دولت و سران جنبش روشنایی مورد انتقاد تند "رسانه های افغان"

به گزارش سرویس بین الملل روزنامه ماندگار  نوشت: وقوع انفجار در میان تظاهرکنندگان جنبش روشنایی، روی دیگرِ سکه نابخردی سیاسیِ حاکمان کشور را به تصویر کشید.

نویسنده نوشته است: انفجار زمانی رخ داد که تظاهرکننده گان جنبش روشنایی در دهمزنگ کابل تجمع کرده بودند و می خواستند خیمه های تحصن برپا کنند. سوال اینجاست که با وجود اطلاعات دقیق از زمان برگزاری تظاهرات و اتخاذ آماد گی های امنیتی، چرا چنین فاجعه ای به وقوع پیوست؟

ماندگار پرسیده است: چه کسانی در پشت این انفجار قرار داشته اند؛ طالبان؟ داعش؟ و یا مخالفانی دیگر؟

در این مطلب آمده است، حرکت اعتراضی موسوم به «جنبش روشنایی» از سه ماه پیش به این سو برای رفع مسئله و مشکلِ عبور خط برقِ 500 مگاواتی ترکمنستان از مسیر «بامیان» و «وردک» آغاز شده و هنوز به نتیجه نرسیده است. دولت بر اساسِ برخی دیدگاه های فنی تأکید دارد که عبور این سیم از مسیر سالنگ بیشتر به نفع مردم است، ولی اعضای جنبش روشنایی می گویند که قبلاً یک نهاد تحقیقی آلمانی، مسیر بامیان را اقتصادی تر تشخیص کرده بوده است.
کل قضیه اما به این ساده گی هم نیست.

به نوشته این روزنامه، اعضای جنبش روشنایی در پشت عبور این خط انتقال برق، هدف های سیاسی و قومی را برجسته می بینند، ولی دولت تأکید می ورزد که تنها به هدف مصالح علیای کشور، مسیر عبور خط برق 500 مگاواتی ترکمنستان به افغانستان را تغییر داده است.

ماندگار افزوده است: البته طی این مدت، جنبش روشنایی نیز با افت و خیزهایی همراه بوده و برخی رهبران آن که یا در موقعیت های بزرگ دولتی قرار دارند و یا در گذشته چنین بوده اند، پس از مدتی از حرکت اعتراضی جنبشِ روشنایی خارج شده اند.

این روزنامه نوشته است: آنچه که در حادثه خونینِ روز شنبه اهمیت دارد، این است که هنوز دولت مردان کشور، نوعِ سخن گفتن با مردم را بلد نیستند. خیلی امکان داشت که دولت بدون توسل به کانتینر و یا وسایل بازدارندۀ دیگری از این دست، موفق به جلب نظرِ جنبش روشنایی شود و مسئله بدون تظاهرات حل و فصل شود.

ماندگار افزوده است: وقتی برای نخستین بار تظاهرات برای تغییر مسیرِ برق صورت گرفت، این احتمال وجود داشت که بارِ دیگر نیز تظاهراتی از این دست صورت گیرد. دولت کاملا در جریان مسایل بود و می توانست به ساد گی و از راهِ گفت وگو، مسایل را حل کند، اما متأسفانه می بینیم که هنوز فرهنگ گفت و گو حتی در میان حلقه های سیاسیِ کشور نیز چندان به رسمیت شناخته نمی شود.

به نوشته این روزنامه، از سوئی دیگر، این نکته نیز قابلِ تامل است که واقعا چه میسری برای عبور این خط برق به نفع کل جامعه است ؟ آیا سران جنبشِ روشنایی خواسته های کاملاً معقولی دارند و یا آن ها نیز از مردم به عنوان ابرازی برای مقاصد سیاسی استفاده می برند؟

ماندگار افزوده است: واقعۀ روز گذشته، بدون تردید نیاز به آسیب شناسی دارد و کسانی که در این خصوص غفلت کرده اند، باید شناسایی و مجازت شوند. تنها بحثِ امنیتی نیست که در مورد آن غفلت صورت گرفته باشد، بلکه از نظر سیاسی نیز حتما افرادی غفلت ورزیده و مسایل را به سوی فاجعه دیروز، خواسته یا ناخواسته هدایت کرده اند.