پاسخ رامبد جوان به انتقادها درباره اسپانسرهای خندوانه
رامبد جوان در بخشی از گفتوگو با یکی از روزنامههای رسمی کشور به انتقادها درباره اسپانسرهای برنامه خندوانه پاسخ داد.
به گزارش خبرنگار گروه فضای مجازی رامبد جوان، مجری برنامه طنز خندوانه در بخشی ار گفتوگو با روزنامه شرق، به انتقادهای مطرح شده نسبت به اسپانسرهای این برنامه طنز تلویزیونی پاسخ داد.
در بخشی از گفتوگوی رامبد جوان با روزنامه شرق آمده است:
از هزینه ها و دریافتی های برنامه نگذریم؛ «خندوانه» از جمله برنامه هایی است که موضوع اسپانسر در آن، بحث و نظرات زیادی به راه انداخته است. از میزان مبلغی که از اسپانسرها گرفته می شود تا حجم بالای صحبت درباره اسپانسر در برنامه که بسیاری از مخاطبان به آن نقد دارند.
شما من را به عنوان یک آدم حرفه ای که متر و معیار کارم را می شناسم، قبول دارید؟
بله.
خب، وقتی من می پذیرم که از اسپانسر در برنامه صحبت کنم دلایل زیادی برای کارم دارم و قطعاً بی سلیقگی و بی فکری در آن نیست. موضوع این است که تلویزیون و سازمان صدا و سیما از اسپانسرهای برنامه 780 که دیگر نیست و ایرانسل که همچنان هست مبلغی دریافت می کند و می دانید که به سازنده هم ربطی پیدا نمی کند چرا که سازنده برآوردش را از تلویزیون می گیرد. اینکه هزینه های برنامه را تلویزیون از اسپانسر بگیرد یا طور دیگری تأمین کند بستگی به خودش دارد. از آنجایی که «خندوانه» برنامه پربیننده و محبوبی است طبعاً برنامه ارزانی هم برای تلویزیون و اسپانسر نیست. اما مشکل از جایی شروع می شود که سازنده برنامه که قرار است بابت حضور اسپانسر در برنامه فکر کند و ایده بدهد با او در ارتباط نیست. فکر می کنم درست ترین شکل ممکن هم این است که اسپانسر با سازنده بابت نوع تبلیغ و اندازه آن هم فکری کند و بر این اساس قیمت گذاری کنند و بعد از آن با تلویزیون قرارداد ببندد. اما در تلویزیون ما جریان به گونه دیگری است. اسپانسر با تلویزیون صحبت می کند و بعد به سازنده ابلاغ می شود که اسپانسر مبلغی داده و بر اساس مبلغ داده شده باید فضا به اسپانسر تعلق بگیرد. اتفاقی که در «خندوانه» افتاد این بود که ما را وادار کردند عجله کنیم و ما با دست خالی رفتیم روی آنتن. آماده نبودیم و متوجه ضعف های آن هم بودیم. برنامه اوج گرفت اما آرام آرام شروع کرد به پایین آمدن. در این شرایط توقع اسپانسر هم برآورده نشده بود. من در بررسی هایی که کردم متوجه شدم آیتم هایی که به مردم بابت ایرانسل نشان می دهیم خیلی ها متوجه نمی شوند. اینها را بیشتر از تماشاچی در استودیو متوجه شدم که بعد از صحبت های من درباره اسپانسر و نحوه استفاده از خدمات متوجه نمی شدند من چه گفتم. در نهایت از موضوعات اسپانسر باعث می شود بازخورد خوبی برای اسپانسرنداشته باشد و اسپانسر فکر کند این نوع تبلیغ کارایی ندارد.
در این شرایط اسپانسر داشت عقب نشینی می کرد. برای اینکه عقب نشینی نکند و من بتوانم برنامه را نگه دارم به تلویزیون گفتم بروید عقب، اجازه بدهید من بررسی کنم و انجامش دهم. تیم «خندوانه» با گروه اسپانسر جلسات زیادی گذاشت و به یک فرمول رسیدیم، اینکه من مثل کلاس باید به مردم درس بدهم و با این شیوه کم کم متوجه تغییرات شدیم وبه این نتیجه رسیدیم که باید ادبیات مفهوم و آموزش برای مخاطب ایجاد کنیم. چیزی که الان اتفاق افتاده این است که اصولاً شکل «خندوانه» عوض شده و به کیفیت مطلوبش که من دوست دارم رسیده است. در حال حاضر ممیزی و فشارهای مضمونی در آن نیست. ما با ماندنمان ثابت کردیم که نه قصد مطرح کردن حرف سیاسی و ضد نظام را داریم و نه می خواهیم علیه مردم حرف بزنیم.
ما دشمن نیستیم رفیقیم. با همه دوستیم و ثابت کردن آن زمان می برد چرا که کافی است برنامه ابعادی پیدا کند که همه مخاطبانش شوند. از مذهبی های خیلی سختگیر گرفته تا کسانی که برعکس گروه اول فکر می کنند، متوجه شدند، که می توانند «خندوانه» را ببینند.
وقتی وزارت بهداشت اعلام می کند از هر چهار نفر یک نفر افسرده استاندارد است این آمار وحشتناکی است، اینجاست که برنامه ای مثل «خندوانه» و امثال آن باید به رسالتشان عمل کنند. در اینجا دیگر موضوع خندیدن مطرح نیست. مهم این است که یادآوری کنیم از خودت مراقبت کن. چیزی شبیه آموزش کمک های اولیه است. فرهنگ سازی اتفاقی است که در این برنامه به آن قائلیم. موضوع اسپانسر را چون اشاره کردید اصطلاحاً بازش کردم و می توان درباره اتفاقات دیگری که در این مدت مردم به آن نقد داشتند هم صحبت کردم که چرا «خندوانه» به اینجا رسید؛ مثل کم رنگ شدن حضور میهمان بازیگر که به نوعی دست ما نبود.
/انتهای پیام/
در بخشی از گفتوگوی رامبد جوان با روزنامه شرق آمده است:
از هزینه ها و دریافتی های برنامه نگذریم؛ «خندوانه» از جمله برنامه هایی است که موضوع اسپانسر در آن، بحث و نظرات زیادی به راه انداخته است. از میزان مبلغی که از اسپانسرها گرفته می شود تا حجم بالای صحبت درباره اسپانسر در برنامه که بسیاری از مخاطبان به آن نقد دارند.
شما من را به عنوان یک آدم حرفه ای که متر و معیار کارم را می شناسم، قبول دارید؟
بله.
خب، وقتی من می پذیرم که از اسپانسر در برنامه صحبت کنم دلایل زیادی برای کارم دارم و قطعاً بی سلیقگی و بی فکری در آن نیست. موضوع این است که تلویزیون و سازمان صدا و سیما از اسپانسرهای برنامه 780 که دیگر نیست و ایرانسل که همچنان هست مبلغی دریافت می کند و می دانید که به سازنده هم ربطی پیدا نمی کند چرا که سازنده برآوردش را از تلویزیون می گیرد. اینکه هزینه های برنامه را تلویزیون از اسپانسر بگیرد یا طور دیگری تأمین کند بستگی به خودش دارد. از آنجایی که «خندوانه» برنامه پربیننده و محبوبی است طبعاً برنامه ارزانی هم برای تلویزیون و اسپانسر نیست. اما مشکل از جایی شروع می شود که سازنده برنامه که قرار است بابت حضور اسپانسر در برنامه فکر کند و ایده بدهد با او در ارتباط نیست. فکر می کنم درست ترین شکل ممکن هم این است که اسپانسر با سازنده بابت نوع تبلیغ و اندازه آن هم فکری کند و بر این اساس قیمت گذاری کنند و بعد از آن با تلویزیون قرارداد ببندد. اما در تلویزیون ما جریان به گونه دیگری است. اسپانسر با تلویزیون صحبت می کند و بعد به سازنده ابلاغ می شود که اسپانسر مبلغی داده و بر اساس مبلغ داده شده باید فضا به اسپانسر تعلق بگیرد. اتفاقی که در «خندوانه» افتاد این بود که ما را وادار کردند عجله کنیم و ما با دست خالی رفتیم روی آنتن. آماده نبودیم و متوجه ضعف های آن هم بودیم. برنامه اوج گرفت اما آرام آرام شروع کرد به پایین آمدن. در این شرایط توقع اسپانسر هم برآورده نشده بود. من در بررسی هایی که کردم متوجه شدم آیتم هایی که به مردم بابت ایرانسل نشان می دهیم خیلی ها متوجه نمی شوند. اینها را بیشتر از تماشاچی در استودیو متوجه شدم که بعد از صحبت های من درباره اسپانسر و نحوه استفاده از خدمات متوجه نمی شدند من چه گفتم. در نهایت از موضوعات اسپانسر باعث می شود بازخورد خوبی برای اسپانسرنداشته باشد و اسپانسر فکر کند این نوع تبلیغ کارایی ندارد.
در این شرایط اسپانسر داشت عقب نشینی می کرد. برای اینکه عقب نشینی نکند و من بتوانم برنامه را نگه دارم به تلویزیون گفتم بروید عقب، اجازه بدهید من بررسی کنم و انجامش دهم. تیم «خندوانه» با گروه اسپانسر جلسات زیادی گذاشت و به یک فرمول رسیدیم، اینکه من مثل کلاس باید به مردم درس بدهم و با این شیوه کم کم متوجه تغییرات شدیم وبه این نتیجه رسیدیم که باید ادبیات مفهوم و آموزش برای مخاطب ایجاد کنیم. چیزی که الان اتفاق افتاده این است که اصولاً شکل «خندوانه» عوض شده و به کیفیت مطلوبش که من دوست دارم رسیده است. در حال حاضر ممیزی و فشارهای مضمونی در آن نیست. ما با ماندنمان ثابت کردیم که نه قصد مطرح کردن حرف سیاسی و ضد نظام را داریم و نه می خواهیم علیه مردم حرف بزنیم.
ما دشمن نیستیم رفیقیم. با همه دوستیم و ثابت کردن آن زمان می برد چرا که کافی است برنامه ابعادی پیدا کند که همه مخاطبانش شوند. از مذهبی های خیلی سختگیر گرفته تا کسانی که برعکس گروه اول فکر می کنند، متوجه شدند، که می توانند «خندوانه» را ببینند.
وقتی وزارت بهداشت اعلام می کند از هر چهار نفر یک نفر افسرده استاندارد است این آمار وحشتناکی است، اینجاست که برنامه ای مثل «خندوانه» و امثال آن باید به رسالتشان عمل کنند. در اینجا دیگر موضوع خندیدن مطرح نیست. مهم این است که یادآوری کنیم از خودت مراقبت کن. چیزی شبیه آموزش کمک های اولیه است. فرهنگ سازی اتفاقی است که در این برنامه به آن قائلیم. موضوع اسپانسر را چون اشاره کردید اصطلاحاً بازش کردم و می توان درباره اتفاقات دیگری که در این مدت مردم به آن نقد داشتند هم صحبت کردم که چرا «خندوانه» به اینجا رسید؛ مثل کم رنگ شدن حضور میهمان بازیگر که به نوعی دست ما نبود.
/انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *