کم کاری دستگاه دیپلماسی و رسانه ای درباره فاجعه منا
آل سعود علیرغم دیدگاه های افراطی مذهبی خود که با تحریف اسلام همراه است، به خوبی توانسته از قدرت رسانه بهره ببرد.
به گزارش گروه سیاسی ، روابط رژیم سعودی با ایران بر سر موضوعاتی از جمله، فاجعه مکه و منا، اعدام آیت الله شیخ نمر، تعرض پلیس فرودگاه جده به دو جوان ایرانی و البته پس از گذشت 100 روز از فاجعه منا حمله به سفارت این کشور در تهران قطع شد.
البته در فاصله 100 روزه تا حمله به سفارت این رژیم در تهران، سران سعودی با همکاری و همفکری دستگاه های اطلاعاتی آمریکا، رژیم اسرائیل و انگلیس دستور کاری را آماده کردند تا ماجرای حمله به سفارت اجرا شود.
در این میان تعلل دستگاه دیپلماسی از زمان فجایعی که بر سر ایران آمد تا زمان حمله به سفارت، این فرصت را به سعودی ها داد تا بتوانند ورق را برگردانند.
در حالی که مسئولین سرگرم برخی مسائل دیگر بودند، سعودی ها در اتاق فکر خود برنامه ریزی می کردند و نقشه می کشیدند.
بدون شک ماجرای حمله به سفارت رژیم سعودی در تهران، یک نقشه از پیش طراحی شده بود تا فشاری که به واسطه فاجعه منا، اعدام آیت الله شیخ نمر و دیگر جنایاتی که سعودی ها علیه ایران مرتکب شده بودند، کم شود. همینگونه هم شد.
آنها، هم از ابزار رسانه ای به خوبی بهره بردند و هم از دلارهای نفتی خود تا بتوانند برخی از رسانه های مطرح دنیا را با دلار تطمیع کنند و فضای رسانه ای منفی علیه ایران شکل دهند.
اکنون به گونه ای پیش می رود که سعودی ها با موج سواری سعی دارند فاجعه منا را که خود در آن مجرم هستند، ایران را مقصر جلوه دهند، اما واکنش های بجای رهبر معظم انقلاب اسلامی توانسته است ترفند سعودی ها را تا اندازه زیادی خنثی کند که اگر نبود آن واکنش ها و مواضع قاطع علیه اقدامات آل سعود، آنها دست پیش را می گرفتند تا پس نیفتند!
اما دستگاه دیپلماسی و دیپلماسی عمومی ما همراه با رسانه های فارسی زبان و شبکه های ایرانی با زبان های خارجی چه کرده اند؟ آیا در این زمینه برنامه سازی کرده اند تا افکار عمومی جهان را از حقیقت واقعه ی فاجعه منا آگاه سازند؟
یکسال از زمان فاجعه منا می گذرد و هنوز هم کشورهای همسایه ایران که همگی مسلمان نشین هستند، از تعداد کشته شدگان فاجعه منا بی خبری می باشند.
این بی خبری نتیجه ضعف در اطلاع رسانی و آگاه سازی مردم از سوی رسانه های داخلی و عملکرد ضعیف دستگاه دیپلماسی کشور است.
حتماً می گویید دستگاه دیپلماسی چه باید می کرد که نکرد؟
سفارتخانه ها و رایزنی های فرهنگی کشورمان در کشورهای خارجی بهترین ظرفیت را داشته و دارند تا بتوانند حقیقت و واقعیت را به دیگران نشان دهند.
سال ها پیش در یکی از سفرهای کاری به کشوری در اروپا رایزن فرهنگی ایران در آن کشور که بسیار با ما برای ساخت برنامه همکاری کرد، متاسفانه از متوای طرح و برنامه ما بی خبر بود. در واقع نمی دانست آن موارد و مسائلی که ما در این کشور در پی آن هستیم وجود دارد. در حالی که او چند سال بود در این کشور به عنوان رایزن فرهنگی کار می کرد.
هنگامی که یک سفارتخانه یا رایزن فرهنگی از ظرفیت های خود برای شناسایی وجوه مشترک و شناساندن ایران اسلامی در ابعاد فرهنگی آن ناتوان باشد، چه توقعی می رود که مردم کشورهای دیگر و کشورهای همسایه با جمهوری اسلامی ایران بر سر موضوعی مانند فاجعه منا همدردی و همراهی کنند؟
اکنون که یکسال از فاجعه منا می گذرد برخی مسئولین به این نتیجه رسیده اند که اکنون باید آنچه را که تاکنون نگفته اند بگویند، چرا پس از گذشت یکسال آقای قاضی عسکر و آقای هاشمی وزیر بهداشت و درمان لب به سخن می گشایند و ناگفته ها را بازگو می کنند؟
اما سفارتخانه ها و رایزنی های فرهنگی کشورمان چه می توانستند در این یکسال انجام دهند که نداده اند؟
ساده ترین و کم هزینه ترین کار برای آنها برگزاری نمایشگاه عکسی از فاجعه منا در دفاتر نمایندگی ایران بود.
آیا سفارتخانه یا رایزنی فرهنگی سراغ دارید که دست به این کار زده باشد؟اگر سراغ دارید به ما هم معرفی کنیم تا بتوانیم آن نمونه را مطرح کنیم.
تصورش را بکنید که اگر در خلال این یک سال دفاتر نمایندگی ایران در خارج اقدامات تبلیغی و فرهنگی در باره فاجعه منا انجام می دادند، دیدگاه مردم کشورها نسبت به این موضوع به واقعیت نزدیک می شد و اکنون آل سعود نمی نتوانست ایران را که شاکی پرونده است، به عنوان متهم و سپس مجرم فاجعه منا معرفی کند.
برگزاری همایش و سمینار در باره فاجعه منا، برگزاری نشست خبری با حضور سفیر کشورمان و رایزن فرهنگی، انجام مصاحبه های اختصاصی با رسانه های خارجی، نوشتن مقاله و تحلیل درباره موضوعاتی همچون فاجعه منا، جنایات آل سعود در یمن و بحرین تنها بخشی از اقداماتی است که دستگاه دیپلماسی می توانست انجام دهد.
شاید برخی بگویند که انجام چنین کارهایی با وجود نفوذ نظام سلطه بر روی رسانه ها غیر ممکن و دشوار باشد، اما در میان این همه رسانه در جهان آیا چندتایی پیدا نمی شود که آزاده باشد و دست به چنین کاری بزند؟ قطعاً وجود دارد.
سایت های سفارتخانه های ایران در دیگر کشورها در این زمینه تا چه اندازه فعال بودند؟
می توان به آنها سری زد و دید که چه کارهایی انجام داده اند. ما به برخی از آنها سر زدیم و در این سایت ها تنها پیام رهبر معظم انقلاب اسلامی به مناسبت موسم حج را یافتیم که البته این پیام به زبان های گوناگون از جمله انگلیسی، عربی، فرانسوی و برخی دیگر از زبان ها در سایت رهبر معظم انقلاب منتشر شده و کپی آن بر روی سایت سفارتخانه نشسته است.
یک مطلب ویژه که درباره فاجعه منا باشد در این سایت های بازدید شده دیده نشد. آیا آقای سفیر یا رایزن فرهنگی نمی توانستند دست به قلم شوند و چند خطی درباره فاجعه منا بنویسند؟
در حالی که سایت سفارتخانه هر کشور برای مردم کشور میزبان، با بازدید روبرو است. این کمترین کاری است که سفارتخانه های کشورمان می توانستند انجام دهند و اکنون هم دیر نشده و می توانند کار را به طور جدی آغاز کنند.
انتهای پیام/
البته در فاصله 100 روزه تا حمله به سفارت این رژیم در تهران، سران سعودی با همکاری و همفکری دستگاه های اطلاعاتی آمریکا، رژیم اسرائیل و انگلیس دستور کاری را آماده کردند تا ماجرای حمله به سفارت اجرا شود.
در این میان تعلل دستگاه دیپلماسی از زمان فجایعی که بر سر ایران آمد تا زمان حمله به سفارت، این فرصت را به سعودی ها داد تا بتوانند ورق را برگردانند.
در حالی که مسئولین سرگرم برخی مسائل دیگر بودند، سعودی ها در اتاق فکر خود برنامه ریزی می کردند و نقشه می کشیدند.
بدون شک ماجرای حمله به سفارت رژیم سعودی در تهران، یک نقشه از پیش طراحی شده بود تا فشاری که به واسطه فاجعه منا، اعدام آیت الله شیخ نمر و دیگر جنایاتی که سعودی ها علیه ایران مرتکب شده بودند، کم شود. همینگونه هم شد.
آنها، هم از ابزار رسانه ای به خوبی بهره بردند و هم از دلارهای نفتی خود تا بتوانند برخی از رسانه های مطرح دنیا را با دلار تطمیع کنند و فضای رسانه ای منفی علیه ایران شکل دهند.
اکنون به گونه ای پیش می رود که سعودی ها با موج سواری سعی دارند فاجعه منا را که خود در آن مجرم هستند، ایران را مقصر جلوه دهند، اما واکنش های بجای رهبر معظم انقلاب اسلامی توانسته است ترفند سعودی ها را تا اندازه زیادی خنثی کند که اگر نبود آن واکنش ها و مواضع قاطع علیه اقدامات آل سعود، آنها دست پیش را می گرفتند تا پس نیفتند!
اما دستگاه دیپلماسی و دیپلماسی عمومی ما همراه با رسانه های فارسی زبان و شبکه های ایرانی با زبان های خارجی چه کرده اند؟ آیا در این زمینه برنامه سازی کرده اند تا افکار عمومی جهان را از حقیقت واقعه ی فاجعه منا آگاه سازند؟
یکسال از زمان فاجعه منا می گذرد و هنوز هم کشورهای همسایه ایران که همگی مسلمان نشین هستند، از تعداد کشته شدگان فاجعه منا بی خبری می باشند.
