ارتش در حمله نظامی عراق غافلگیر نشده است
به گزارش به نقل از ایسنا، بر مبنای اسنادی «سِری» که از اوایل جنگ تحمیلی باقی مانده است، می‌توان دریافت ارتش جمهوری اسلامی ایران آمادگی حمله نظامی به عراق را داشته و غافلگیر نشده است و برای مقابله با آن طرح عملیاتی نیز طراحی کرده است.
در همین رابطه امیر سرتیپ بازنشسته «سیدتراب ذاکری» که در دوران دفاع مقدس افسر اطلاعات ارتش بوده است، می‌گوید: «عناصر اطلاعاتی ارتش و ژاندارمری پیش از آغاز رسمی جنگ، فعالیت‌ها و تحرکات ارتش عراق را زیر نظر داشتند. پوشش اطلاعات گسترده‌ای را از سال ١٣٥٨ تا لحظه آغاز رسمی جنگ داشتیم. ازهمین‌رو اینکه می‌گویند ارتش غافلگیر شد، کاملا نادرست است. بلکه این برخی مسئولان بودند که با نادیده‌گرفتن گزارش‌ها غافلگیر شدند. پیش از شش ماه نخست سال ١٣٥٩ از سوی عراق ٦٣٦ بار مرزهای ایران مورد تجاوز نیروهای هوایی، زمینی و دریایی قرار گرفت که ٤٩٠ مورد آن از سوی وزارت خارجه ایران به سازمان ملل متحد گزارش شد.
در آن زمان به‌دلیل مسائل بعد از انقلاب،
ارتش در حال کوچک‌شدن بود و عده‌ای می‌خواستند این یگان نظامی منحل شود. از
جمله آن برخی از طرح‌ها به ارتش ابلاغ شده بود مانند خدمت در موطن اصلی و
نصف‌شدن سربازخانه‌ها. ازهمین‌رو ارتش نیروی انسانی کارآزموده و خوبی در
اختیار نداشت چراکه حتی برخی فرماندهان ارتشی را هم تصفیه می‌کردند. با این
حال براساس گزارش‌هایی که ارتش به دولت و مجلس ارائه کرد، «طرح ابوذر» از
سوی ارتش در ٧٦ صفحه ارائه شد که در آن به بنی‌صدر، رئیس‌جمهور وقت، گزارش
احتمالی حمله ارتش عراق بیان شده بود و ارتش مطابق آن طرح‌هایی داشت.
اولین
جرقه جنگ عراق با ایران در خرداد سال ٥٩ خورد. آن زمان که نخست‌وزیر عراق
در لبنان مصاحبه‌ای ترتیب می‌دهد و می‌گوید: «اگر ایران حقوق ازدست‌رفته ما
را پس ندهد، به زور متوسل خواهیم شد». او در پاسخ به خبرنگاری اظهار
می‌کند: «ما خوزستان را می‌خواهیم» و حتی برای شهرهای آن هم نام انتخاب
کرده بودند. این اقدامات بیانگر این است که تمام کارهای عراق ریشه‌ای بوده
است. ما در ارتش شیوه‌ای داریم به نام ثبت پیام‌ها، اگر پیام‌ها براساس
موضوع ثبت شود، خود این اطلاعات به ما می‌گویند که افراد چه کار می‌خواهند
انجام دهند». متن کامل ابلاغیه ستاد مشترک ارتش که با عنوان «بررسی ستادی
از آخرین وضعیت عراق» یکی از اسناد مهم دوران دفاع مقدس به شمار می‌آید که
بیانگر آمادگی و مطلع‌بودن ارتش از تحرکات دشمن است.
در متن این سند «سِری» که روز ١٢ شهریور ماه ١٣٥٩ در دو برگ تهیه شده است و به نیروی زمینی و رونوشت آن برای آگاهی و اقدام مقتضی به ژاجا، نهاجا، نداجا، سماجا (مرکز فرماندهی) و سپاه پاسداران نیز ارسال شده بود، آمده است
«در آخرین بررسی که روی گسترش یگان‌های عراقی در مرز به عمل آمد، قراین تعرض ارتش عراق در مناطق یادشده زیرین مشهود است. محتمل‌ترین معبر تعرضی ارتش عراق به خاک جمهوری اسلامی ایران عبارت‌اند از:
عماره - بستان - سوسنگرد - اهواز به استعداد یک لشکر، ٢ تیپ مکانیزه و یک تیپ زرهی.
کوت - موسیان - عین‌خوش - اندیمشک - دزفول به استعداد یک لشکر.
بصره - تنومه - کوشک - اهواز به استعداد یک لشکر، ٢ تیپ پیاده مکانیزه و یک تیپ زرهی.
عملیات بصره - خرمشهر به‌وسیله عناصر نیروهای ویژه با عبور از سیبه به آبادان و کوت‌زین به خرمشهر پشتیبانی می‌شود. ضمنا عملیات عبور از رودخانه [اروند] به‌وسیله آتش توپخانه از ساحل دور حمایت می‌گردد.
٤. نیروهای عراقی مستقر در حلبچه - چناره - پنجوین - چوارتا - قلعه‌دیزه و مرگه‌سور، تعرض را به‌صورت تک‌پشتیبانی با فریب و یا نمایش نیرو و یا تظاهر به‌منظور تثبیت نیروهای ایران در منطقه کردستان و آذربایجان‌غربی اجرا خواهند کرد.
٦. جابه‌جایی نیروهای عراقی را در مناطق بلافصل مرز و یا تقویت‌های احتمالی را تا حد امکان اعلام دارند.
جانشین ستاد مشترک - سرتیپ فلاحی از طرف سرهنگ ستاد هاشمی‌روان».