کشتار کودکان در روستای قانا به دستور شیمون پرز با بمبهای آمریکایی
در روز 18 آوریل 1996 در هفتمین روز از تجاوز آشکار ارتش رژیم صهیونیستی به روستاهای جنوب لبنان، فاجعهآمیزترین جنایت صهیونیستها با دستور شیمون پرز در روستای قانا به وقوع پیوست.
گروه سیاسی : شیمون پرز رئیس جمهور سابق رژیم صهیونیستی دیروز در سن 93 سالگی مُرد؛ وی همانند سایر مقامات رژیم منحوس تلآویو، دستانش تا مفرق به خون انسانهای بیگناه آلوده است. یکی از جنایتهای فراموش ناشدنی پرز کشتار قانا است. جنایتی که در تاریخ 18 آوریل 1996 به وقوع پیوست و در آن 159 شهر و روستا در جنوب لبنان و در بقاع غربی هدف جنگندههای صهیونیستی قرار گرفتند.
مقامات و رسانههای صهیونیستی هدف این کشتار را تأمین امنیت شهرکهای شمالی صهیونیستنشین و خلع سلاح حزب الله لبنان اعلام کرده بودند اما بعدها مشخص شد که با توجه به نزدیکی به ایام انتخابات رژیم صهیونیستی، پرز قصد داشت از رقبای خود زهر چشم بگیرد و به رای دهندگان صهیونیستی ثابت کند که از همه سفاک تر و خون ریزتر است.
ارتش رژیم صهیونیستی به دستور شیمون پرز از روز 11 آوریل 1996 تا بیست و هفتم همان ماه، با نقض توافق آتشبس منعقد شده در جولای 1993، بیش از 32 هزار گلوله توپ جنگی به روستاهای جنوب لبنان و بقاع غربی شلیک کرد.
در روز 18 آوریل 1996 در هفتمین روز تجاوز آشکار ارتش رژیم صهیونیستی به روستاهای جنوب لبنان، فاجعه آمیزترین جنایت صهیونیستها با دستور شیمون پرز در روستای قانا به وقوع پیوست.
در ساعت 2 بعد از ظهر روز پنجشنبه 18 آوریل 1996 ، مرکز نیروهای فیجیایی وابسته به نیروهای سازمان ملل متحد در جنوب لبنان ، در روستای قانا شاهد حضور دهها خانوادهای بود که جهت در امان ماندن از بمباران و گلوله باران رژیم صهیونیستی به آنجا پناه آورده بودند . در ساعت دو و پنج دقیقه یک گلوله توپ نزدیک انبار افتاد... سپس گلوله دوم نیز سقوط کرد.
در این هنگام آوارگان قصد خروج از انبارها را داشتند که گلوله سوم به انبار اول اصابت کرد و ازآنجا کشتار و قتل عام آغاز شد . ساعت در این لحظه ، دو و ده دقیقه بعد از ظهر بود و گلوله های توپ به سوی نیروهای فیجی و مشخصا بر روی انبارهایی که دهها آواره در آنجا پناه گرفته بودند سقوط کرد . منبع شلیک این گلوله ها مواضع نیروهای اشغالگر صهیونیستی در جبل حمیدورشاف بود . در این هنگام یک هواپیمای شناسایی رژیم صهیونیستی توپخانه را برای شلیک به سوی هدفهای غیر نظامی هدایت می کرد.
بعد از قطع گلوله باران ، سطح کشتار و قتل عام مشخص شد؛ بیش از صد کشته که اعضا و جسدهای آنها با یکدیگر مخلوط شده بودند . همین تعداد نیز زخمی شده بودند . برای مدتی آتش از این انبار که قبلا یک رستوران برای نیروهای بین المللی بود ، به هوا زبانه می کشید . برای کامل کردن قتل عام ، نیروهای رژیم صهیونیستی به شلیک موشکهای خود که نزدیک ویرانهها ، اجساد و در اطراف منطقه منفجر می شد ادامه دادند که این امر از فعالیت آمبولانسها ، جلوگیری می کرد.
روزنامه انگلیسی ایندیپندنت در 19 آوریل ، طی گزارشی نوشت: 5 گلوله از گلوله هایی که به سوی روستای قانا شلیک شده بود از توپ " هاوتزرام - 109 " بوده است که این توپ خود کششی و ساخت آمریکا است.
در این گزارش آمده بود: این گلولهها که تقریبا 50 کیلوگرم وزن دارند . هنگامی که منفجر می شوند می توانند از 100 متری افرادی را به قتل برسانند.
در فاجعه قانا حدود 800 غیرنظامی که اکثر آنها زنان و کودکان بودند، توسط ارتش رژیم صهیونیستی کشته و زخمی شدند؛ بمباران قانا به یک رسوایی بزرگ برای رژیم صهیونیستی و نخست وزیر وقت آن شیمون پرز، تبدیل شد.
بعد از کشتار قانا ، پطروس غالی دبیرکل وقت سازمان ملل متحد مشاور نظامی خود ژنرال فرانکلین فان کابن را مأمور کرد که در مورد این کشتار تحقیق کند و گزارشی در این زمینه برای ارائه به شورایامنیت تهیه کند . فان کابن بعد از دیدار از لبنان و اسرائیل و بررسی محل وقوع کشتار قانا و شنیدن سخنان شهود ، گزارشی تهیه کرد و به دبیرکل ارائه داد و وی نیز به نوبه خود این گزارش را به شورای امنیت تقدیم کرد.
گزارش سازمان ملل متحد بر مسئولیت دولت شیمون پرز و ارتش او در این کشتار عمدی ، تأکید کرد . به رغم فشارهای آمریکا و اسرائیل ، بر پطرس غالی ، دبیرکل وقت سازمان ملل برای پنهان نگاه داشتن مضمون این گزارش ، دکتر غالی ، از برخی ابعاد آن پرده برداشت . گفته می شود که این مسأله ، یکی از عواملی بود که باعث شد واشنگتن به محرومیت او از انتخاب مجدد به دبیر کلی ، اصرار داشته باشد.
در سال 1997 ، مجمع عمومی سازمان ملل متحد ، طی قطعنامه ای رژیم صهیونیستی را ملزم کرد تا غرامت های قربانیان کشتار قانا را بپردازد که تل آویو ، با آن مخالفت کرد.
مقامات و رسانههای صهیونیستی هدف این کشتار را تأمین امنیت شهرکهای شمالی صهیونیستنشین و خلع سلاح حزب الله لبنان اعلام کرده بودند اما بعدها مشخص شد که با توجه به نزدیکی به ایام انتخابات رژیم صهیونیستی، پرز قصد داشت از رقبای خود زهر چشم بگیرد و به رای دهندگان صهیونیستی ثابت کند که از همه سفاک تر و خون ریزتر است.
ارتش رژیم صهیونیستی به دستور شیمون پرز از روز 11 آوریل 1996 تا بیست و هفتم همان ماه، با نقض توافق آتشبس منعقد شده در جولای 1993، بیش از 32 هزار گلوله توپ جنگی به روستاهای جنوب لبنان و بقاع غربی شلیک کرد.
در روز 18 آوریل 1996 در هفتمین روز تجاوز آشکار ارتش رژیم صهیونیستی به روستاهای جنوب لبنان، فاجعه آمیزترین جنایت صهیونیستها با دستور شیمون پرز در روستای قانا به وقوع پیوست.
در ساعت 2 بعد از ظهر روز پنجشنبه 18 آوریل 1996 ، مرکز نیروهای فیجیایی وابسته به نیروهای سازمان ملل متحد در جنوب لبنان ، در روستای قانا شاهد حضور دهها خانوادهای بود که جهت در امان ماندن از بمباران و گلوله باران رژیم صهیونیستی به آنجا پناه آورده بودند . در ساعت دو و پنج دقیقه یک گلوله توپ نزدیک انبار افتاد... سپس گلوله دوم نیز سقوط کرد.
در این هنگام آوارگان قصد خروج از انبارها را داشتند که گلوله سوم به انبار اول اصابت کرد و ازآنجا کشتار و قتل عام آغاز شد . ساعت در این لحظه ، دو و ده دقیقه بعد از ظهر بود و گلوله های توپ به سوی نیروهای فیجی و مشخصا بر روی انبارهایی که دهها آواره در آنجا پناه گرفته بودند سقوط کرد . منبع شلیک این گلوله ها مواضع نیروهای اشغالگر صهیونیستی در جبل حمیدورشاف بود . در این هنگام یک هواپیمای شناسایی رژیم صهیونیستی توپخانه را برای شلیک به سوی هدفهای غیر نظامی هدایت می کرد.
بعد از قطع گلوله باران ، سطح کشتار و قتل عام مشخص شد؛ بیش از صد کشته که اعضا و جسدهای آنها با یکدیگر مخلوط شده بودند . همین تعداد نیز زخمی شده بودند . برای مدتی آتش از این انبار که قبلا یک رستوران برای نیروهای بین المللی بود ، به هوا زبانه می کشید . برای کامل کردن قتل عام ، نیروهای رژیم صهیونیستی به شلیک موشکهای خود که نزدیک ویرانهها ، اجساد و در اطراف منطقه منفجر می شد ادامه دادند که این امر از فعالیت آمبولانسها ، جلوگیری می کرد.
روزنامه انگلیسی ایندیپندنت در 19 آوریل ، طی گزارشی نوشت: 5 گلوله از گلوله هایی که به سوی روستای قانا شلیک شده بود از توپ " هاوتزرام - 109 " بوده است که این توپ خود کششی و ساخت آمریکا است.
در این گزارش آمده بود: این گلولهها که تقریبا 50 کیلوگرم وزن دارند . هنگامی که منفجر می شوند می توانند از 100 متری افرادی را به قتل برسانند.
در فاجعه قانا حدود 800 غیرنظامی که اکثر آنها زنان و کودکان بودند، توسط ارتش رژیم صهیونیستی کشته و زخمی شدند؛ بمباران قانا به یک رسوایی بزرگ برای رژیم صهیونیستی و نخست وزیر وقت آن شیمون پرز، تبدیل شد.
بعد از کشتار قانا ، پطروس غالی دبیرکل وقت سازمان ملل متحد مشاور نظامی خود ژنرال فرانکلین فان کابن را مأمور کرد که در مورد این کشتار تحقیق کند و گزارشی در این زمینه برای ارائه به شورایامنیت تهیه کند . فان کابن بعد از دیدار از لبنان و اسرائیل و بررسی محل وقوع کشتار قانا و شنیدن سخنان شهود ، گزارشی تهیه کرد و به دبیرکل ارائه داد و وی نیز به نوبه خود این گزارش را به شورای امنیت تقدیم کرد.
گزارش سازمان ملل متحد بر مسئولیت دولت شیمون پرز و ارتش او در این کشتار عمدی ، تأکید کرد . به رغم فشارهای آمریکا و اسرائیل ، بر پطرس غالی ، دبیرکل وقت سازمان ملل برای پنهان نگاه داشتن مضمون این گزارش ، دکتر غالی ، از برخی ابعاد آن پرده برداشت . گفته می شود که این مسأله ، یکی از عواملی بود که باعث شد واشنگتن به محرومیت او از انتخاب مجدد به دبیر کلی ، اصرار داشته باشد.
در سال 1997 ، مجمع عمومی سازمان ملل متحد ، طی قطعنامه ای رژیم صهیونیستی را ملزم کرد تا غرامت های قربانیان کشتار قانا را بپردازد که تل آویو ، با آن مخالفت کرد.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *