تا حمایتهای مالی و تعهد دراز مدتشان را از افغانستان اعلام نمایند، اظهار نمود.
از سویی هم دولت وحدتملی به رهبری اشرف غنی در تلاش است تا در این نشست خودش را ثابت کند که اصلاحات معنیداری را در سطوح مختلف انجام داده است.
بازگشت سرسام آور پناهجویان افغانستانی از پاکستان نهادهای کمک رسانی را با مشکل مواجه کرده است و این نهاد را که در حال حاضر از کمبود منابع مالی رنج میبرند را تحت فشار قرار داده است.
سازمان غذایی جهان تخمین زده که 600 هزار پناهجوی دیگر افغانستانی تا اواخر سال جاری میلادی به کشورشان بازخواهند گشت.
این مقام سازمان غذایی جهان گفت حتی بدون تقاضاهای بیشتر، این سازمان غذایی با کمبود منابع مالی به ارزش 55 میلیون دلار برای برنامه عملیاتی شش ماه آیندهاش که هدف آن رسیدگی به 3.2 میلیون نفر آسیب پذیر در افغانستان است مواجه است.
سازمان غذایی جهان در نظر دارد که برنامه درخواست کمک اضطراری به ارزش 66 میلیون دلار اضافی را در هفتههای آینده مطرح سازد تا بازگشتههای تازه وارد را کمک و حمایت نماید.
توجه جامعه بینالمللی پس از خروج اکثر نیروهای غربی از افغانستان که یک ونیم دهه پیش برای مبارزه با طالبان در این کشور اعزام شده بودند کمرنگ شده است، این وضعیت روند جابجایی افغانستانیها را افزایش داده تعدادی کشور را ترک میکنند و تعدادی در حال بازگشتاند و شماری هم از خانههایشان فرار کرده و دست به مهاجرت میزنند.
سازمان غذایی جهان تاکید کرد که بسیاری از عودت کنندگان فعلی و پناهندگان افغانستان بدون مدارک هستند و هرگز برای آنها اوراق شناسایی رسمی صادر نشده است و این وضعیت آنها را بیشتر آسیب پذیرساخته و از سوی مقامات پاکستانی مورد آزار و اذیت قرار میگیرند.
گاردین در ادامه نوشت: بر اساس ارزیابیهای سازمان غذایی جهان درشش ماه نخست سال جاری میلادی روزانه بین 60 تا 90 پناهجوی افغانستانی که بدون مدارک بوده به کشورشان بازگشتهاند و این رقم در اواخر ماه اگوست به 2400 نفر و در ماه سپتامبر به 7000 نفر رسیده است.
سازمان غذایی جهان تخمین زده است که حدود 400 پناهجوی افغانستانی بدون مدارک و حدود 200 افغانستانی با مدارک تا اخر سال جاری میلادی به کشورشان بازخواهند گشت. سازمان غذایی جهان گفته است که علاوه بر این حملات تهاجمی شورشیان در نزدیکی شهرستانها باعث افزایش چشمگیری در تعداد از افغانستانی های شده که مجبور به ترک خانههای خود شدهاند.
سازمان غذایی جهان انتظار دارد که تا پایان سال جاری میلادی تعداد آوارگان داخلی جدید به 400 نفر برسد و این روند یک رقم بسیار بیشنر از آنچه قبلا پیشبینی میشد را تشکیل خواهند داد. در همین حال، افغانستانیهای که از جان خود می گذرند به طور فزاینده ای آینده شان را به مهاجرت های خطرناک در سراسر مدیترانه میسپارند.
در حالیکه آن تعداد از افغانستانیها که شانس خود را با قاچاقچیان آزمایش میکنند و دست به مهاجرتهای خطرناکی میزنند از چشم انداز نبود شغل و خشونتهای تمام نشدنی در کشورشان رنج میبرند، اما مهاجران بازگشته از پاکستان گرفتاری خود را از عینک جغرافیای سیاسی میبینند و آنها اعتقاد دارند که اینها در یک نوع چانهزنی انسانی در دشمنی میان اسلام آباد و کابل قرار گرفتهاند.
با نزدیک شدن روابط کابل و دهلینو و درگیری نظامی بین نیروهای امنیتی افغانستانی و نظامیان پاکستانی درماه ژوئن سال جاری میلادی در گذرگاه مرزی تورخم، پاکستان به این پناهجویان به دید حقارت مینگرد، این حادثه سبب شده که پاکستان محدودیتهای بیشتری علیه پناهجویان افغانستانی در این کشور وضع کند، کشوری که پیش از وقوع چنین حوادثی به این مهاجران اجازه ورود آزادانه به این پاکستان را میداد.
این مقام سازمان غذایی جهان گفت که اکثر این افغانستانیها در ولایت ننگرهار که هم مرز با پاکستان است تجمع کرده و اندکی از این پناهجویان راهی کابل شدهاند.
در چادرهای مرکز پذیرش پناهجویان درحومه پایتخت کابل، هفته گذشته فامیلهای افراد بازگشته به تدریج در این محل رسیدند. بسیاری از این عودتکنندگان نسل های دوم و یا سوم مهاجرانیاند که افغانستان از هر لحاظ برای آنها بیگانه به شمار میرود.
در حالیکه خانمها برای آزمایشهای بهداشتی در انتظارند، مردهای این خانوادهها می گویند که پس از حادثه تورخم آنان هرروز از سوی پلیس پاکستان مورد آزار اذیت قرار میگرفتند و در اکثر مواقع آنها به پلیس پاکستان رشوه میدادند و ادامه این روند آنها را مجبور به ترک پاکستان کرد. به گفته این مردان هر کسی به پلیس پاکستان پول رشوه پرداخت نمیکرد برای مدت طولانی در زندانهای این کشور نگهداری میشد.
بادام گل یک کارگر عادی که 30 سال قبل افغانستان را به مقصد پاکستان ترک کرده و به تازگی همراه با ده فامیل دوباره به افغانستان بازگشته، میگوید پلیس پاکستان افغانستانیها را کتک میزدند و مثل حیوان برخورد میکردند. بنابراین ما چنین توهینهایی را تحمل نکرده و این کشور را ترک کردیم.
کابل چنین فشارها بر پناهجویان افغانستانی در پاکستان را رد می کند اما مقامهای پاکستانی بارها گفتهاند که این کشور میخواهد یک راه حل دائمی برای بازگشت پناهجویان افغانستانی به کشورشان پیدا نماید و میخواهد که حدود 2.5 میلیون افغانستانی به گونه تدریج و با خیال راحت به کشورشان بازگردند.
اما بازگشتکنندگان افغانستانی میگویند که آنان شاهد رشد احساسات ضدپناهندگان در موسسات نظامی و سیاسی پاکستان بوده است.
به گفته این مهاجران افغانستانی ادامه این وضعیت چارهای به جز بازگشت به کشورشان را نگذاشته بود.
/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *