بسیج در عرصه سینما ورود کند

به گزارش گروه فرهنگی ؛ حجت الاسلام علیرضا پناهیان استاد دانشگاه و پژوهشگر عصر امروز دوشنبه ۵ مهر ماه در سومین روز برگزاری جشنواره بین المللی فیلم مقاومت با اشاره به این که فرصت های زیادی برای پرداختن به هنر انقلابی در کشورمان وجود دارد، گفت: در جمهوری اسلامی ایران اگر هنرمند هنر خلاقانه و انقلابی داشته و ارزش ها را پیگیری کند با مانعی رو به رو نخواهد شد. در تولید یک اثر انقلابی نیاز است انسان خون دل بخورد. اهالی هنر اگر بخواهند کار انقلابی کنند در ابتدا باید خون دل بخورند و این خود دل خوردن اتفاقا موجب می شود یاران خالص تری برای این هدف گرد هم آیند.

وی افزود: امروزه اتفاقات منطقه، بطلان باطل و رویش های حق را تایید می کند. چراکه پیش از این با جمع محدودی از بسیجیان برخوردار از فرهنگ مقاومت مواجه بودیم اما حالا شمارشان آنها بسیار بالاتر رفته است. امروزه فرصت فعالیت فرهنگی و  ارزشی برای صدها هنرمند مثل شهید آوینی وجود دارد. اما آوینی ها کجا هستند؟!

این استاد دانشگاه با اشاره به این که بزرگترین همایش تاریخی به نام اربعین یک فرصت پیش روی ماست، ادامه داد: تجمع بیش از ۲۰ میلیون نفر در کنار مزار یک حماسه ساز تاریخی فرصتی است که جز بی هنری وزارت فرهنگ و ارشاد و تمام نهادهای ضد انقلابی در سراسر دنیا نمی توانند مانعی برای خلق اثر هنری درباره آن باشند. در واقع بی هنری ما است که باعث از بین رفتن این فرصت می شود در حالی که حق همیشه تازه است و می توان حرف هایی نو درباره آن زد.

وی با اشاره به کپی برداری و تکراری بودن فیلم های ضد انقلابی و ضد دینی در شرایط کنونی بیان کرد: برای ساخت فیلم های انقلابی و ارزشی سوژه های نابی وجود دارد که بتوان درباره آن فیلم ساخت. باید در جلسات گفتمان انقلاب اسلامی از فرصت ها، ایده ها و امکانات اجرایی آن بیشتر حرف زد و می توان میلیاردها مخاطب جهانی برای این گفته ها پیدا کرد. 

پناهیان با انتقاد از عملکرد بسیج در پرداختن به موضوعات انقلابی عنوان کرد: اگر بسیج اتاق فکری برای خلق آثار انقلابی تشکیل نمی دهد پس چه هدفی را دنبال می کند؟! چرا این نهاد صرفا ماموریت خود را به ماموریت های خیابانی محدود کرده است؟ فیلمسازی به نفع بی حجابی و برهنگی، ایده نو و خلاقانه نیست بلکه به نفع زیبایی حجاب باید فیلم ساخت. هیچ ایده جذابی کم فروش نخواهد بود و هیچ ایده پرفروشی بدون سرمایه و حمایت نخواهد ماند. باید برای استفاده از فرصت ها ذیل گفتمان انقلاب اسلامی استفاده کرد اما شان گفتمان عالی انقلاب اسلامی نباید در حد انتقاد از آثار سخیف پایین آورده شود.

وی با بیان این که تعداد فرصت ها در جامعه از تهدیدها بیشتر است، ادامه داد: فرصت ها زیاد هستند اما سوال اینجاست که چه کسانی باید از این فرصت ها استفاده کنند؟ آیا نیروهای انقلابی موظف به این امر هستند و چرا ما وقت خود را صرف بهره برداری از فرصت ها نمی کنیم؟ اگر فضای گفتمان انقلاب اسلامی و فرهنگی تغییر کرد و جلساتی ترتیب داده شد که نه با رویکرد انتقادی بلکه رویکرد ایجابی برای بهره برداری از فرصت ها فضایی فراهم کند، می توان به دستاوردهای خوبی رسید.

این پژوهشگر همچنین خاطر نشان کرد: دفاع از انقلاب اسلامی کاری عقلانی و جذاب است و جذابیت آن به عبور از فرهنگ منحط و خسته کننده غرب برمی گردد. گفتمان انقلاب اسلامی، بیانی نو و سخنی شیرین برای هنرمندان است و آنها را در تولید اثر هنری یاری خواهد کرد. حرف زیبا بر تکنیک هم تاثیرگذار است. یقینا شهید آوینی با الهام از فضای جبهه و زیبایی های دفاع مقدس به آثار خلاقانه دست می زد. ما این ظرفیت را در جامعه مان داریم. یک زمانی این گفته امام خمینی(ره) که دو ملت ایران و عراق بعد از جنگ در کنار عتبات عالیات با یکدیگر برادر خواهند بود، قابل پیش بینی نبود اما حالا در اربعین این پیش بینی لمس می شود و به یک واقعیت تبدیل شده است.

وی با اشاره به این که سینمای ایران را رصد می کند، گفت: من هر روز سینما را رصد می کنم و مطمئنم مانعی برای مطرح کردن حرف های تازه در سینما نیست بلکه ما باید برای تولید آثار ناب با رویکرد ایجابی شرایط را فراهم کنیم.

بخش دوم این جلسه به پرسش و پاسخ حاضران اختصاص یافت. پناهیان در پاسخ به این که چه منابع قابل اعتماد و موثقی برای بهره برداری از گفتمان انقلاب اسلامی توسط هنرمندان وجود دارد، گفت: یک هنرمند انقلابی باید خود سخنان حکیمانه درباره دین را تشخیص دهد. من به معرفی منبع در این زمینه معتقد نیستم اما به نظرم باید سرفصل هایی برای اندیشیدن و معرفی منابع حکمت آن هم نه صرفا برای هنرمند بلکه در اختیار تمامی افراد بشر قرار داد. هنرمند باید بر چند موضوع مسلط باشد. نخست انسان شناسی اسلامی را بشناسد و علمای بسیاری هم درباره انسان کتاب های ارزشمندی نوشته اند. همچنین او در مرحله بعدی باید از سنت های حاکم بر هستی و جوامع بشری آگاه باشد. برای مثال در کنار حوادث تلخ، اتفاقات شیرین را در یک فیلم یا داستان رقم بزند و از منابع دینی و بیانات پژوهشگران دین کمک بگیرد.