بزرگ‌نیا: پرسپولیس با برانکو سر و شکل گرفته است/ جعفری: این استقلال را دوست دارم
اردلان بزرگ‌نیا و هومن جعفری خبرنگارانی بودند که با حضور در ، دقایقی را در خصوص دربی تهران و حواشی فوتبال کشور صحبت کردند.
بزرگ‌نیا و جعفری سال‌ها در روزنامه‌های هواداری پیروزی و استقلال جوان مسئولیت داشتند و شنیدن صحبت‌هایشان خالی از لطف نبود. در زیر می‌توانید متن کامل گفت‌وگوی را با اردلان بزرگ‌نیا و هومن جعفری بخوانید:
از چه زمانی وارد کار خبرنگاری شدید؟
بزرگ‌نیا: فکر می‌کنم 9 اسفند سال 79 بود که برای اولین مرتبه به تحریریه روزنامه پیروزی رفتم،اتفاقا روزی بود که پرسپولیس و استقلال را هم بازی داشتند و استقلال با گل اکبرپور برنده شد. البته قبل از این و در دوران سربازی برای روزنامه پیروزی مطلب می‌فرستادم که بعد از پایان دوران خدمت آقای انصاری‌فرد با من تماس گرفت و قرار شد که به صورت رسمی به روزنامه پیروزی بروم.
جعفری: من به بازی کامپیوتری فیفا 2000 خیلی علاقه داشتم. یک روز که مشغول بازی بودم به شدت درگیری سیستم‌های تیم‌ها قرار گرفتم و چند صفحه در مورد سیستم 2-4-4 مطلب نوشتم و این مطلب را به دفتر روزنامه ابرار ورزشی بردم. استاد اردشیر لارودی مطلب من را خواند و اجازه داد که به تحریریه برم و مطلب کوتاه‌تری بنویسم. البته از سال 82 یا 83 بود که به روزنامه استقلال جوان رفتم.
کار کردن در روزنامه هواداری چه تفاوتی با روزنامه‌های دیگر دارد؟
بزرگ‌نیا: کار کردن در روزنامه هواداری قلق خاص خودش را دارد، به نظر من کار کردن در این رسانه‌ها از کار کردن در رسانه‌های بی طرف سخت‌تر است. شما وقتی در روزنامه هواداری کار می‌کنید با هواداران ارتباط نزدیکی دارید و باید به حرف‌ها و نیاز‌های آنها توجه کنید.
جعفری: به نظر من این نوع قیاس درست نیست. خبرنگارانی که در روزنامه‌های هوادارای حضور دارند عمدتا به دو دسته تقسیم می‌شوند. خیلی‌ها در بهترین حالت خبربیار می‌شوند و درصدی هم به سطوح بالاتری می‌رسند. شما وقتی در روزنامه هواداری هستید باید مواظب باشید که به بوقچی تبدیل نشوید. من به شخصه از اینکه در یک رسانه هواداری بودم لذت می‌برم و اصلا هم اهمیت نمیدهم که بعضی‌ها بگویند کوچک شدم یا از این حرف‌ها. من از اینکه هواداران استقلال با من در ارتباط بودند لذت می‌برم.
روزی یک مادر و دختر که مشکلات فراوانی داشتند به دفتر روزنامه آمدند. مادر از من درخواست داشت که کاری برای فرزندش انجام بدهم. نکته جالب اینجا بود که آن دختر با خواندن یکی از مطالب طنز من به شدت خندید. این برای من از هر چیز دیگری مهم‌تر بود. این در شرایطی بود که خیلی‌ها به من فشار آورده بودند که نوع کار کردنم را در استقلال جوان تغییر بدهم.
ارتباط گرفتن با بازیکنان قدیمی راحت‌تر بود یا بازیکنان نسل امروز؟
بزرگ‌نیا: زمانی که من وارد کار شدم با بازیکنان از نظر سن و سال خیلی نزدیک بودیم و ارتباط خوبی بین بازیکنان و خبرنگاران وجود داشت. آن نسل کاملا نقش رسانه را می‌دانست. یک زمانی برای خبرنگار و عکاس روزنامه پیروزی در تمرین پرسپولیس به وجود آمده بود اما احمدرضا عابدزاده خیلی راحت از عکاس پیروزی برابر هواداران حمایت کرد. الان نمی‌شود با بازیکنان ارتباط برقرار کرد. متأسفانه برخی بازیکنان این نسل که اتفاقا در ظاهر اخلاق خوبی هم دارند وقتی با خبرنگار مواجه می‌شوند برخورد خوبی ندارند.
جعفری: برخی از بازیکنان مردم و خبرنگاران را از بالا به پایین نگاه می‌کنند و انگار ما بردگان درگاه آنها هستیم. خود من هیچ‌وقت خبرنگار تمرین نبودم و نتوانستم با بازیکنان ارتباط برقرار کنم اما می‌دانم دلیل این مشکلات چیست. یک زمانی بهترین ماشینی که فوتبالیست سوار می‌شد 2 میلیون قیمت داشت و مردم عادی ماشین 700 هزارتومانی سوار می‌شدند، به نوعی فاصله‌ای بین مردم و فوتبالیست نبود اما الان این تفاوت میلیاردی شده. خودمان کاری کردیم فوتبالی‌ها سوار خبرنگار شوند.
بزرگ‌نیا: با صحبت‌های هومن موافقم، متأسفانه ضعف فرهنگی و مادی باعث شده خبرنگاران پشت هم نباشند و برای یک خبر به هر نوع رقابتی دست بزنند. الان برخی خبرنگاران هر کاری می‌کنند که به یک تیم یا یک باشگاه نزدیک شوند. ما باید فقر رسانه‌ای را برطرف کنیم و اجازه ندهیم باشگاه یا بازیکن علیه خبرنگار موضع بگیرند. الان شرایط طوری شده که خبرنگار یا رسانه برای اینکه از باشگاه یا بازیکن امتیاز بگیرد به طرف فشار رسانه‌ای می‌آورد.
جعفری: یک زمانی فوتبالی‌ها برای اینکه در رسانه‌ها
باشند هوای خبرنگاران را داشتند اما الان خبرنگاران به فوتبالی‌ها باج می‌دهند.
الان خبرنگاران حاضر هستند منافع رسانه خود را به خطربیاندازند تا به دوستان
فوتبالیست‌شان کمک کنند. متاسفانه خیلی از رسانه‌ها بدون اینکه از خبرنگار امتحان
بگیرند نیرو جذب می‌کنند و اولین جایی هم نیروز کم تجربه را می‌فرستند تمرین تیم‌ها
است. زمانی نان بازیکن دست خبرنگار بود، زمانی این خبرنگار بود که بازیکن را مطرح
می‌کرد اما الان شرایط متفاوت شده.
قبل از دربی در مورد شرایط پرسپولیس و استقلال چه نظری دارید؟
بزرگ‌نیا: از زمانی که برانکو به پرسپولیس آمده تیم سر و شکل گرفته، قبل از برانکو پرسپولیس فقط دست و پا می‌زد اما الان به تیمی تبدیل شده که همه را یاد پرسپولیس دهه 70 می‌اندازد. برانکو توانست جلوی برخی رفتارها‌ی نامتعارف را بگیرد و حتی برای این مسئله بازیکن خوبی مانند پیام صادقیان را از دست داد. تیم این فصل پرسپولیس نسبت به فصل قبل تغییرات زیادی داشته است. اگر آن داستان‌ها برای رضاییان و طارمی به وجود نمی‌آمد پرسپولیس الان هماهنگ‌تر بود. در کل پرسپولیس مانند تیم فصل پیش به زمان نیاز ندارد و تیم خوبی است.
جعفری: من این استقلال را دوست دارم مخصوصا بازیکنان جوانش را. معتقدم که منصوریان باید بیشتر به جوان‌ها میدان بدهد. منصوریان نباید همان اشتباهی را مرتکب شود که قلعه‌نویی و مظلومی مرتکب شدند و کمتر به جوان‌ها میدان دادند. منصوریان باید کمی شجاع باشد، البته من کمی به منصوریان انتقاد دارم و معتقدم که آمدن به استقلال برای او خیلی زود بود. منصوریان باید 2 قهرمانی کسب می‌کرد و بعدا به استقلال می‌آمد اما متأسفانه او هم راه قلعه‌نویی را می‌رود و دست به رفیق بازی زده در حالی که زمان این کارها تمام شده است.
از طرفی هیئت مدیره استقلال باید پشت منصوریان باشد و تا او هم مانند برانکو موفق شود. هرچند افرادی در هیئت مدیره هستند که نسبت به منصوریان کوچک‌تر هستند. باید به این نکته هم اشاره کنم که بر خلاف خیلی‌ها اعتقاد دارم فرهاد مجیدی اصلا به درد سرمربیگری استقلال نمی‌خورد چون به شدت رسانه‌گریز است و به بلوغ رسانه‌ای نرسیده است. در مجموع باید به منصوریان و کادرش زمان داد تا موفق شوند.
چرا همیشه بین روزنامه پیروزی و استقلال جوان کری زیاد وجود دارد؟
بزرگ‌نیا: ما در روزنامه پیروزی هیچ‌وقت به استقلال جوان حمله نکردیم اما برعکس این اتفاق زیاد رخ داده است. خط مشی روزنامه پیروزی مشخص است و تحت هر شرایطی استقلال رقیب اصلی ما است. ما در روزنامه پیروزی علیه استقلال مطلب می‌نوشتیم اما روزنامه استقلال جوان علیه روزنامه پیروزی مطلب می‌نویسد. یکی از وظایف ما این بود که ضعف‌های حریف را بزرگ نمایی کنیم.
جعفری: من این موضوع را قبول ندارم، زمانی استقلال به همراه 3 تیم دیگر در آسیا حضور داشت و روز بازی استقلال در روزنامه پیروزی مطلبی نوشته شد که در آن نویسنده گفته بود باید خنده «کریه» این تیم‌ها را ببینیم! خب وقتی این مطلب نوشته می‌شود ما باید از خودمان دفاع کنیم. ما هیچ وقت شروع کننده حمله به پیروزی نبودیم و همیشه ناچار بودیم عکس‌العمل نشان دهیم. ببنید علی فتح‌زاده خیلی به مرام و اخلاق پایبند است و همین مسئله باعث شد تا در خیلی از موارد اجازه ندهد ما به رقیب حمله کنیم.
چه تیترهایی از روزنامه خودتان در این سال‌ها یاد شما مانده و چه تیترهایی از روزنامه رقیب برای شما سنگین بوده؟
بزرگ‌نیا: از استقلال جوان تیتری یادم نمی‌آید اما تیتر «تشت رسوایی» روزنامه پیروزی را خیلی دوست داشتم.
جعفری: یادم می‌آید بعد از دو بر مخالف تیتر زدیم «بینوایان» و « 3 تا
به تیر، 3 تا به تور، بلا به دور».
در مورد عکس جنجالی روزنامه استقلال جوان که گل سالم محمد نوری را با فتوشاپ آفساید اعلام کرده بود چه صحبتی دارید؟
جعفری: من آن زمان در روزنامه نبودم ولی می‌دانم که این کار بدون دخالت تحریریه بوده. ظاهرا آن عکس در فضای مجازی پخش شده بود و مسئولان روزنامه هم فکر کرده بودند عکس درست است. مسلما هیچ عقل سالمی چنین کاری نمی‌کند.
تیتر «تشت رسوایی» و «بوی لجن می‌آید» روزنامه پیروزی هم سر و صدای زیادی ایجاد کرد.
بزرگ‌نیا: در مورد «تشت رسوایی» باید بگوییم اتفاقا تیتر خوبی بو چون بازیکنان استقلال در آن دربی معروف دوپینگ کرده بودند و در آن سال‌ها هم علی فتح‌زاده اعمال نفوذ زیادی داشت و حتی تاریخ دربی را هم عوض کرد. اما در مورد تیتر دوم باید بگویم که تیتر خوبی نبود.
جعفری: ما در کل در خصوص تیترها احتیاط داشتیم. زمانی که خودم در استقلال جوان بودم سعی کردم فضا را فرهنگی کنم و حتی با شمس لنگرودی و هوشنگ گلمکانی مصاحبه کنم و حتی در روزنامه به هواداران کتاب معرفی کردم.
دیدن دربی در فضای روزنامه هواداری چه احساسی دارد؟
بزرگ‌نیا: واقعا فضای جالبی است، هم باید روی بازی کنترل داشته باشی، هم هوای کار را داشته باشی و هم هوای همکاران احساسی را. نکته جالب اینجاست که بعد از تمام دربی‌هایی که پرسپولیس برده خبرنگاران با انزژی زیاد کار می‌کردند و وقتی هم که پرسپولیس بازنده می‌شد دل و دماغی برای کار کردن وجود نداشت.
جعفری: فضای روزنامه هواداری بعد از باخت تیم محبوب در دربی مثل قبرستان
است و بعد از برد مثل عروسی! واقعا تماشای دربی در روزنامه هواداری حال و هوای خاص
خودش را دارد و بسیار هیجانی است.
خودتان دوست دارید دربی را در روزنامه هواداری ببینید یا ورزشگاه آزادی؟
بزرگ‌نیا: من ورزشگاه را بیشتر دوست دارم.
جعفری: من هم دوست دارم در ورزشگاه باشم.
چه خاطره‌ای از دربی‌هایی که در ورزشگاه حضور داشتند، دارید؟
بزرگ‌نیا: بهترین خاطره من به بازی معروف ایمون زاید برمی‌گردد. بعد از گل دوم استقلال شرایط بدی داشتیم و هواداران استقلال هم درست زیر جایگاه خبرنگاران نشسته بودند. نکته اینجا بود که بعد از هر گل پرسپولیس مسئول جایگاه به سمت خبرنگاران پرسپولیسی می‌آمد و از آنها می‌خواست که شادی نکنند چون ممکن است باعث تحریک هواداران استقلال شوند.
بدترین خاطره هم برای دربی سال 74 است که پرسپولیس 3 – یک به استقلال باخت.
جعفری: در دربی که پیروز قربانی گل برتری استقلال را زد، من در جایگاه خبرنگاران کنار حامد وفایی و یک خبرنگار استقلالی نشسته بودم. زمانی که قربانی گل سوم را زد وفایی سرش را به نشانه ناراحتی روی میز گذاشت و من و آن خبرنگار همدیگر را در آغوش کشیدیم.
بدترین خاطره من هم به زمانی برمی‌گردد که از طرف روزنامه ابرار ورزشی به همراه محمدحسین زرندی و جندقی برای پوشش دربی به استادیوم رفتیم. من روز قبل به بچه‌ها گفتم با لباس راحت و غیر رسمی به ورزشگاه بیایند تا مشکلی نداشته باشند. بعد از بازی که اتفاقا با باخت استقلال هم همراه بود از روزنامه به ما زنگ زدند و گفتند که باید برای پوشش عروسی بهروز رهبری‌فر به سالن عروسی برویم آن هم در شرایطی که نه لباس درست داشتیم و نه اعصاب درست ولی مجبور شدیم با همان وضعیت به مراسم برویم و از خجالت حتی داخل سالن هم نشویم.
به عنوان صحبت پایانی، می‌خواهم برای بازی روز جمعه برای هم کری بخوانید.
بزرگ‌نیا: استقلال در حدی نیست که بخواهم برایش کری بخوانم (با خنده).
جعفری: دلیلی نمی‌بینم جواب بزرگ‌نیا را بدهم (با خنده). البته باید در پایان این را بگویم که روزنامه استقلال جوان و پیروزی فارغ از هر گونه کری خوانی، شریف‌ترین و صادق‌ترین روزنامه ورزشی کشور هستند.
گفت‌وگو از میلاد اعظمی
انتهای پیام/