سحرگاهِ ازل، زد شمسِ حق سر/جهان آمد پدید از عشقِ حیدر

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی ، قطعه شعر« امیرِ جاودانِ دولتِ عشق » به مناسبت میلاد مسعود "حضرت امام رضا علیه‌السلام" را که از سوی منصور نظری تقدیم به  مدافعان حرم فاطمی در حلب شده را در متن زیر می خوانید:

سحرگاهِ ازل، زد شمسِ حق سر -  جهان آمد پدید از عشقِ حیدر

ز چشم خیسِ زهرا ریخت باران  –  گِل آمد خاکِ قوم سر به داران

بر آن گِل نفخۀِ زهرا دمیدند  -  مدافع‌ها حرم را آفریدند

حرم را مرغ‌دل سودای پرواز-  ازل را این‌چنین شد عشق آغاز  

کبوترهایِ عاشق بار بستند  –  گشوده پر قفس‌ها را شکستند

جگرخون غم یاس کبودند -  به شهر عشق زینب پر گشودند   

حلب را کربلا برپا نمودند – و بابی از شهادت را گشودند 

قمر رویان عاشق پیشۀِ مست – شدند از بادۀِ عشق ولا مست 

پرستوهای خونین تن پریدند  -  غم و رنج و بلا را برگزیدند

به خاک آغشته در خون آرمیدند –  به دشت کربلا گلگون رسیدند  

به وادیِ بلا زهرا پرستان -  مدافع بر حرم گشتند مستان

 کُند تا بار دیگر عشق اِعجاز -  قمر بر گِرد زینب، کِشته صف باز   

خدا را وَه چه زیبایست پرواز -  قمر را یاسِ زهرا عاشقی باز

ز غوغای عطش بر چشم عباس  -  غزل پوشیده باران بر رُخِ یاس

به رقصِ گُل، ترنم ساز بلبل  -  به غارت برده هوشِ نسترن، مُل

 به باغِ عشقِ حیدر، یاس رویان -  بنفشه می‌دوید الله گویان

به عشق یاسِ نیلی، نسترن مست -  به خون آلاله‌ها آغشته تن مست

ز صهبای حسینی‌ِاش، حسن مست  -  شرابِ کهنه پوشیده کفن مست

صبا مست و سحر مست و چمن مست – به عالم تا غمِ یاسِ کبود است

و آن دم سر زد از چشمِ سحرگاه -  به میلاد ِرضا شمسی یدُالله 

ملک پیمانه در دست و خدا مست -  که روز عید میلاد رضایست

 به شاخ سبز شیدایی شکفت عید -  و از ابر شهادت عشق بارید  

ملک را برده از سر هوش از عشق - بر او موسی گشود آغوش از عشق  

به شوق عشق زهرا زد رضا دم  - هوا شد غرقِ عطر یاس و مریم 

رضا تا پا نهد حق را به عرشه  -  به دورِ لاله دست‌افشان بنفشه

غزل در باغِ عشقِ یاس رویید -  و آمد روز میلادِ رضا عید  

 

ز خاک خورده باران ارغوان رُست  -  غبارِ آسمان اشک قمر شُست 

 و سر آندم ملک بر خاک سایید  - رضا را در خدا آن دم جلی دید 

ز خون‌دل به سر گیسو شرابی -  قبا پوشیده بر مَه آفتابی

 امیرِ جاودانِ دولتِ عشق - بر او کروبیان سر در خطِ عشق

 کران تا بیکران تحت نگینش -  قلم پردازِ غم، روح‌الامینش

قدح نوشان وحدت خوشه چینش -  حقیقت سرمۀِ عین‌الیقینش

ز اَعلی تا رضا آمد پدید عشق -  خدا از بهر زهرا آفرید عشق

غزل، دفتر، قلم، مشک و علم، دست  -  شدند از بادۀِ عشق ولا مست

 و این‌گونه رضا آمد به هستی -  علم‌دار ره یکتاپرستی 

نسب دارد رضا از یاس نیلی – از آن بانوی خورده ضرب سیلی 

مدافع بر حرم را عید عشق است – حلب مست از می ناب دمشق است 

به امید ظهور حضرت یار..