مادرها هم به مهدکودک می روند!+عکس

به گزارش گروه فضای مجازی ، «فرزند زمانه خود باشید»این حدیث از امام علی (ع) را شاید بشود کلید همه راه و روش های تربیتی دانست. آن هم در روزهایی که به لطف پیشرفت برق آسای تکنولوژی  در عصر جدید و دو تا یکی کردن پله های مدرنیته در کشورهای در حال توسعه، «دغدغه تربیت فرزندان»حالا یکی از اصلی ترین گره های فکری پدر و مادرهای نسل حاضر به حساب می آید به قدری که دیگر نه می شود مثل پدر و مادرهای قدیمی بچه ها را با روش سنتی در خانه و با  رویکردهای خاص خانوادگی بزرگ کرد و نه می شود بچه ها را بدون در نظر گرفتن اصول تربیتی و خانوادگی به دنیای مدرن سپرد و به کار خود ادامه داد.

«میر حامد تقدیری» طلبه جوانی است که در حال حاضر مدیر موسسه «آسمان انتظار»است و یک مبلغ بین المللی است او در حال حاضر با مدرک دکتری تشیع  بخشی از مجتمع مسکونی ای که خود در آن زندگی می کند را به راه اندازی مهد کودکی اختصاص داده است که طبق گفته خودش با مهدکودک های معمولی ای که در تصور ذهنی ما جا خوش کرده اند فرق دارد.

«میر حامد تقدیری»می گوید که  همیشه حوزه آموزش و تربیت کودک و نوجوان برایش یک دغدغه مهم محسوب می شده است او می گوید که بعد از سفرهای تبلیغی ای که به کشورهای غربی وپیشرفته داشته است با دیدن تلاش و توجه قابل توجه این کشورها در راه اندازی مهدکودک های متفاوت و ایجاد فرهنگ برای بچه ها به فکر فراهم کردن چنین زمینه ای برای کودکان خودمان افتاده است. 

بچه هایی که طبعیتا و غالبا با هویت یک «ایرانی مسلمان»شناخته می شوند. برای آقای تقدیری همه چیز از این دو سوال کوتاه شروع شد که «حالا که خانواده ها به هر دلیلی به مهد کودک ها روی آورده اند باید چه کرد؟ حرف اسلام در این زمینه چیست؟»سوالاتی که حالا ماحصلش شده مهدکودکی در قم با ۲۰ نفر ظرفیت و ماهی ۲۵تا۳۰هزار تومان شهریه که با کمک خود مادران و عوامل مهد این روزها اداره می شود.

یکی از نکته هایی که در سفرهای تبلیغی«میر حامد تقدیری» همیشه مد نظرش بوده است این است که در کشورهایی مثل کشورهای غربی بچه ها با رفتن به مهد کودک و بعدها مدرسه با اتمام دوران تحصیلشان   بیشتر از اینکه تربیت شده خانواده باشند تربیت شده نظام غرب هستند. در حالی که با وارد شدن این فرهنگ به کشور ما رفته رفته می توان احساس کرد این موضوع در بعضی از بخش ها نه تنها با فرهنگ ما هم خوانی ندارد که حتی در تضاد نیز هست چون طبق گفته های آقای تقدیری تا پیش از سن ۷سالگی است که هویت شخصیتی، تربیتی و جنسی کودکان نیز شکل می گیرد.

«ما عموما با سه نوع مهد کودک رو به رو هستیم یکی مهد کودک از صبح تا ظهر که دقیقا موازی است با کار کردن پدر و مادرها که پدر و مادرها می توانند بعد از زمان کاری اوقاتشان را با بچه ها بگذرانند.اما در کنار این دسته، مهد کودک دیگری هم هست که خانواده به صورت تمام وقت از صبح تا شب بچه ها را به آن می سپارند چون بعضی از پدر و مادرها  حتی بعد از کار هم تصمیمشان را بر این می گیرند که به استراحت بپردازند تا اینکه به کار مشغول باشند. نوع سومی هم هست که به آن مهدکودک های تجاری می گویند  و مختص زمان هایی است که خانواده ها مشغول خرید در مکان های تجاری می شوند.

آیت الله جوادی آملی درباره شکل گیری همین مهد کودک ها صحبت جالبی دارند که معتقدند از وقتی مهدکودک ها در جامعه پیدا شدند به دنبالش خانه سالمندان هم شکل گرفتند به طوری که بیشتر خانواده ها فکر می کنند که ما خوب کار می کنیم و پول در می آوریم تا بچه هایمان را در یک مهد کودک خوب بگذاریم خب وقتی کودک با این نگرش تربیتی رشد می کند او هم در زمان بزرگسالی خوب کار می کند تا پدر ومادرش را در یک مهد کودک بسپارد»

تا جایی که آقای تقدیری در راستای همین موضوع از خاطراتش در سفر به کشورهای اروپایی تعریف می کند«به خاطر می آورم که در یکی از همین کشورهای اروپایی بودیم که خانم مسنی بار و وسیله های زیادی داشت. به سراغش رفتیم و کمکش کردیم و وسایلش را تا دم خانه اش بردیم تا اینکه از ما سوال کرد که چرا اصرار داریم تا کمکش کنیم و ما برایش توضیح دادیم که ما دینی داریم که در آن به ما توصیه شده که در هنگام نیاز به افراد سالمند کمک کنیم به محض اینکه این موضوع را شنید به ساختمان رو به روی منزلش اشاره کرد و گفت که پسرش سالهاست که در همسایگی او زندگی می کند اما مدت های طولانی است که حتی یک ملاقات ساده از مادرش را هم از او دریغ کرده است و این دقیقا همان ساختار فردگرایی در تربیت فرزندان است که در غرب در حال پیاده شدن است.»

مدیر مهدکودک «حسنات» می گوید در حالا حاضر چیزی قریب به یک سال است که از راه اندازی این مهد کودک گذشته است او معتقد است که این مهد کودک یک تفاوت بزرگ با مهد کودک های دیگر دارد تا جایی که بر این باور است که شاید مهد کودک اسم مناسبی برای این محل  نباشد به گونه ای که از حرف های او می شود این برداشت را کرد که برعکس تصور ذهنی ما این بار این مهد کودک نه برای مادرهای شاغل که اتفاقا مختص مادرهای خانه دار طراحی شده است. 

در«حسنات»بر خلاف روال عادی سایر مهدکودک های معمولی، پدر و مادر بچه را به مهد نمی سپارند و بروند. « ما در اینجا بچه داری نمی کنیم و خود مادر هم باید در محل حضور داشته باشد یعنی ما در کنار بازی و آموزش های مختلفی که برای بچه ها ترتیب می دهیم برای مادر ها نیز کلاس هایی در نظر می گیریم تا  آنها نیز با روش های تربیتی دینی که به روز هم هستند آشنا شوند به گونه ای که ما کلاس هایی که در اینجا برای مادر ها یا برای بچه ها ترتیب می دهیم با حضور کارشناس های مختلف در حوزه های متفاوت است».

اما یکی دیگر از ویژگی هایی که شاید این مهدکودک را از سایرین جدا کرده است، تعامل مناسبی است که مادرهای کودکان چه با خود بچه ها و چه با سیستم مهد برقرار کرده اند طوری که می شود گفت که این مکان بعد از مدت ها حالا یک مهد کودک خودگردان محسوب می شود«در حال حاضر بیشتر پدر و مادر ها وقتی تصمیم می گیرند که فرزندانشان را با اصول خانوادگی بزرگ کنند لزوما از آموزه های تربیتی ای که در زمان خودشان با آن بزرگ و تربیت شده اند استفاده می کنند. ولی ما اینجا اصول درست تربیتی را متناسب با زندگی اسلامی در عصر امروز، به مادرها آموزش می دهیم و این موضوع را تمرین می کنیم و بعد از طی کردن این مرحله خود مادرها حتی می توانند تولید محتوا کنند وحتی برای بچه ها بازی طراحی کنند.»

همه مهدکودک«حسنات» از بخشی از مجتمع مسکونی ای که آقای تقدیری در آن سکونت دارد تشکیل شده است. جایی که علاوه بر در نظر گرفتن مکان بازی برای بچه ها کتابخانه ای مختص مادرها و یک کتابخانه هم مختص خود بچه ها ترتیب داده است« یکی از کارهایی که ما در موسسه مان در حوزه کودک و نوجوان انجام می دهیم ترویج کتابخوانی است. ما همیشه فقط به بچه ها می گوییم کتاب به دردتان می خورد  و فایده دارد برای همین آن را بخوانید ولی در صورتی که هیچ وقت این کار را عملی نمی کنیم. 

مثلا یکی از کارهایی که ما در این زمینه در حوزه کتابخوانی برای بچه های نوجوان کردیم این بود که اردوهایی را برای بچه ها ترتیب دادیم که به طور مثال هزینه اش ۲۰۰هزار تومان می شود بعد به بچه ها می گفتیم به ازای هر فلان تعداد صفحه ای که بخوانید از مقدار شهریه ای که باید بپردازید کم می شود و این کار به قدری ادامه دار می شد که مثلا ما دختری داشتیم که در طول تابستان چیزی حدود ۳هزار صفحه کتاب خواند تا جایی که مادرش به ما گفت قبلا این بچه سرش مدام توی گوشی بود اما الان توی کتاب است و من می ترسم حالا این میزان کتاب خواندن برایش تبدیل به بحران شود.»