این بی خبری نتیجه ضعف در اطلاع رسانی و آگاه سازی مردم از سوی رسانه های داخلی و عملکرد ضعیف دستگاه دیپلماسی کشور است.
حتماً می گویید دستگاه دیپلماسی چه باید می کرد که نکرد؟
سفارتخانه ها و رایزنی های فرهنگی کشورمان در کشورهای خارجی بهترین ظرفیت را داشته و دارند تا بتوانند حقیقت و واقعیت را به دیگران نشان دهند.
سال ها پیش در یکی از سفرهای کاری به کشوری در اروپا رایزن فرهنگی ایران در آن کشور که بسیار با ما برای ساخت برنامه همکاری کرد، متاسفانه از متوای طرح و برنامه ما بی خبر بود. در واقع نمی دانست آن موارد و مسائلی که ما در این کشور در پی آن هستیم وجود دارد. در حالی که او چند سال بود در این کشور به عنوان رایزن فرهنگی کار می کرد.
هنگامی که یک سفارتخانه یا رایزن فرهنگی از ظرفیت های خود برای شناسایی وجوه مشترک و شناساندن ایران اسلامی در ابعاد فرهنگی آن ناتوان باشد، چه توقعی می رود که مردم کشورهای دیگر و کشورهای همسایه با جمهوری اسلامی ایران بر سر موضوعی مانند فاجعه منا همدردی و همراهی کنند؟
اکنون که یکسال از فاجعه منا می گذرد برخی مسئولین به این نتیجه رسیده اند که اکنون باید آنچه را که تاکنون نگفته اند بگویند، چرا پس از گذشت یکسال آقای قاضی عسکر و آقای هاشمی وزیر بهداشت و درمان لب به سخن می گشایند و ناگفته ها را بازگو می کنند؟
اما سفارتخانه ها و رایزنی های فرهنگی کشورمان چه می توانستند در این یکسال انجام دهند که نداده اند؟
ساده ترین و کم هزینه ترین کار برای آنها برگزاری نمایشگاه عکسی از فاجعه منا در دفاتر نمایندگی ایران بود.
آیا سفارتخانه یا رایزنی فرهنگی سراغ دارید که دست به این کار زده باشد؟اگر سراغ دارید به ما هم معرفی کنیم تا بتوانیم آن نمونه را مطرح کنیم.
تصورش را بکنید که اگر در خلال این یک سال دفاتر نمایندگی ایران در خارج اقدامات تبلیغی و فرهنگی در باره فاجعه منا انجام می دادند، دیدگاه مردم کشورها نسبت به این موضوع به واقعیت نزدیک می شد و اکنون آل سعود نمی نتوانست ایران را که شاکی پرونده است، به عنوان متهم و سپس مجرم فاجعه منا معرفی کند.
برگزاری همایش و سمینار در باره فاجعه منا، برگزاری نشست خبری با حضور سفیر کشورمان و رایزن فرهنگی، انجام مصاحبه های اختصاصی با رسانه های خارجی، نوشتن مقاله و تحلیل درباره موضوعاتی همچون فاجعه منا، جنایات آل سعود در یمن و بحرین تنها بخشی از اقداماتی است که دستگاه دیپلماسی می توانست انجام دهد.
شاید برخی بگویند که انجام چنین کارهایی با وجود نفوذ نظام سلطه بر روی رسانه ها غیر ممکن و دشوار باشد، اما در میان این همه رسانه در جهان آیا چندتایی پیدا نمی شود که آزاده باشد و دست به چنین کاری بزند؟ قطعاً وجود دارد.
سایت های سفارتخانه های ایران در دیگر کشورها در این زمینه تا چه اندازه فعال بودند؟
می توان به آنها سری زد و دید که چه کارهایی انجام داده اند. ما به برخی از آنها سر زدیم و در این سایت ها تنها پیام رهبر معظم انقلاب اسلامی به مناسبت موسم حج را یافتیم که البته این پیام به زبان های گوناگون از جمله انگلیسی، عربی، فرانسوی و برخی دیگر از زبان ها در سایت رهبر معظم انقلاب منتشر شده و کپی آن بر روی سایت سفارتخانه نشسته است.
یک مطلب ویژه که درباره فاجعه منا باشد در این سایت های بازدید شده دیده نشد. آیا آقای سفیر یا رایزن فرهنگی نمی توانستند دست به قلم شوند و چند خطی درباره فاجعه منا بنویسند؟
در حالی که سایت سفارتخانه هر کشور برای مردم کشور میزبان، با بازدید روبرو است. این کمترین کاری است که سفارتخانه های کشورمان می توانستند انجام دهند و اکنون هم دیر نشده و می توانند کار را به طور جدی آغاز کنند.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *