گزارش کارشناسی پیرامون برنامه ششم توسعه منتشر شد
گزارش کارشناسی پژوهشکده راهبردی سازمان بسیج حقوق دانان در ارتباط با سنجش انطباق لوایح قدیمی دولت در برنامه ششم توسعه و اسناد پشتیبان آن با سیاست های کلی ابلاغی در مرداد ۱۳۹۵ منتشرشد.
روند کلی برنامه ششم:
نهم تیرماه سال ۱۳۹۴ سیاستهای کلی برنامهی پنجساله ششم توسعه به ریاست محترم جمهور ابلاغ شد. دولت محترم لوایح دوگانه خود را تحت عنوان«لایحه تنظیم برخی از احکام برنامه های توسعه کشور» (معروف به لایحه احکام دائمی شامل ۵۰ ماده) و «لایحه احکام مورد نیاز اجرای برنامه ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران»(شامل ۳۱ ماده) را تقدیم مجلس کرد که به ترتیب در تاریخ ۵ / ۸ / ۱۳۹۴ و ۴ / ۱۱ / ۱۳۹۴ اعلام وصول گردید.
پس از بررسیهای اولیه نمایندگان محترم، ایراداتی از جمله عدم ارائه لایحه برنامه و تنها ارائه احکام مورد نیاز برنامه مورد طرح قرار گرفت. اما در این سو دولت محترم خود را موظف به ارائه لایحه برنامه نمیدانست بنابراین مجلس خود مبادرت به تکمیل هر دو لایحه کرده و مفاد لوایح تقدیمی را مورد تغییر و تحول اساسی قرار داد که در مورد لایحه احکام دائمی، این امر با ایراد شورای محترم نگهبان مواجه شد چرا که ماهیت لایحه تغییر پیدا کرده و تبدیل به طرح شده بود. این لایحه در حال حاضر در مجلس در حال بررسی و رفع نقص میباشد.
لازم به ذکر است وصف دائمی بودن احکام با توجه به موقت بودن سیاستهای ابلاغی برنامه توسعه (برای ۵ سال ابلاغ میشود) به لحاظ ماهیت حقوقی و قانونی محل سؤال و تأمل است. در واقع سیاستهای ابلاغی و قوانین مصوب مجلس هر کدام از جهت حقوقی جایگاه مشخصی داشته و نسبت آنها با یکدیگر نیز واضح است به این صورت که قوانین مصوب باید در چارچوب سیاستهای ابلاغی تعریف شوند. با این فرض تعریف احکام دائمی در چارچوب سیاستهایی که خود موقت تلقی میشود چه نسبتی با سیاستها و قانون اجرایی شدن سیاستها دارد؟ در واقع میتوان حالتی را در نظر گرفت که برخی از اولویتهایی که در قالب احکام دائمی مقرر شده است، در سیاستهای ابلاغی بعدی جزء اولویتهای اساسی کشور به شمار نیایند که در این صورت، وجود آنها در قانون احکام دائمی بلاوجه میباشد.
روند تهیه گزارش کارشناسی حاضر:
پژوهشکده راهبردی سازمان بسیج حقوقدانان از ابتدای تقدیم لایحه احکام مورد نیاز اجرای برنامه، مطالعه و بررسی روند برنامه و مفاد آن را در دستور کار خود قرار داد به نحوی که اسفندماه ۱۳۹۴ راهبرد پژوهشی خود برای سال ۱۳۹۵ را مطالعه الزامات تحقق سیاستهای ابلاغی برنامه ششم توسعه قرار داد.
این پژوهشکده در ۵ حوزه مطابق با ۵ سرفصل سیاستهای ابلاغی تعریف کار کرد. دفاتر تخصصی پژوهشکده عبارتند از: حقوق اقتصادی، حقوق و فرهنگ، حقوقی و قضایی، حقوق و امور اجتماعی، حقوق و امور علم، فناوری و نوآوری.
کارویژههای این دفاتر ۵گانه رصد آخرین اوضاع و احوال هر حوزه، شناخت مسائل اولویتدار حوزه مربوطه جهت ارائه به جامعه حقوقی کشور و پژوهش در رابطه با مهمترین مساله(مسائل) هر حوزه است.
لازم به ذکر است کارشناسان محترم پژوهشکده راهبردی سازمان بسیج حقوقدانان دارای تخصصیهای حقوق عمومی، حقوق خصوصی، حقوق جزا، حقوق پزشکی، فلسفه حقوق و نیز اقتصاد هستند.
پژوهشکده در راستای ایفای نقش خود در ارتباط با برنامهریزی بهینهتر برای آینده کشور، اقدام به تولید گزارش حاضر که شامل مطالعه تطبیقی لوایح تقدیمی دولت، اسناد پشتیبان لوایح تقدیمی(بخش اقدامات اساسی مدنظر دولت محترم) و نظرات کمیسیون تلفیق در مورد لایحه احکام مورد نیاز اجرای برنامه با سیاستهای کلی ابلاغی برنامه ششم توسعه نمود.
گزارش حاضر حاصل تعمق دفاتر تخصصی پژوهشکده از اسفندماه ۱۳۹۴ تا به حال بوده و تلاش شده است در آن نگاه علمی چه در نتایج کمی چه در نتایج کیفی مبنا قرار داده شود.
همچنین کارشناسان دفاتر تخصصی به اساتید در حوزههای مختلف علمی و اجرایی و نیز در برخی حوزهها به کارشناسان محترم معاونت برنامهریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری، مرکز پژوهشهای مجلس، مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص و دیگر مراکز علمی و اجرایی مراجعه و با ایشان مصاحبه تخصصی نمودهاند.
در مورد آمار کلی ارائه شده در گزارش باید خاطر نشان کرد در هر بخش با توجه به تعداد بندهایی از سیاستها که از سوی لوایح تقدیمی دولت محترم مورد پوشش قرار داده شدهاند این آمار استخراج شده است. پر واضح است کمیت میزان پوشش مفاد سیاستهای ابلاغی میتواند در سطحی دیگر با توجه به اهمیت هر بند یا نیاز کشور مورد محاسبه قرار گیرد که خود نیازمند اولویتبندی هر یک از مفاد ابلاغی بوده و امری اختلافی محسوب میشود.
بنابراین آن چه در ابتدای امر می تواند قابل اتکا باشد، تعداد مفاد و بندهایی از سیاستهای ابلاغی است که برای آن برنامهای در نظر گرفته شده است.
مسئله دیگر نحوه مواجهه با اسناد پشتیبان منتشر شده از سوی معاونت محترم برنامهریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری است، که از نقطه نظر حقوقی این اسناد به دلیل عدم ارائه به مجلس جهت تبدیل به قانون، نه برای این دولت و نه برای دولت آتی(دولت دوازدهم) الزامآور نبوده لذا به شمار آوردن آن تنها میتواند از لحاظ سنجش میزان اشراف دولت محترم به اقدامات مورد نیاز در حوزههای مختلف کارآیی داشته باشد اما فایده حقوقی و قانونی ویژهای بر آن مترتب نبوده و مبنای ارزیابی نهایی برنامه دولت محترم قرار نگرفته هر چند در بخشهای مختلف گزارش مورد اشاره واقع شده است.
نکته دیگر اینکه پژوهشکده تنها در حوزههایی که در آن دفتر تخصصی و کارشناس دارد اظهار نظر نموده است لذا ۳ حوزه دفاعی-امنیتی، سیاست خارجه و فناوری اطلاعات و ارتباطات در این گزارش مورد اشاره قرار نگرفته است.
مطلب آخر هم اینکه با توجه به:
۱- ایراد شورای محترم نگهبان به مصوبه مجلس محترم در رابطه با دائمی شدن برخی احکام به دلیل تغییرات گسترده در آن؛
۲- وجود خلاهای جدی در لایحه تقدیمی جدید دولت محترم و اینکه اصلاح و تکمیل این لایحه مستلزم دخل و تصرف فراوان در آن است؛
نمایندگان محترم در تکمیل لایحه تقدیمی، دچار محدودیتهای جدی خواهند بود که این امر میتواند منجر به باقی ماندن خلاهای اساسی لایحه شود.
لذا باید به راه حلهایی از جمله تشکیل کمیتههای تخصصی دولت و مجلس جهت شناسایی و تکمیل نواقص و اعمال آن از سوی دولت محترم در لایحه اندیشید که در نتیجه نه فوت زمان اتفاق بیفتد و نه قانون برنامه دارای ایرادات اساسی باشد. در غیر این صورت و در صورتی که همین لایحه با اصلاحات جزئی مورد تصویب قرار بگیرد، عدم تصویب قانون برنامه لااقل به عنوان لایحه (و نه طرح) ارجحیت دارد.
در آخر شایسته است مجددا تاکید شود این گزارش با هدف کمک به بهینهتر شدن روند حل مسائل کشور و برنامهریزی بهتر از سوی مجلس و دولت محترم تنظیم شده است.
برای مشاهده گزارش فوق به اینجا مراجعه کنید.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *