حذف بخش رقابتی و برگزاری جشنواره در استان‌ها از مزیت‌های آن است

به گزارش گروه فرهنگی ، محمدعلی رضایی شاعر جوان كرمانی راه یافته به جشنواره شعر و داستان جوان سوره با اشاره به فرصت‌های فضای مجازی در حوزه شعر و داستان امروز گفت: اولین فرصت فضای مجازی این است كه افراد بی‌تریبون و كم‌تریبون به جامعه معرفی می‌شوند و سهم همه افراد در این محیط یكسان است و جایگاه، شهر و خط فكری افراد تاثیری در آن ندارد.

وی افزود: با توجه به گستردگی و پیچیده بودن این فضا باید در پی كشف شیوه‌های یادگیری در آن بود تا بتوان از آن استفاده بهینه را كرد.

این شاعر با تاكید بر جایگاه آموزش در تثبیت جریان‌های شعر و ادب جوان اظهار كرد: تاثیر آموزش از راه صحیح و مناسب انكارناپذیر است؛ با این حال باید دید كه زمانی كه حرف از آموزش به میان می‌آید منظور ما كدام بخش از كشور است. تهران و مناطقی كه همواره از این آموزش‌ها به طور نسبی برخوردار بوده‌اند یا مناطقی كه شاعر جوان در آن در آرزوی شركت در یك محفل ادبی با حضور شاعران برجسته كشور را دارد؟ اگر هدف مناطق محروم تر است باید با برنامه‌ریزی و درست با آن برخورد كرد.

رضایی تصریح كرد: مخاطب‌زدگی، شعار‌زدگی، كم‌رنگ بودن نقش تجربه‌های شخصی زندگی شاعر در شعر، كلیشه‌ای شدن جشنواره‌های ادبی كشور هر كدام می‌تواند كمابیش و به طریقی موانع و چالش‌هایی برای بروز خلاقیت و نوآوری در حوزه‌های ادبی شود.

وی درباره اینكه چرا ادبیات امروز ادبیاتی كلیشه‌ای شده و برای بیرون‌رفت از این مسئله چه باید كرد نیز گفت: سیر آفاق و انفس و كسب تجربه‌های شخصی از جهان و به كار بردن آن در شعر بسیار راهگشا است. این سیر می‌تواند هم درونی و هم بیرونی باشد. سفر بیرونی همان سفر به معنای حركت و دیدن و به تماشا نشستن جهان و مافی‌ها است و سفر درونی همان خلوت است، خلوتی كه فرد را به درون خویش ببرد و او را به تفكر در وجود خودش وادارد وقتی بنا باشد تنها به شنیده‌ها اكتفا شود می‌تواند منجر به كلیشه‌گویی‌ها شود. خوب است كه شنیده‌ها با دیدن و تجربه و لمس كردن تكمیل شود تا تاثیرگذارتر شود.

سیدمحمدعلی رضایی درخصوص اثر راه یافته خود به جشنواره شعر و داستان جوان سوره افزود: این اثر یك ترانه درباره تاثیر آلودگی هوا روی زندگی انسان‌هاست كه از زبان كسی روایت شده كه مادربزرگش را به‌خاطر آلودگی هوای تهران از دست داده است.